بیماریهای زنان و زایمان
 

بیماریهای زنان و زایمان


مهمترين موارد استفاده از اين شيوه در زنانى است كه به طور مادرزادى فاقد رحم هستند يا به هر علتى رحمشان را از دست داده اند. از سوى ديگر وقتى بيمارى سل كه در كشور ما بسيار شايع است، رحم را گرفتار مى كند ممكن است كاملاً حفره هاى رحم را ببندد. متأسفانه كارهايى كه براى باز كردن حفره هاى رحم در دنيا انجام شده بسيار محدود و تقريباً ناموفق بوده است.
بدين ترتيب پزشك با بيمارى سروكار دارد كه فاقد رحم است، ولى مى خواهد بچه هم داشته باشد. در اين قبيل بيماران، غالباً تخمدان ها در محل طبيعى خود قرار دارند و فعاليت عادى خود را انجام مى دهند. در نتيجه پزشك مى تواند در بيمارستان عمل لقاح را در شرايط آزمايشگاهى انجام دهد و جنين تشكيل شده را در رحم زن ديگرى قرار دهد.»
دكتر منصورى در مورد شرايط مادرى كه جنين را در رحم خود مى پذيرد مى گويد: «اين زن حتماً بايد از نظر جسمى سالم باشد، بيمارى خاصى نداشته باشد و به خاطر حاملگى در معرض خطر قرار نگيرد. او بايد لااقل يك بار تجربه به آخر رسيدن حاملگى را داشته باشد. از نظر ابتلا به بيمارى هاى واگيردار مثل ايدز و هپاتيت نيز بايد دقيقاً بررسى شود. اين فرد به هيچ وجه نبايد دارو استفاده كند البته اگر از نظر ژنتيكى مشكلى داشته باشد هيچ تأثيرى روى جنين نخواهد داشت.

بعضي‌ها براي ماندن به هر دري مي‌زنند، اما وقتي قرار است حذف شوي، از تو سئوالي نمي پرسند، چشم‌هايت بسته مي‌شود و به خوابي مي‌روي كه بيداري ندارد. اما از آن‌سو، لبخند زندگي را هم مي‌توان در دشوارترين شرايط به چشم ديد.

توفان كاترينا هم يكي از همين حوادث طبيعي بود كه در سال 2005 ميلادي در آمريكا رخ داد و بخشي از كرانه‌هاي آمريكايي خليج مكزيك را درنورديد و به ويراني كشيد.


آخرين خبر از توفان کارتينا اين است كه نوزاد پسر حاصل از جنين منجمدي كه از سيلاب‌هاي ناشي از توفان كاترينا نجات يافته بود، در بيمارستاني در منطقه نيواورلئان به دنيا آمده و «نوح» ناميده شده است.


توفان كاترينا در صبح 29 اوت 2005 از دريا به خشكي رسيد و باعث مرگ هزاران تن و آوارگي يك ميليون نفر شد. گفته مي‌شود چنين فاجعه‌ ي انساني از زمان جنگ داخلي آمريكا در ايالات متحده ديده نشده بود.

به گزارش رويترز، نوح بنتون ماركام (noah Benton Markham) كه سه‌شنبه 16 ژانويه 2007(26 دي 1385) در بيمارستان سنت تاماني پريش در شهر كووينگنون در ايالت لوئيزيانا متولد شده، به گفته ي سخنگوي بيمارستان نوزاد 8/3 كيلوگرم وزن داشته و به طريق سزارين و بدون هيچ عارضه‌اي متولد شده است.

والدين اين نوزاد، ربكا و گلن ماركام مشكل ناباروري داشتند و با تلقيح آزمايشگاهي سلول‌هاي اين دو، در يك كلينيك ناباروري، جنيني بوجود آمده بود تا بعدا در رحم مادر كاشته شود.

پس از بروز توفان كاترينا مسئولان اين جنين‌ها و ساير جنين‌هاي ذخيره‌ شده در بيمارستان را كه در معرض از بين رفتن در ميانه سيلاب فراگيرنده منطقه بودند، نجات دادند.

نوح يك برادر بزرگ تر دو ساله هم دارد(تصوير بالا) كه جنين او هم در همان زمان بوجود آمده بود، اما قبل از توفان در رحم مادرش كاشته شده بود.

پزشكان اسپانيايي در آبان ماه سال جاري نيز، جنيني را كه به مدت 13 سال منجمد شده بود در بدن زني قرار دادند كه حاصل آن تولد يك نوزاد سالم بود.

اين طولاني‌ترين مدتي است كه تا كنون يك جنين در محيطي سرد انجماد مي‌يابد. اين جنين يكي از 6 جنين باقي مانده از زوجي بود كه از طريق لقاح آزمايشگاهي صاحب نوزادي شده بودند.

پيش از اين نيز، تايمز لندن خبر داده بود كه در سال 2003 نيز يك جنين يخ زده 12 ساله درون بدن يك زن اسرائيلي جاي گرفت و حاصل آن تولد يك دو قلو بود.

اين در حالي است كه محققان هنوز مطمئن نيستند كه تا چه مدت يك جنين را مي‌توان در فضايي سرد نگهداري كرد و سپس آن را به يك نوزاد سالم تبديل ساخت. به اعتقاد برخي از محققان منجمد‌ كردن جنين‌ها حتي براي قرن‌ها نيز امكان‌پذير است.

در حال حاضر در ايران هم، پژوهشكده ي رويان، وجود دارد که يكي از مراكز تحقيقاتي- درماني ناباروري است و فعاليت‌هاي درماني اين مركز تا كنون به تولد بيش از 1800 نوزاد منتج شده است.

اولين تولد جنين منجمد در ايران نيز در سال 1375 در نتيجه تلاش‌هاي محققان ايراني دراين موسسه رخ داد.

بايد به خانم‌ها تبريك بگوييم چون سرانجام قرص‌هاي پيشگيري از بارداري، مخصوص آقايان ساخته شد. شايد اين خبر لبخندي را بر لبان بانوان بنشاند، چرا كه بعد از اين همه روش‌هاي پيشگيري از بارداري ويژه بانوان، سرانجام محققان به فكر آقايان نيز افتادند.
اين قرص‌هاي ضدبارداري جديد كه ويژه آقايان ساخته شده‌اند خصوصيات منحصر به فردي نيز دارند. يكي از ويژگي‌هاي اصلي اين قرص‌ها اين است كه فقط كافي است آقايان يك بار و يك دوز از اين قرص را مصرف كنند. مصرف اين دوز از اين قرص‌ها مي‌تواند انزال را از اسپرم پاك كند. جالب‌تر اينكه اين قرص‌هاي ضد بارداري مردانه اصلا حاوي هورمون نيستند. اين در حالي است كه قرص‌هاي ضدبارداري زنانه،‌ حاوي هورمون هستند و مصرف آنها در تمام دوره جنسي روي ترشح هورمون‌ها از بدن بانوان اثر مي‌گذارند. با اين حساب معلوم مي‌شود قرص‌هاي ضدبارداري مردانه، روشي آسان و بي‌خطر براي كنترل بارداري در بين زوج‌‌ها به شمار مي‌روند.
اين بار آقايان؛ هميشه خانم‌ها
اين قرص‌هاي ضد بارداري مردانه با تلاش محققان انگليسي ساخته شده‌اند و هنوز مراحل تحقيقاتي را طي مي‌كنند ولي در طول پنج سال آينده اين قرص‌ها به بازار راه مي‌يابند. شايد در آن سال‌ها همسران بتوانند با مشورت يكديگر و كمك گرفتن از متخصص زنان و زايمان، تصميم بگيرند كه براي پيشگيري از بارداري، قرص‌هاي ضدبارداري مردانه را مصرف كنند و يا به سراغ نمونه جديد اين قرص‌ها بروند.
اين قرص‌ها فقط در يك دوز مصرف مي‌شوند. زمان مناسب براي مصرف اين دوز واحد، چند ساعت پيش از نزديكي است. مكانيسم اثر اين دارو به گونه‌اي است كه بر انقباض عضلاتي كه كنترل انزال را برعهده دارند، موثر است ولي هيچ اثري بر روي ميل جنسي و احساس فرد از رابطه جنسي ندارد (هيچ اثري بر لذت جنسي نداشته و موجب كاهش لذت جنسي نمي‌شوند.)
دكتر كريستوفر اسميت، از كالج سلطنتي لندن به خبرگزاري NBS نيوز مي‌گويد: "اين قرص‌ها از توليد اسپرم پيشگيري نمي‌كنند. اين روش پيشگيري از بارداري به هيچ‌وجه روشي هورموني به شمار نمي‌آيد. مكانيسم اثر اين دارو بسيار ساده است.
اين قرص ضدبارداري جديد فقط در كار عضلاتي كه اسپرم‌ها را در طول لوله‌هاي جنسي مردانه پيش مي‌برند، تداخل ايجاد مي‌كند." جرقه توليد اين داروي ضد بارداري جديد هنگامي در ذهن محققان زده شد كه آنها مشاهده كردند داروهايي كه در درمان اسكيزوفرنيا و يا كنترل فشارخون استفاده مي‌شوند، در پيشگيري از انزال در مردان موثرند. نتيجه اين گزارش اخير در يك روزنامه انگليسي به نام "Gardion unlilnited" به چاپ رسيده بود.
به نظر مي‌رسد استفاده از قرص‌هاي ضدبارداري مردانه مورد پسند آقايان نيز قرار گرفته است و افرادي كه در اين گروه تحقيقاتي شركت كرده‌اند، آن را از ساير روش‌هاي پيشگيري از بارداري مردانه مثل وازكتومي، تزريق و... بهتر مي‌دانند. محققان مزيت ديگري نيز براي اين قرص‌ها در نظر مي‌گيرند و آن اينكه پس از مصرف اين قرص به وسيله آقايان فقط پس از گذشت يك نصفه روز، دوباره اسپرم‌ها حركت خود را باز مي‌يابند. بنابراين، اين روش پيشگيري از بارداري يك امتياز مثبت ديگر نيز به خود اختصاص خواهد داد و آن اين است كه به راحتي برگشت‌پذير است و اثرات آن در كمتر از يك روز باقي خواهد ماند. با اين حساب هيچ نگراني از بابت ايجاد ناتواني جنسي باردار نشدن دوباره بين زوجين در آينده وجود نخواهد داشت.
در صورتي كه اين قرص‌ها مراحل تحقيقاتي كلينيكي را به خوبي پشت سر بگذارند، استفاده از آنها روشي مطمئن براي زوج‌هايي است كه از عوارض مصرف قرص‌هاي ضدبارداري هورموني نگران هستند.
نتايج مطالعات گوناگون نشان مي‌دهد آقايان اين روزها در سراسر دنيا تمايل دارند در پروسه تنظيم خانواده، در كنار همسر خود نقش داشته باشند و مشاركت كنند، بنابراين به بازار آمدن اين قرص‌هاي جديد، مژده‌اي براي اين گروه از آقايان است. محققان تاكيد مي‌كنند كه مصرف اين قرص نيز موجب پيشگيري از انتقال بيماري‌هاي جنسي از زوجي به زوج ديگر نخواهد شد.
مردان فراري
هميشه هنگامي كه نام روش‌هاي پيشگيري از بارداري به ميان مي‌آيد همه هدف‌ها به سمت بانوان نشانه مي‌رود و در برنامه‌هاي تنظيم خانواده نقش اصلي را بانوان برعهده دارند. استفاده از قرص‌هاي ضدبارداري هورموني LD و HD، استفاده از كپسول‌هايي كه در زير پوست بازو كاشته مي‌شوند، آ يو‌دي هاي فلزي و بستن لوله‌ها (توبكتومي) همه و همه روش‌هاي پيشگيري هستند كه هر روز و هر روز در سراسر جهان به وسيله بانوان استفاده مي‌شوند. آقايان دلايل گوناگوني براي استفاده نكردن از روش‌هاي تنظيم خانواده دارند كه مهم‌ترين آن، ترس از بين رفتن خصوصيات مردانه و مردانگي است. هنوز هم آقاياني هستند كه تصور مي‌كنند با انجام وازكتومي خصوصيات مردانه خود را از دست مي‌دهند و به همين دليل از انجام آن طفره مي‌روند.
آقايان، خانم ها، راي دهيد
شما با شنيدن اين خبر چه تصميمي گرفته‌ايد؟ فكر مي‌كنيد آقايان حاضر هستند اين قرص‌هاي ضدبارداري مردانه را مصرف كنند؟ مي‌توانيد اول از هر كس، از همسرتان سوال كنيد؟ شما به عنوان خانم تا چه اندازه به استفاده از اين قرص‌ها به وسيله همسرتان اعتقاد داريد؟ آيا فكر مي‌كنيد روش مطمئني براي پيشگيري از بارداري است؟ نتايج يك نظرسنجي اينترنتي نشان مي‌دهد كه در صورتي كه اين قرص‌ها به بازار راه يابند، 34 درصد آقايان كاملا به آن اطمينان دارند و حاضرند از آن استفاده كنند ولي 46 درصد آقايان تمايل دارند پس از مطالعه كامل درباره اين داروي ضدبارداري جديد و آگاهي كامل از اثرات جانبي آن، اين دارو را مصرف كنند. 20 درصد آقايان هم جبهه‌گيري منفي عليه آن داشته و به هيچ عنوان حاضر به استفاده از آن نيستند. 44 درصد از بانوان نيز از آن استقبال كرده ولي استفاده از آن را به مشورت با همسر خود و پذيرش او موكول كرده‌اند.

