سلام آقا مهدی.خیلی خیلی به این فروم خوش اومدی.
دانشگاه جاییه که خواه ناخواه پسران و دختران با هم ارتباط برقرار می کنن. و تو این ارتباطه که دوطرف با خصوصیات و خلق و خوی جنس مقابل آشنا میشن.در این برخوردها و ارتباطها، هر جنس ، سعی میکنه که در مقابل جنس دیگر خودش خوب و عالی نشون بده، این خوب و عالی نشون دادن میتونه واقعا اونچیزی باشه که شخص هست، یعنی خصلتی پاک ، روحی زیبا و مقدس، شخصی مورد احترام، خوش کلام، کوشا و .... .فک نکم اغراق باشه ولی باید بگم که خیلی از دختران و پسران،واقعا دارای این ویژگی ها هستند ولی این دسته از افراد به خاطر: عزت نفس و حجب و حیایی که دارند و یا احترامی که برای طرف مقابل قائلند، ویا به خاطر: کم رویی یا ترس از طرف مقابل(دلیل ترس رو هم میگم)کمتر به فکر برقرای رابطه(البته رابطه ای که در شان شخصی با ویژگی های فوق الذکر است) با جنس مخالف هستند.اما در کنار این افراد (با ویژگی های ذکر شده در بالا)، تعداد واقعا ناچیزی هستند که پرده های حیا و عزت و شرف را دریده اند و با خصلتی که نشان از هوای نفس پرستیست، پشت سر هم در حال تلاش برای ارتباط با جنس مخالف هستند، این افراد کسانی هستند که وقتی یکی را می بینند، به قول خودشان عاشق او می شوند، و با هزار ترفند و همچنین تقلید خصوصیات افرادی که در بالا گفتم سعی دارن با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند. این افراد بعد از برقراری رابطه، سعی در رسیدن به هواهای نفسانی خود دارن.و بعد از به واقعیت تبدیل کردن این هواها و ارضای نفس خود، به دنبال کس دیگری می گردند که عاشق او شوند و این بار با او .... .در این میان، طرف مقابل که مورد ظلم واقع شده ، نسبت به جنس مقابل بد بین شده و سعی می کند که این بدبینی به جنس مقابل را هم در ذهن دیگر همجنسان قرار دهد و این یعنی همان چیزی که شما در مورد سخنان دکتر انوشه گفتید.
این رابطه برقرار نکردن افراد عالی و همچنین بدبینی های زیاد به وجود آمده توسط افراد پست، باعث شده که تعداد افراد پست بیشتر از افراد عالی نشان داده شود. و همین بیشتر نشان داده شدن تعداد افراد پست باعث شده که افراد با ویژگی های عالی، به خاطر ترس از اینکه جنس مقابل شاید از نوع افراد پست باشد، کمتر به برقراری ارتباط با جنس مقابل میپردازند.شما می تونید دکتر انوشه رو به عنوان یک طنز پرداز دروغگو به حساب بیاورید، چون واقیت اون چیزیه که در جامعه و دانشگاه ها مشاهده میشه و هرکسی که در این محیطها باشه حتما میتونه در مورد سخنان دکتر انوشه قضاوت کنه و بدردبخور بودن و صادق بودن انارو از دروغ بودنشون تشخیص بده.من خودم کسی هستم که بیشتر دوست دارم خودم چیزی رو تجربه کنم و یا شاهد تجربه کسب کردن دیگران باشم و این حرفهایی که دکتر انوشه درمورد ویژگی های افراد در هنگام ارتباط با جنس مخالف میزنه رو به عینه دیدم و تجربه کردم.(پس حداقل باید بگم که قسمت از سخنانش درسته).
این حرفها اگرهم درست نباشند مطمئنم که باعث به کار افتادن مغز افراد میشه و اگر بعضی فکر کنند که این ویژگیهایی که دکتر انوشه در مورد یک جنس بیان میکنه، ویژگی کل افراد اون جنس باشه، برای همین خوبه که .... .(بماند)مهدی خان عزیز، بهرحال هرکسی میتونه نظرشو بیان کنه ولی باید بدونید و بدونیم که اینها فقط نظر است و مجبور به قبول کردن آنها نیستیم ، خداوند چیزی به ما داده به عنوان عقل و قوه ی تشخیص، و با این عقل و قو ه ی تشخیصه که میتونیم خوب رو از بد ، درست رو از نادرست، پوچ رو از غنی و .... تشخیص دهیم.پس بذارین که مردم با مقایسه ی اونچه که بهش میگن واقعیت با سخنان و نظارت دیگران، این قو ه ی عقل و تشخیص را بکار بندازن و خودش پوچ بودن و نبودن سخنان رو تشخیص بدن.از دید بعضیها یک نظریا سخن، پوچ و بی ارزشه ولی باید بدانیم که همه مانند اون یک نفر فکر نمی کنند و شاید بخاطر سطح درک ما باشه که اون سخن رو پوچ می پنداریم. اما از دید افراد دیگری که سطح فکر و درکشان با ما متفاوت است ، ممکنه که این سخن مقدس، قابل احترام و همچنین قابل تامل باشه. پس بهتره که سعی نکنیم دید خودمون در مورد یک سخن رو به دیگران، طوری القا کنیم که خیال کنند این نظر همه ی افراد در مورد این سخنه.
نظر خودم هم در مورد دکتر انوشه و سخنانش باشد برای خودم.

