توضیح و بیان خواص گیاهان دارویی،سبزیجات و میوه جات
 

گیاهان سفید
گیاهان از دیر باز بهترین درمان درد ها بوده اند در زیر به برخی از این گیاهان اشاره میکنیم:


يونجه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا يك متر ميرسد برگهاي آن داراي سه برگچه مي باشد برگچه هاي نوك تيز، سبز رنگ و بيضي شكل است .

گلهاي يونجه بشكل سبز و برنگ بنفش تيره يا آبي روشن است ميوه يونجه مانند صدف بوده و دانه داخل ميوه مانند لوبيا ولي كوچكتر از آنزمي باشد .

يونجه ريشه اي بسيار عميق درد و ريشه آن تا سه متر بداخل زمين نفوذ مي كند و بنابراين منبع ويتامين ها و مواد معدني است كه از خاك مي گيرد .

يونجه از زمانهاي بسيار قديم در ايران كشت مي شده است و در حدود پنج قرن قبل از ميلاد مسيح از ياران به يونان برده شد و در قرن هفتم بعد از ميلاد به اروپا راه يافت . يونجه در ايران در مناطق مركزي و جنوبي به مقدر بسيار زياد كشت مي شود .

زنبور عسل گل يونجه را دوست درد واز آن شهد زيادي بدست مي آورد و تبديل به عسل مي كند .

پرورش اين گياه در قديم براي تهيه علوفه چهارپايان بوده ولي در حال خاضر بعلت درا بودن مواد مغذي به مصرف غذايي نيز مي رسد .

تركيبات شيميايي: يونجه سرشار از ويتامين هاي A,C,E,K و همچنين داراي آميلاز كه انزيم مخصوص هضم مواد نشاسته اي است مي باشد .

آنزيم هاي بسياري در يونجه يافت مي شود بعنوان مثال مي توان از امولسين ،‌اينورتاز ، و پكتياز نام برد .

يونجه داراي حدود 20%‌پروتئين مي باشد پروتئين هاي موجود در يونجه عبارتند از :‌

ليزين ،‌آرژنين ، هيستيدين ، آدنين ، فنيل آلانين ،‌آسپاراژين و سيستين . يونجه داراي اسيد فسفريك نيز هست

يونجه همچنين داراي منيزيوم ، آهن و مقدر جزئي ارسنيك و سيليس است

بنابراين يونجه از نظر مواد غذايي بسيار قوي است و غذاي خوبي براي انسان و حيوانات است .

خواص داروئي: يونجه از نظر طب قديم ايران گرم است . البته تاره آن گرم و تر و خشك شده آن گرم و خشك است

1)يونجه از نظر اينكه داراي بسياري از مواد معدني مي باشد شيره آن براي بچه هايي كه در حال رشد هستند و اسخوان بندي محكمي ندارند بسيار مفيد است . حتي امروزه پودر اين گياه را در داروخانه ها مي فروشند كه آنرا مي توان براي بچه هاي شير خوار مصرف كرد .

براي تهيه شيره يونجه بايد مقدر 300 گرم يونجه را در يك ليتر آب ريخت و آنرا جوشانيد تا مقدر آب آن به نصف تقليل يابد سپس آنرا صاف كرده و مقدر كمي عسل به آن اضافه كنيد كه بصورت شربت دارايد . مقدر مصرف براي طافال 200 گرم در روز است و براي اطفال شيرخوار حدود 50 گرم يم باشد كه مي توان به شير آنها اضافه نمود .

اشخاص بزرگسال هم براي بالا بردن انرژي مي توانند از اين شيره استفاده كنند

2) يونجه رابصورت تازه و يا جوانه آنها رابا سالاد ميل كنيد . جوانه يونجه را بصورت بسته بندي شده مي توانيد از سوپر ماركتها خريدري كنيد .

3)يونجه ملين است

4)يونجه دو برابر اسفناج آهنم درد بنابراين خونساز است و براي كسانيكه به كم خوني مبتلا هستند مفيد است

5)يونجه بعلت درا بودن آهن براي درمان بيماير راشيتيسم بكار مي رود

6)عوارض كمبود ويتامين ث با خوردن يونجه از بين ميرود

7)يونجه تازه در بسياري از كشورها مانند چين و روسيه و آمريكا به مقدر زياد بجاري اسفناج مصرف مي شود

8)يونجه را در داروخانه ها و فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها بصورت پودر ، كپسول و قرص بفروش مي رسانند . مقدرمصرف آن سه قرص در روز است

9)با همه مزايايي كه يونجه درد در خوردن تازه آن نبايد زياده روي كرد زيرا بسيار نفاخ است و حتي حيواناتي كه به مقدر زيا د از آن مي خورند بعلت گاز زياد ممكن است تلف شوند

10)ضماد پخته يونجه را اگر روزي چند بار روي اعضايي كه رعضه دارند بگذاريد آنها را شفا مي دهد

11)تخم يونجه قاعده آور است و براي اين منظور تخم يونجه را بصورت دم كرده مصرف كنيد

12)دم كرده يونجه درمان اسهال است

13)براي نرم كردن سينه و تسكين سرفه روزي 2-3 فنجان دم كرده تخم يونجه را مصرف كنيد

14)براي درمان لقوه و رعشه تخم يونجه را در روغن زيتون بريزيد و مدت يك هفته جلوي آفتاب بگذاريد سپس آنرا صاف كنيد و روزي چند قاشق از آنرا بخوريد و همچنين روي اعضايي كه رعشه دارند بماليد.

15)يونجه حاوي مقدرزيادي ويتامين است . كوبيده آن زخم را بسرعت اليتام داده و از خونريزي جلوگيري مي كند

كليات گياه شناسي

زيره گياهي است يكساله كوچك و علفي كه ارتفاع آن 60 سانتيمتر است ريشه آن دراز و باريك برنگ سفيد ، ساقه آن راست و برگهايش به شكل نوار باريك و نخي شكل و برنگ سبز مي باشد .

گلهاي زيره سفيد يا صورتي بصورت چتري در انتهاي ساقه ظاهر مي شود . اين گياه بطور وحشي در مناطق مديترانه مي رويد . زيره برنگهاي زرد تيره ، سبز و خاكستري وجود دارد .

تركيبات شيميايي:
زيره داراي تانن ، روغن زرين و اسانس است .

اسانس زيره را از تقطير ميوه له شده تحت اثر بخار آب بدست مي آورند . اين اسانس مايعي است بيرنگ كه در اثر ماندن ابتدا برنگ زرد و سپس قهو ه اي رنگ مي شود .

بوي زيره مربوط به آلدئيدي بنام كومينول است . مقدر كومينول در زيره بسته به محل كشت آن بين 30 تا 50 درصد است .

خواص داروئي:


1) قابض و خشك كننده است

2)ضد تشنج است

3)براي برطرف كردن بيماري صرع مفيد است

4)در دفع گاز معده موثر است

5)قاعده آور است

6)عرق آور است

7)براي رفع برونشيت از دم كرده زيره استفاده كنيد

8)براي برطرف كردن سوءهاضمه مفيد است

9)ترشحات زنانگي را برطرف مي كند

10)براي تحريك اشتها زيره سبزه را با سركه و آب مخلوط كرده و قبل از غذا بخوريد

11)براي برطرف كردن قطره قطره ادرار كردن زيره را تفت داده و سرخ كنيد سپس با آب بخوريد .

12)براي رفع نفخ روده و معده مي توانيد دم كرده زيره را تنقيه كنيد

13)براي التيام زخم چشم ، دانه هاي له شده زيره سبز را در آب برنج خام خيس كرده و سپس مايع بدست آمده را قطره قطره روي زخم چشم بريزيد.

14)هنگاميكه اطفال شير خوار دل درد دارند و نفخ در شكم شان پيچيده چند قطره اسانس زيره را با روغن بادام مخلوط كرده و با آن شكم آنها را ماساژ دهيد .

15)و بالاخره زيره را در غذاهايي كه نفاخ هستند مخصوصا حبوبات استفاده كنيد .

طرز استفاده:
دم كرده زيره : مقدر 5 گرم زيره را در يك ليتر آب جوش ريخته و بمدت 10 دقيقه دم كنيد .

مخلوط با عسل : گرد زيره را به مقدر يك گرم عسل مخلوط كرده و استفاده كنيد .

اسانس زيره : اين اسانس را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها خريدري كنيد . مقدر مصرف آن 2 قطره در يك ليوان آب نيم گرم مي باشد.

كليات گياه شناسي

زنجبيل از قديم الايام مورد مصرف مردم ايران ، هند و چين بوده است .

تركيبات شيميايي:


خواص داروئي:
اين گياه همراه با گياهان ديگر بعنوان تقويت كننده معده و بدن بادشكن و ضد نفخ بكار يم رود . همچنين پزشكان چيني جديدا كشف كرده اند كه شربت زنجبيل بهترين داروبراي معالجه زخم معده مي باشد.

زنجبيل تازه وشربت زنجبيل با چاي زنجبيل در بدن گرما توليد كرده و بدين وسيله مواد سمي و زادئ بدن را بصورت عرق از بدن خار مي سازد . اين گياه براي خانم هائيكه عادت ماهيانه آنها عقب مي افتند تجويز شده است .

زنجبيل بهترين داروي سرمخوردگي و گلو درد ميباشد . هنگامي كه حس كرديد دچار سرمخوردگي شده ايد چند بار چاي زنجبيل بنوشيد و اگر گلو درد دريد علاوه بر آنكه چاي آنرا ميل مي نمائيد با آن نيز قرقره كنيد .

زنجبيل را حتي براي كمپرس نيز مي توان استفاده كرد كه سموم بدن را خارج مي سازد . براي اين منظورابتدا چاي زنجبيل استفاده كنيد دستمالي را با آن آغشته و آب اضافي آنرا فشار داده در محل زخم يا درد بگذاريد .

شربت زنجبيل براي زخم معده بسيار مفيد است .مبتلايان به زخم معده بايد هر روز قبل از غذا يك قاشق چايخوري از اين شربت را همراه با كمي آب بنوشيد زخم معده آنهاپس از مدتي التيام خواهد يافت .

طرز استفاده:
يك قاشق چايخوري پودر خشك زنجبيل و يا دو قاشق چايخوري زنجبيل رنده شده تازه را در داخل قوريريخته رويآن آب جوش بريزيد و به مدت پنج دقيقه آنرا با حرارت ملايم دم كنيد و سپس آنرا با عسل شيرين كرده و ميل كنيد .

چاي زنجبيل هر چقدر بيشتر بماند و دم بكشد تند تر مي شود .حتي مي توان چاي زنجبيل را بعد از سد شدن در داخل يخچال گذاشت و خنك كرد و مانند يك نوشابه سرد استفاده نمود .

براي تهيه شربت زنجبيل يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت عسل مخلوط كرده و در شيشه دربسته در يخچال نگهدري كنيد و هر موقع خواستيد مصرف كنيد .

براي درست كردن تنتور زنجبيل مي توانيد از الكل 50 درجه استفاده نمائيد . يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت الكل 50 درجه مخلوط كرده و داخل يك شيشه تيره رنگ بريزيد و بمدت چهدره روز آنرا چند بار در روز تكان دهيد . بعد ازاين مدت آنرا صاف كرده و در جاي خشك و خنك نگهدري كنيد .

مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

كليات گياه شناسي

صبر زرد يكي از گياهاني است كه قبل از ميلاد مورد مصرف مردم بوده است . كلئوپاترا ملكه مصر پوست خود را هر روزه با آن ماساژ مي داد كه از شر آتاب مصر در امان باشد وحتي مصريان آنرا براي موميائي مدرگان خود بكار مي بردند . در كتاب مقدس ام اين گياه بكرات آمده است .

