پی سی سیتی - به‌ زولف و روخسار شعر بسیار زیبایی از «میرزا عبدالرحیم وفایی» با ترانه خاطره انگیزی از محمد ماملی و فواد احمد

پی سی سیتی (http://p30city.net/index.php)

- زبان ادب و فرهنگ کردی (http://p30city.net/forumdisplay.php?f=150)

به‌ زولف و روخسار شعر بسیار زیبایی از «میرزا عبدالرحیم وفایی» با ترانه خاطره انگیزی از محمد ماملی و فواد احمد

به‌ زولف و روخسار شعر بسیار زیبایی از « میرزا عبدالرحیم وفایی » با ترانه ی دلچسبی از محمد ماملی و فواد احمد

ئه‌رێ ئه‌ی به‌ زولف و روخسار، سه‌نه‌می چین، ماهتابم

ده‌مه‌که‌‌و خه‌نده‌که‌ی نیگاهت نه‌مه‌ک و مه‌ززه‌ی شه‌رابم

من له‌ به‌ر نیگاهت بمرم تۆ سه‌ری غه‌مزه‌که‌ی جه‌للا بم

بڵێ پێم گوله‌که‌ی به‌هاری له‌ تۆ تا به‌ که‌ی جودا بم؟

وه‌ره‌وه‌ به‌ شه‌ره‌تی جاران رۆژێ سه‌د جارت فیدا بم

له‌ وێرانه‌ی دڵی شێواوم شین و واوه‌یلایه‌ و رۆرۆ

ئاورێک به‌ربۆته‌ هه‌ناوم دێته‌ ده‌ر له‌ هه‌ناسه‌م بۆسۆ

بووم به‌ ئه‌فسانه‌ی وڵاتان شار به‌ شار ماڵ به‌ ماڵ کۆ به‌ کۆ

خاڵی چاوت گۆشه‌ی ئه‌برۆ دوو دینیان کردم له‌ سه‌ر تۆ

یا بمکه‌ پیری مه‌یخانه‌ یا مریدی خانه‌قا بم

روحه‌که‌م رووی خۆت بنوێنه‌ تا به‌ که‌ی کوشته‌ی نازت بم

ده‌مه‌که‌ت وه‌ ته‌که‌للوم بێنه‌ تا نه‌مردووم هه‌مرازت بم

جارێک به‌ که‌ره‌م بمدوێنه‌ به‌ فیدای ده‌نگ و ئاوازت بم

مه‌یلی ئه‌برۆی تۆ قه‌ت نانێم غه‌مزه‌ده‌ی چاوه‌که‌ی بازت بم

من که‌ هاتووم قیبله‌م گۆری یا خوا کافر بێ جه‌للا بم

ئاشقی وا ده‌بێ به‌ هه‌مووده‌م چاو پڕ ئاو دڵ بڕاو و مه‌حزون

پێی هه‌وای بشکێ پێی نه‌مێنێ غه‌یری هۆ له‌ ده‌رون و بیرون

خاکی رێی دولبه‌ری بێرانه سورمه‌یه‌ بۆ چاوی پڕ خون

سه‌گه‌که‌ی رێبازی له‌یلێ وه‌ره‌ سه‌ر دوو چاوی مه‌جنون

دونیام ئه‌و رۆژه‌ لێ روونه‌ خاکی به‌ر پێی ئاشنا بم

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...px-Mamle_1.jpg

آهنگشو نیمزاری برای دانلود؟!

محمد ماملی

متاسفانه ویندوزم خراب شده معذرت میخوام حتما طی یک دو روز اینده میذارم
به سختی اصلا میتونم بیام توی نت تا 4 بیدار موندم ارسالش کنم نشد ....حتی یه سری از نامه های بچه ها از جمله درخواست های خودت رو هم نتونستم جواب بدم.

نسخه فواد احمد ش هم واقعا مرتب و شسته رفته و دلچسبه
شروع طوفانی ای با این خواننده ی بزرگ عراق داشتم ....

یکی از خوانندگان امروزی و جوان کرمانشاه هم اخیرا خونده ش ریتم و شعر اینقدر قشنگه که حتی از زبان یک خواننده ی غیر مسلط هم باز زیباست ....

شعرش هم که فوق العاده س ...

یکی از اهنگ های مورد علاقمه که احساس میکنم بعد از چند سال هر روز خوندنش توی خونه ! الان کمی ارتباط بهتری باهاش دارم .

http://didnews.com/radio/mamle

نقل قول:

نغمه‌ی جاودانی زنده‌یاد «محمد ماملی» نه تنها در موکریان و مهاباد بلکه فراتر از مرزها و بر دل هر هنردوست و صاحبدلی خواهد نشست. ترانه معروف «زولف و روخسار» ماملی با احساس بی‌نظیر و تحریر استادانه وی و شعر زیبای «وفایی» ترکیبی شورآفرین ساخته که حیف‌مان آمد در این بخش از رادیو دیدگاه به عنوان یادی کوچک از هنرمندی بزرگ آن را نیاوریم.

محمد ماملی فرزند سعید ماملی (مام عه لی - عمو علی) در سال 1304 هجری شمسی در شهر مهاباد بدنیا آمد. محمد ماملی موسیقی و آواز خواندن را از کودکی پیش پدرش سعید ماملی و در جوانی نزد برادر بزرگترش حسین ماملی آموخته و در اجرای آن مهارت خاص داشت.
بیشتر آثار وی بر این سه سبک خاص موسیقی کردی بود:1- بیت 2- گورانی3 - قه‌تار (که برخی آن را برگرفته از گاتا یا گاتها در آیین زرتشت می‌دانند).
محمد ماملی از خوانندگان مشهور وطراز اول موسیقی کردی به حساب می آید. از وی حدود 400 آواز همچون میراثی گرانبها برای ما به جای مانده است .
محمد ماملی در زمینه های موسیقی عرفانی فولکلوری و اجرای ساخته ‌ایی از خود و آهنگ‌هایی برگرفته از فارسی و ترکی کار کرده است.آهنگهای فولکلوری را که از مناطق مامش، پیران، منگور و ... میگرفت در اجرایشان شیوه خاص خویش را چنان به کار میبرد که زیبایی و تاثیر آهنگ‌ها را صد چندان می‌نمود. در این مورد دارای سبک وسیاق مخصوص به خود بود و هنگام استفاده از آهنگ‌های ترکی و فارسی چنان عجین هنرمند میشدند که در باز اجرای آنان تشخیص ریشه واقعی آهنگها بسیار دشوار و غیر ممکن میگردید. وی با ماموستا هژار و هیمن همدم گشته و بعدا از اشعار زیبای این بزرگان بهره ها برد. آهنگهای «لایه لایه» و «ئه‌خته‌ر» و«کوردم ئه من» یادگار آن دوران می‌باشند.
در تجلیل از مقام هنری او همین گفته بس ، زمانی که ماموستا هه‌ژار در عراق به سر می‌برد در نامه ای به ماموستا هیمن خبر می‌دهد که دیوان شعرش را به نام بۆ کوردستان در تیراژ ده هزار جلد به چاپ رسانده است وهیمن در پاسخ میگوید این تیراژ بسیار بالاست هزینه‌اش را چگونه تامین کرده‌ای؟ جواب هژار به هیمن این است که راستش یک جلد از آن را به محمد ماملی هدیه دادم برایم به مثابه ده هزار جلد می‌باشد.
خواننده بزرگ کرد محمد ماملی هنرمندی بزرگ و انسانی وارسته و مردمی بود و در روز سه شنبه سوم دی ماه 1378 در سن 74 سالگی درگذشت.