بيشتر خانم‌ها خيال مي‌كنند گرفتاري‌هاي حول و حوش قاعدگي كاملاً طبيعي هستند و هيچ چاره‌اي برای آن ندارند. خانم‌هايي هم هستند كه تمام مشكلات جسمي، روحي، رواني و عصبي‌شان را در اين ايام به عصبي بودن خودشان مربوط مي‌دانند و خيال مي‌كنند كه هر ماه مجبورند با تمام اين مشكلات، كنار بيايند. عده‌اي هم البته هستند كه به داروهاي مسكن متوسل مي‌شوند و علاجشان را از داروهاي شيميايي مي‌خواهند. اما برخی از تازه‌ترين تحقيقات پزشكي نشان مي‌دهند كه خانم‌ها مي‌توانند فقط و فقط با اصلاح برنامه غذايي‌شان، تمام اين مشكلات را طي مدت يك تا سه ماه ريشه‌كن كنند.

يك قاعدگي و هزار و يك مشكل
دلشوره، ناپايداري خلقي، تحريك‌پذيري، تنش عصبي، سردرد، ميل شديد به شيرينیجات، افزايش اشتها، تپش قلب، ضعف، سرگيجه، افزايش وزن، ورم دست و پا، تورم و حساسيت پستان‌ها، احساس ورم و نفخ شكم، افسردگي، ضعف حافظه و بي‌خوابي. آيا شما هم جزء خانم‌هايي هستيد كه از چند روز قبل تا چند روز بعد از قاعدگي، با اين مشكلات دست و پنجه نرم مي‌كنند؟ اگر پاسختان به اين سوال مثبت است، بايد خدمتتان عرض كنم كه اولاً، شما به يك بيماري بسيار شايع تحت عنوان سندرم پيش از قاعدگي يا PMS مبتلا هستيد و ثانياً كه اين نوشته را حتماً بخوانيد تا هرچه زودتر به فكر اصلاح برنامه غذايي‌تان بيفتيد و خودتان را از شر اين مشكلات خلاص كنيد.

PMS، چرا و به چه علت؟
PMS يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي زنانه دنيا است. در ايران البته آمار درست و دقيقي از اين بيماري در دست نيست، اما منابع آمريكايي مي‌گويند 40 تا 60 درصد زنان اين كشور (و كم و بيش، همين درصد از خانم‌ها در كشورهاي ديگر) بين سنين 12 تا 50 سالگي با اين بيماري دست به گريبانند. PMS اگرچه با افزايش سن تشديد مي‌شود، اما براي دختران جوان و نوجوان نيز مي‌تواند كاملا دردسرساز باشد.
علتش هنوز نامشخص است اما اغلب پزشكان، به هم خوردن تعادل هورموني استروژن و پروژسترون را محتمل‌ترين دليل اين بيماري مي‌دانند. هورمون استروژن كه در تمام طول ماه توليد مي‌شود، درست پيش از تخمك‌گذاري افزايش مي‌يابد. در اين مرحله، تخمدان‌ها شروع به ساخت و ترشح پروژسترون مي‌كنند. PMS هم دقيقاً در طول دوهفته بعد از تخمك‌گذاري تا پايان دوره قاعدگي اتفاق مي‌افتد و خانم‌هايي كه تخمك‌گذاري ندارند، اصلاً به اين بيماري دچار نمي‌شوند، مگر اين‌كه تحت درمان با هورمون‌هاي استروژن و پروژسترون صناعي باشند كه در اين صورت، بعيد نيست آن‌ها هم از اين بيماري رنج ببرند.

چهره‌نگاري از يك بيماري هزارچهره
مي‌شود گفت PMS يك بيماري هزار چهره است، چراكه پزشكان بيش از 150 علامت را به اين بيماري منسوب كرده‌اند. علايمش البته در زنان مختلف، متفاوت است و همين مسأله، تشخيص را دشوار مي‌كند. بدتر اين‌كه، الگوي اين بيماري بر حسب ماه‌هاي مختلف سال و سن بيمار نيز ممكن است دست‌خوش تغيير شود.
شايع‌ترين علايم اين بيماري همان‌طور كه در ابتدای بحث هم اشاره شد، عبارتند از: دلشوره، ناپايداري خلقي، تحريك‌پذيري، تنش عصبي، سردرد، ميل شديد به شيرينيجات، افزايش اشتها، تپش قلب، ضعف، سرگيجه و غش، افزايش وزن، ورم دست و پا، تورم و حساسيت پستان‌ها، احساس ورم و نفخ شكم، افسردگي، ضعف حافظه و بي‌خوابي.
جالب است بدانید كه اين بيماري مي‌تواند علايم ویژه‌ای از قبیل بد خُلقي، سركشي در برابر پدر و مادر و اولياي مدرسه، فرار از منزل و عدم حضور در مدرسه و افزايش شدید ميل جنسي را در دختران جوان به وجود بياورد. اما از آنجايي كه اكثر اين علايم جز در موارد بسيار واضح به درستي تشخيص داده نمي‌شود، هيچ بعيد نيست كه مشكل اين دختران تا نزديك سن 30 سالگي نيز بدون تشخيص بماند.

قربانيان بي‌اطلاعي
تاواني كه جامعه بابت PMS مي‌پردازد باوركردني نيست. تصور كنيد كودكي را كه تحت سرپرستي مادري مبتلا به اين بيماري بزرگ مي‌شود؛ مادري كه يك خط در ميان، كنترلش را از دست مي‌دهد و فرزندش را مورد آزار و اذيت جسمي يا لفظي قرار مي‌دهد، نه براي خودش آسودگي خاطر مي‌گذارد و نه براي فرزندش اعتماد به نفس و خودباوري. و البته تقصيري هم به گردن آن مادر نيست. او بيمار است و هيچ بعيد نيست كه در برقراري ارتباط با ديگران و حتي در روابط زناشويي خودش هم دچار مشكل شود.
PMS در دختران جوان مي‌تواند يكي از علل اصلي گرايش به مواد مخدر و الكل باشد. دختران جوان مبتلا كه دچار علايم خفيفي همچون تحريك‌پذيري، اضطراب، ناپايداري خلقي و افسردگي مي‌شوند، خيلي مشكلات رفتاري آن‌ها را در برمی‌گیرد و كم‌كم خودشان نيز باورشان مي‌شود كه هيچ كنترل و مسؤوليتي در قبال رفتارشان ندارند.

مسأله‌ای سخت با راه حلی آسان
جالب‌ترين نكته در خصوص PMS اين است كه رژيم غذايي اغلب مبتلايان به اين بيماري شبيه همديگر است. اكثرشان غذاهاي آماده، غذاهاي چرب، محصولات لبني و مواد كافئين‌دار را زياد مصرف مي‌كنند و كمتر به سراغ غذاهاي طبيعي و سالم مي‌روند.
به همبرگر، سيب‌زميني سرخ‌كرده، چيپس، نوشابه‌هاي كولادار، انواع بيسكويت و شيرينيجات و به‌خصوص شكلات، ماكاروني و برنج شديداً علاقه‌مندند و از طرفي براي حفظ تناسب اندامشان هم گهگاه بعضي از وعده‌هاي غذايي‌شان را كاملاً حذف و در عوض، گاهی اوقات هم حسابي در غذا خوردن زياده‌روي مي‌كنند.
جالب است كه با آغاز دوره PMS و ورم ناشي از آن، به مبتلايان احساس چاقي دست مي‌هد و به همين دليل، به رژيم‌هاي موقت غذايي روي مي‌آورند. اما با برطرف شدن اين دوره، دوباره پرخوري شروع مي‌شود و در عوض، براي كم كردن اين اشتهاي كاذب مي‌روند سراغ داروهاي لاغري. اين چرخه تغذيه‌اي را در اغلب مبتلايان PMS مي‌شود سراغ گرفت.