صبر زرد فاقد ساقه بوده و لي برگهاي آن دراز و تا ارتفاع 30 سانتيمتر مي رسد . گلهاي اين گياه برنگ زرد مي باشد كه در انتهاي ساقه اي كه از وسط برگها خارج مي شود مي رويد .

تركيبات شيميايي:
صبر زرد موادي نظير آلوئين ‌فامودين ، آنترا كيون ،‌ايزوباربالوئين و مقدري در حدود 12 درصد صمغ مي باشد .

خواص داروئي:
صبر زرد از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است شيرابه آن به مصرف طبي مي رسد .

1)تقويت كننده بدن است

2)يبوست را برطرف مي كند و روده ها را تميز مي كند

3)براي معالجه آسم مفيد است

4)سوء هاضمه را برطرف مي كند

5)در معالجه صرع مفيد است

6)اثر ضد كرم درد

7)خون را تصفيه مي كند

8)براي برطرف كردن خارش ناشي از گزيدگي حشرات شيرابه آنرا روي پوست بماليد

9)اگزما را درمان مي كند

10)براي معالجه اسهال خوني مفيد است

11)براي رفع ريزش مو ، شيرابه آنرا به سر ماليده و موها را با آن ماساژ دهيد

12)گرفتگي كبدي را برطرف مي كند

13)براي التيام زخم ها شيرابه آنرا روي زخم بماليد

14)صبر زرد بهترين كرم مرطوب كننده است برگها را بشكنيد و ژله آنرا به پوست بماليد

15)مبتلايان به بيماري قند مي توانند با مصرف اين گياه قند خون خود را كنترل كنند

16)براي شستن چشم و زخم ها شيرابه صبر زرد را با آب مخلوط كرده و استفاده كنيد

طرز استفاده:
به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد

مضرات :
صبر زرد اگر باندازه مصرف شود خطري ندارد ولي مقدر زياد آن باعث اسهال خوني مي شود ضمنا زنان شيدره نبايد از آن استفاده كنند زيرا صبر زرد از طريق شير ودر بدن طفل مي شود و ايجاد اسهال مي كند . اين گياه نيز براي زنان حامله خوب نيست زيرا ممكن است باعث سقط جنين شود.

نوش جان


كليات گياه شناسي

زرشك درختچه اي است داراي ساقه اي خاردار كه ارتفاع آن تا 4 متر نيز ميرسد . چوب اين درخت قهو ه اي ، قرمز و يا زردرنگ مي باشد . برگهاي آن بيضي شكل با دندانه هاي اره اي و گلهاي آنخوشه اي و زردرنگ است

شاخه هاي زرشك تيغ زيادي درد . ميوه زرشك قرمز رنگ ، گوشتي بيضوي شكل و داراي طعمي ترش است

قسمت مورد استفاده اين گياه ريشه ، پوست رشه و ساقه ، برگ گل و ميوه آن است .

تركيبات شيميايي:
در تمام قسمت هاي اين گياه آلكالوئيدهاي بربرين Berberine ، اكسياكانتين Oxyaconthine ، بربامين Berbamine وجود دارد . مقدر آلكالوئيد در پوست ريشه زرشك بيشتر از قسمت هاي ديگر اين گياه است .

ميوه زرشك داراي حدود 4% مواد قندي ، 65 اسيد ماليك و اسيد تارتاريك و مقداير صمغ مي باشد .

زرشك گونه هاي مختلف درد كه مهم تر از همه آنها دو نوع است كه يكي بنام زرشك بي هسته و ديگري زرشك با هسته (داراي دو هسته) ميباشد .

خواص داروئي:
خواص طبي زرشك

زرشك از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است ميوه زرشك خواص زير را درد:

1)قابض است

2)تقويت كننده قلب و كبد است

3)بواسير خوني را درمان مي كند

4)خونريزي را برطرف مي كند

5)براي برطرف كردن بيماريهاي كبدي مفيد است

6)صفرا بر است

7)دم كرده زرشك را براي برطرف كردن ناراحتي هاي دهان غرغره كنيد .

خواص ريشه و پوست ساقه

1)صفرا بر و مسهل است

2)كبد را پاك و تقويت مي كند

3)اعمال دستگاه گوارش را منظم مي كند

4)وء هاضمه را از بين مي برد

5)بي اشتهايي را برطرف مي كند

6)براي رفع يبوست مفيد است

7)در درمان يرقان و زردي موثر است

8)نقرس و رماتيسم را برطرف مي كند

9)خانم هائيكه بين دو عادت ماهيانه خونريزي دارند بايد براي برطرف كردن آن از ريشه و ساقه زرشك استفاده كنند .

10)آنهائيكه مبتلا به ورم طحال هستند مي توانند براي معالجه از اين گياه كمك بگيرند .

11)واريس را درمان مي كند .

12)براي معالجه بواسير نافع است .

13)براي برطرف كردن سوزش ادرار مفيد است .

14)فشار خون را پائين مي آورد

15)براي شست وش وي چشم مي توانيد از جوشانده ريشه و ساقه و زرشك استفاده كنيد .

خواص برگ زرشك

1-آب آوردگي بدن را برطرف مي كند .

2-اسهال هاي مزمن را درمان مي كند .

3-برگ زرشك دري مقدر زيادي ويتامين C مي باشد بنابراين در درمان بيماري اسكوربوت اثر مفيد درد .

4-جويدن برگ زرشك باعث محك شدن لثه و دندان مي شود .

5-درموقع آنژين و گلو درد ، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنيد .

طرز استفاده:
جوشانده زرشك : مقدر 20-10 گرم پوست ريشه يا ساقه و يا ميوه زرشك را در يك ليتر آب ريخته و آنرا بجوش بياوريد سپس آنرا از روي اجاق برداشته بگذاريد براي مدت 10 دقيقه بماند . اين جوشانده را صاف كرده و با شكر يا عسل شيرين كنيد . مقدر مصرف روزانه آن سه فنجان در فاصله بين غذاهاست .

تنطور زرشك : اين تنطور را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها خريدري كنيد . مقدر مصرف آن 20-10 قطره سه بار در روز مي باشد .

دم كرده زرشك : مقدر 40 گرم زرشك را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد مدت 10 دقيقه بماند سپس آنرا با شكر يا عسل مخلوط كنيد . مقدر مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بين غذاهاست .

مضرات :
مصرف مقدر زياد زرشك و يا ساقه و برگ آن براي زنان حامله مناسب نيست زيرا رحم را تحريك مي كند و ممكن است باعث سقط جنين شود

نعناع

نعنا داراي اسانس با انواع ترکيبات موثر مي باشد که مهمترين ماده اسانس نعنا را مانتول تشکيل مي دهد که "40" تا " 60" درصد اسانس را شامل مي شود و بيشترين مقدار آن در برگهاي جوان يافت مي شود.

نعنا با مصرف جهاني" 10" هزار تن در سال از قديمي ترين و مهمترين گياهان دارويي و ادويه اي به شمار مي رود.

کاربرد نعنا:

استفاده اسانس در صنايع بهداشتي، غذايي، آرايشي، شيريني سازي، نوشابه سازي، نوشابه سازي و مصرف ادويه اي


استفاده از طعم آن در بهبود مزه داروهاي بدمزه.


استفاده در محلولهاي شستشوي دهان و گلو و خميردندانها به خاطر خاصيت ضد باکتريايي مانتول موجود در اسانس.


نعنا جهت مداواي نفخ، دردشکم، سوء هاضمه(درمان قطعي)، ناتواني روده ها، تب، سرما خوردگي و آنفولانزا توصيه شده است.


جوشانده برگ و گل آن جهت لطافت و شادابي پوست استفاده مي گردد.


ماليدن چند برگ نعنا در محل گزيدگي حشرات مي تواند اثرات آنرا تا حد زيادي خنثي نمايد.


گفته مي شود جويدن برگ نعنا باعث کاهش درد دندان شده و همچنين باعث ضدعفوني مجاري بيني و گلو مي گردد.


خاصيت ضدعفوني آن بسيار قوي است به طوري که در ضدعفوني محيط بخصوص مواقع وجود بيماريهاي واگيردار بسيار موثر مي باشد و باعث دفع حشرات و مگس نيز مي گردد.


بخور جوشانده نعنا جهت گرفتگي بيني بسيار موثر است.


کمپرس گرم آن باعث رفع درد سر و همچنين دردهاي روماتيسمي مي گردد.


ماليدن نعنا بر روي سينه زنان بچه شيرده باعث رفع احتقاق شيري مي گردد.


نعناع بخصوص براي افرادي که دايم در حال مرور درس براي امتحان هستند، موثر است.


هنگام خستگي يا زماني که حس مي کنيد مغزتان کشش مطالب جديد را ندارد، استفاده از نعناع سودبخش است.

كليات گياه شناسي

بابونه گياهي است دائمي و كوچك بارتفاع تقريبا 30 سانتيمتر داراي بوئي معطر كه در چمنزارها و اراضي شني مي رويد . ساقه آن برنگ سبز مايل به سفيد ، برگهاي آن كوچك متناوب و داراي بريدگيهاي باريك و نامنظم و پوشيده از كرك است . گلهاي آن مجتمع در يك طبق كه بطور منفدر در انتهاي ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر مي شود . در هر طبق گلهاي سفيد در اطراف و گلهاي زرد در قسمت وسط قرار دارند .

تركيبات شيميايي:
گلهاي بابونه داراي اسانس روغني آنته مين ( Anthemine) تانن ، فيتوسترول و همچنين ماده اي تلخ بنام اسيد آنته ميك Anthemique Acid مي باشد .

خواص داروئي:
بابونه از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و از تقويت كننده هاي تلخ بحساب مي آيد .

جالينوس حكيم آنرا براي درمان تب و لرزهاي نوبه اي بكار مي برد .

1) يكي از مهمترين خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و اين گياه بآساني اين مرض را درمان مي كند و آنهائيكه سالهاست با اين مرض دست بگريبان هستند و از قرص هاي مختلف گران قيمت نظير Lozac و Zantac و غيره استفاده مي كنند مي توانند با استفاده از بابونه خرج داروي خود را پس انداز كنند و همچنين سلامتي خود را بازيابند .

براي درمان زخم معده يك ليوان چاي غليظ بابونه درست كنيد (4 قاشق چايخوري بابونه در يك ليوان آبجوش و يا چهار تا چاي كيسه اي بابونه در يك قاشق ليوان آب جوش ) و صبح ناشتا هستيد اين ليوان چاي را بنوشيد و سپس در رختخواب به پشت دراز بكشيد و بعد از چهار دقيقه بخوابيد و البته بعد از يكربع ساعت مي توانيد صبحانه خود را ميل كنيد . اين عمل را بمدت دو هفته ادامه دهيد تا زخم و ورم معده بكلي شفا يابد.

2) بابونه اعصاب و قواي جنسي را تقويت ميكند .

3) بابونه مقوي مغز است .

4)بابونه ادرار آور و قاعده آور است .

5)اين گياه ترشح شير را در مادران شير ده افزايش مي دهد .

6)درمان كننده سردرد و ميگرن است .

7)استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع مي كند .

8)اگر كسي قطره قطره ادرار مي كند به او چاي بابونه دهيد تا درمان شود .

9)بابونه درمان كننده كمي ترشحات عادت ماهيانه است .

10)براي درمان چشم درد ، بابونه را در سركه ريخته و بخور دهيد .

11)براي تسكين دردهاي عضلاني چاي بابونه بنوشيد .

12)جويدن بابونه براي التيام زخم هاي درمان مفيد است .