درباره شاعر:
«میرزا عبدالرحیم وفایی» متولد 1244ه.ق مهاباد شاعر و عارف برجسته کرد و از نوادر زمان خود بود که اشعار زیبا و عرفانی وی که معمولاً به سبک هندی است، در ادبیات کردی بی‌همتاست.عشق وتوصیفات طبیعت در وفایی نمود خاصی دارد به گونه‌ای که کمتر شعری از وفایی هست که از طبیعت تاثیر نگرفته باشد. دیوان اشعار وفایی دو بخش یکی به زبان کردی ودیگری به زبان پارسی است. وی علاوه بر فارسی و کردی به عربی و ترکی نیز تسلط کامل داشت. وفایی در سن بیست سالگی به عزم استانبول از مهاباد بیرون می‌رود اما پس از رسیدن به نهریه و ملاقات شیخ عبدالله شمزینانی از ادامه سفر منصرف شده همانجا می‌ماند و به طریقت نقشبندی تمسک می‌کند و یک سال بعد از انکه شیخ مرشدش از سفر حجاز بر گردد به مهاباد برگشته و متاهل می شود. وفایی دوبار به حج رفته است در سفر دوم با شیخ سعید برزنجی و پیره میرد و سید احمد خانقاه کرکوکی همراه بوده و در مراجعت در بین راه در سال ۱۳۱۸ ه ق درگذشت.

چه حيف که نميفهمم چي ميخونه ،
ولي صداش غمناک و دلنشينه ... _:2:

من که هرکاری کردم نتونستم آهنگ رو دانلود کنم پس این لینک دانلود آهنگ به زولف و روخسار ماملی

dl:

زولف و روخسار فواد احمد و ماملی شعر وقایی

　
براتون اپلود کردم
نسخه فواد احمد رو + نسخه صوتی محمد ماملی رو اپلود کردم براتون
شاید به این بهانه صدا و استایل ویژه و زیبای فئواد احمد رو هم شنیدین
موسیقی عراق هم انصافا مایه خوشحالی فراوانی داره زحمات بزرگی مانند استاد علی مردان
شریانهای موسیقی کردی رو در عراق بسیار پر خون کرد ....

http://download.p30city.net/video/mu...f_u_ruxsar.flv

اگر سرعت مناسب ندارید چون 11 مگابایته میتونین فقط ز نسخه صوتی اون استفاده کنین

http://download.p30city.net/music/irani/sonati/kordi/A/ahmad_fuad/Fuad_Ahmed_Be_zulf_u_ruxsar.mp3

اینم نسخه ی اقای محمد ماملی

http://download.p30city.net/music/ir...lf_o_roxar.mp3

ئه‌رێ ئه‌ی به‌ زولف و روخسار، سه‌نه‌می چین، ماهتابم

ای معشوقی که با زلف و رخسارت برابری میکنی با صنم چین(ی) ای ماه تابان من

ده‌مه‌که‌‌و خه‌نده‌که‌ی نیگاهت نه‌مه‌ک و مه‌ززه‌ی شه‌رابم

لب و دهان تو صنم مزه ی زندگی و خنده ای که در نگاهت نهفته است به مزه ی شراب میماند

(لف و نشر) ( دهان نمکیست و نگاه مستانه همچون مزه ی شراب)

من له‌ به‌ر نیگاهت بمرم تۆ سه‌ری غه‌مزه‌که‌ی جه‌للا بم

بڵێ پێم گوله‌که‌ی به‌هاری له‌ تۆ تا به‌ که‌ی جودا بم؟

ای نوگل بهاری من بگوی مرا تا به کی از تو جدا باید بودن ؟ ( گل بهار کنایه از جوانی و سن کم)

وه‌ره‌وه‌ به‌ شه‌ره‌تی جاران رۆژێ سه‌د جارت فیدا بم

باز آی و طبق شرط و قول پیشین تا که من روزی صد هزار بار فدایت گردم

له‌ وێرانه‌ی دڵی شێواوم شین و واوه‌یلایه‌ و رۆرۆ

در کنج دل ویرانه ی من شیون و ضجه ای ست مثال زدنی

ئاورێک به‌ربۆته‌ هه‌ناوم دێته‌ ده‌ر له‌ هه‌ناسه‌م بۆسۆ

اتشی جانسوز بر من شعله گرفته چنان که از نفس سوزناکم پیداست (بوسو به معنای نوعی بوی سوختگی خاص (و دود)
است که اتفاقا برای ضد عفونی کردن ضخم از ان استفاده میشود)

