|
سرفه هاي آدم دلشکسته، صدای خرده شيشه مي دهد.
.براي اينکه پير نشوي ، ساعتت را از کار بينداز. براي آنکه نفهمد که نمي فهمد ، خودش را به نفهمي زد. ماهي تنها جانوري است که به راستي دل به دريا مي زند. |
دلم براي ماهيها مي سوزد كه در ايام كودكي نمي توانند خاك بازي كنند.
جغد عینک افتابی زد و به تماشای روز نشست. براي اينكه در زندگي دلسرد نشه، هيچ وقت آب يخ نمي خورد. |
گربه نگاهش را با ماهي ميزان ميكند.
تا ضديخ در كاسه سرم نريزم به قطب شمال فكر نمي كنم. قفسي كه فكر پرنده نتواند در آن پرواز كند هنوز ساخته نشده است. گربه خجالتي وقتي مي خواهد ماهي بگيرد دستش را جلوي صورتش مي گيرد. حتي حاضر نيستم مسوليت نوشته هاي روي سنگ قبرم را قبول كنم. پرویز شاپور |
دود سرگرم بالا رفتن از سقوط است
آدم ولخرج،قرض پس انداز میکند. روی ماهت نقطه تلاقی نگاههاست. پس از فروکش کردن خشم،پشیمانی زبانه می کشد. قد سرو گونه ات ، نگاهم را سر به هوا می کند. پرویز شاپور |
آينه يك تنه در مقابل همه ايستادگي مي كند .
دارم ياد مي گيرم كه بعضي از خاطرات را تا كنم و در جيب كتم بگذارم اما كتي ندارم |
سلام متواضع ترین واژه هاست
با گام برداشتن ایستادن را به گردش می برم شنبه،در ورودی هفته است از وقتی زمین گیر شده ام به محض شنیدن صدای پا اشک در چشمانم حلقه می زند عاشق خربزه ام زیرا مثل هندوانه تخمه هایش را در سلول انفرادی محبوس نمی کند پرویز شاپور |
عمر هزار پا کفاف بستن بند کفشهایش را نمیدهد.
سقوط در آبشار آبتني ميکند. مسافر منزوي در جاده متروک سفر میکند. پرویز شاپور |
دریا در خودش غرق نمی شود.
عاشق گل قالیم که خارش تا به حال دست و پای هیچ کسی را مجروح نکرده است . به حال فریادی اشک می ریزم که تارهای صوتیش را از دست داده است |
کاریکلماتور
کاریکلماتور
گربه بیش از دیگران در فکر آزادی پرنده محبوس است. گل آفتاب‌گردان در روزهای ابری احساس بلاتکلیفی می کند. فواره و قوه جاذبه از سر به سر گذاشتن هم سیر نمی شوند قلب عمری خون می گرید. ندگی بدون آب از گلوی ماهی پایین نمی رود. شاپور چترم را سوراخ می کنم تا باران گاه و بیگاه به دیدنم بیاید. فاطمه شتابی وش مرغ عشق ِ فال فروش، دیگر عاشق نبود شتابی وش من را دَرک نمی کرد ، به دَرَک فرستادمش . شتابی وش مدادي که کلفت بنويسه سرشو مي تراشن . خداوردیان (حامد خداوردیان) عاشق پرنده ای هستم که ازادیش را با آب و دانه معاوضه نمی کند . شاپور =================================================== ظاهرا آقای شاپور نظرات جالبی در مورد مرگ داره :D شاپور مرگ را به عنوان یکی از بدیهیات زندگی باعث امیدواری می داند و شانس مردن را برای همه انسانها در طول عمرشان می بیند و با نگاهی فانتزی به سراغ زندگی پس از مرگ می رود: "برای آنکه روز حشر برخیزم ساعت شماطه دار در آرامگاهم می گذارم." یا در جای دیگری می گوید: "روی پل صراط پوست موز می اندازم" وصیت کرده ام سنگ قبرم را پشت و رو بگذارند تا بتوانم با مطالعه نوشته های آن اوقات فراغتم را پر کنم. - سنگ قبری را دیدم که رویش نوشته شده بود:با مقدمه استاد سعید نفیسی. - کنارسنگ قبر بزرگی ،سنگ قبر کوچکی دیدم.بعدا معلوم شد که سنگ قبر کوچک،غلطنامه سنگ قبر بزرگ است. - گدایی مرده بود و روی سنگ قبرش سوراخی به اندازه یک سکه ایجاد کرده بود که رهگذران به او کمک کنند. - عده ای را در گورستان دیدم که روی سنگ قبری با قلم و چکش کار می کردند پرسیدم شما چه کاره اید و اینجا چه کار می کنید و آنها جواب داد اند که ماموران ثبت احوال هستیم.این مرحوم در زمان حیاتش تقاضای تغییر نام کرده بود، حالا با تقاضای او موافقت شده است. منبع چند خط اخیر از وبلاگ کاریکلماتور ---------------------------------------------------- بر مزار موجودی که به مرگ غیر طبیعی مرده بود،دسته گل کاغذی نهادم خدا سایه مرگ را از زندگی ام کم نکند سنگ قبرم به چاپ دهم رسیده است |
چراغ راهنما از بس كه چشمك زد، مژه هايش ريخت.
تا دو كلمه حرف حساب زدم، چرتكه لبخند زد! بيکاري هم خودش کاري است، افسوس که مرخصي و تعطيلي ندارد. گداي فرزانه اي گفته است : گدايي کن تا محتاج ديگران نشوي. زندگی عجله داشت عمر زود گذشت. قفس به روي تمام پرندگان باز است. |
| اکنون ساعت 11:14 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)