13)خوردن 5 گرم ريشه بابونه با سركه رقيق محرك نيروي جنسي است ( ريشه بابونه گرم تر و خشك تر از گل بابونه است )

14)بابونه تب بر و تسكين دهنده درد است .

15)بابونه تقويت كننده معده است .

16)براي تسكين درد در هنگام دندان درآوردن بچه ها ، بآنها چاي بابونه بدهيد .

17)براي رفع بيخوابي و داشتن يك خواب آرام و راحت ، كافي است ده دقيقه قبل از اينكه به رختخواب برويد يك فنجان چاي بابونه بنوشيد .

18)بابونه درمان كننده بي اشتهايي است .

19)بابونه براي رفع ورم روده موثر است .

20)چاي بابونه درمان كننده كم خوني است .

21)از بابونه براي رفع كرم معده و روده استفاده كنيد .

22)بابونه تسكين دهنده دردهاي عادت ماهيانه است .

23)بابونه براي رفع زردي مفيد است .

24)حمام بابونه اثر نيرو دهنده درد . براي اين منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ريخته مدت يكربع ساعت در آن دراز بكشيد .

25)براي تسكين درد ، چند قطره اسانس بابونه را با يك قاشق روغن بادام مخلوطكرده و روي محل هاي دردناك بماليد درد را تخفيف مي دهد .

26)اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام براي رفع ناراحتي هاي پوستي نظير اگزما ، كهير و خارش مفيد است .

27)براي رفع گوش درد و سنگيني گوش ، يك قطره روغن بابونه را در گوش بچكانيد .

28)اسانس بابونه چون اثر قي آور درد در مورد مسموميت هاي غذايي مصرف مي شود .

29)روغن بابونه را براي از بين بردن كمردرد ، درد مفاصل و نقرس روي محل درد بماليد .

30)با چاي بابونه اگر موهاي بلوند را بشوئيد آنها را روشن تر و شفاف تر مي كند .

31)آنهائيكه يائسه شده اند بهتر است همه روزه چاي بابونه بنوشند زيرا اختلالات يائسگي را برطرف مي كند .

32)بابونه ضد آلرژي است .

طرز استفاده:
اسانس بابونه : حدود 0/8 تا 1 درصد اسانس در اين گياه وجود دارد كه بوسيله تقطير با بخار آب بدست مي آيد . رنگ اين اسانس آبي روشن است ولي در اثر كهنه شدن برنگ زرد مايل به قهوه اي در مي آيد . بوي اين اسانس بسيار قوي و طعم آن معطر و سوزانده است . اسانس بابونه در عطر سازي و براي معطر كردن غذاها بكار مي رود .

چاي بابونه با دم كرده بابونه : براي درست كردن چاي بابونه يك قاشق چايخوري گياه بابونه خشك را در يك فنجان آب جوش ريخته و بمدت 5 دقيقه بگذاريد دم بكشد .

روغن بابونه با روغن زيتون : گل خشك بابونه را با برابر وزنش روغن زيتون مخلوط كرده و روي آتش ملايم بگذاريدتا دم بكشد ( نبايد بجوشد ) و گاه گاه آنرا هم بزنيد . سپس آنرا از روي آتش برداريد و بگذاريد تا مدت 24 ساعت بحال خود بماند . سپس آنرا از صافي با فشار در كرده و در شيشه اي دربست نگهدري كنيد ( براي نفخ شكم و قولنج آنرا روي شكم بماليد )

روغن بابونه : براي تهيه روغن بابونه مقدري از گل خشك بابونه را با چهار برابر وزن آن روغن كنجد مخلوط كرده و سپس باندازه دو برابر گل بابونه بآن آب اضافه كنيد . آنرا روي چراغ گذاشته و بگذاريد بجوشد تا اينكه آب آن بكلي تبخير شود و فقط روغن باقي بماند البته بايد دقت كرد كه روغن نسوزد .

مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

گياه بومادران سرشار از خواص درماني است.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران واحد علوم پزشكي تهران بومادران در طب سنتي داراي اثرات ضدتشنج، قاعده آور، رفع بواسير، بندآورندة خون و التيام دهنده زخم و جراحات است.
گياه بومادران سرسان گونه اي است كه پراكندگي وسيعي در ايران دارد و علاوه بر ايران در عراق، آناتولي، سوريه، قفقاز، تركمنستان، افغانستان، آسياي جنوب غربي و مركزي نيز مي رويد.
به گفته محققان علوم داروسازي، گياه بومادران حاوي تركيبات فلاوونوئيد است كه اين تركيبات، خواص آنتي اكسيداني، ضدسرطاني و تعديل كنندگي سيستم ايمني را به بومادران مي دهند.
همچنين تركيبات فلاوونوييدها باعث ايجاد خواص مفيد ضدالتهابي و محافظت كنندگي كبد را به بومادران هديه مي كنند.
گياه بومادران در تيره كاسني است كه از گياهان پاياني علفي و بومي اروپا، آسيا و آمريكاي شمالي است.

خردل سياه

خردل سياه يك گياه علفي يكساله است كه از ارديبهشت تا مهر گل مي دهد و به احتمال خيلي زياد بومي شرق مديترانه است ولي بعضي محققين اعتقاد دارند بومي جنوب غربي اروپا تا آسياي مركزي مي باشد. كشت و كار خردل سياه باعث شده است تا در سرتاسر دنيا پراكنده شود و در حال حاضر بصورت وحشي و زراعي ديده مي شود. اين گياه در كنار جاده ها, حاشيه رودخانه ها و در زمينهاي پست و مرتفع در زمينهاي غرقابي يافت مي شود.تركيبات موثره در بذر مي باشند. گياهان به محض اينكه رنگ ميوه ها زرد متمايل به قهوه اي بشود برداشت مي شوند. سپس بصورت دستجاتي ميشوند, كناري مي گذارند تا برسد, سپس كوبيده شده و تميز مي شوند. دارو بدون بو است, طعم روغن مي دهد و باعث سوزش زبان مي گردد. در حضور رطوبت بذور اسانس فراري توليد مي كنند كه باعث سوزش چشم ها مي شود و باعث تحريك اشك مي گردد. بذور حاوي گليكوزيدهاي خردل است كه در اثر هيدروليز, اسانس فرار خردل حدود ۳۰ درصد اسانس, پروتئين و ديگر تركيبات توليد مي كند. اسانس فرار پوست و غشاهاي مخاطي را مي سوزاند. البته به مقدار كم ترشح شيره معده را افزايش و اشتها را تحريك مي كند. از نقطه نظر دارويي در گچ و ضماد براي درمان روماتيسم, التهاب حاد مجاري تنفسي و بهبود خون رساني استفاده مي شود. البته مصرف زياد آن مانند گچ باعث سوزش و ايجاد تاول روي پوست مي شود. در گذشته از بذر براي استخراج اسانس استفاده مي كردند كه در حال حاضر اين اسانس سنتر مي شود. بذور خردل سفيد ( Sinapis Alba ) بيشتر استفاده مي شوند و در صنايع غذايي نيز كاربرد دارد. دارو از گياهان زراعي بدست مي آيد. خردل سياه عمدتاَ در هلند و كشورهاي منطقه مديترانه و آمريكاي شمالي كشت مي شود.

بادرنجبویه Melissa Officinalisl

مشخصات گیاه :
گیاهی است علفی ، پایا از خانواده نعناع (Lamiaceae) به ارتفاع تا یک متر با بوی لیمو و با ساقه های راست که مقطع آن چهارگوش و برگ های متناوب بیضی شکل است . از بغل برگها گل هایی با کاسبرگ های رنگی اول زردرنگ بعد سفید و سپس به بنفش تبدیل می شوند. میوه آن فندقه و چهارقسمتی و تمام گیاه پوشیده از پرزهای ریز می باشد . که قسمت برگ و سرشاخه جوان گیاه قابل استفاده می باشد .


موارد استفاده :
این گیاه آرام بخش خفیف و خواب آور ملایم ، تنظیم کننده و مداوی ناراحتی های معده – روده است و برای تحریک ترشحات صفراوی ضد اسپاسم و ضد درد استفاده می گردد .




آثار فارماکولوژیک :
اسانس بادر نجبویه ، آثار آنتی هیستامینیک و ضد اسپاسم روی روده جدا شده خوکچه هندی از خود نشان داده است .


مقدار مصرف :
1.5 – 4.5 گرم از برگهای خشک گیاه به صورت دم کرده .


منع مصرف و عوارض جانبی :
باید در مصرف آن در هنگام اختلالات تیروئیدی احتیاط گردد . اسانس آن باید با دقت مصرف شود

تخم كرفس
Celery Seed

تخم كرفس، كه طعم تند و نشاط آور آنرا مي توانيد هنگام مصرف انواع ترشيها يا كلم شور بچشيد، داروي گياهي مفيدي نيز محسوب مي شود. تخم كرفس در طول قرنهاي متمادي، در سرتاسر جهان كاربردهاي متنوعي داشته است. بررسيهاي اخير علمي نشان داده است كه برخي مواد شيميايي موجود در تخم كرفس واقعاً مي تواند در درمان مشكلاتي نظير فشارخون بالا، ورم مفاصل و اضطراب مؤثر واقع شود. تخم كرفس در پيشگيري از سرطان نيز مؤثر است.

تخم كرفس ازديرباز براي درمان ورم مفاصل و اسپاسم عضله مورد استفاده بوده است. وجود چندين عنصر شيميايي در تخم كرفس از التهاب جلوگيري مي كند و درد را تسكين مي بخشد. ساير مواد شيميايي موجود، عضلات موجود در اسپاسم را آزاد مي كنند. تخم كرفس حاوي كلسيم است كه در شل كردن گرفتگيهاي عضله كمك مي كند.

برخي مواد شيميايي موجود در تخم كرفس خاصيت ضد باكتري دارد در حاليكه برخي ديگر ادرارآور است، بدين معنا كه به تخليه آب بدن در قالب ادرار كمك مي كند. اين كار باكتريها و مواد معدني را كه سبب تشكيل انواع سنگهاي مثانه و كليه ميشوند، شستشو مي دهد.

برخي از عناصر شيميايي موجود در اين گياه خاصيت كاهش فشار شديد رگها را دارند، بدين معنا كه در كاهش فشار خون مفيد واقع ميشود. تخمهاي كرفس حاوي مقدار معتنابهي كلسيم است كه اين عنصر نيز فشار خون را پائين مي آورد.

مصرف اين گياه در طب سنتي براي درمان نقرس و سنگهاي كليه سابقه طولاني دارد. اين ماده ميزان اسيد اوريك بدن را كاهش مي دهد.

تحقيقات بعمل آمده روي حيوانات آزمايشگاهي نشان مي دهد كه تخم كرفس از آسيب كبدي ناشي از مواد شيميايي سمي پيشگيري مي كند. اين ماده در طول قرنهاي متمادي بعنوان تونيك كبد مورد استفاده قرار گرفته است. تخم كرفس عضلات رحمي را تقويت مي كند كه به افزايش جريان خون قاعدگي منجر ميشود. ماده اي ديگر در اين گياه "ليمونين" است كه به عنوان يك آرامبخش خفيف عمل مي كند. كلسيم موجود در تخم كرفس اعصاب تحت فشار را آرام مي بخشد. اين گياه همچنين از ابتلا به سرطان پيشگيري مي كند. به عنوان مثال يكسري از عناصر شيميايي موجود در تخم كرفس از توليد تومور ها در حيواناتي كه در معرض مواد سرطان زا قرار گرفته بودند، جلوگيري نمود.