پزشکان تشخيص می‌دهند
تشخيص اين بيماري بر مبناي الگوي زماني شروع و ختم علايم است. يعني اگر هر كدام از علايم فوق‌الذكر (به خصوص علايم شايع‌تر) يك يا دو هفته مانده به شروع قاعدگي آغاز شود و با شروع قاعدگي، يا مدت كوتاهي بعد از شروع قاعدگي پايان يابد، مي‌توانيم مطمئن شويم كه با يك بيمار مبتلا به PMS روبه‌رو هستيم. خطر ابتلا به اين بيماري در خانم‌هايي كه سابقه خانوادگي ابتلا به PMS داشته باشند، البته بيشتر است. حاملگي‌هاي متعدد هم شانس بروز اين بيماري را افزايش مي‌دهد. استرس نيز از ديگر عوامل زمينه‌ساز و تشديدكننده PMS محسوب مي‌شود.
خيلي از مبتلايان به این بیماری، به داروهاي ضد افسردگي، آرام‌بخش، خواب‌آور و مسكن اعتياد پيدا مي‌كنند. اگرچه قرص‌هاي ضد بارداري ممكن است علايم اين بيماري را (در موارد خفيف) مرتفع كنند اما با قطع آن‌ها، PMS دوباره و اين‌بار، شديدتر از قبل برمي‌گردد. چاق و لاغر شدن‌هاي مكرر، جراحي، ضربات شديد و ابتلا به بعضي بيماري‌ها نيز مي‌تواند باعث بروز يا تشديد علايم اين بيماري شود. در هنگام تشخيص بايد حتماً به الگوي تغذيه‌اي شخص به عنوان يك عامل كليدي براي تشخيص قطعي توجه كرد.

هرچه زودتر دست به كار شويد
علاوه بر عوارضي كه قبلاً ذكر شد و مشكلات متعدد روحي رواني كه مبتلايان به اين بيماري از آن رنج مي‌برند، به نظر مي‌رسد كه برخي از بيماري‌ها و معضلات بهداشتي ديگر نيز با PMS در ارتباط باشند. تازه‌ترين تحقيقات در اين زمينه حاكي از آن است كه همان نوع برنامه غذايي كه مي‌تواند باعث بروز PMS شود، مي‌تواند در بروز بيماري‌هاي ديگر نيز نقش داشته باشد؛ بيماري‌هايي همچون: اندومتريوز، ناباروري، افسردگي متعاقب زايمان، قاعدگي نامنظم، فيبروسيست پستان، تومورهاي فيبروييد، افزايش خطر هيستركتومي (برداشتن رحم)، مشكلات يائسگي، پوكي استخوان و حتي افزايش خطر ابتلا به بعضي از سرطان‌هاي تناسلي و بدخيمي‌هاي پستان.

و خلاصه اين‌كه ...
تحقيقات اخير نشان داده است كه یکی از عوامل مهم و مؤثر در بروز يا درمان PMS، نحوه زندگي شخص است: برنامه غذايي، رژيم‌درماني و پرخوري‌هاي متناوب، استفاده از مواد غذايي خطرساز و ...
به نظر مي‌رسد كه علايم PMS يك نقش واسطه‌اي ميان شخص مبتلا و بدن او بازي مي‌كند كه به شخص هشدار مي‌دهد: برنامه غذايي‌ات را بهتر كن، حالت بهتر مي‌شود.


درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

اگرچه بسیاری از خانم‌ها در طی دوران باروری خود ممکن است دچار عوارض و علایم سندرم پیش از قاعدگی شوند ولی بررسی‌ها نشان داده است انواع شدید این سندرم در خانم‌های بین سنین 30 تا 40 سال یا خانم‌هایی که فرزندان کوچک دارند، بسیار شایع است. عوارضی که می‌تواند غیر از تأثیر روی بهره‌وری فرد مبتلا در محیط کار و منزل، روی روابط اجتماعی و زندگی اجتماعی این افراد نیز تأثیر منفی بگذارد.
هنوز علت واقعی این سندرم مشخص نشده است ولی اکثر پزشکان عقیده دارند، PMS، واکنش غیر طبیعی بدن در برابر تغییرات طبیعی هورمون‌ها و وضعیت بیولوژیکی بدن است. واکنش‌هایی که می‌توانند موجب تغییرات زیادی در وضعیت تنظیم عصبی و هموستاز بدن شوند و علایم تشکیل‌دهنده این سندرم را به‌وجود آورد.
همان‌طور که گفته شد، چون هنوز علت اصلی این سندرم مشخص نشده است، درمان‌هایی هم که در این زمینه وجود دارند درمان‌های اختصاصی و ثابت‌شده این بیماری نیستند. روش‌هایی که در زیر به ذکر آن می‌پردازیم، صرفاً روش‌های درمانی‌ای هستند که پزشکان و خانم‌های مبتلا بر اساس کنترل بعضی علایم، آن‌ها را تجربه کرده‌اند و مؤثر یافته‌اند.

درمان‌های دارویی
پروژسترون و پروژستوژن: تا چندین سال قبل تصور می‌شد که علت اصلی PMS کمبود پروژسترون در بدن است. به همین دلیل برای مبتلایان، قرص پروژسترون تجویز می‌شد.
اگرچه استفاده از این دارو تا حدودی علایم PMS را برطرف می‌کرد ولی در عوض طول دوره قاعدگی را افزایش می‌داد که باعث ناراحتی مصرف‌کنندگان می‌شد. به همین دلیل مدتی بعد داروهای صنعتی مشابه پروژسترون ساخته و به بازار عرضه شد. پروژستوژن در بعضی موارد جلوی به‌وجود آمدن PMS را می‌گرفت و عوارض پروژسترون را هم نداشت، ولی در بعضی موارد هم مشخص شد که خود می‌تواند تحریک‌کننده به‌وجود آمدن این سندرم باشد. این اثر متضاد پروژستوژن باعث شد که این دارو هم نتواند در بین روش‌های درمان PMS جایی برای خود پیدا کند.
قرص‌های ضدبارداری ترکیبی: هنوز هم از این داروها برای درمان عوارض PMS استفاده می‌شود. اگرچه مطالعات زیادی وجود ندارند که تأثیرگذاری این روش را تأیید کنند، ولی تجربه خانم‌های مصرف‌کننده خود باعث شده است تا همچنان قرص‌های ضد بارداری به عنوان یک روش شایع استفاده شود. با این حال استفاده از این قرص‌ها نمی‌تواند عوارض خلقی و روحی PMS را از بین ببرد و اضطراب، بدخلقی، تنش ‌عصبی، دلشوره و افسردگی در جای خود باقی خواهند ماند. از عوارض این قرص هم می‌توان به ترومبوآمبولی یا بازگشت علایم بعد از قطع مصرف داروها اشاره کرد.
استروژن: این دارو باعث می‌شود سیکل قاعدگی متوقف و در نتیجه عوارض PMS آشکار شود. اما در خانم‌هایی که رحمشان برداشته نشده است، باید برای جلوگیری از ایجاد هیپرپلازی در رحم، پروژسترون هم تجویز شد. درد پستان‌ها، تهوع و افزایش وزن از عوارض مصرف این داروها است.
بروموکریپتین: گاهی اوقات در خانم‌هایی که درد پستان در هنگام PMS بسیار بیشتر از علایم دیگر آزارشان می‌دهد، می‌توان از این دارو استفاده کرد. بروموکریپتین جلوی ترشح هورمون پرولاکتین را می‌گیرد. درد و تحریک‌پذیری پستان با مهار این هورمون برطرف می‌شود اما باید انتظار عوارضی مثل تهوع، یبوست، سردرد و گیجی را داشت.
دارویی به نام دانازول هم که یک هورمون مصنوعی است برای برطرف کردن همین علایم (درد پستان) به کار می‌رود ولی مصرف طولانی‌مدت آن می‌تواند باعث مشکلات قلبی شود.
دیورتیک‌ها: دسته دیگری از داروها که برای کنترل عوارض PMS استفاده می‌شوند، دیورتیک‌ها هستند. داروهایی که معمولاً در بیماری‌های قلبی و فشار خون کاربرد دارند. دیورتیک یعنی ادرارآور و همان‌طور که از نام دارو‌ها پیدا است از آن‌ها برای کنترل عوارضی چون پف‌کردن، ورم، درد پستان و کم ‌کردن وزنی که ناشی از احتباس آب در بدن باشد استفاده می‌شود. اسپیرونولاکتون از این دسته داروها است.
استفاده نامناسب و بدون مشاوره با پزشک از این داروها علاوه بر این‌که می‌تواند علایم کمبود مایع در بدن را به‌وجود بیاورد، می‌تواند موجب هدر رفتن پتاسیم زیادی بشود که عوارض قلبی جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
داروهای ضد افسردگی (SSRI): استفاده از بعضی از داروهای ضد افسردگی که مکانیسم اثرشان مهار بازجذب سروتونین در پایانه‌های عصبی است، می‌تواند در برطرف کردن عوارض عصبی و روانی PMS مفید باشد. دلشوره، ناپایداری خلقی، تحریک‌پذیری و تنش ‌عصبی که در چند روز قبل از قاعدگی به‌وجود می‌آید با مصرف این دسته از داروها (مثلاً فلوکستین) برطرف شود، ولی مصرف این داروها می‌تواند عوارضی مثل سردرد، تپش‌ قلب، حالت تهوع، گیجی یا کاهش میل جنسی را به دنبال داشته باشد. معمولاً پزشکان این دارو را با دوزهای کم و فقط همزمان با تخمک‌گذاری تجویز می‌کنند تا افراد گرفتار عوارض آن نشوند.
غیر از داروهایی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، داروهای هورمونی دیگری هم هستند که برای علامت درمانی در هنگام PMS استفاده می‌شوند. باید همیشه به خاطر داشت که هر کدام از داروهای فوق به دلیل این‌که هر کدام مکانیسم خاصی دارند و در یک‌سری از مکانیسم‌های طبیعی بدن دخالت می‌کنند، در صورت مصرف خودسرانه یا بیش‌ از اندازه می‌توانند بسیار مشکل‌ساز شوند. این داروها همیشه باید با تجویز پزشک مصرف شوند. اما اگر حوصله مراجعه به پزشک را ندارید یا عوارض PMS در شما آن‌قدر زیاد نیست که ارزش خوردن داروهای پرعارضه را داشته باشد، داروهایی وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را بدون نسخه پزشک تهیه و مصرف کنید.
آسپیرین، استامینوفن، آنتی‌هیستامین و بعضی انواع دیورتیک‌ها (اگر به مقدار کم مصرف شوند)، می‌توانند بعضی علایم PMS را برطرف کنند. مسکن‌هایی هم که معمولاً خانم‌ها در هنگام دردهای قاعدگی مصرف می‌کنند در صورت ترکیب با داروهای فوق اثر‌بخش خواهند بود. مفنامیک اسید می‌تواند دردهای عمومی ناشی از PMS و سردرد را برطرف کند اما نمی‌تواند برای درد پستان کاری انجام دهد.
ایبوپروفن، کتوپروفن، و ناپروکسن هم از دیگر مسکن‌هایی هستند که در درمان PMS کاربرد دارند. مسأله‌ای که باید به آن توجه کرد این است که اکثر اوقات استفاده یکی از این داروها به تنهایی مؤثر نخواهد بود و ممکن است لازم شود تا چند دارو به طور همزمان مصرف شوند. بعضی از متخصصین پیشنهاد می‌کنند حتی برای استفاده از این داروهای بدون نسخه نیز حداقل تلفنی با پزشک خود مشورت کنید و در صورت به‌وجود آمدن هر نوع علامتی، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

