پی سی سیتی - برتراند راسل

پی سی سیتی (http://p30city.net/index.php)

- فلسفه (http://p30city.net/forumdisplay.php?f=104)

- - برتراند راسل (http://p30city.net/showthread.php?t=3870)

برتراند راسل

برتراند آرتور ویلیام راسل (زادهٔ ۱۸ مه ۱۸۷۲ - درگذشتهٔ ۲ فوریه ۱۹۷۰ (میلادی) فیلسوف، منطق‌دان و منتقد اجتماعی بریتانیایی قرن بیستم بود که بیش‌تر به خاطر فعالیت‌های‌اش در زمینهٔ منطق ریاضی و فلسفه تحلیلی شناخته می‌شود[1].

برتراند راسل که موفق به کسب جایزهٔ نوبل نیز شد، از مشهورترین فیلسوفان ملحد است و کتاب معروف او «چرا مسیحی نیستم؟» از جنجال برانگیزترین کتاب‌های قرن بیستم به شمار می‌آید.

سال شمار زندگی
(۱۸۷۲) در ۱۸ می در راونزکراف (Ravenscroft) ویلز متولد شد.
(۱۸۷۴) مرگ مادر و خواهر
(۱۸۷۶) مرگ پدر
(۱۸۷۸) مرگ پدربزرگ - نخست‌وزیر سابق بریتانیا
(۱۸۹۰) به کالج ترینیتی در کمبریج وارد شد.
(۱۸۹۳) دریافت مدرک لیسانس ریاضی
(۱۸۹۴) امتحان پایانی‌ی علوم انسانی/فلسفه‌ (The Moral Sciences Tripos)
(۱۸۹۴) با Alys Pearsall Smith ازدواج کرد.
(۱۹۰۰) جوزپه پینو را در کنگره بین‌المللی پاریس ملاقات کرد
(۱۹۰۱) پارادکس راسل را کشف کرد.
(۱۹۰۲) با گوتلوب فرگه نامه‌نگاری کرد.
(۱۹۰۸) به عضویت انجمن سلطنتی انتخاب شد.
(۱۹۱۶) به دلیل مبارزه ضدجنگ‌اش از کالج ترینیتی اخراج شده و ۱۱۰ پوند هم جریمه شد.
(۱۹۱۸) به دلیل مبارزه ضدجنگ‌اش پنج‌ماه زندان شد.
(۱۹۲۱) از Alys طلاق گرفت و با دورا بلک (Dora Black) ازدواج کرد.
(۱۹۲۷)
(۱۹۳۱) با مرگ برادرش لقب سومین ارل راسل را کسب کرد.
(۱۹۳۵) از دورا طلاق گرفت.
(۱۹۳۶) با پاتریشیا (پیتر) هلن اسپنس (Patricia (Peter) Helen Spence) ازدواج کرد.
(۱۹۴۳) از بنیاد بارنز (Barnes Foundation) در پنسیلوانیا اخراج شد.
(۱۹۴۹) نشان لیاقت (the Order of Merit) را دریافت کرد.
(۱۹۵۰) جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
(۱۹۵۲) از پیتر طلاق گرفت و با ادیث فینچ (Edith Finch) ازدواج کرد.
(۱۹۵۵) بیانیهٔ راسل-اینشتاین را منتشر کردند.
(۱۹۵۷) اولین کنفرانس پاگواش (Pugwash Conference) را برگزار کرد.
(۱۹۵۸) رییس موسس مبارزه برای خلع سلاح هسته‌ای
(۱۹۶۱) به دلیل مبارزه‌های ضدهسته‌ای به مدت یک هفته زندان شد.
(۱۹۷۰) در دوم فوریه در Penrhyndeudraeth در ویلز درگذشت.

برتراند .ای.وی.راسل که درسال 1872 در یک خانواده ی اشرافی انگلیسی زاده شد، بی چون و چرا یکی از فیلسوفان زمان میان دو جنگ جهانی است که اثارشان بیش از همه خوانده و درباره ی انها بحث شده است. او فعالیت نویسندگی ثمر بخشی را ادامه داد. پس از نخستین اثری که درسال1896 انتشار داد، تا سال 1946 هر سال یک و غالباً دو اثر منتشر میکردو علاوه بر اینها بیشمار مقالات از وی در مجلات مختلف منتشر شد. هیچ زمینه ای از فلسفه نیست که به ان نپرداخته باشد. وی غالباً به مسائل دیگری مثل صلح گرایی(پاسیفیسم) اشتغال می ورزید که به دلیل دفاع از ان طی سال های جنگ جهانی نخست مدتی را در زندان گذرانید.

اثار او انتشار فوق العاده یافتند. در یک مقایسه در حالی که تا جنگ جهانی دوم هیچ اثری از وایتهد، الکساندر و برود یافت نمیشد اما تا پیش از سال 1935 ، هفده جلد از اثار راسل به المانی ترجمه شده بود.او با زبان بسیار روشن و بسیار علمی خود معروف گردید و هنوز هم در دیده ی محافل وسیعی که به ارمان های پوزتیویستی سده ی نوزدهم وفادار مانده اند یک فیلسوف واقعی است.

راسل با اصولیگری سیاسی و ضد دینی خود، که با زبانی روشن بیان شده است، چونان ولتر جدید البته در سایزی کوچکتر اشکار شد. با وجود اینها راسل خود را از نویسندگان عامه پسند دیگر همین جریان مثلاً هکل(اشتباه ننوشتم همان هکل است) یا حتی ولتر از این راه مشخص میکند که تنها نه بر توده های وسیع عامه تاثیر کرده است بلکه با فلسفه ی ویژه یخود ونیز عامه پسند کردن کوشش های فلسفی پیشین نفوذی تعیین کننده بر فلسفه ی اروپایی داشته است.