معرفي گياه
تخم كرفس، از همان گياهي تهيه ميشود كه شاخ و برگ آنرا مصرف مي كنيم يا در طبخ غذا استفاده مي كنيم. اگر هرگز شاخ و برگ آنرا در زيستگاه طبيعي اش مشاهده نكرده ايد بايد خاطر نشان ساخت كه كرفس نوعي گياه نازك و كشيده است كه طول آن به دو تا سه پا مي رسد. اين گياه داراي سه تا پنج برگ متشكل از بخشهاي متعدد و گلهايي داراي گلبرگهاي سفيد ريز است. تخم هاي كرفس از گلهاي اين گياه تهيه و خيلي ريز با رنگ قهوه اي سير با بوي قوي و خوشايند است.

تركيبات گياه
تركيبات اين گياه عبارتند از: روغنهاي سيال (از جمله آپول)، فلاونيدها، بورون، كلسيم، آهن، ليمونين، سديم، روي، ان-بوتيل، فاتاليد 3، اسيد آلفالينولنيك، b ادوسمول، گواكول، ايزوايمپراتورين، P - سايمين، ترپنين - 4- ال و آمبليفرون.

اشكال موجود
تخمهاي تازه يا خشك، انواع قرص، انواع كپسول، حاوي روغن تخم كرفس، عصاره تخم كرفس كه عناصر و تركيبات فعال آن بوسيله الكل يا گليسيرين استخراج شده است.

نحوه مصرف
* كپسول يا قرص روغن تخم كرفس: روزانه سه بار يك يا دو كپسول يا قرص، بنا به تجويز و دستور پزشك معالج.

* عصاره تخم كرفس: روزانه سه بار 1/4 تا1/2 قاشق چايخوري يا طبق دستور پزشك معالج (هميشه آنرا به هنگام مصرف غذا با انواع مايعات يا با آب مصرف كنيد، مگر اينكه پزشك معالج طور ديگري توصيه كرده باشد.)

* خود تخمهاي كرفس: براي تهيه چاي كرفس مقداري آب جوش روي يك قاشق چايخوري تخم تازه كوبيده شده بريزيد. قبل از خوردن بگذاريد به مدت 10 تا 20 دقيقه خوب دم بكشد. روزي سه بار آنرا ميل كنيد.

نكات احتياطي
* اگر باردار هستيد يا احتمال آنرا مي دهيد، از مصرف اين گياه بپرهيزيد.

* تخم كرفس، گياه طبي بي خطري است. اما بايد يك نكته را مدنظر قرار داد كه اگر از آن بعنوان ادرار آور استفاده مي كنيد، ابتدا با پزشك خود مشورت كنيد. مواد و داروهاي ادرار آور مي توانند پتاسيم بدن شما را كه ماده مقوي ضروري است، خالي كنند.

* همچنين، تخم كرفس را كه مستقيماً از مزرعه مي چينند مصرف نكنيد. اغلب تخم ها كه به قصد تكثير گياه بفروش مي رسند آغشته به مواد و عناصر شيميايي است و نبايد مصرف داخلي داشته باشد.

تداخل هاي احتمالي

تاكنون هيچ عارضه اي شناخته نشده است.

توت مار
Black Cohosh

بيشتر از دو قرن پيش بومي هاي آمريكا كشف كرده اند ريشه گياه توت مار
(Cimiafuga Racemosa) در درمان بسياري از بيماريهاي زنان از جمله گرفتگي (كرامپ) دوره قاعدگي و گرگرفتگي، سردردها، تحريك پذيري و ساير علائم يائسگي مؤثر بوده است. از آنجا كه اين گياه بيشتر در درمان زنان مورد استفاده قرار مي گيرد، آنها توت مار را "زلف پير" خواندند. ناراحتي ناشي از يائسگي معمولاً با استفاده از داروي تركيبي هورمون زنانه استروژن درمان ميشود. استروژن ميليونها زن را در طول تغييرات زندگي كمك كرده است، هر چند غالباً داراي عوارض جانبي نيز است. جدي ترين عارضه جانبي آن خطر ابتلا به سرطان سينه است (بسياري از زنان از سرطان سينه آنقدر وحشت دارند كه رنج يائسگي بدون درمان را تحمل مي كنند) تعداد معدود اما فزاينده اي از زنان كه درصدد آرامش بدون عوارض جانبي استروژن بودند به فوايد توت مار پي بردند. گياه درماني مي تواند همانند استروژن، موجب آرامش باشد بدون اينكه عوارض جانبي جدي در پي داشته باشد.

توت مار در درمان ناراحتيهاي زير مؤثر بوده است:

* ناراحتي قبل از قاعدگي.

* قاعدگي دردناك.

* گر گرفتگي.

* سردرد ناشي از يائسگي.

* تپشهاي قلبي ناشي از يائسگي.

* عصبيت و تحريك پذيري ناشي از يائسگي.

بوميهاي آمريكا از اين گياه براي درمان ساير عوارض غيرمربوط به قاعدگي يا يائسگي استفاده مي كردند. دانشمندان امروزه بتوانائي توت مار در درمان يك سري بيماريها خوشبين هستند. اما اين عده از دانشمندان فوايد آنرا در درمان كامل اين بيماريها به اندازه اثر آن در درمان قاعدگي و يائسگي مطالعه نكرده اند. ساير حالاتي كه ميتوان با مصرف اين گياه درمان كرد شامل موارد زير است:

* التهاب، مانند آرتريت و روماتيسم.

* فشار خون نسبتاً بالا.

*احتقان تنفسي ناشي از سرماخوردگيها.


میزان مصرف
ميزان مصرفي روزانه اين دارو 40 ميلي گرم است. اگر تنتور توت مار را مصرف مي كنيد، اين ميزان با 2 ميلي ليتر 3 بار در روز با آب يا چاي برابر خواهد بود. ممكن است انواع كپسول يا قرص آنرا ترجيح دهيد. مصرف 2 عدد كپسول يا قرص با ميزان مصرفي روزانه توصيه شده برابر خواهد بود. بمنظور تهيه نوشيدني اين دارو، 20 گرم از ريشه خشك شده آنرا با 1 ليتر آب مخلوط كنيد، سپس آنرا بجوشانيد و بعد از آن به مدت 20 الي 30 دقيقه آنرا تا زماني كه ميزان آب موجود در آن تا 1/3 كاهش يابد، بهم زنيد. سپس آنرا از صافي عبور دهيد، رويش را بپوشانيد و در يخچال يا هواي خشك و خنك نگه داريد. مايع مزبور را مي توان تا 48 ساعت نگه داشت اگر ميزان مصرفي توت مار شما متفاوت است، طبق دستورالعمل توليد كننده يا پزشك خود عمل كنيد. همانند اغلب داروها و تقويت كننده ها، به پزشك خود علاقه خود را مبني بر مصرف توت مار ابراز كنيد. بايد پس از شش تا هفت هفته مصرف، بهبود خود را حاصل كنيد. مصرف آنرا بمدت شش ماه ادامه دهيد.

نكات احتياطي
تحقيقات بعمل آمده در آلمان نشان داده است كه عوارض جانبي جدي از توت مار بر جاي
نمي ماند. به نظر نمي رسد كه مصرف دارويي آن سبب افزايش خطر سرطان زنان گردد، هر چند بايد قبل از مصرف آن در صورتي كه سرطان داشته ايد يا در زمره افراد در معرض خطر بالاي ابتلا به سرطان هستيد با پزشك معالج خود مشورت كنيد. در صورت شيردهي يا باردار بودن از مصرف توت مار اجتناب ورزيد. مصرف توت مار سبب تحريك انقباضها و تولد نوزاد نارس مي گردد.

در پاره اي از بيماران كه ميزان مصرفي بالايي داشتند عوارض جانبي از قبيل موارد زير گزارش شده است:

* درد شكم، اسهال، سرگيجه، سردرد، دردهاي مفاصل، تهوع، ضربان قلب كند، لرزش، ضعف بينايي و استفراغ.

توت مار سياه را با توت مار آبي كه نوعي گياه طبي و مشابه آن است اشتباه نگيريد. اما دانشمندان هنوز توت مار آبي را بطور كامل مطالعه نكرده اند و بي خطر بودن آن هنوز قطعي نيست.

تداخل هاي احتمالي
از آنجا كه توت مار سياه مثل استروژن عمل
مي كند، عوارض جانبي آن اگر توأم با داروهاي هورموني مصرف شود به مراتب بيشتر است. اگر قرض ضد بارداري مصرف مي كنيد يا تحت درمان جايگزيني هورمون (HRT) هستيد، از مصرف توت مار اجتناب ورزيد.

جينكو
Ginkgo Biloba

بيشتر از چهارصد مورد تحقيقات منتشر شده در باره عصاره جينكو انجام گرفته است كه اين مطالعات تحقيقاتي گياه مزبور را در زمره بهترين مورد گياهي تحقيق شده در ميان داروهاي گياهي قرار داده است. اين گياه متداول ترين داروي گياهي در آلمان و فرانسه است و در ميان پنج مورد پر نسخه در آن كشورها قرار دارد. عصاره جينكو به درمان ناراحتيهاي گردش خون بويژه نارسائي خون در مغز كه سبب از دست دادن قدرت حافظه، وزوزگوش، اختلال هوشياري، سردرد و افسردگي بويژه در افراد مسن مي گردد، كمك مي كند. اين گياه داراي خواص ضد اكسيدي قوي نيز است و از آسيب ديدگي سيستم عصبي مركزي، قلب و عروق و همچنين از اثرات پيري جلوگيري مي كند.

عصاره جينكو روند جريان خون را از طريق تقويت رگهاي خون و كاهش چسبندگي پلاكتهاي خون (كه جريان خون را حتي در صورت وجود سختي رگها تسهيل مي كند)، بهبود مي بخشد. اين گياه نه تنها به بهبود روند جريان خون به مغز كمك مي كند بلكه جريان خون به اندامها را افزايش مي دهد و در پيشگيري يا درمان بيماريهاي قلبي و سكته مغزي مؤثر واقع ميشود. اين گياه همچنين در پيشگيري از آسيبهاي مغزي افرادي كه پا به سن مي گذارند فوق العاده مؤثر واقع ميشود. براساس برخي از مطالعات جزيي معلوم گشته است كه عصاره جينكو مي تواند ناتواني ناشي از جريان مختل خوني را كمتر كند. اين عصاره همچنين مي تواند برخي از علايم پيش قاعدگي، به ويژه احتباس مايعات بدن را كاهش دهد.

معرفي گياه
جينكو قديمي ترين گونه درختي است. اين گياه از قدرت سازگاري فوق العاده اي، برخوردار است به طوري كه حتي در عصر يخبندان و بمب اتمي هيروشيما، بقاي خود را حفظ كرد. يك درخت واحد ژينكو مي تواند تا 1000 سال عمر كند و ارتفاع آن به 120 پا برسد. اين گياه داراي شاخه هاي كوتاه با برگهاي پنكه اي است و ميوه غيرخوراكي داراي بوي تندي توليد مي كند. ميوه اين گياه حاوي تخم داخلي خوردني است. هر چند كه طب گياهي چين در طول قرنهاي متمادي هم از برگ جنيكو و هم از تخم آن استفاده كرده است، ليكن تحقيقات كنوني روي عصارة ‌جنيكوي استاندارد معطوف شده است كه از برگ آن حاصل ميشود. عصارة‌ مذكور فوق العاده غليظ و به مراتب مؤثر تر از ساير فرآورده هاي حاصل از ساير برگها است.

تركيبات گياه
جنيكو مركب از "گليكوزيد جنيكو"، چندين نوع مولكول "ترپين" مختص اين گياه (گينكوليد و بيلوباليد) و اسيدهاي عالي است. تصور مي رود مولكولهاي ترپين خاص باعث ميشود جنيكو از خاصيت مبارزه با بسياري از اثرات پيري برخوردار باشد. اين ويژگي ترپين شامل بهبود گردش خون، كاهش تورم و حفاظت از آسيب ديدگي سلولهاي مغز در اثر كمبود اكسيژن
مي گردد.


اشكال موجود
عصارة جنيكوي استاندراد شده بايد حاوي 24 درصد گليكوزيد فلاون جنيكو (عصاره 50:1) و 6 درصد لاكتون ترپين باشد. چندين نوع مختلف عصاره جنيكوي تجاري در ايالت متحده قابل دسترسي است. انواع كپسولها وتنتور اين گياه دارويي نيز يافت مي شود.

نحوة‌ مصرف
عصاره جنيكو بخش اعظم آسيبهاي ناشي از پيري بويژه صدمات وارده بر سيستمهاي جريان خون و عصبي را ترميم مي كند. عصاره مزبور همچنين سبب تقويت رگهاي خوني مي شود. در نتيجه غالباً براي افراد مسن تر كه از علايم زوال عقل نظير اختلال هوشياري، از دست رفتن حافظه انواع سردرد، افسردگي و وزوز گوش رنج مي برند، توصيه ميشود. پزشك معالج شما قبل از توصيه عصاره جنيكو تشخيص خواهد داد كه اين حالات به اختلال جريان خون مغز بستگي دارد يا به حالتي ديگر. بيماراني كه از گرفتگيهاي پا ناشي از نارسايي جريان خون رنج مي برند نيز در اثر مصرف عصارة جنيكو سيستم جريان خون و سيستم عصبي را تقويت و از آنها مراقبت مي كند، در پيشگيري از بيماري و سكته قلبي و شروع زوال عقل نيز مؤثر واقع ميشود. بروز نتايج اوليه چهار تا شش هفته طول مي كشد، اما بايد فراتر از اين زمان جمع آوري نتايج حاصله تداوم يابد. در طول شش ماه اول نبايد انتظار تغييرات زيادي داشت.

* مصرف روزانه دو تا سه بار عصارة 50:1 استاندارد جمعاً به ميزان 120 ميلي گرم حاوي 24 درصد گليكوزيد فلاون. اگر به بيماري زوال عقل شديد يا آلزايمر مبتلا هستيد، مي توانيد ميزان مصرفي روزانه را به 240 ميلي گرم برسانيد.

* انواع كپسول گياه خشك حاوي 10 ميلي گرم عصاره استاندارد (1 تا 3 كپسول روزي سه بار).

* تنتور (1:5): 2 تا 4 ميلي ليتر روزي سه بار.

* عصاره مايع 01:1): 1 تا 3 ميلي ليتر روزي سه بار.

نكات احتياطي
عصاره جينكو خيلي بي خطر و عوارض جانبي آن خيلي نادر است. در موارد معدودي عوارضي نظير ناراحتي مجراي معده اي- روده اي، انواع سردرد و سرگيجه گزارش شده است. اما تصور نميشود عصارة جينكو سبب تغيير ضربان قلب و فشارخون يا تغيير ميزان كلسترول و تري گليسريد گردد. از آنجا كه اين عصاره از تجمع پلاكتهاي خوني (چسبندگي) جلوگيري مي كند، پاره اي نگرانيها وجود دارد كه مبادا جينكو سبب افزايش خونريزي داخل مغزي شود. عصارة مزبور را با احتياط بيشتر با ساير عوامل رقيق كننده خون نظير (كومادين) مصرف كنيد. ميوه جينكو را با دست جابجا نكنيد يا آنرا قورت ندهيد.

كميسيون آلماني E گزارش مي دهد كه حساسيت بيش از حد نسبت به فرآورده هاي جينكو تنها دليل شناخته شده اجتناب از مصرف عصارة آن است.

اگر باردار هستيد بايد در مصرف جينكو احتياط كنيد، چون ما اطلاعات مؤيد اثرات عصاره جينكو در دورة بارداري دسترسي نداريم. از تجويز عصارة مزبور به نوزادان و كودكان پرهيز كنيد.

تداخل هاي احتمالي شناخته شده نيست.

خار مريم

نحوة مصرف
خار مريم از آسيب ديدگي كبد در اثر مواد شيميايي خطرناك و الكل جلوگيري مي كند. سيلي مارين ضد اكسيد به مراتب قويتر از ويتامين C , E عصاره هاي استاندارد خار مريم در درمان سيروز كبدي، هپاتيت B مزمن، بيماريهاي الكلي مزمن كبد و آسيبهاي وارده بر كبد در اثر مواد سمي مؤثر است.

سيلي مارين مؤثرترين عامل خنثي كننده مسمويت مرگ بار ناشي از خوردن قارچ سمي است. عصاره استاندارد اين گياه مي تواند در صورت مصرف آن 10 دقيقه بعد از خوردن قارچهاي مرگبار (Amanito Phalloides) از مسموميت مربوط پيشگيري كند. اگر قارچ شمي خورده ايد يا هرگونه ماده سمي مصرف كرده ايد فوراً هميشه خود را به پزشك برسانيد.

اگر با مشكلات و ناراحتي كبد دست به گريبان هستيد يا اگر الكل زياد مصرف مي كنيد (يا در گذشته زياد مصرف مي كرديد) پزشك معالج شما احتمالاً مصرف خار مريم را توصيه خواهد كرد.

اين گياه مي تواند در رفع عارضه كبد در صورت مصرف زياده از حد استامينوفن (مسكن غير آسپيريني) مؤثر باشد. گياه خار مريم همچنين در افزايش ميزان جريان صفرا مؤثر است و به كاهش علايم بيماري پسوريازيس كمك مي كند. لازم است از كپسولهاي استاندارد استفاده كنيد. اين توصيه بدان خاطر است كه سيلي مارين موجود در تخم خار مريم را نمي توان به راحتي جذب كرد. سيلي مارين در صورت متمركز بودن به سرعت وارد سيستم بدن شما ميشود و اين ماده به صورت كپسول از فشردگي بيشتري برخوردار است. از مصرف عصاره هاي الكل اجتناب كنيد. ميزان مصرفي توصيه شده اين گياه عبارت از مصرف روزانه 12 تا 15 گرم گياه خشك (200 تا 400 ميلي گرم سيلي مارين) است. اگر بنا به آسيب ديدگي كبد از خار مريم استفاده مي كنيد (آسيب ديدگي ناشي از الكل،‌ انواع دارويا مواد شيميايي)، ميزان توصيه شده مصرف روزانه سه بار 120 ميلي گرم گل خار مريم (حدود سه كپسول) است. شكل جديدي از خار مريم به نام كمپلكس سيلمارين- فسفوتيديل كولين نيز وجود دارد. اين نوع ماده دارويي بهتر از خار مريم استاندارد جذب بدن ميشود. در آزمايشهاي باليني اين داروي جديد به تنهايي بهتر از سيلمارين در درمان اختلالات كبد عمل كرده است.

فسفاتيديل كولين به عنوان عنصر اساسي در غشاء سلول به سيلمارين كمك مي كند تا به راحتي به غشاء سلول بچسبد. اين حالت از ورود و نفوذ مواد سمي به درون سلولهاي كبد جلوگيري مي كند. دوز مصرفي توصيه شده از كمپلكس سيلمارين-فسفاتيديل كولين عبارت است از مصرف روزي 2 بار 100 تا 200 ميلي گرم.

نكات احتياطي
سازمان دارو و مواد غذايي آمريكا خار مريم را به عنوان يك مكمل غذايي منظور كرده است و از اينرو هيچ محدوديتي در استفاده از آن وجود ندارد. اگر طبق دستور مصرف، اين گياه دارويي را مصرف كنيد هيچ خطري متصور نيست. گاهي اوقات اين گياه اثر ملين خفيف دارد. اگر چنين حالتي رخ دهد، مقداري از مواد فيبري نظير قند، پسيليوم، سبوس جو يا پكتين ميل كنيد. مصرف اين نوع فيبر بايد از شلي مدفوع و هر نوع ناراحتي گوارشي را برطرف كند.

تداخل هاي احتمالي
خار مريم را مي توان در كنار ساير گياهان دارويي، مكملهاي غذايي وداروها مصرف كرد. بايد از پزشك معالج خود در خصوص ميزان مصرف خار مريم در صورت ابتلا به اختلال و ناراحتي كبد يا هر نوع وضعيت درماني حاد سؤال كنيد

معرفی و گیاهشناسی
آویشن یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای است. به طوری که مصریان و یونانیان باستان از آویشن برای درمان بیماریها خود استفاده می کرده اند. در کتب مذهبی از آویشن به عنوان گیاه مورد علاقه ی حضرت موسی (ع) یاد شده است. آویشن در سال 2006 میلادی به عنوان گیاه دارویی منتخب سال برگزیده شد. همچنین گیاه دارویی منتخب سازمان بهداشت جهانی ( W.H.O ) می باشد.
گیاهی است از خانواده ی نعناعیان Lamiaceae. جنس Thymus دارای گونه های مختلفی است که 14 گونه ی آن بومی ایران هستند.
آویشن T.vulgaris گیاهی است بومی نواحی شرقی مدیترانه با عدد کروموزومی 30= ۲n ، گیاهی چند ساله با بوته های متراکم و پر شاخه ، ریشه ی مستقیم و کم و بیش چوبی با انشعابات فراوان ، ساقه ی مستقیم و چهار گوش دارد که ارتفاع بوته معمولاً بین 20 تا 50 سانتی متر است. پائین ساقه چوبی است در حالی که قسمت های فوقانی آن سبز رنگ بوده و انشعابات فراوانی دارد. برگ ها کوچک ، متقابل و کم و بیش نیزه ای شکل و بدون دمبرگ هستند.
برگها پوشیده از کرک های خاکستری رنگ و حاوی اسانس هستند. گل ها کوچک ، کامل و به رنگ های سفید ، صورتی و ارغوانی مشا هد می شوند . گل ها از سال دوّم رویش در اواسط اردیبهشت ظاهر می شوند.
میوه فندقه ( شیز و کارپ چهار فندقه ) به رنگ قهوه ای تیره به طول 2-1 میلی متر است که داخل میوه چهار بذر به رنگ قهوه ای تیره وجود دارد. بذر آویشن بسیار ریز است و وزن هزار دانه ی آن 25/0 تا 28/0 گرم است . بذرهای آویشن 2 تا 3 سال قوه ی نامیه ی خوبی دارند. در شرایط اقلیمی مناسب 14 تا 20 روز پس از کاشت سبز می شوند.
سه جنس در خانواده ی نعناعیان به نام آویشن معروف هستند که بهتر است با اینها بیشتر آشنا شویم :
۱- جنس Zataria
۲- جنس Ziziphora
۳- جنس Thymus
جنس Zataria که گونه ی معروف اش Z.multiflora است ، به آویشن شیرازی یا برگ پهن معروف است. گیاهی است که در جهان پراکندگی محدودی دارد و بیشتر در ایران ، افغانستان و پاکستان می روید. شکل گل و برگ هایش با آویشن باغی T.vulgaris متفاوت است . آویشن شیرازی برگ های پهن تری دارد و کاسه گل اش تخم مرغی شکل با 5 دندانه ی مساوی است . ( در حالی که T.vulgaris دارای سه دندانه ی کوتاه در لبه ی بالایی کاسه ی گل و 2 دندانه بلند در لبه ی پائینی کاسه ی گل است. )
جنس Ziziphora که به کاکوتی یا آویشن برگ باریک معروف است و شباهت زیادی به T.vulgaris دارد.

