تو که در بند خویشتن باشی عشق باز دروغ زن باشی

یکی را دست حسرت بر بناگوش
یکی با آن که می​خواهد در آغوش

نوشته زیر را در انتهای پست آخر صفحه اول اضافه کردم
====================
از اونجایی که دیده شده دوستان تازه وارد ما وقتی به این تاپیک
وارد میشن و قصد میکنن که مشاعره رو شروع کنند به اشتباه فکر میکنن این شعر آخرین شعری هست که نوشته شده و باید با آن "ت" مشاعره کنند
این توضیحات رو اینجا عرض میکنم
شما باید به صفحه آخر این تاپیک برید وببینین آخرین شعر چی هست وبا اون شروع کنین
کمی پایینتر از همین نوشته رو نگاه کنین خواهید دید که صفحات رو نمایش داده "صفحه آخر" رو بزنین تا به صفحه آخر برید
با تشکر

امیر شعر بالا به نظرم خیلی بد وزن و بده اینطور نیست ؟
سرچ کردم از محتشم کاشانیه
من که خوشم نیومد به زور خوندمش مخصوصا "از" آخر خیلی سکته داره وفای منشم خیلی سخته

وای این شعرو دلم نمیاد همین طور بذارم دوست داشتم وقتی اون بخش که الان اسشو نمیارم ! زدم بیام بزنمش !

نگارینا به شمشیرت چه حاجت

مرا خود می‌کشد دست نگارین

به دست دوستان برکشته بودن
ز دنیا رفتنی باشد به تمکین

وای این شعر آخرش یه بیت داره محشره ترا خدا نخونین تا وقتی میام خودم میزنمش !
سعدی آدمو دیوانه میکنه

نه راه این است که بگذاری مرا بر خاک و برگردی
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز