سلام و به تالار شعر فروم خوش آمدین:53:
از عنوان تاپیک کاملا مشهوده که با اشعار نو به مشاعره می پردازیم.
حسن اینکار شناخت بیشتر شاعران دارای سبک نوین شعر هست و ضمنا تنوع جدیدی در مشاعره در اینترنت.
پس هر کی اهل تنوع و نوگرائی هست بسم الله.

اولی از خودم و از نیما یوشیج (علی اسفندیاری);)

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید یک نفر در آب دارد می سپارد جان یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید که گرفتستید دست ناتوانی را تا توانایی بهتر را پدید آرید آن زمان که تنگ می بندید بر کمرهاتان کمربند در چه هنگامی بگویم من یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان

ن بده بیاد

در گذرگاهت سرودی دگر گونه آغاز کردم...


من برگ را سرودی کردم
سرسبزتر ز بیشه

من موج را سرودی کردم
پرنبض تر ز انسان

من عشق را سرودی کردم
پر طبل تر زمرگ

سرسبزتر ز جنگل
من برگ را سرودی کردم

پرتپش تر از دل دریا
من موج را سرودی کردم

پر طبل تر از حیات
من مرگ را
سرودی کردم