نیازهای اكولوژیكی
آویشن گیاهی است بومی مناطق مدیترانه ای و در طول رویش به هوای گرم و نور کافی نیاز دارد. این گیاه خشکی دوست بوده و به سهولت قادر به تحمل کم آبی و خشکی است . آویشن به حالت غرقابی حساس است و این امر موجب خشک شدن گیاه می شود. خاکهای سبک حاوی ترکیبات کلسیم خاک های مناسبی جهت کشت آویشن است. PH مناسب خاک برای کاشت آویشن 5 تا 8 می باشد.
كاشت، داشت، برداشت
کشت آویشن از طریق بذر یا از طریق رویشي امکان پذیر است. کاشت بذر به صورت مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد. زمان مناسب برای کشت مستقیم بذر ، فروردین ماه است. بذور به فاصله ی40 تا50 سانتی متر روی ردیف و فاصله ی بین ردیف 50 سانتی متر کشت می شوند. عمق کاشت حداکثر 5/0 سانتی متر است و برای هر هکتار زمین 5 تا 6 کیلو گرم بذر نیاز است.
کشت غیر مستقیم بذر در نیمه ی دوّم اسفند ماه در خزانه ی هوای آزاد صورت می گیرد. بذور در ردیف هایی به فاصله ی 25 تا 30 سانتی متر کشت می شوند.هنگامی که ارتفاع نشاء ها به 10تا 15 سانتی متر رسید ، آنها را می توان به زمین اصلی ( به فاصله ی ردیف 50 سانتی متر و فاصله ی بوته ها روی ردیف 25 سانتی متر ) منتقل کرد.
تکثیر رویشی آویشن از طریق تقسیم بوته است. به این صورت که پس از خارج کردن بوته های دو ساله و سالم و عاری از هر گونه آلودگی قارچی ، آنها را به 2 یا 3 قسمت تقسیم می کنند و در زمین اصلی کشت می کنند. فصل پائیز یا بهار زمان مناسبی برای این کار است. بهترین روش برای ازدیاد و تکثیر آویشن ، تقسیم بوته است.
وجین علفهاي هرز ضروری است. در صورت آبیاری زیاد ، پوسیدگی ریشه و بیماری های قارچی مشاهده می شود. علف هرز سس Cuscuta spp ( کاسکوتا ) در مواردی به مزارع حمله می کند که با وجین کردن یا استفاده از محلول پاشی سولفات آهن می توان با آن مبارزه کرد.
در سال اوّل رویش فقط یک بار محصول را می توان برداشت کرد. در حالی که از سال دوّم رویش به بعد، 2تا 3 بار می توان اقدام به برداشت پیکر رویشی آویشن کرد. اولین برداشت همزمان با آغاز گل دهی (اواسط بهار)، دومین برداشت در آغاز دومین مرحله ی گل دهی (اواسط تابستان) و سومین و آخرین برداشت نیز در اواسط پاییز ( آبان ماه ) صورت می گیرد. گیاهان از فاصله ی 10تا 15 سانتی متری از سطح زمین برداشت می شوند. و تحقیقات نشان می دهد اگر پیکر رویشی آویشن در ظهر ( هنگام تابش آفتاب ) برداشت شود، نسبت به برداشت آنها در روزهای غیر آفتابی ، دارای اسانس بیشتری خواهد بود.

فرآوری
اسانس آویشن از گیاه تازه و به روش تقطیر با آب استخراج می شود . طی یک پژوهش، خشک کردن گیاه آویشن در دمای 35 درجه موجب کاهش میزان اسانس آن می شود. اسانس آویشن از سر شاخه های گل دار گیاه استحصال می شود. وزن هر میلی لیتر اسانس 9/0 تا 95/0 گرم است. این اسانس بی رنگ با بوی مطبوع و طعم تند است. از هر 100 کیلوگرم گیاه تازه، تقریباً 5/1 تا 2 کیلوگرم اسانس استحصال می شود. اسانس آویشن که به اسانس تیم ( Thyme ) معروف است دارای فنل هایی مثل تیمول و کارواکرول ( 40 درصد ) و دارای سیمن ، لینا لول ، پینن و .... است . تیمول و کارواکرول مهمترین اجزاء اسانس هستند .
خواص و کاربرد
آویشن دارای اثرات ضد قارچی و ضد باکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس آویشن است. مشخص شده است که اسانس آویشن دارای اثرات ضد اسپاسم ، ضد سرفه و خلط آور است . پماد حاصل از اسانس آویشن برای درمان برخی بیماری های پوستی کاربرد دارد . شستن سر با محلول رقیق اسانس آویشن سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شدن غده های مو و در نتیجه جلوگیری از ریزش مو می شود. در علم آروماتراپی (رایحه درمانی یا عطر درمانی) از اسانس آویشن استفاده می شود. داروهای گیاهی زیر از گیاه آویشن هستند که در بازار موجود می باشند : 1- شربت توسیان ، ضد سرفه و خلط آور ، محصول شرکت گل دارو 2- قطره توسیون ، ضد سرفه و خلط آور ، محصول شرکت باریج اسانس 3- قطره توسیگل ، ضد سرفه و خلط آور ، محصول شرکت گل دارو 4- قطره تیم آرتا ، ضد سرفه و خلط آور ، محصول شرکت ایران داروک
5- شربت و قرص تیمکس ، ضد سرفه و خلط آور ، محصول شرکت ایران داروک
6- محلول دهان شویه پرسیکا ، محصول شرکت پور سینا

تاثیر گیاه آویشن بر عفونت های قارچی دهان


محققان کشورمان برای نخستین بار در کشور موفق شدند, تاثیر گیاه آویشن بر عفونت‌‏های قارچی دهان را به اثبات برسانند.


محققان کشورمان برای نخستین بار در کشور موفق شدند, تاثیر گیاه آویشن بر عفونت‌‏های قارچی دهان را به اثبات برسانند.
به گزارش ایلنا, دکتر بیت‌‏اللهی, مدیر این پروژه که قرار است, جزییات آن در "هفتمین جشنواره دندانپزشکی شهید دکتر احمد هدایت" ارائه دهد, افزود: در پژوهشی که به منظور ارزیابی آثار ضدقارچی داروهای گیاهی بومی ایران (آویشن ZATARIA MULTIFLORA ) بر قارچ‌‏های دهان انجام شد, آثار مثبت این گیاه دارویی در درمان عفونت‌‏های قارچی ناشی از دندان مصنوعی مورد تاکید قرار گرفت.
وی خاطرنشان کرد: بر اساس یافته‌‏های این پژوهش که در مجله PHYTHOTHERAPY RESCARCH نیز به چاپ رسیده است. محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران, آثار ضدقارچی ژل آویشن را در مقایسه با داروی استاندارد MICONAZOLE برعفونت‌‏های قارچی ناشی از "دست دندان" (دندان مصنوعی) بررسی کرده‌‏اند.
دکتر بیت‌‏اللهی با اشاره به اینکه این پژوهش روی 24 بیمار مبتلا به عفونت‌‏های قارچی ناشی از دندان مصنوعی انجام گرفته, تصریح کرد: یافته‌‏های این پژوهش بیانگر آن است که ژل آویشن التهاب و قرمزی مخاط زیر "دست دندان" را در این بیماران بسیار بهتر و موثرتر از داروی MICONAZOLE کاهش داده‌‏اند.
وی گفت: نتایج حاصل از این بررسی و پژوهش‌‏های مشابه می‌‏تواند, در جهت تولید داروهای ضدقارچی قابل رقابت با نمونه‌‏های مشابه خارجی راهگشا باشند.
این پژوهشگر ادامه داد: با توجه به وجود منابع غنی گیاهان دارویی در ایران, امکان تولید انبوه این داروی گیاهی وجود دارد

معرفی و گیاهشناسی
ژینکو یکی از قدیمی ترین گیاهان روی زمین است که به دلیل قدمت 200 میلیون ساله اش به فسیل زنده مشهور می باشد و از این لحاظ دارای اهمیت خاصی در علم گیاهشناسی است. ژینکو درختی است از زیرشاخه ی بازدانگان و تنها گیاه باقیمانده از خانواده ی ژینکو می باشد. ژینکو درختی است دوپایه (به ندرت یک پایه) و خزان کننده که ارتفاع آن به 30 تا 50 متر هم می رسد. برگ های دولبه ی آن به صورت متناوب بر روی شاخه ها قرار می گیرند. گل های زرد رنگ نر در این گیاه به فرم گل آذین شاتون و گل های ماده به صورت مجتمع در انتهای شاخه ها قرار دارند و ایام گلدهی آن در فصل بهار می باشد. عمل گرده افشانی توسط باد صورت می گیرد و میوه هایی شفت مانند بوجود می آیند.



نکته ی مهم در مورد این درخت، شناسایی پایه ی نر از پایه ی ماده در ایام قبل از بلوغ آن است. در برخی منابع آمده است که از روی عمق بریدگی برگ ها (برگ های پایه های ماده دارای بریدگی های کمتری هستند)، زمان ریزش برگ ها (برگ های پایه های ماده دیرتر از پایه های نر ریزش می کنند) و ... می توان به این موضوع پی برد ولی بهترین راه این است که تا زمان شکوفه دهی درختان منتظر بمانیم و یا از روش های تجزیه ی DNA استفاده نمائیم.


نیازهای اکولوژیکی و پراکنش
ژینکو درختی است نورپسند که به استرس هایی نظیر خشکی، آلودگی هوا و خاک و ... مقاوم می باشد. در خاک هایی با بافت های مختلف، pH های گوناگون و ... می تواند رشد کند. (در مورد محیط رشد ایده آل آن اطلاعاتی در دست نیست.)
ژینکو بومی شرق آسیا (کشور چین) است و در اکثر نقاط جهان امروزه پرورش داده می شود. در کشورمان نیز بصورت پراکنده در شهرهای شمالی، اطراف تهران، مشهد و ... کاشته شده است.


کاشت، داشت و برداشت
اطلاعات محدودی در این زمینه در دسترس می باشد. تکثیر این گیاه به دو طریق جنسی (بذر) و غیرجنسی (قلمه، پیوند و کشت بافت) امکان پذیر می باشد. تکثیر از طریق قلمه بیشتر مورد توجه می باشد زیرا در این روش جنسیت درختان حاصله مشخص خواهد بود. امروزه تکثیر این گیاه توسط کشت بافت بسیار مورد توجه قرار گرفته و تحقیقات گسترده ای در مورد بهینه سازی این روش در حال انجام می باشد.
برگ ها و گاها دانه های این گیاه مورد برداشت قرار می گیرند. بهترین زمان برداشت برگ ها در اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد ماه است که میزان مواد موثره ی برگها در حالت ماکزیمم می باشد.

فرآوری
برگ های این گیاه دارای ترکیباتی چون: فلاونوئیدهای گلیکوزیدی (مانند کوئرستین، کامپروفیل)، بی فلاونوئیدها، جینکولیدها و ... می باشند. مواد موثره ی برگ ها توسط روش های عصاره گیری استخراج می گردند.

خواص درمانی و کاربرد
با آنکه اثرات فیزیولوژیکی بیشماری برای این گیاه شناخته شده است ولی بهبود گردش خون در مغز و افزایش متابولیسم سلولی بیشتر مورد توجه بوده اند. به دلیل اثرات ذکر شده، امروزه از برگ های این گیاه برای درمان بیماریهایی که در اثر افزایش سن پدید می آیند نظیر آلزایمر، افسردگی، بیماری های قلبی - عروقی و ... استفاده می شود. در داروخانه های کشورمان قرصی با نام جینگومد موجود می باشد که از برگ های این گیاه حاصل شده است.


در ضمن این گیاه (عمدتا پایه های نر) به دلیل مقاومت بسیار خوب به شرایط فضای سبز شهری و زیبایی آن بخصوص در فصل پائیز، در پروژه های فضای سبز شهری مورد استفاده قرار می گیرد.

