دولت اسلامی و شعور بخشی به منتظران

[رزیتا]

دولت اسلامی و شعور بخشی به منتظران

یکی از راه‌های پاسداشت اندیشه مهدویت که یک دولت اسلامی می‌تواند آن را در جامعه منتظران دنبال کند و به مرحله عمل برساند معرفت بخشی به مردم نسبت به امام زمان (عج) است. زیرا مهم‌ترین تکالیف مؤمنان در عصر غیبت پس از معرفت به خدا و رسول او معرفت و شناخت به امام زمان (عج) است.
چنان‌ که یکی از دو امام باقر (ع) و امام صادق (ع) می‌فرمایند:

"لایکون العبد مؤمناً حتی یعرف الله و رسوله و الائمه کلهم و امام زمانه و یرد الیه و یسلم له"،"بنده خدا مؤمن نمی‌باشد تا آن‌که خدا و رسولش و همه ائمه و امام زمانش را بشناسد و در امورش به امام زمانش رجوع کند و تسلیمش باشد".
در حدیث صحیح از حارث‌ بن المغیره، آمده: به حضرت امام صادق(علیه السلام) گفتم: آیا پیغمبر(صلی الله علیه و آله) چنین فرموده:
"من مات و لا یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؟" حضرت فرمودند: آری.
عرضه داشتم: این کلام جاهلیت است آیا جاهلیت مطلق است یا جاهلیت کسی که امام خود را نشناخته؟
فرمود: جاهلیت کفر و نفاق و ضلال.
پس شناخت امام و حجت در هر زمان دارای اهمیت و ارزش است و این اهمیت به‌ قدری است که نشناختن امام مساوی با بی‌دینی و جهالت است.
اصولاً سعادت جامعه و هدایت مردم به ‌سوی دین بواسطه امام حاصل می‌شود یعنی هر چه معرفت مردم نسبت به امام زمان (عج) بیشتر باشد هدایت و سعادت‌شان به ‌سوی حقیقت بیشتر است.

شناخت امام و حجت در هر زمان دارای اهمیت و ارزش است و این اهمیت به‌ قدری است که نشناختن امام مساوی با بی‌دینی و جهالت است

چنان‌ که امام صادق(علیه السلام) پیرامون یکی از جایگاه مهم امام که همان جلوگیری مردم از ضلالت و گمراهی باشد می‌فرماید:
"اللهم عرفنی نفسک فانک ان‌لم تعرفنی نفسک لم ‌اعرف نبیک، اللهم عرفنی رسولک فانک ان‌ لم تعرفنی رسولک لم‌ اعرف حجتک، اللهم عرفتنی حجتک فانک ان‌ لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی".
"خدایا خودت را به ‌من بشناسان، که اگر خودت را به‌ من نشناسانی پیامبرت را نمی‌شناسم، خدایا پیامبرت را به ‌من بشناسان که اگر پیامبرت را به ‌من نشناسانی حجت تو را نمی‌شناسم، خدایا حجت خود را به ‌من بشناسان که اگر حجت خود را به ‌من نشناسانی از دین خود گمراه می‌شوم".
آری این نوع شناخت را باید یک دولت منتظر در تمامی اقشار جامعه فراهم کند چون امام، امام همه اقشار جامعه است و همه باید به او شناخت کامل داشته باشند.
طبیعی است اگر دولت منتظر در راستای پاسداشت اندیشه مهدویت، در میان مردم معرفت افزائی نماید یعنی مردم را نسبت به امام و حقیقت و اهداف ایشان آشنا نموده و پایه‌های معرفتی آن‌ها را با معرفت‌های عقلانی محکم نماید، استواری و تداوم اندیشه مهدویت را در میان منتظران تضمین نموده است پس هر چه معرفت عقلانی مردم نسبت به اندیشه مهدویت بیشتر باشد ماندگاری آن در میان باورمندان به‌ مهدویت بیشتر خواهد بود.
یکی از رسالتهای‌ مهم دولت منتظر جهت پاسداشت اندیشه مترقی مهدویت هدایت‌گری و جهت‌دهی شور مهدوی در میان منتظران است.

شور و حماسه که قسیم شعور و عقلانیت انسان است پایه و اساس آن عاطفه و حس روانی انسان می‌باشد. و به جهت عمیق نبودن پایه‌های آن به‌ راحتی به انحراف و خرافه منتهی می‌شود از این ‌رو دولت منتظر باید برای تعمیق بخشی به شور و حماسه منتظران، اولا شور منتظران نسبت به مهدویت را جهت‌دهی نماید، ثانیا زمینه‌های ورود انحراف و خرافه را از بین ببرد، ثالثا، شور منتظران را بر پایه‌های عقلانی استوار کرده و بر ماندگاری آن بیافزاید.
در دوران انتظار و پنهان زیستی امام زمان(عج) از جمله مسئولیت مهم اجتماعی که به دوش


منتظران سنگینی می‌کند و باید در راستای نیل به جامعه مهدوی و زمینه‌سازی برای ظهور از ناحیه آنها اجرا شود، تشکیل دولت منتظر و حکومت اسلامی است.
بی‌شک در اصل تشکیل دولت منتظر، تک‌تک منتظران بر اساس باورداشت اسلامی دارای مسئولیت بوده و باید با اتحاد و انسجام به سوی شکل‌گیری آن گام‌های جدی بردارند. وقتی که دولت منتظر توسط مردم به‌رهبری نایبان امام زمان(عج) یعنی فقها شکل گرفت، چنین دولتی، جهت پاس داشت اندیشه مهدویت و ترویج فرهنگ مهدوی در جامعه و میان باورمندان مهدوی دارای مسئولیت خطیری می‌باشند، بی‌شک دوام و استحکام دولت منتظر وابسته به اندیشه مهدویت است زیرا خاستگاه دولت منتظر اندیشه مهدویت می‌باشد از این‌رو هر چه در ترویج و اشاعه فرهنگ مهدوی بیشتر تلاش و کوشش نماید بقاء و ماندگاری نظام خویش را بیشتر تضمین می‌کند به ‌طور کلی مؤلفه‌هایی که سبب پاس داشت اندیشه مهدویت در میان مردم شده و دولت منتظر جهت تحقق آنها مسئولیت سنگینی دارد در دو قالب معرفت و شعوربخشی و نیز حماسه و شوربخشی، خلاصه می‌شود.
در مقوله معرفت، دولت منتظر شناخت و آگاهی مردم را نسبت به اندیشه مهدویت متعالی کرده و پایه‌های معرفتی آنها را بر اساس براهین عقلی مستحکم می‌کند اما در مقوله شور، دولت منتظر، اولاً زمینه‌های شوربخشی در میان منتظران نظیر برگزاری دعای منسوب به حضرت و نیز برگزاری جشن نیمه شعبان و معرفی اماکن و ازمنه منسوب به حضرت را فراهم نموده، و ثانیاً با جهت‌دهی شور مهدوی، خرافه زدائی کرده و با پالایش شور کاذب از شور راستین، علاقه مردم را به سوی صحیح هدایت می‌کند.


تخلیص: گروه دین و اندیشه - مهدی سیف جمالی
نویسنده : فاطمه زهرا ستار
منبع: آینده روشن