بووم به‌ ئه‌فسانه‌ی وڵاتان شار به‌ شار ماڵ به‌ ماڵ کۆ به‌ کۆ

قصه ی من در پی تو به عالم سمر شد شهر به شهر خانه به خانه کوی به کوی

خاڵی چاوت گۆشه‌ی ئه‌برۆ دوو دینیان کردم له‌ سه‌ر تۆ

(نیاز به کمک مدیر بخش زبان کردی ! )

یا بمکه‌ پیری مه‌یخانه‌ یا مریدی خانه‌قا بم

یا مرا پیر میخانه میکنی یا مرید خانقا میشوم

روحه‌که‌م رووی خۆت بنوێنه‌ تا به‌ که‌ی کوشته‌ی نازت بم

ای روح جانفزای من روی خود را بنما تا به کی کشته ی ناز تو بمانم ؟

ده‌مه‌که‌ت وه‌ ته‌که‌للوم بێنه‌ تا نه‌مردووم هه‌مرازت بم

(احتمال درستی ترجمه در این مصرع اندکی کمتر است ) سخنی بگوی با من تا پیش از مرگم همراز تو شوم ( در نسخه ای دیگر به جای "تکلم" "خنده" امده )

نیاز به کمک مدیر بخش زبان کردی اقای احمد نقده

جارێک به‌ که‌ره‌م بمدوێنه‌ به‌ فیدای ده‌نگ و ئاوازت بم

مرا گاهی از کرم به لطف خود بنواز ای انکه من محو صدا و اواز اویم

مه‌یلی ئه‌برۆی تۆ قه‌ت نانێم غه‌مزه‌ده‌ی چاوه‌که‌ی بازت بم

رغبت تماشای ابروی تو را هرگز از سر نمینهم که همیشه غمزده ی چشمانت زیبا و بزرگ شاهینی توم

من که‌ هاتووم قیبله‌م گۆری یا خوا کافر بێ جه‌للا بم

من که قبله ی خود را از حجاز به سوی طاق ابروی تو چرخانیدم .......(استمداد از مدیر محترم بخش

)

ئاشقی وا ده‌بێ به‌ هه‌مووده‌م چاو پڕ ئاو دڵ بڕاو و مه‌حزون

رسم عاشقیست همیشه همه جا ; چشمان پر آب دلی بریده , شکسته و محزون
و

پێی هه‌وای بشکێ پێی نه‌مێنێ غه‌یری هۆ له‌ ده‌رون و بیرون

در پی هوای کوی دوست غیر او هوایی در بیرون و درون در تو نماند

خاکی رێی دولبه‌ری بێرانه سورمه‌یه‌ بۆ چاوی پڕ خون

خاکی از قدمگاه دلبرم برایم آورید تا سرمه ای باشد بر چشمان پر خونم (چشم بر راه ....)

سه‌گه‌که‌ی رێبازی له‌یلێ وه‌ره‌ سه‌ر دوو چاوی مه‌جنون

نیاز به کمک مدیر بخش

دونیام ئه‌و رۆژه‌ لێ روونه‌ خاکی به‌ر پێی ئاشنا بم

ممنون خیلی زحمت کشیدی

مرسي دانه جان
قشنگه خيلي ، حالا معنيشو هم ميفهمم
بعضي جاهارو که کمک خواستي يعني سخت بود ؟

سلاو برا گیان

دستت درد نکنه مارا باش فکر میکردیم تو بخش کردی تنهائیم.
سعی خواهم کرد در اسرع وقت ترجمه کنم

هه ر بژی

ئه‌رێ ئه‌ی به‌ زولف و روخسار، سه‌نه‌می چین، ماهتابم

ای معشوقی که با زلف و رخسارت برابری میکنی با صنم چین(ی) ای ماه تابان من

ده‌مه‌که‌‌و خه‌نده‌که‌ی نیگاهت نه‌مه‌ک و مه‌ززه‌ی شه‌رابم

لب و دهان تو صنم مزه ی زندگی و خنده ای که در نگاهت نهفته است به مزه ی شراب میماند