تاثير مصرف جينكوتيدي (Ginkgo T.D) در كاهش وزوز گوش ذهني

براي بررسي تاثير داروهاي جينكوبيلوبا و جينكوتيدي (مشابه ايراني) روي وزوز گوش، اين تحقيق با روش كارآزمايي باليني از نوع دوسوكور با روش كنترل توسط شاهد انجام شد. جينكوبيلوبا روي اختلالات حافظه موثر است، خون‌ رساني عروق مغزي را بهبود مي‌ بخشد و روي سلول هاي عصبي، آثار محافظت ‌كننده دارد. تحقيقات انجام شده، تاثير متفاوتي را از اثر جينكوبيلوبا روي وزوز گوش گزارش كرده اند.
هدف: بررسي تاثير جينكوتيدي در كاهش وزوز گوش ذهني
مواد و روش ها: 60 بيمار مراجعه كننده به درمانگاه گوش، حلق و بيني كه دچار وزوز گوش ذهني بودند بعد از بررسي كلينيكي و پاراكلينيكي وارد اين تحقيق شدند. سپس به طور تصادفي به اين بيماران دارو (Ginkgo T.D) و دارونما، دو بار در روز، به مدت دو هفته تجويز شد و بيماران در دو گروه دارو و دارونما قرار گرفتند. سپس ارزيابي از نظر تغيير وضعيت وزوز گوش از بيماران براساس پرسشنامه انجام شد.
يافته ها: 53.3 درصد بيماراني كه دارو دريافت كرده بودند بهترشدنِ وزوز گوش را ذكر كردند. در حالي كه دارونما فقط 10 درصد بهتر شدن را ذكر كردند (P<0.005).
نتيجه گيري: جينكوتيدي باعث تخفيف وزوز گوش Subjective مي شود.

معرفی و گیاهشناسی
گل راعی گیاهی است علفی و چندساله با ارتفاع 30 تا 90 سانتی متر که دارای ساقه ای بدون کرک و تا حدودی خزنده است. برگ های این گیاه قاشقی شکل و بدون دمبرگ می باشند و دارای حفرات فراوان اسانس هستند که نام گونه ی این گیاه (perforatum) از همین ویژگی آن حاصل شده است. گل های زرد رنگ این گیاه در یک گل آذین دیهیم قرار گرفته اند. در مورد این گیاه در بین اروپائیان داستان های زیادی موجود می باشد که گل راعی را دافع ارواح خبیثه می دانند و نام جنس این گیاه (Hypericum) برگرفته از همین موضوع است. رقم توپاز آن دارای اهمیت فراوان دارویی است.


نیازهای اکولوژیکی و پراکنش
گل راعی گیاهی است آفتاب دوست و تا حدودی رطوبت پسند که در خاک هایی با بافت سبک تا متوسط با pH خنثی بخوبی رشد می نماید.
گل راعی بومی اروپا، شمال آفریقا و غرب آسیا است اين گياه در نواحي مختلف شمالی و غربی کشور بصورت خودرو می روید و به دلیل اینکه در مزارع چای شمال کشور به صورت یک علف هرز به وفور یافت می شود به علف چای هم مشهور است.

کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه عمدتا توسط بذر و گاها توسط ساقه های رونده صورت می گیرد. بذور ریز این گیاه را بایستی در عمق کم کشت نمود و معمولا از کشت غیرمستقیم بذور استفاده می شود.
برداشت این گیاه در زمانی است که 50 درصد گل ها باز شده اند و این عمل شامل قطع پیکره ی رویشی این گیاه از نزدیکی سطح زمین می باشد. برداشت در یک روز آفتابی صورت گرفته و محصول را بایستی به سرعت در محلی تاریک خشک نمود.

فرآوری
سرشاخه های گلدار و برگ های این گیاه دارای ترکیباتی چون اسانس، تانن، هایپرسین، هایپرین، کولین، فلاونوئید ها و ... می باشند. اسانس این گیاه و روغن این گیاه (حاصل خیساندن گل های آن در روغن آفتابگردان است که به دلیل حضور هایپرسین در آن، به رنگ قرمز می باشد)

خواص درمانی و کاربرد
برخی از اثرات درمانی این گیاه عبارتند از: آرام بخش و ضد میگرن، درمان ناراحتی های ریوی، درمان مشکلات شب ادراری کودکان، درمان عفونت های دستگاه تناسلی زنان و ... .
در استعمال خارجی برای بهبود زخم ها و درمان سوختگی پوست بکار می رود. اخیرا توجه فراوانی به این گیاه جهت درمان ایدز شده است.
چندین قلم دارو از این گیاه فرموله شده است که در داروخانه های کشور موجود می باشند. مانند: قرص پرفوران (آنتی میگرن و ...)، قطره هایپیران (آنتی میگرن و ...)، پماد هایپریکوم پرفوراتوم (جهت درمان سوختگی ها و ...)


احتیاطات مصرف: مصرف بیش از حد این گیاه سبب نوعی حساسیت می شود که تحت تاثیر نور افزایش می یابد.
نحوه ی مصرف: 2 تا 4 گرم از آن بصورت دمکرده سه بار در شبانه روز

اثر زمان برداشت بر مقدار هيپريسين و اسانس گل راعي (.Hypericum perforatum L)

بخش هوايي گل راعي حاوي مواد مؤثر ارزشمندي است که از آن¬ها در تهيه داروهاي ضد افسردگي و درمان سوختگي استفاده مي¬شود. هدف از انجام اين تحقيق، تعيين تأثير زمان برداشت گل راعي بر عملکرد بخش هوايي، ميزان هيپريسين و اسانس موجود در بخش هوايي اين گياه بود. بيشترين مقدار هيپريسين (329 ميکروگرم در گرم وزن خشک) در مرحله گلدهي کامل در مقايسه با مقدار آن در مرحله قبل از گلدهي و تشکيل ميوه(به ترتيب 22 و 148 ميکروگرم در گرم وزن خشک) در بخش هوايي گياه ساخته و ذخيره شد. گياه همچنين، در مرحله گلدهي کامل حاوي بيشترين مقدار اسانس (0.35 ميلي ليتر در يکصد گرم وزن خشک) در مقايسه با قبل از گلدهي و تشکيل ميوه (به ترتيب 0.12 و 0.18 ميلي ليتر در يکصد گرم وزن خشک) بود. بنابراين، زمان مناسب براي برداشت بخش هوايي اين گياه به منظور کسب حداکثر هيپريسين و اسانس، مرحله گلدهي کامل است.

اثرات تنش خشكي بر تغييرات هيپريسين گل راعي (Hypericum perforatum


خشکي به عنوان مهمترين عامل در تنش هاي محيطي محسوب مي شود. در اين بررسي اثرات تنش خشکي در تغييرات ماده موثر (هيپريسين) گل راعي (Hypericum perforutum) در اثر اجراي تيمارهاي آبياري کامل و تنش خشکي ملايم و شديد مورد ارزيابي قرار گرفت. در اين طرح که به صورت بلوکهاي کامل تصادفي در سه تکرار و در طي سالهاي 1375 تا 78 اجرا شد، تيمارها شامل آبياري کامل با 0.3- بار، تنش ملايم 3- بار و تنش شديد 15- بار به ترتيب معادل 17.4، 11.5 و 8.5 درصد وزني آب نسبت به خاک خشک بودند. هيپريسين گل راعي در طي دو مرحله توسط دستگاه سوکسله با حلالهاي کلروفرم و متانول استخراج شد و با اسپکتروفتومتر ماوراي بنفش اندازه گيري شد. نتايج حاکي از افزايش عملکرد سرشاخه گلدار، هيپريسين و عملکرد هيپريسين در اثر آبياري کامل بود. تنش خشکي ملايم و شديد باعث کاهش عملکردهاي کمي کيفي گل راعي گرديد. برداشت اول سرشاخه هاي گلدار گل راعي نسبت به برداشت دوم به مراتب داراي عملکرد کمي و کيفي بيشتري بود ولي تفاوتي از اين نظر در بين سالهاي آزمايش مشاهده نشد. درصد هيپريسين همبستگي مثبت و معني داري با تعداد گل در هر بوته و عملکرد هيپريسين داراي همبستگي بالا و معني دار با ماده خشک سرشاخه، تعداد گل در هر بوته، ارتفاع گياه و تعداد شاخه هاي گلدار داشت. گياه دارويي گل راعي عليرغم مقاومت بسيار در مقابل تنش خشکي، در اثر کمبود آب عملکردهاي کمي و کيفي پاييني توليد مي کند. بنظر مي رسد آبياري کافي و به موقع، رشد کامل گياه را به همراه داشته و با افزايش گلدهي، کيفيت گل راعي را نيز افزايش دهد

اثرات ضد التهابي، ضد دردي، سميت حاد و تعيين مقدار هايپريسين در گياه علف چاي


سابقه و هدف: گياه علف چاي (Hypericum perforatum) از جمله گياهان دارويي است كه از آن در طب سنتي ايران به عنوان ضد التهاب و عامل التيام بخش ياد شده است. لذا با توجه به پيشينه و بومي بودن گياه فوق در ايران، اين مطالعه با هدف بررسي اثر ضد التهاب، ضد درد و سميت حاد آن انجام شده است.
مواد و روشها: مطالعه بصورت تجربي و (مداخله اي) انجام و با استفاده از حلال متانول و دستگاه سوكسله از گياه عصاره گيري و سپس عصاره فوق كاملا خشك گرديد. جهت بررسي اثر ضد التهابي عصاره از روش ادم ايجاد شده در پاي Rat با استفاده از كاراژينان و جهت مطالعه اثر ضد دردي از روش هاي آزمون فرمالين، صفحه داغ (Hot plate) و آزمون رايتينگ (Writhing) استفاده گرديد. براي بررسي هماهنگي حركتي آزمون روتارود (Rotarod) بكار گرفته شد. سميت حاد (LD50) عصاره با روش پروبيت و ميزان هايپريسن تام مطلق روش فارماكوپه تعيين گرديد. جهت آناليز داده ها از آناليز واريانس و بدنبال آن آزمون Student-Newman-Keuls با p<0.05 استفاده شد.
يافته ها: در بررسي اثر ضد التهابي، عصاره گياه علف چاي با دوزهاي 150 mg.kg و 100 اثرات مشابهي را با ايندومتاسين با دوز 4 mg.kg نشان داد. در آزمون فرمالين نيز عصاره گياه علف چاي در تمامي دوزهاي مورد مطالعه (25-250mg/kg) سبب مهار هر دو فاز درد گرديد (p<0.001). در آزمون صفحه داغ نيز در دامنه دوز مورد مطالعه (25-250mg/kg) افزايش معني داري در آستانه درد، در مقايسه با گروه شاهد، پس از 30 دقيقه مشاهده گرديد. در آزمون رايتينگ عصاره در دوزهاي (p<0.05) 25 و 100, 75, 50 و 150 ميلي گرم بازاي كيلوگرم وزن بدن (p<0.001) كاهش معني داري را در ميزان رايتينگ در مقايسه با گروه شاهد نشان داد. عصاره فوق در هيچ يك از دوزهاي مورد بررسي تاثيري بر هماهنگي حركات حيوان نداشت. LD50 كه شاخصي از سميت حاد عصاره مي باشد، پس از 72 ساعت در تجويز داخل صفاقي عصاره معادل 1111.47mg/kg در موش سوري تعيين گرديد. ميزان درصد هايپريسين تام نمونه معادل 0.101±0.003 گزارش گرديد.
نتيجه گيري: نتايج حاصل مي تواند گياه فوق را با اثرات ضد التهاب و ضد درد معرفي نمايد.

