مباحثی پیرامون نظریه آلفرد آدلر

[GolBarg]

زندگینامه آلفرد آدلر

آلفرد آدلر در 7 فوريه 1870 در پنزينگ در حومه شهر وين در كشور اتريش به دنيا آمد . پدر او يك تاجر يهودي متوسط الحال غلات بود و مادرش نيز يك زن خانه دار بود . در جامعه آنها يهوديان كمي زندگي مي كردند . به همين دليل او هرگز يك هويت فرهنگي قوي پيدا نكرد . و اگر چه او در كودكي به پرستشگاه يهوديان مي رفت اما در بزرگسالي خود را يك مسيحي ميدانست . البته وي در نوشته هايش يهود ستيز نبود ولي بعدا بيشتر با ويني ها همانند سازي كرد و در بزرگسالي به آيين پروتستان گرويد .

آدلر دومين پسر و سومين فرزند از شش فرزند خانواده خود بود و همين پر جمعيت بودن باعث شد كه در نظرياتش اثر مستقيمي بگذارد .
آدلر در دوران كودكي به امراض شديدي مبتلا بود و طعم وقايع دردناكي را چشيد . نرمي استخوان و كمبود ويتامين D احتمالا روي خود پنداره اش تاثير گذاشته بود . وي دچار اسپاسم حنجره نيز مي شد .در نتيجه مشكل تنفسي داشت و هنگام گريه احساس خفگي مي كرد . در 5 سالگي ذات الريه گرفت و تا حد مرگ پيش رفت و همچنين او در سن 3 سالگي شاهد مرگ برادر كوچكترش نيز بود .
همچنين در دو حادثه متفاوت در بيرون از خانه تا حد كشته شدن پيش رفت . هرچند كه صحت اين اطلاعات صد در صد نيست اما نشان مي دهد كه در دوران كودكي احساس حقارت خصوصا حقارت فيزيكي مي كرد و قد كوتاهي داشت .
اگر چه كه در كودكي محبوب بود اما دوران كودكي خود را دوران شادي نمي داند .او خاطرات خوشي از مادرش دارد اما به او زياد نزديك نبود و بيشتر با پدرش شناسايي مي شود . آدلر با اينكه مجبور شده بود كه درس رياضيات را تكرار كند با تشويق هاي پدرش توانست اين درس خود را قوي كند و در كل دانش آموز خوبي باشد . با اينكه او توانست كه توانايي هاي خود را بهبود ببخشد ولي هميشه عاشق موسيقي بود و اپراهاي دوران جوانيش را هرگز فراموش نكرد



او در عين حال كه تحت الشعاع برادر بزرگتر خود قرار داشت اما ساعتهاي زيادي را صرف رقابت با او مي كرد .
با وجود اينكه او دانش آموز متوسطي بود اما توانست در سال 1895 از دانشگاه وين درجه دكتراي پزشكي بگيرد . او در دانشگاه به يك گروه از دانشجويان ماركسيست ملحق شد . در ميان آنان با دختر روسي ثروتمندي به نام رايسا اپستاين برخورد كرد كه بعدها با او در سال 1897 ازدواج نمود . رايسا مجذوب سوسياليزم بود و آلفرد نيز در نشستهاي سوسياليزم با وي آشنا شد .
آدلر در سال 1898 با عنوان متخصص چشم ، طبابت خود را شروع كرد و بعدا پزشك عمومي شد .

وقتي آدلر به عنوان يك پزشك عمومي كار خود را شروع كرد چون كه مطب او نزديك پارك تفريحي-ورزشي بود ، لذا بيشتر بيمارانش را بازيگران و هنرمندان و بند بازان تشكيل مي دادند

از طريق برخورد با اين بيماران بود كه آدلر دريافت كه آنها قدرت و توانايي خود را به عنوان يك واكنشي در برابر ضعفها و يا حوادث دوران كودكي خود به دست آورده اند .
چون آدلر معتقد بود كه علاوه بر آگاهي از شرايط جسماني بيمارانش بايد از وضعيت رواني و اجتماعي آنان آگاه باشد ، چند سال بعد روانپزشك شد .
تماس اوليه او با فرويد به نظر مي رسد كه حاصل دفاع او از نظريات فرويد در مطبوعات مي باشد در زمانيكه فرويد اثر مشهور خود « تعبير خواب » را منتشر كرد و آدلر بدون اينكه او را بشناسد از او دفاع كرد و در سال 1902 زيگموند فرويد از آدلر دعوت كرد تا به جمع روانكاوانه آنها ملحق شود .آدلر يكي از 4 عضو اين گروه بود و تا سال 1911 همچنان به عضويت خود در انجمن روانكاوان وين ادامه داد .
او در سال 1905 به نگارش مقاله هاي روانكاوانه براي مجلات پزشكي و تعليم وتربيت پرداخت و با انتشار كتاب مطالعاتي در باب حقارت عضوي و جبران فيزيكي آن در سال 1907 ، نقش مهم خود را در روانكاوي آن زمان محرز كرد . ولي ديدگاههاي آدلر آن قدر از نظريه هاي روانكاوي دور شدند كه به تدريج اهميت ذهني بودن ادراك و نقش هاي مهم عوامل اجتماعي را بر سايق هاي زيست شناختي مطرح كردند .
آدلر در سال 1911 رئيس انجمن روانكاوان وين بود ، ولي همراه با 9 نفر از 23 عضو انجمن روانكاوان وين ، آن انجمن را ترك كرد . آدلر هيچگاه شاگرد فرويد نبود بلكه وي همكار فرويد بود و پيش از اينكه به او ملحق شود در مسير حرفه اي خود جا افتاده بود. وي انجمن تحقيقات آزاد روانكاوان را تاسيس كرد ويك سال بعد نامش را به انجمن روانشناسي فردي تغيير داد . آدلر در سال
1914 همراه با كارل فورتمولر انتشار Journal for Individual Psychology را شروع كرد .
آدلر مردي بود كه واقعا جلوتر از زمان خود حركت مي كرد . او نخستين كسي بود كه علنا با مراجعان خود به صورت گروه درماني و خانواده درماني در برابر تعداد زيادي از حضار و معلمان و والدين و ... كار مي كرد . او پس از آنكه در جنگ جهاني اول به عنوان يك پزشك افسر خدمت كرد ، چند كلينيك راهنمايي كودك در مدارس دولتي وين داير كرد .
دراوايل دهه 1920 آدلر پيش بيني كرد كه هنوز دو نسل ديگر مانده است تا زنان بتوانند در جامعه به برابري واقعي با مردان برسند .
در سال 1926 نخستين سخنراني خود را در ايالت متحده انجام داد . وي در سال 1927 در سمپوزيوم ويتنبورگ در كالج ويتنبورگ واقع در اسپرينگفيلد اوهايو شركت كرد . سپس وقت بيشتري را به سخنراني در آمريكا پرداخت .
وي در سال 1932 در دانشگاه لانگ آيلند كرسي استادي روانشناسي طبي را گرفت و همكاريش را با اين موسسه ادامه داد .
آدلر در امريكا نيز به طبابت خصوصي پرداخت و به سخنرانيهاي بين المللي خود ادامه داد . آدلر كه در سال 1935 شاهد رواج نازيسم در اروپا بود به همراه همسرش به نيويورك رفت . او در سال1937 در حالي كه در يك سفر دانشگاهي در اروپا بسر مي برد در اثر يك حمله قلبي در آبردين اسكاتلند جان سپرد . دو فرزندش به نام هاي كورت و الكساندرا كه رواندرمانگر بودند كارهايش را ادامه دادند .