شعری از دکتر سید محمود انوشه

کسی بی خبر آمد مرا دست خودم داد
کسی مثل خودم غم کسی مثل خودم شاد
کسی مثل پرستو در اندیشه ی پرواز
کسی بسته و آزاد اسیر قفسی باز
کسی خنده کسی غم کسی شادی و ماتم
کسی ساده کسی صاف کسی درهم و برهم
کسی پر ز ترانه کسی مثل خودم لال
کسی سرخ و رسیده کسی سبز و کسی کال
کسی مثل تو ای دوست مرا یک شبه رویاند
کسی مرثیه آورد برای دل من خواند
من از خواب پریدم شدم یک غزل زرد
و یک شاعر غمگین مرا زمزمه می کرد

۴ برخورد و ۴ نوع تربیت یک دختر با یک مزاحم تلفنی :

تربیت نوع اول و بهترین نوع تربیت :
مزاحم : الــــو ، سلام،‌خسته نباشید، حالتون خوبه، عذر میخوام میشه چند لحظه مزاحمتون بشم ؟
دختر : بدون هیچ صحبتی گوشی را قطع می کنه.

تربیت نوع ۲ :
مزاحم : الــــو ، سلام،‌خسته نباشید، حالتون خوبه، عذر میخوام میشه چند لحظه مزاحمتون بشم ؟
دختر : به مادر اشاره می کنه که بیاد گوشی را بگیره که بعدا شرش گردن دختر نیفته !!!

تربیت نوع سوم و تربیت رایج در کشور ما :
مزاحم : الــــو ، سلام،‌خسته نباشید، حالتون خوبه، عذر میخوام میشه چند لحظه مزاحمتون بشم ؟
دختر : خفه شو، بی شعور، کثافت، عوضی

تربیت نوع ۴ :
مزاحم : الــــو ، سلام،‌خسته نباشید، حالتون خوبه، عذر میخوام میشه چند لحظه مزاحمتون بشم ؟
دختر: الــــــــــــــــو بفرماییـــــن ! ( پسر هم دستش میاد از این طرز کشیدن و نازک کردن صدای دختر ) آقا خواهش می کنم مزاحم نشـــــــــــــــــین !!
به قول دکتر این مزاحم نشــــــــــــــــــین! یعنی اینکه مزاحم بشــــــــــــــین!!! و پسرها هم مزاحم میــــــــــــشن!

اشعار دکتر سید محمود انوشه

کسی بی خبر آمد مرا دست خودم داد
کسی مثل خودم غم کسی مثل خودم شاد
کسی مثل پرستو در اندیشه ی پرواز
کسی بسته و آزاد اسیر قفسی باز
کسی خنده کسی غم کسی شادی و ماتم
کسی ساده کسی صاف کسی درهم و برهم
کسی پر ز ترانه کسی مثل خودم لال
کسی سرخ و رسیده کسی سبز و کسی کال
کسی مثل تو ای دوست مرا یک شبه رویاند
کسی مرثیه آورد برای دل من خواند
من از خواب پریدم شدم یک غزل زرد
و یک شاعر غمگین مرا زمزمه می کرد


اشعار دکتر سید محمود انوشه

بیا وقتی برای عشق هورا می کشد احساس
به روی اجتماع بغض حسرت گاز اشک آور بیاندازیم
بیا با خود بیاندیشیم اگر یک روز تمام جاده های عشق را بستند
اگر یکسال چندین فصل برف بی کسی آمد
اگر یک روز نرگس در کنار چشمه غیبش زد
اگر یک شب شقایق مرد
تکلیف دل ما چیست ؟
و من احساس سرخی می کنم چندیست
ومن از چند شب پیشتر خوابم نزول عشق را دیدم
چرا بعضی برای عشق دلهاشان نمی لرزد
چرا بعضی نمی دانند که این دنیا به تار موی یک عاشق نمی ارزد
چرا بعضی تمام فکرشان ذکراست
و در آن ذکر هم یاد خدا خالی است
و گویی میوه ی اخلاصشان کال است
چرا شغل شریف و رایج این عصر رجالی است
چرا در اقتصار راکد احساس این مکاره بازاران صداقت نیز دلالی است


اشعار دکتر سید محمود انوشه

کاش می شد لحظه ای پرواز کرد
حرفهای تازه را آغاز کرد
کاش می شد خالی از تشویش بود
برگ سبزی تحفه ی درویش بود
کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می آمد کنارش می نشست
کاش با هر دل , دلی پیوند داشت
هر نگاهی یک سبد لبخند داشت
کاش لبخندها پایان نداشت
سفره ها تشویش آب ونان نداشت
کاش می شد ناز را دزدید و برد
بوسه را با غنچه هایش چید و برد
کاش دیواری میان ما نبود
بلکه می شد آن طرف تر را سرود
کاش من هم یک قناری می شدم
درتب آواز جاری می شدم
آی مردم من غریبستانی ام
امتداد لحظه ای بارانیم
شهر من آنسوتر از پروازهاست
در حریم آبی افسانه هاست
شهر من بوی تغزل می دهد
هرکه می آید به او گل می دهد
دشتهای سبز , وسعتهای ناب
نسترن , نسرین , شقایق , آفتاب
باز این اطراف حالم را گرفت
لحظه ی پرواز بالم را گرفت
می روم آن سو تو را پیدا کنم
در دل آینه جایی باز کنم .


شعر: دکتر انوشه