طب جایگزین برس به داد ما!
گاهی اوقات بعضی از خانم‌ها ترجیح می‌دهند به جای روش‌های رایج و معمول درمانی برای کنترل علایم سندرم پیش‌قاعدگی، از روش‌های درمانی خاصی استفاده کنند.
یکی از این روش‌ها کایروپراکتیک است. متخصصین این رشته معتقدند ریشه‌های عصبی که از نخاع منشأ می‌گیرند، اگر دچار اشکال شوند یا در مسیر آن‌ها اشتباهی به‌وجود بیاید، می‌توانند در ناحیه‌ای که عصب‌دهی می‌کنند احساس درد به وجود آورند. در هنگام PMS هم احتمال می‌دهند که یک تداخل عصبی در ریشه‌هایی که به رحم و ضمایم آن عصب‌دهی می‌کنند، به‌وجود آمده باشد. آن‌ها سعی می‌کنند با روش‌های درمانی خود این اعصاب قاطی را منظم کنند.
طب ‌سوزنی از روش‌های اصلی درمان طب سنتی چینی است. سندرم پیش از قاعدگی هم از نظر علت و هم از نظر نحوه به وجود آمدن، با مفهوم اصلی بیماری از نظر طب سنتی چینی همخوانی دارد. طبق نظر طب سنتی چینی هنگامی یک‌سری از علایم و مشکلات ناشی از یک بیماری در بدن به‌وجود می‌آيد که یک ناهماهنگی یا عدم تعادل در سیستم طبیعی بدن به‌وجود آمده باشد. طب سنتی چین، کبد را مسؤول اصلی PMS می‌داند، چون معتقد است انرژی در کبد ذخیره می‌شود و بالا و پایین‌ رفتن هورمون‌ها در کبد اتفاق می‌افتد.
غیر از روش‌های معمول طب سوزنی، ورزش، رژیم غذایی و آرام‌بخشی هم از روش‌های درمانی دیگر این طب سنتی هستند. آن‌ها گیاه‌های دارویی خاصی هم تجویز می‌کنند که برای هر فرد متفاوت است. اگرچه هیچ منبع علمی‌ای این گیاهان را کاملاً تأیید نکرده است ولی تجربه بعضی از مصرف‌کنندگان از اثربخشی این داروهای سنتی حکایت می‌کند.
رفتاردرمانی از روش‌های مؤثر دیگری است که اغلب توسط روان‌پزشک اجرا می‌شود. شناخت‌درمانی و رفتاردرمانی، نوعی آشنایی و ریشه‌یابی درد و نحوه بروز آن و آموزش‌ چگونگی برخورد با تنش‌ها و تحریک‌پذیری‌هایی است که هنگام PMS به‌وجود می‌آید. مطالعات بسیاری این روش درمانی را تأیید کرده‌اند و بعضی آن ‌را در حد درمان با داروهای هورمونی مؤثر دانسته‌اند. رژیم‌ غذایی، ورزش و آرام‌بخشی نیز از اقدامات کامل در این روش درمانی هستند.
ماساژدرمانی و استئوتراپی: طبق آمار پرسشنامه‌هایی که توسط خانم‌های دچار PMS به دست آمده است، تعداد زیادی از خانم‌ها اظهار می‌کردند که ماساژدرمانی و علی‌الخصوص بعضی از انواع ماساژ، تا حد بسیاری در برطرف کردن علایمی مثل درد، بدخلقی، عصبی بودن و حتی احتباس آب در بدن و ورم به آن‌ها کمک کرده است. ماساژدرمانی یکی از روش‌هایی است که توسط خود فرد نیز می‌تواند اجرا شود.
استئوپاتی یا ماساژ مفاصل و استخوان‌ها هم یکی از انواع روش‌هایی است که از مدت‌ها قبل برای تسکین بسیاری از دردها علی‌الخصوص دردهای مفاصل و استخوانی به‌کار می‌رفت. در قدیم دلاک‌ها در حمام‌های عمومی یکی از خدماتی که غیر از لیف و کیسه ارایه می‌کردند، همین مشت‌ومال یا استئوپاتی بود. بعضی از متخصصین معتقدند تحریک مفاصل و ماساژ آن‌ها که باعث تحریک اعصابی می‌شود که به آن‌ها عصب‌دهی می‌کنند، می‌تواند از طریق تنظیم و متعادل کردن سیستم عصبی‌ مرکزی به طور واکنشی، موجب تنظیم اعصابی شود که به احشاء داخلی و رحم عصب می‌دهند و بدین ترتیب دردهای آن ‌را کاهش ‌دهد.
غیر از روش‌های فوق، روش‌های نامعمول‌تری نیز وجود دارد. روش‌هایی مثل نوردرمانی و هومیوپاتی. هومیوپاتی این روزها در بین ایرانیان نیز طرفداران خاص خود را پیدا کرده است. اگرچه هیچ مطالعه علمی رسمی‌ای در مورد مؤثر بودن این روش بر PMS انجام نشده است، مطالعه‌ای هم که به مقایسه یک دارونما و داروی هومیوپاتی انجام می‌گرفت، این قضیه را تأیید نکرد.
در بدن خانم‌ها تجمع ملاتونین‌ها (سلول‌های رنگ‌دانه‌ساز پوست) می‌تواند عاملی باشد که باعث ایجاد افسردگی در دوره قاعدگی و حوالی آن شود.
بعضی اوقات خانم‌ها اظهار می‌کنند که در فصل‌های مختلف، علایم خلقی و افسردگی‌شان در هنگام سندرم پیش از قاعدگی متفاوت است. دلیل این قضیه می‌تواند تجمع همین سلول‌های ملانوسیت در پوست باشد که در فصل‌های مختلف مقدارشان تغییر می‌کند. برای این دسته از خانم‌ها نوردرمانی با نور سفید انجام می‌شود که اثرات مثبتی نیز در این زمینه گزارش شده است.

چند نکته برای مدارا با PMS
غذاهای غنی از کربوهیدرات بخورید (مثل نان ‌سبوس، ماکارانی، غلات). غذاهای پرفیبر و پروتئین را هم در رژیم غذایی خود قرار دهید و در عوض غذای شیرین و قندی و چربی را از رژیم غذایی خود خذف کنید. بعضی مطالعات نشان داده‌اند که غذاهایی که کربوهیدرات زیادی دارند، می‌توانند سنتز سروتونین را در بدن افزایش دهند و همین خود به کنترل علایم خلقی و عصبی کمک می‌کند.
سعی کنید چند روز مانده به شروع قاعدگی، مصرف نمک طعام و غذاهای شور را کمتر کنید تا جلوی احتباس آب و سدیم در بدن گرفته شود و در اثر PMS ورم نکنید.
قهوه و مواد کافئین‌دار کمتر مصرف کنید. مطالعات زیادی رابطه خوب بین PMS و کافئین را نشان داده‌اند. تحریک‌پذیری، عصبی‌ بودن، و درد پستان را از عوارض مصرف کافئین می‌دانند.
الکل مصرف نکنید. مصرف الکل قبل از دوره قاعدگی می‌تواند باعث افسردگی شود.
به‌جای 3 وعده غذا در روز، 6 وعده غذا اما با حجم کمتر بخورید تا دچار عوارض گوارشی ناشی از ماندن زیاد غذا در سیستم گوارش و ترشح بالای انسولین در یک مدت زمان کوتاه نشوید. انسولین زیاد هم می‌تواند PMS را تشدید کند.
ورزش کنید. ورزش هوازی اگر 4 تا 6 بار در هفته و هر بار به مدت 30 دقیقه انجام شود، می‌تواند علاوه‌ بر کنترل علایم خلقی و عصبی، دردهای مختلف سندرم پیش از قاعدگی را نیز کاهش دهد.
خوب بخوابید؛ حداقل هر شب 8 ساعت. کم‌خوابی، کاهش سروتونین در بدن، خستگی و تحریکی ناشی از آن، علایم PMS را شعله‌ورتر می‌کند.
سعی کنید چند روز مانده به شروع قاعدگی‌تان عادات غذایی، ساعت خواب و برنامه همیشگی فعالیت‌هایتان را به هم نزنید. حفظ نظم همیشگی این 3 مسأله به نظم داخلی و هورمونی بدن نیز کمک می‌کند.
آرام باشید. استرس نداشته باشید. سعی کنید کارها و اتفاقات استرس‌زای زندگی‌تان را به هفته بعد از خاتمه قاعدگی منتقل کنید. آرامش داشتن در هفته قبل از قاعدگی می‌تواند در کنترل عوارض PMS بسیار مفید باشد. 58 درصد زنانی که در هفته قبل از قاعدگی نرمش‌های ریکلسیشن (آرام‌بخش) مثل یوگا انجام می‌دادند، فکر می‌کردند که علایم بیماری‌شان کمتر شده است.

ویتامین من
غیر از درمان‌های دارویی و رژیم غذایی، مکمل‌هایی هم هستند که ممکن است دردها و عوارض ناخوشایند PMS را کاهش دهند. بعضی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از ویتامین‌ها، علی‌الخصوص ویتامین B6، ویتامین E و بعضی املاح مانند منیزیم، روی، کلسیم و منگنز می‌تواند روی عوارض سندرم پیش از قاعدگی اثر مثبت داشته باشند. تریپتوفان نیز جزء همین مکمل‌های غذایی است. استفاده از قرص کلسیم در خانم‌ها که اکثراً با مشکل پوکی استخوان مواجهند، مفید خواهد بود.
اثر ویتامین B6 (پیریدوکسین) در کبد باعث می‌شود تا استروژن دیرتر از خون پاکسازی شود و همین به کنترل عوارض کمک می‌کند. قرص‌های کلسیم هم جلوی احتباس آب در بدن را می‌گیرند و عوارضی مثل تورم، درد پستان و ... را کاهش می‌دهند. غیر از این، استفاده از کلسیم هم فواید دیگری برای بدن دارد.
با مصرف سبزیجات و غذاهای طبیعی می‌توان تا مقدار زیادی این املاح و ویتامین‌ها را برای بدن تأمین کرد ولی در صورتی‌که می‌خواهید از مکمل‌های صنعتی (قرص‌ها، شربت‌ها، پودر و غیره) استفاده کنید، حتماً با یک پزشک مشورت نمایید. مصرف زیاد از حد این دارو‌ها می‌تواند خطرناک باشد. مثلاً مسمومیت‌های زیادی ناشی از مصرف بیش از اندازه ویتامین B6 و ویتامین E گزارش شده است.

بیماری خاموش زنان
امروز دیگر ارسطو نیست تا تصور کند که یک زن در دوران قاعدگی می‌تواند با یک نگاه آینه را تار کند و پس از او نخستین کسی که در آن آینه نگاه کند، طلسم ‌شود! امروزه همگان قاعدگی را یک دوره طبیعی برای بدن می‌دانند و تلاش پزشکان و متخصصان برای کاهش ناراحتی‌های ناشی از آن است که PMS نیز جزئی از آن به شمار می‌رود.
بسیاری از آقایان در ارتباط با همسر، بستگان یا همکاران زن خود، تغییر رفتارهای ناگهانی و ناخوشایندی را تجربه کرده‌اند که آن را به حساب دمدمی مزاج بودن آن‌ها گذاشته‌اند و بارها با خود تکرار کرده‌اند که «نمي‌توان روز زن‌ها حساب کرد!» ولی برخلاف آن‌چه خیلی‌ها می‌پندارند، این تغییر رفتارها نه از سر لجاجت زنان است و نه از سر دمدمی مزاج‌بودن آن‌ها، بلکه تنها یک سیر طبیعی در بدن زن است که در همه جای دنیا و با میزان متفاوت با آن دست و پنجه نرم می‌کند. عوارض قاعدگی بسته به فرد مورد نظر از دو تا ده روز قبل از شروع قاعدگی ظاهر می‌شود و با آغاز آن خاتمه می‌یابد که به دوران (Pre Menstrual syndrome) PMS مشهور است.
بر اساس آخرین پژوهش‌های آماری، 80 درصد خانم‌ها دچار دست‌کم یکی از نشانه‌های عودکننده PMS هستند، اما فقط 40 درصدشان این نشانه‌ها را بیان می‌کنند. در 2 تا 10 درصد، این نشانه‌ها آن‌قدر شدید است که می‌تواند زندگی خانوادگی یا شغلی آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
از نشانه‌های PMS می‌توان به افسردگی، کم شدن تمرکز، بی‌رمقی، افت فشار خون، حواس‌پرتی، بدخلقی، زودرنجی، احساس تقصیر و گناه، بی‌حوصلگی و کم‌طاقتی اشاره کرد. این تغییرات رفتاری تقریباً در نیمی از زنان جهان رخ می‌دهد و 50 درصد خانم‌ها نیز اصلاً‌ دچار آن نمی‌شوند و به همین دلیل است که تشخیص PMS برای خیلی از مردم- حتی پزشکان- دشوار است. تنشی که در دوران PMS رخ می‌دهد شامل سه جزء افسردگی، تحریک‌پذیری و خستگی است. گرچه ممکن است یکی آشکارتر از بقیه باشد ولی اغلب تفکیک این سه از همه مشکل است به طوری که در هم می‌آمیزند و یک استرس کلی را به وجود می‌آورند.
این استرس‌ها و تغییرات در وهله اول خود فرد و سپس خانواده وی را دچار مشکل می‌کند. در مراحل بعدی مشکلات حاصل از این استرس به ارتباطات عاطفی، اجتماعی و کاری هم لطمه می‌زند، و به عنوان امتیاز منفی برای فرد مزبور در محیط کاری و برخوردهای اجتماعی منظور می‌شود.
سیدمحمد زاهدی، دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی که در این زمینه تحقیقات زیادی انجام داده است. می‌گوید: «در سیر تکامل علم مدیریت امروزه دانشمندان به مدیریت پیش‌کنشانه رسیده‌اند. بدین ترتیب که مدیر باید قادر باشد تا از عوامل آسیب‌زننده در مسیر اعمال مدیریت جلوگیری کند تا بهترین بهره‌وری را داشته باشد.
در پیگیری بررسی این عوامل 80 درصد آن‌ها تکرار شونده یا متأثر از محیط بیرون هستند که روی کنشگران تأثیر می‌گذارند و می‌توان آن‌ها را به سه بخش تغذیه، عوامل محیطی (نور، صوت، گرمایش و سرمایش) و عوامل درون‌زا تقسیم کرد.» مدیر آموزش مؤسسه کامپوزیت ایران خاطر نشان می‌کند که طبق تحقیقات بین‌المللی این عوامل در خانم‌ها به صورت تکرار شونده و اجتناب‌ناپذیر در هر ماه وجود دارد که در این مدت باعث افت توانایی‌های زنان می‌شود.
زاهدی می‌گوید: «با توجه به اینکه نیمی از جمعیت جهان را زنان تشکیل می‌دهند و در کشور ما سهم بیشتر آموزش متعلق به زنان است پس باید برای جلوگیری از کاهش توانایی‌های زنان برنامه‌ریزی کرد.»
به عقیده او کسی که درد نکشد و از اختلالات روانی موضعی دور باشد راحت‌تر می‌تواند وظایفی را که بر عهده دارد به انجام برساند. وی در این باره می‌گوید: «متأسفانه به دلیل آگاهی نداشتن عموم مردم از اینکه زنان در دوران PMS بیمارانی هستند که باید رعایت حال آن‌ها را کرد تا بهبود یابند، زنان به بی‌کفایتی، ناتوانی و حتی تبعیض جنسی محکوم می‌شوند.»
این مدیر آموزشی تأکید می‌کند که اگر مدیران درباره این ضعف قابل پیشگیری اطلاعات نداشته باشند نسبت به استخدام زنان تمایل نخواهند داشت و بدین ترتیب از نیروی نیمی از افراد خبره و متخصص جامعه بهره‌مند نمی‌شوند.
متأسفانه در صورت درمان نکردن و پیشگیری از PMS گذشته از خسارت‌های مالی ناشی از اختلالات این دوران، آمار خودکشی زنان، اقدام به طلاق و حتی همسر کشی و کودک آزاری بسیار بیشتر می‌شود.
تقریباً مردم بیشتر کشورهای دنیا با PMS آشنا هستند و حتی این دوران به ضرب‌المثلی بین آنان رایج شده که به کسی که عصبی و بی‌حوصله باشد، تعلق می‌گیرد. در این میان عمر کلینیک‌های تخصصی PMS در انگلستان 50 سال و در آمریکا 20 سال است که در این کلینیک‌ها پزشکان متخصص زنان و زایمان، قلب و عروق، مجاری ادراری و کلیه و غدد آماده خدمت‌رسانی به بیماران PMS بد حال هستند.
«این تجربه‌ها نشان می‌دهد که اگر در کشور ما نیز به شیوه علمی و مدیریتی به این مسأله توجه شود، می‌توان مشکلات مربوط به آن را به حداقل برساند.» ( از سایت پیک تندرستی)

شرح بيماري
آمنوره‌ (قطع‌ قاعدگي‌) ثانويه‌ عبارت‌ است‌ از توقف‌ قاعدگي‌ براي‌ حداقل‌ 3 ماه‌ در خانمي‌ كه‌ قبلاً قاعده‌ مي‌شده‌ است‌.
علايم‌ شايع‌
از بين‌ رفتن‌ دوره‌ قاعدگي‌ براي‌ حداقل‌ 3 ماه‌ يا بيشتر در خانمي‌ كه‌ حداقل‌ يك‌ بار قاعدگي‌ داشته‌ است‌.
علل‌
بارداري‌ (اگر نزديكي‌ رخ‌ داده‌ است‌)
شيردهي‌ به‌ كودك‌ شيرخوار
قطع‌ مصرف‌ قرص‌هاي‌ ضدبارداري‌
يائسگي‌ (در صورتي‌ كه‌ سن‌ بيش‌ از 35 سال‌ و بارداري‌ وجود نداشته‌ باشد)
استرس‌ عاطفي‌ يا اختلال‌ رواني‌
جراحي‌ و برداشتن‌ تخمدان‌ها و رحم‌
اختلال‌ غدد درون‌ريز، از جمله‌ هيپوفيز، هيپوتالاموس‌، تيروييد، پاراتيروييد، غدد فوق‌ كليوي‌، و تخمدان‌ها
ديابت‌ شيرين‌ (مرض‌ قند)
بيماري‌ سل‌
چاقي‌، بي‌اشتهايي‌ عصبي‌، يا پرخوري‌ عصبي‌
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري جسماني‌ شديد مثل‌ دوهاي‌ استقامت‌
عوامل تشديد كننده بيماري
استرس‌
تغذيه‌ نامناسب‌
استفاده‌ از بعضي‌ داروها مثل‌ مخدرها، فنوتيازين‌ها (از داروهاي‌ ضد روان‌پريشي‌)، رزرپين‌، يا هورمون‌ها
ورزش‌ شديد
پيشگيري‌
اگر قطع‌ قاعدگي‌ به‌ علت‌ يك‌ بيماري‌ زمينه‌ساز مثل‌ بيماري‌ سل‌، ديابت‌، يا بي‌اشتهايي‌ عصبي‌ رخ‌ داده‌ است‌، بايد اين‌ بيماري‌ زمينه‌ساز درمان‌ شود.
اگر علت‌ قطع‌ قاعدگي‌ مشخص‌ نيست‌، هيچ‌گونه‌ روش‌ خاصي‌ براي‌ پيشگيري‌ وجود ندارد.
تغذيه‌ بايد خوب‌ باشد و بايد سعي‌ شود وزن‌ در حد مناسب‌ نگهداري‌ شود.
عواقب‌ مورد انتظار
قطع‌ قاعدگي‌ خطري‌ براي‌ سلامتي‌ نيست‌. برطرف‌ شدن‌ آن‌ بستگي‌ به‌ علت‌ زمينه‌ساز دارد:
اگر آمنوره‌ ناشي‌ از بارداري‌ يا شيردهي‌ باشد، قاعدگي‌ بعد از اتمام‌ آنها باز خواهد گشت‌.
اگر ناشي‌ از قطع‌ قرص‌هاي‌ ضدبارداري‌ باشد، قاعدگي‌ بعد از 2 ماه‌ تا 2 سال‌ بايد باز گردد.
اگر ناشي‌ از يائسگي‌ باشد، قاعدگي‌ها مرتباً كاهش‌ يافته‌ و شايد ديگر هيچگاه‌ برنگردد. برداشتن‌ رحم‌ نيز باعث‌ قطع‌ قاعدگي‌ به‌ طور دايمي‌ خواهد شد.
اگر غدد درون‌ريز دچار اختلال‌ شده‌ باشند، با تجويز هورمون‌ كاهش‌ يافته‌ معمولاً باعث‌ بازگشت‌ قاعدگي‌ خواهد شد.
اگر قطع‌ قاعدگي‌ ناشي‌ از بيماري‌هايي‌ چون‌ بي‌اشتهايي‌ يا پرخوري‌ عصبي‌ باشد، درمان‌ موفقيت‌آميز اين‌ بيماري‌ها براي‌ بازگشت‌ قاعدگي‌ ضروري‌ است‌.
اگر قطع‌ قاعدگي‌ ناشي‌ از ديابت‌ يا بيماري‌ سل‌ باشد، امكان‌ دارد قاعدگي‌ هرگز باز نگردد.
اگر قطع‌ قاعدگي‌ ناشي‌ از فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري جسماني‌ شديد باشد، با كاهش‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري ، قاعدگي‌ باز خواهد گشت‌.
عوارض‌ احتمالي‌
در صورتي‌ كه‌ هيچ‌گونه‌ علت‌ جدي‌ زمينه‌ساز پيدا نشود، هيچ‌ عارضه‌اي‌ رخ‌ نخواهد داد.
امكان‌ دارد بعضي‌ از علايم‌ كمبود استروژن‌، مثل‌ گُرگرفتگي‌ و خشكي‌ مجراي‌ تناسلي‌ بروز كنند.
امكان‌ دارد توانايي‌ بچه‌دار شد مختل‌ شود.
درمان‌
اصول‌ كلي‌
براي‌ كمك‌ به‌ تشخيص‌، معمولاً آزمايشاتي‌ چون‌ آزمايش‌ بارداري‌، اندازه‌گيري‌ هورمون‌ها در خون‌، و پاپ‌ اسمير، ضروري‌ هستند. امكان‌ دارد كارهاي‌ تشخيصي‌اي‌ كه‌ نياز به‌ جراحي‌ دارند، مثل‌ لاپاروسكپي‌ يا هيستروسكوپي‌، نيز توصيه‌ شوند.
ممكن‌ است‌ با عمل‌ جراحي‌، دهانه‌ رحم‌ گشادشده‌ و با كورت‌ ديواره‌ داخلي‌ رحم‌ كورت‌ كشيده‌ مي‌شود.
درمان‌ بيماري‌ زمينه‌ساز در صورت‌ وجود
روان‌ درماني‌ يا مشاوره‌ در صورتي‌ كه‌ قطع‌ قاعدگي‌ ناشي‌ از استرس‌ باشد.
زمان‌هاي‌ قاعدگي‌ خود را يادداشت‌ نماييد تا اگر قاعدگي‌ مجدداً قطع‌ شد، زودتر تشخيص‌ داده‌ شود.
داروها
از پروژسترون‌ و / يا استروژن‌ مي‌توان‌ جهت‌ درمان‌ و نيز تشخيص‌ استفاده‌ نمود. جنبه‌ تشخيصي‌ درمان‌ پروژسترون‌ اين‌ گونه‌ است‌ كه‌ پروژسترون‌ قطع‌ شود و خونريزي‌ قاعدگي‌ رخ‌ دهد، معلوم‌ مي‌شود كه‌ دستگاه‌ تناسلي‌ فعال‌ است‌.
امكان‌ دارد براي‌ درمان‌ بيماري‌ زمينه‌ساز از داروهاي‌ ديگر نيز استفاده‌ شود.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
هيچ‌ محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.
رژيم‌ غذايي‌
معمولاً رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.
اگر اضافه‌ وزن‌ يا كاهش‌ وزن‌ وجود دارد، تغيير رژيم‌ غذايي‌ براي‌ تصحيح‌ مشكل‌ توصيه‌ مي‌شود.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ آمنوره‌ را داريد.
اگر قاعدگي‌، علي‌رغم‌ درمان‌، تا 6 ماه‌ باز نگردد.
اگر دچار علايم‌ جديد و نامنتظره‌ بروز كنند. هورمون‌هاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ عوارض‌ جانبي‌ شوند.

در سمينار ميان رشته‌اي "رحم جايگزين" كه نهم و دهم آبان ماه سال جاري برگزار مي‌شود استفاده از رحم جايگزين براي باروري از ديدگاه‌هاي مختلف پزشكي، ديني و حقوقي مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
به گزارش روز يكشنبه روابط عمومي جهاد دانشگاهي، اين سمينار با همكاري پژوهشكده ابن سينا، دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبايي و دانشكده الهيات و فلسفه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات برگزار مي‌شود.
در سمينار رحم جايگزين جنبه‌هاي مختلف مساله رحم جايگزين در حوزه‌هاي پزشكي، فقهي، حقوقي، فلسفه، اخلاق، جامعه شناختي و روانشناختي و بررسي مشكلات افراد درگير در درمان با روش رحم جايگزين مورد بحث‌هاي كارشناسي قرار مي‌گيرد.
در اين همايش همچنين سعي خواهد شد باورها و نگرش‌هاي موجود در ميان متخصصان و ساير افراد جامعه نسبت به درمان با روش رحم جايگزين
اصلاح شود.
علاوه بر اين در سمينار ميان رشته‌اي رحم جايگزين راهكارهاي مناسب جهت رفع يا كاهش مشكلات درمان با اين روش ارايه مي‌شود.
به گزارش ايرنا دكتر "محمد راسخ" دبير علمي اين سمينار در خصوص ضرورت برگزاري اين سمينار اظهار داشت پيشرفت‌هاي علمي و تكنولوژي اين امكان را فراهم آورده است كه جنين در رحمي غير از رحم متعلق به فرد صاحب تخمك جايگزين شود.
وي افزود امكان جايگزيني رحم موجب بروز پرسش‌هايي گوناگون مي‌شود كه بدون ارايه پاسخي روشن به آنها نمي‌توان اين عمل را بصورت كارآمد انجام داد و برگزاري اين سمينار زمينه‌اي را فراهم مي‌كند تا اين پديده از ديدگاه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار گيرد.
دكتر راسخ در خصوص برنامه‌هاي اين سمينار گفت اين سمينار سيزدهمين سمينار تخصصي پژوهشكده ابن سينا در حوزه باروري و ناباروري است كه از امتياز آموزش مداوم جامعه پزشكي برخوردار است.
علاقه‌مندان مي‌توانند خلاصه مقالات خود را به دبيرخانه سيمنار به نشاني تهران، بزرگراه شهيد چمران، اوين، دانشگاه شهيد بهشتي، انتهاي بلوار دانشجو، پژوهشكده ابن سينا بفرستند و براي كسب اطلاعات بيشتر با شماره ‪ ۲۲۴۳۲۰۲۰‬تماس حاصل نمايند.

در حال حاضر اين قانون هم از سال 82 در ايران اعمال ميشود .

قانون نحوه اهداء جنين به زوجين نابارور

ماده 1ـ به موجب اين قانون كليه مراكز تخصصي درمان ناباروري ذي‌صلاح مجاز خواهند بود با رعايت ضوابط شرعي و شرايط مندرج در اين قانون نسبت به انتقال جنين‌هاي حاصله از تلقيح خارج از رحم زوج‌هاي قانوني و شرعي پس از موافقت كتبي زوجين صاحب جنين به رحم زناني كه پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشكي ناباروري آنها (هر يك به تنهايي يا هر دو) به اثبات رسيده اقدام نمايند.
ماده 2ـ تقاضاي دريافت جنين اهدايي بايد مشتركا از طرف زن و شوهر تنظيم و تسليم دادگاه شود و دادگاه در صورت احراز شرايط ذيل مجوز دريافت جنين را صادر مي‌كند:
الف ـ زوجين بنا به گواهي معتبر پزشكي، امكان بچه‌دار شدن نداشته باشند و زوجه استعداد دريافت جنين را داشته باشد.
ب ـ زوجين داراي صلاحيت اخلاقي باشند.
ج ـ هيچ يك از زوجين محجور نباشند.
دـ هيچ يك از زوجين مبتلا به بيماري‌هاي صعب‌العلاج نباشند.
هـ ـ هيچ يك از زوجين معتاد به مواد مخدر نباشند.
و ـ زوجين بايستي تابعيت جمهوري اسلامي ايران را داشته باشند.
ماده 3ـ وظايف و تكاليف زوجين اهداء گيرنده جنين و طفل متولد شده از لحاظ نگهداري و تربيت و نفقه و احترام نظير وظايف و تكاليف اولاد و پدر و مادر است.
ماده 4ـ بررسي صلاحيت زوجين متقاضي در محاكم خانواده، خارج از نوبت و بدون رعايت تشريفات آيين دادرسي مدني صورت خواهد گرفت و عدم تاييد صلاحيت زوجين قابل تجديدنظر مي‌باشد.
ماده 5ـ آيين‌نامه اين قانون ظرف مدت سه ماه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي با همكاري وزارت دادگستري تهيه و به تصويب هيات وزيران خواهد رسيد.
قانون فوق مشتمل بر پنج ماده در جلسه علني روز يك‌شنبه مورخ بيست و نهم تير ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و دو مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 8/5/1382 به تاييد شوراي نگهبان رسيده است.

بارداري از جمله معدود شرايطي است که وقتي براي يک خانم پيش مي‌آيد تقريباً تمامي زمينه‌هاي زندگي او را براي مدت 9 ماه تحت تأثير قرار مي‌دهد. يک خانم باردار خواسته يا ناخواسته از برخي شرايط عادي و روزمره اجتناب مي‌کند و بالعکس شرايطي را براي حفظ سلامت جنين خود مراعات مي کند که شايد در حالت عادي به آنها بي‌توجه باشد.توجه به اين نکته ضروري است که بارداري بيماري نيست اما با يک خانم باردار به واسطه شرايط خاص فيزيولوژيک بارداري به شکل يک بيمار رفتار مي‌شود. بنابراين مثل يک بيمار پاي بايدها و نبايدهايي وسط مي‌آيد که تا قبل از بارداري از آنها خبري نبود و مراقبت‌هاي دندانپزشکي از آن جمله‌اند...

کسي در مورد لزوم درمان‌هاي دندانپزشکي براي تمام اقشار و گروه‌ها در جامعه کوچک‌ترين شکي ندارد اما در مورد خانم‌هاي باردار قضيه کمي متفاوت است.

داستان‌هاي ترسناکي از تأثير منفي درمان‌هاي دندانپزشکي روي جنين در جامعه رواج دارد و شايد به واسطه همين قصه‌ها بسياري از خانم‌هاي باردار در دوران بارداري از مراجعه به دندانپزشک هراسانند. شايد خيلي هم نتوان به آنها خرده گرفت؛ درمان‌هاي دندانپزشکي اصولا استرس‌زا و لوازم مورد استفاده در آن کمابيش ترسناک هستند.

از سوي ديگر درد و بي‌حسي با آن سرنگ خوفناک هم وجود دارد. به داروهاي بي‌حسي و ساير مواد مورد استفاده در دندانپزشکي هم با شک و ترديد نگريسته مي‌شود که مبادا براي جنين مضر باشند. اما از همه مهم‌تر راديوگرافي و اشعه‌اي است که همه از اثرات وحشتناک آن سخن مي‌گويند. مطالبي که در بالا آمد اصلي‌ترين موارد نگراني است که خانم‌هاي باردار در مطب دندانپزشکي عنوان مي‌کنند اما بايد گفت عمده آنها بي‌پايه و اساس است.

براي روشن شدن موضوع توضيح برخي مسائل علمي ضروري به‌نظر مي‌رسد. دوره بارداري به 3 دوره سه ماهه تقسيم مي‌شود که 3 ماهه نخست حياتي‌ترين و مهم‌ترين آنها محسوب مي‌شود. در اين سه ماهه مخصوصا ماه نخست بارداري اندام‌زايي جنين آغاز مي‌شود و وجود برخي عوامل مضر که به آنها «تراتوژن» مي‌گويند ممکن است باعث بروز اختلالات جدي در جنين شود؛ اختلالاتي که به شکل انواع و اقسام بيماري‌ها و سندرم‌هاي مادرزادي بروز مي‌کند که حاصل آن نوزادي معلول، عقب‌مانده و يا حتي مرده است.

اين عوامل تراتوژن شامل بسياري از داروها، برخي بيماري‌ها نظير سرخجه و موادي نظير سيگار، الکل و مواد مخدر هستند. پس دوري گزيدن مادر از اين عوامل که حتماً توسط پزشک تبيين مي‌شود ضروري است.

سه ماهه سوم نيز از جهت خطر زايمان زودرس قابل اهميت است. در اين بين سه ماهه دوم بي‌خطرترين دوره بارداري به حساب مي‌آيد. بايد گفت درمان‌هاي دندانپزشکي و داروهاي مورد استفاده در آن به‌جز چند داروي خاص تقريباً هيچ منع تجويزي در دوران بارداري ندارند و خانم‌هاي باردار مي‌توانند بدون مشکل تحت درمان قرار گيرند.

اما در مورد راديوگرافي‌هاي درماني ذکر چند نکته ضروري است؛ نخست اين‌که بر طبق محاسبات صورت گرفته ميزان اشعه لازم براي تهيه راديوگرافي از تمام دندان‌ها بسيار بسيار کمتر از مقدار اشعه‌اي است که ممکن است به جنين آسيب وارد کند که دور بودن محل تابش اشعه از رحم هم باعث کاهش اشعه جذب شده مي‌شود.

اما در عين حال قانوني در علم راديولوژي وجود دارد که به موجب آن تابش اشعه به بيمار بايد تا حد امکان محدود و فقط در موارد ضروري صورت گيرد. يعني دندانپزشک با انجام يک معاينه باليني دقيق مي‌تواند تعداد راديوگرافي‌هاي مورد نياز را به حداقل ممکن کاهش دهد.

در عين حال استفاده از پيش‌بندهاي سربي که ساير نواحي بدن را از معرض اشعه دور نگه مي‌دارد نگراني در مورد خطرات جذب اشعه را از بين مي‌برد اما به ‌هر حال قاعده بر اين است که تا حد امکان از تهيه راديوگرافي از خانم‌هاي باردار اجتناب شود که دليل آن بيشتر ايجاد يک اطمينان رواني در بيمار است.

نام‌ها و نشانه‌ها

آيا تمام درمان‌هاي دندانپزشکي براي خانم‌هاي باردار قابل انجام است؟ براي پاسخ دادن به اين پرسش بايد گفت اصولاً درمان‌ها يا اختياري هستند يا اجباري؛ درمان‌هاي اختياري ضرورت حاد و فوري ندارند و تهديد کننده سلامت فرد نيستند، بنابراين مي‌توانند به تعويق افتاده يا اصلاً انجام نشوند مثل درمان‌هاي ارتودنسي، درمان‌هاي زيبايي و برخي درمان‌هاي ترميمي و جراحي‌هاي زيبايي فک و ايمپلنت.

انجام اين درمان‌ها در دوران بارداري اصلاً توصيه نمي‌شود، چون به‌راحتي مي‌توان انجام آنها را به بعد از زايمان موکول کرد. واقعاً چه نيازي است که براي يک درمان زيبايي مادر و جنين را تحت استرس بي‌موردي قرار داد؟ در عين حال انجام برخي درمان‌هاي پيچيده هم بهتر است به بعد از زايمان موکول شود، مثل جراحي‌هاي لثه که گرچه براي تأمين سلامت لثه ضروري هستند اما بهتر است تا بعد از وضع حمل به تعويق انداخته شوند.
اما دسته ديگر درمان‌هاي اجباري هستند که انجام آنها ضروري است. درمان دندان درد، آبسه و عفونت پيش‌رونده دنداني، ترميم پوسيدگي‌هاي مهاجم و جرم‌گيري در صورت مشاهده علايم بيماري پيش‌رونده لثه از جمله اين درمان‌ها هستند.

مثلاً اگر يک خانم باردار با دندان درد از مراجعه به دندانپزشک امتناع کند عفونت و استرس ناشي از درد خطرات بيشتري براي او و جنين به همراه خواهند داشت تا اين‌که دندانپزشک بخواهد براي او درمان ريشه انجام دهد. در چنين مواردي دندانپزشک با در نظر داشتن وضعيت خاص بيمار قادر به انجام درمان‌هاي اورژانس خواهد بود و مادر باردار در صورت بروز چنين مشکلاتي نبايد در مورد درمان فوري آنها کمترين ترديدي به‌خود راه دهد.

معمولاً براي انجام درمان‌هاي دندانپزشکي براي خانم‌هاي باردار دندانپزشک از پزشک متخصص زنان در مورد بي‌خطر بودن درمان نظرخواهي خواهد کرد. اگر متخصص زنان احتمال بروز خطر را براي بيمار خود گوشزد نمايد اغلب دندانپزشکان متخصص با مشورت جراح دهان و فک و صورت درمان را بر عهده مي‌گيرند. البته روندي که ذکر شد هميشگي و قطعي نيست.

وقتي که زود دير مي‌شود

رعايت بهداشت دهان و دندان براي خانم‌هاي باردار به مراتب واجب‌تر و مهم‌تر از افراد عادي است. در دوران بارداري با تغيير تعادل هورموني بافت‌هاي لثه به عوامل بيماري‌زا به‌شدت حساس مي‌شوند به نحوي که با حضور کمترين مقدار جرم و پلاک باکتريايي، لثه ملتهب شده و تمايل به خونريزي دارد.

برخي از خانم‌هاي باردار براي پرهيز از خونريزي لثه از مسواک زدن و مصرف نخ دندان خودداري مي‌کنند که ناگفته پيداست باعث وخيم‌تر شدن وضعيت لثه مي‌شود؛ در نتيجه عفونت لثه پيشرفت کرده و در صورت بي‌توجهي نسبت به درمان استخوان و ساير بافت‌هاي نگهدارنده دندان هم درگير مي‌شوند که مي‌تواند منجر به لقي و از دست رفتن دندان شود.

در عين حال محققان گزارش کرده‌اند که عفونت‌هاي لثه مي‌تواند منجر به تولد نوزاد با وزن کم شود که عوارض خاص خود را به‌دنبال دارد. برخي از خانم‌هاي باردار نيز به‌دليل بروز حالت تهوع قادر به مسواک زدن نيستند. اين مشکل را با مصرف کم خمير دندان و شستن دهان قبل از مسواک با آب سرد مي‌توان تا حدود زيادي برطرف کرد.

توصيه مي‌شود خانم‌هايي که قصد بچه‌دار شدن دارند قبل از بارداري حتماً به دندانپزشک مراجعه کرده تا پيش از آغاز دوران پر استرس بارداري و بروز مشکلات اورژانس درمان‌هاي لازم دندانپزشکي انجام گيرد.

اين مسئله که شما حامله هستيد به اين معنا نيست که خود را به صندلي يا کاناپه محدود کنيد براي اکثرت زنان ورزش در حين حاملگي نه تنها اشکالي ندارد بلکه توصيه نيز مي شود
منافع ورزش
ورزش حين حاملگي باعث حفط با افزايش قدرت ، انعطاف پذيري ، تحمل و طاقت شما شده وبه شما کمک مي کند که براي زايمان آماده شويد . به ورزش بعنوان راهي براي آماده شدن براي زايمان فکر کنيد . ورزش همچنين منافع ديگري نيز دارد . زنانيکه در تمرينات معتدل و منظم ورزشي در حين حاملگي شرکت مي کنند
1. احتمال کمتري دارد که دچار مسائل مربوط به افزايش زياد وزن شوند
2. متوجه مي شوند که ورزش بعنوان يک کاهش دهنده عالي استرس عمل مي کند
3. تمايل به کاهش وزن سريعتر بعد از زايمان دارند
4.ميزان کمتري از افسردگي بعداز زايمان دراند .

چه کساني نبايد در حين حاملگي ورزش کنند ؟
تعدادي از زنان نبايد در حين حاملگي ورزش کنند يا بايد ورزش خود را محدود کنند. اگر شما بيماري مزمن مانند مشکلات قلبي ، کليوي ، ديابت وابسته به انسولين يا بيماريهاي عضلاني اسکلتي هستيد از پزشک خود در مورد نوع و ميزان ورزشي که براي شما سودمند است سوال کنيد . اگر شما دچار خونريزي ، اسپاسم شديد يا تهديد به سقط هستيد و يا اگر شما داراي تاريخچه سقط مکرر و يا دچار نارسائي گردن رحم هستيد پزشک شما احتمالاً به شما خواهد گفت که حداقل تا سه ماهه دوم صبر کنيد و هيچ افزايشي در سطح فعاليت خود ندهيد . به بعضي زنان مانند کسانيکه تاريخچه زايمان زود رس دارند ممکن است گفته شود که اصلاُ ورزش نکنيد . فقط پزشک خودتان شرايط شما را به حد کافي خوب مي شناسد تا بهترين راه را به شما نشان بدهد .