اثرعصاره علف چاي (Hypericum perforatum) برحاملگي موشهاي نژاد Balb/C


سابقه و هدف: تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر عصاره گياه علف چاي (Hypericum Perforatum) بر سقط جنين و نقش اثرات ناهنجاري زايي احتمالي آن بر جنينهاي موش كوچك آزمايشگاهي نژاد Balb/C بخصوص اثر آن بر سيستم عصبي در حال تكوين و مغز جنين و نيز بر تخمدان و رحم مادر حامله صورت گرفت.
روش بررسي: به موشهاي حامله نژاد Balb/C ميزان 1.457g/kg (ميزان تقريبي مصرف خوراكي انسان در روز) عصاره خشك شده گياه در آب، به مدت 7 روز (از زمان مشاهده درپوش واژني به عنوان روز صفر حاملگي تا روز هفتم)، روزي يك بار خورانده شد. سپس جنينهاي تجربي در روز 15 حاملگي از رحم خارج گرديدند و با جنينهاي 15 روزه كنترل مقايسه شدند. در اين مطالعه از دو گروه كنترل (تجويز placebo و بدون تجويز هيچ دارويي) استفاده شد. كليه جنينهاي تجربي و كنترل از نظر ويژگيهاي ريخت شناختي خارجي و داخلي و ميزان بقا مورد مطالعه قرارگرفتند.
يافته ها: در كليه تجربيات، هيچگونه ناهنجاري خارجي يا داخلي مشخصي در جنينها و يا در رحم و تخمدان مادر حامله مشاهده نشد. از كليه پارامترهاي مورد بررسي فقط از نظر تعداد سلولهاي جسم زرد و اندازه آنها و نيز تعداد فوليكول هاي آتروفيه شده در تخمدان نمونه هاي تجربي تغيير معني داري نسبت به كنترل مشاهده شد. بعلاوه آناليز هورموني سرم خون مادران افزايش معني دار FSH و LH و كاهش معني دار ميزان هورمون پروژسترون را در نمونه هاي تجربي در مقايسه با نمونه هاي كنترل نشان داد.
نتيجه گيري: با توجه به مشاهدات فوق، مي توان نتيجه گرفت استفاده از عصاره گياه علف چاي در دوران بارداري توسط مادر حامله موجب بروز ناهنجاري در جنينها و تغيير در رشد و نمو آنها نمي گردد و كاهش ميزان پروژسترون در محدوده هاي حداقل نياز براي حفظ بارداري قرار دارد.

بررسي تاثير قطره گياه (Hypericum perforatum) در پيشگيري حملات سردرد ميگرني و مقايسه آن با آمي تريپتيلين و پروپرانولول

نظر بر شيوع سردردهاي ميگرني و مشكلات فراوان ناشي از آن تصميم گرفتيم در مورد درمان هاي قابل دسترس بررسي به عمل آوريم كه در اين ميان هايپريكوم را با توجه به كاربرد شايع آن در درمان ميگرن در كشورمان و عدم وجود بررسي و تحقيق ثبت شده درباره آن تحت بررسي قرار داده و اثرات آن را با آمي تريپ تيلين و پروپرانولول مقايسه كرديم.
از مراجعين با شكايت سردرد بر اساس كريترياي ×IHS بيماران ميگرني تشخيص داده مي شد و در صورت وجود انديكاسيون، تحت درمان پيشگيري با هايپريكوم يا آمي تريپ تيلين يا پروپرانولول به طور راندوم قرار مي گرفتند و جواب به درمان از نظر كاهش دفعات و مدت و شدت حملات ميگرني به صورت ماهانه در سه نوبت متوالي بررسي مي شد.
از كل مراجعين با شكايت سردرد، 181 نفر ميگرن تشخيص داده شد كه از بين آنها تنها 96 نفر در درمان پيشگيري ميگرن همكاري كردند.
هايپريكوم در درجه اول در كاهش مدت و شدت حملات ميگرني موثر بوده (85.7%) و در مراتب بعدي سبب كاهش دفعات سردرد (71.4%) مي شود آمي تريپ تيلين از نظر كاهش دفعات سردرد در 91.7% و از نظر مدت و شدت سردرد در 100% بيماران موثر بوده است پروپرانولول در كاهش دفعات سردرد در 100% و در كاهش مدت و شدت حملات سردرد در 80% بيماران تاثير داشته است.

معرفی و گیاهشناسی
به لیمو درختچه ای است خزان پذیر از خانواده ی شاهپسند که ارتفاع این گیاه به 3 تا 5 متر نیز میرسد. برگ های این گیاه به صورت کشیده و به رنگ سبز کمرنگ دیده می شوند و بصورت دسته های سه تایی بر روی ساقه قرار می گیرند. گلهای این گیاه به رنگ بنفش کمرنگ بصورت گل آذین پانیکول در انتهای ساقه وجود دارند. جنس Lippia دارای بیش از 200 گونه است که در این بین L.citriodora دارای اهمیت ویژه ای می باشد.

پراکنش و نیازهای اکولوژیکی
به لیمو گیاهی است بومی کشورهای آمریکای جنوبی (شیلی و پرو) که بطور وسیع در باغ های کشورهای اروپایی کشت می گردد. این گیاه امروزه در شمال کشورمان کشت و کار می گردد و گونه های بومی ای نیز از جنس Lippia در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشورمان وجود دارند.
به لیمو برای رشد به هوای گرم، نور فراوان و رطوبت بالا نیاز دارد و به سرما حساس می باشد. برای رشد به خاک هایی با بافت سبک و لومی نیازمند است و pH خاک مناسب برای این گیاه 5/6 ذکر گردیده است.

کاشت، داشت و برداشت
در زمینه ی کشت و کار این گیاه اطلاعات بسیار محدودی موجود است. تکثیربه لیمو به آسانی در تابستان بوسیله ی قلمه صورت می گیرد و بهتر است جهت ریشه دار شدن قلمه ها، آنها را مدتی در زیر سایبان قرار دهیم. نیاز این گیاه به عناصری چون نیتروژن و پتاسیم بیشتر از سایر عناصر می باشد.

فرآوری
برگ ها و پیکر رویشی تازه ی این گیاه حاوی اسانسی می باشند که بوی لیمو می دهد و آنچنان عطر دلنشینی دارد که همیشه به عنوان یک گیاه معطر در باغ های سلطنتی اسپانیا کشت می شده است. ترکیب اصلی اسانس به لیمو سیترال می باشد و سایر اجزای اسانس آن عبارتند از: لیمونن، کارون، لینالول، ژرانیول و ... .
خواص درمانی و کاربرد
برگ ها و پیکر رویشی این گیاه دارای خاصیت تب بر، مسکن، ضدنفخ، کمک کننده به هضم غذا، آرامش بخش و ... هستند. چای به لیمو فوق العاده آرام بخش و تسکین دهنده اعصاب است. اسانس این گیاه در صنایع غذایی و در تهیه ی انواع عطر و ادکلن بسیار کاربرد دارد. به لیمو یکی از گیاهانی است که امروزه در باغ های آروماتیک کشورهای اروپایی بوفور کشت می گردد.

بررسي تركيبات شيميايي اسانس گياه به ‌ليمو


اسانس گياه به‌ليمو با نام علمي .Lippia citriodora H.B.K (از خانواده وربناسه ) كاشته شده در ايران با روش تقطير با آب استخراج شد. راندمان اين عمليات 6/0 درصد بود. اسانس حاصل با استفاده از روش‌هاي كروماتوگرافي گازي تجزيه‌اي و متصل به طيف نگار جرمي و نيز روش co-injection بررسي شد. ضريب بازداري اجزاي اسانسي محاسبه و همراه با طيف‌هاي جرمي‌شان با استاندارد مقايسه گرديد. بيست وپنج تركيب مشتمل بر 6/94 درصد كل اسانس شناسايي شد. مواد عمدة اين اسانس عبارتند از: ژرانيول، ليمونن، سينئول، نرال، 1- اكتن-3-ال و نرول

معرفی و گیاهشناسی
علف لیمو یکی از گیاهان دارویی است که از 60 یا 70 سال پیش اهمیت زیادی پیدا کرده و در کشورهایی مانند هندوستان، چین و در قسمت های وسیعی از آفریقا و آمریکای جنوبی در سطوح وسیع کشت می گردد. علف لیمو گیاهی است چندساله از خانواده ی گندمیان که گونه های متعددی دارد و ارتفاع این گیاه بسته به شرایط محیطی بین یک تا دو متر می باشد. ریشه های این گیاه به صورت افشان و کوتاه هستند و برگ های این گیاه طویل و به رنگ سبز روشن می باشند. مهمترین گونه های جنس علف لیمو عبارتند از: C.citratus و C.flexuosus. گونه ای از جنس Cymbopogon با نام كاه مكي(C.olivieri)در مناطق جنوبی و غرب كشور بصورت خودرو مي رويد که بوي معطري داشته و ترکیبات اسانس این گیاه با علف لیمو تفاوت زیادی دارد.

پراکنش و نیازهای اکولوژیکی
علف لیمو بومی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است. این گیاه بومی ایران نیست ولی اخیرا در مناطق شمالی کشور و در برخی گلخانه ها کشت و کار می گردد. علف لیمو به درجه حرارت زیاد، آبیاری منظم و نور فراوان نیاز دارد. خاک هایی با بافت لومی شنی و pH نسبتا اسیدی (5 تا 8) برای این گیاه بسیار مناسب می باشد.

کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه به دو روش جنسی(کشت غیرمستقیم بذر) و غیر جنسی(تقسیم بوته) صورت می گیرد. در تکثیر جنسی، بذور این گیاه را در اواخر اسفندماه در خزانه ی زیر پلاستیک کشت می کنند و نشاها در اواخر بهار و یا در اوایل پائیز به زمین اصلی منتقل می شوند. تکثیر غیرجنسی این گیاه بصورت تقسیم بوته ی گیاهان 3 تا 4 ساله در پائیز می باشد. گیاهان در مزرعه در ردیف هایی با فاصله ی 50 سانتی متر و با فاصله ی 30 تا 50 سانتی متر از یکدیگر کشت می شوند.
در هنگام تولید نشا و در طول رویش مبارزه با علف های هرز ضروری می باشد. کاربرد کودهای ازته، پتاسه و فسفره در طول رویش این گیاه نقش مهمی در افزایش عملکرد این گیاه دارد.

علف لیمو گیاهی چندساله است و معمولا بعد از سال سوم این گیاه را از زمین خارج کرده و کشت دوباره صورت میگیرد زیرا طبق تحقیقات علمی، از سال سوم به بعد عملکرد این گیاه کاهش می یابد. برداشت این گیاه سه تا چهار بار در طول سال انجام می شود. نکته ی مهم در مورد برداشت این گیاه این است که این عمل بایستی قبل از گلدهی این گیاه صورت بگیرد و تا جای ممکن بایستی سعی شود که گیاه به گل نرود زیرا ساقه ی این گیاه در مرحله ی گلدهی چوبی شده و عملکرد اسانس گیاه کاهش می یابد. میزان عملکرد اسانس این گیاه بسته به شرایط محیطی و سن گیاه متفاوت است و بین 140 تا 300 کیلوگرم در هکتار می باشد.

فرآوری
برگ ها و ساقه های جوان این گیاه دارای اسانسی زرد رنگ (به میزان یک تا سه درصد) می باشد که بوسیله ی تقطیر با بخار آب استحصال می گردد. اسانس این گیاه دارای بویی شبیه لیمو است و به اسانس بادرنجبویه شباهت زیادی دارد. مهمترین اجزای اسانس علف لیمو عبارتند از: سیترال(80 درصد)، سیترونلول، ژرانیول و ... .