شه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

فاصله بین من و تو
از اینجا تا آسمونه
گرچه عشقه تو دلامون
دنیامون نامهربونه
بین دستهای من و تو
یه افق، یک کهکشونه

میم

بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود
دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو بی تو بسر نمی شود
(درست نوشتم؟:65:)


گاف