من له‌ به‌ر نیگاهت بمرم تۆ سه‌ری غه‌مزه‌که‌ی جه‌للا بم

من فدای نگاه تو شوم، تو را به سر غمزه جلادت قسم می دهم

بڵێ پێم گوله‌که‌ی به‌هاری له‌ تۆ تا به‌ که‌ی جودا بم؟

ای نوگل بهاری من بگوی مرا تا به کی از تو جدا باید بودن ؟ ( گل بهار کنایه از جوانی و سن کم)

وه‌ره‌وه‌ به‌ شه‌ره‌تی جاران رۆژێ سه‌د جارت فیدا بم

باز آی و طبق شرط و قول پیشین تا که من روزی صد هزار بار فدایت گردم

له‌ وێرانه‌ی دڵی شێواوم شین و واوه‌یلایه‌ و رۆرۆ

در کنج دل ویرانه ی من شیون و ضجه ای ست مثال زدنی

ئاورێک به‌ربۆته‌ هه‌ناوم دێته‌ ده‌ر له‌ هه‌ناسه‌م بۆسۆ

آتشی در دلم گرفته است که از نفسم بوی خاکستر می آید

بووم به‌ ئه‌فسانه‌ی وڵاتان شار به‌ شار ماڵ به‌ ماڵ کۆ به‌ کۆ

قصه ی من در پی تو به عالم سمر شد شهر به شهر خانه به خانه کوی به کوی

خاڵی چاوت گۆشه‌ی ئه‌برۆ دوو دینیان کردم له‌ سه‌ر تۆ

خال گوشه چشمت و خم ابرویت هر کدام مرا به سوی مذهبی می خواند

یا بمکه‌ پیری مه‌یخانه‌ یا مریدی خانه‌قا بم

یا مرا پیر میخانه میکنی یا مرید خانقا میشوم

روحه‌که‌م رووی خۆت بنوێنه‌ تا به‌ که‌ی کوشته‌ی نازت بم

ای روح جانفزای من روی خود را بنما تا به کی کشته ی ناز تو بمانم ؟

ده‌مه‌که‌ت وه‌ ته‌که‌للوم بێنه‌ تا نه‌مردووم هه‌مرازت بم

دهان به تکلم بگشایر، بگذار پیش از آنکه بمیرم محرم راز تو گردم

جارێک به‌ که‌ره‌م بمدوێنه‌ به‌ فیدای ده‌نگ و ئاوازت بم

مرا گاهی از کرم به لطف خود بنواز ای انکه من محو صدا و اواز اویم

مه‌یلی ئه‌برۆی تۆ قه‌ت نانێم غه‌مزه‌ده‌ی چاوه‌که‌ی بازت بم

رغبت تماشای ابروی تو را هرگز از سر نمینهم که همیشه غمزده ی چشمانت زیبا و بزرگ شاهینی توم

من که‌ هاتووم قیبله‌م گۆری یا خوا کافر بێ جه‌للا بم

اگر روزی روی به سوی قبله دیگری کنم, الهی کافر جلاد من گردد

ئاشقی وا ده‌بێ به‌ هه‌مووده‌م چاو پڕ ئاو دڵ بڕاو و مه‌حزون

رسم عاشقیست همیشه همه جا ; چشمان پر آب دلی بریده , شکسته و محزون

پێی هه‌وای بشکێ پێی نه‌مێنێ غه‌یری هۆ له‌ ده‌رون و بیرون

در پی هوای کوی دوست غیر او هوایی در بیرون و درون در تو نماند

خاکی رێی دولبه‌ری بێرانه سورمه‌یه‌ بۆ چاوی پڕ خون

خاکی از قدمگاه دلبرم برایم آورید تا سرمه ای باشد بر چشمان پر خونم (چشم بر راه ....)

سه‌گه‌که‌ی رێبازی له‌یلێ وه‌ره‌ سه‌ر دوو چاوی مه‌جنون

ای سگ رهگذار لیلی، بیا پا بر سر چشمان مجنون بگذار

دونیام ئه‌و رۆژه‌ لێ روونه‌ خاکی به‌ر پێی ئاشنا بم

جهان را آنروز دوست دارم که من خاک پای دوست گردم.