انجام چه نوع ورزشي حين حاملگي بي ضرر است ؟
قبل از اينکه هر گونه برنامه ورزشي را شروع کنيد بايد با پزشک خود مشورت کنيد . ورزشي را انتخاب کنيد که قبلاً انجام مي داده ايد و بدن شما به آن عادت دارد . بسياري از پزشکان بيماران خود را از انجام ورزش جديد منع کرده و آنها را به پرهيز از فعاليتهائي که داراي ريسک سقوط يا صدمه جدي هستند برحذر مي دارند .
به ياد داشته باشيد که تغييرات بدن شما ممکن است بر توانائي شما در تحمل ورزشهاي خاص اثر بگذارد حتي قبل از اينکه شما متوجه افزايش اندازه دور کمر خود شويد ممکن است رباطهاي عضلات شما تحت تاثير هورمونهاي بدن کمي شل شده و درنتيجه واکنش مفاصل شما را به حرکت و فشار تحت تاثير قرار دهد . به اين دليل متخصصين ورزش اغلب به زنان حامله در مقابل کشيدگي بيش از حد بازوها و پاها هشدار مي دهند .
همچنانکه حاملگي پيشرفت مي کند شما متوجه مي شويد که مرکز ثقل بدن شما با رشد جنين تغيير مي کند و متوجه مي شويد که حفظ تعادلتان سخت تر مي شود . همچنانکه رحم متسع شده و به سمت ريه ها مي رود ممکن است در حين ورزش نتوانيد بخوبي تنفس کنيد . در سه ماهه دوم و سوم ممکن است پزشک به شما بگويد از ورزش در هنگاميکه به پشت خوابيده ايد اجتناب کنيد چون در اين وضعيت ممکن است عروق خوني که رحم را تغذيه مي کنند تحت فشار قرار بگيرند .
در حاليکه به تاريخ زايمان نزديک مي شويد و بعلت افزايش جثه نمي توانيد بعضي از فعاليت ها را انجام دهيد نبايد ورزش خود را اضافه کرده و بلکه بايد بسوي ورزش هاي با فعاليت کمتر مانند يوگا ، شنا روي آوريد .
بيست تا چهل دقيقه پياده روي روزانه يک فعاليت عالي در در حاملگي محسوب مي شود و شما مي توانيد بجاي رانندگي پياده روي کنيد . بجاي استفاده از آسانسور از پله ها بالا برويد .
برا ي ورزش ايمن در حين حاملگي از توصيه هاي زير پيروي کنيد
1.قبل از هر ورزش بدن خود را گرم کردن و بعد از ورزش به آهستگي با کاهش تدريجي ورزش بدن را سرد کنيد .
2.بجاي ورزش هاي کوتاه مدت شديد از ورزش هاي معتدل طولاني مدت استفاده کنيد .
3يک بطري آب در حين ورزش در دسترس خود داشته باشيد و هر ۵ تا ۱۰ دقيقه از آن بنوشيد .
4.حتي اگر ورزش نمي کنيد با نوشيدن حداقل ۸ ليوان آب روزانه مانع از کاهش آب بدن خود شويد .
5.در گرماي روز هرگز ورزش نکنيد .

ورزش عضلات كف لگن:
شل و سفت كردن عضلات كف لگن بوسيله نرمشهاي مربوطه از بهترين نوع ورزشها براي استحكام عضلات لگن در بارداري مي باشداز جمله فوايد اين ورزشها جلوگيري از هموروييد, بي اختياري ادرار وافتادگي رحم مي باشد
*براي موثر واقع شدن اين ورزشها هر روز آنها را انجام دهيد

ورزش كگلKegel:

قبل از انجام ورزش عضله مورد نظر را بشناسيد!

در زمان دفع ادرار سعي كنيد وسط ادرار خود را متوقف سازيد وبراي چند ثانيه عضله اي كه باعث توقف ادرار مي شود را منقبض نگه داريد پس از آن عضله را شل كنيد اين كار تنها براي شناخت عضله است
روزانه 60 تا 100 بار در حالتهاي مختلف نشسته, خوابيده, ايستاده اين عضله را شل و سفت كنيد
اين ورزش مهمترين ورزش براي پيشگيري از افتادگي مثانه است و بهتر است آنرا بعد از بارداري هم ادامه دهيد.
نرمش آسانسوري(elevator exercise) :
براي انجام اين نوع نرمش عضلات كف لگن را به منزله يك آسانسور در نظر بگيريد سپس از پايین به بالا يكي يكي عضلات را منقبض كنيد و سپس تا شماره 6 بشماريد و بعد از طبقه بالا به پايین عضلات را شل كنيداين نرمش را 7 بار در روز در 2 نوبت انجام دهيد.

نرمش براي زايمان بي درد:

ابتدا به پشت دراز بكشيد و زانو ها را خم كنيد در اين وضعيت فكر كنيد شمع روشني در نزديكي دهان شما قرار گرفته سعي كنيد با نفس زدنهاي آرام و عمقي آن را خاموش كنيد و در همين حال به آرامي به سمت پايين زور بزنيد اصلا نياز نيست كه با فشار زور بزنيد و تنها در زمان زايمان با فشار زور بزنيد
اين نرمش را روزانه 7 مرتبه در 2 نوبت انجام دهيد

نكات مهم:

• 
  يكساعت قبل از انجام نرمش يا پياده روي چيز شيرين مانند بيسكويت بخوريد
• 
  قبل, بعد و در حين ورزش آب زياد بنوشيد

تمرينات استحکام دهنده :
تقويت عضلات شکم ، کمر، لگن، باسن و ران باعث پيشگيري و کاهش درد در ناحيه کمر مي شود. اين حرکات بايستي به آرامي و به طور کنترل شده اجرا شوند. 3 تا 10 دقيقه اين حرکت را نگه داريد ( روي اين حرکت مکث کنيد ) و بعد استراحت کنيد و مجدداً آن را تکرار کنيد . بايد 10 تا 30 بار اين حرکت تکرار شود.
در مرحله اي که به عضلات خود فشار مي آورد( در زمان 10-3 دقيقه ) نفس خود را بيرون بدهيد و در مرحله استراحت ، هوا را به داخل ريه هايتان بکشيد ( نفس خود را داخل بکشيد) .
* براي عضلات شکمي : به پشت دراز بکشيد و زانوها را خم کنيد و کف پاها را روي زمين بگذاريد. دست هايتان را زيرپشتتان قرار دهيد به طوريکه بين زمين و پشت شما فاصله باشد. سپس کمر خود را به زمين بچسبانيد و مجدداً آن را بلند کنيد. باسن شما بايد در حالت Relax باشد. اين حرکت ورزشي را هنگام دراز کشيدن، ايستادن يا نشستن مي توانيد انجام دهيد.
* براي عضلات پشت و باسن : کف دست ها و زانوهاي خود را روي زمين بگذاريد، در حاليکه ستون فقرات شما کاملاً راست باشد. حرکت قبلي ( براي عضلات شکمي ) را انجام دهيد ، يعني کمر خود را به آرامي خم و راست کنيد . سپس دست راست و پاي چپ خود را بلند کنيد ، طوريکه در راستاي ستون فقرات شما باشند. مدتي در اين حالت بمانيد. سپس به آرامي دست و پاي خود را پائين بياوريد. اين بار دست چپ و پاي راست خود را بلند کنيد و به آرامي پايين بياوريد و به همين ترتيب ادامه دهيد. اگر انجام اين حرکت براي شما سخت است، مي توانيد دست و پاي خود را بطور جداگانه بالا ببريد ، يعني فقط دست يا پاي خود را بلند کنيد ، نه هر دو را با هم.
* براي عضلات شکم ، باسن و ران : پشت به ديوار بايستيد . سپس سر، شانه و کمر خود را به ديوار بچسبانيد، در حاليکه پاهاي شما 30 تا 60 سانتيمتر با ديوار فاصله داشته باشند.
کمر خود را به سمت ديوار فشار دهيد و به حالتي که مي خواهيد بنشينيد، به سمت پايين بياييد، طوريکه زانوهاي شما زاويه 90 درجه را تشکيل دهند( يعني کاملاً ننشينيد). سپس به آرامي به حالت اول خود برگرديد، در حاليکه پشت و باسن شما به ديوار چسبيده باشد.

تمرينات کششي :
اين گروه از حرکات ورزشي نيز مانند حرکات قبلي در درمان و پيشگيري از کمردرد دوران بارداري مهم هستند. پس هيچ وقت آنها را فراموش نکنيد. براي افزايش انعطاف پذيري کمر، اين دسته از حرکات را هر روز بعد از انجام يک سري حرکات ورزشي و در مرحله گرم شدن بدن بايد انجام دهيد. بايد20 تا 30 ثانيه اين حرکت را نگه داريد( نه بيشتر) ، سپس استراحت کنيد و مجدداً به همين ترتيب سه بار آن را تکرار کنيد.
بيشترين عضلاتي که در ايجاد کمردرد مؤثر هستند، عضلات پشت بدن، سينه ها، پشت ران و گردن است. به همين دليل ما هم فقط حرکات کششي مخصوص اين عضلات را براي شما بيان مي کنيم:
* کشش پشت بدن : روي دست ها و زانوهاي خود بنشينيد. دست هايتان را به سمت جلو بکشيد. در صورت لزوم بالش کوچکي زير شکمتان بگذاريد تا از آسيب احتمالي محفوظ باشيد. سپس روي زانوهايتان بنشينيد و دست ها را بلند کرده و به جلو بکشيد تا در ستون فقرات خود احساس کشش کنيد.
* کشش عضلات پشت ران : يک صندلي مقابل خود بگذاريد و يکي از پاهايتان را روي آن قرار دهيد. در حاليکه پشتتان را صاف نگه داشته ايد، به جلو خم شويد تا کشيدگي را در عضلات پشت ران احساس کنيد. اگر نمي توانيد راحت بايستيد يا زانوهايتان خم مي شود، به جاي صندلي از يک وسيله کوتاه تر استفاده کنيد.
* کشش عضلات سينه : کاملاً صاف بايستيد، طوريکه سر رو به بالا و کمر صاف باشد. دست هايتان را از پشت به هم قفل کنيد و بدون اينکه شانه هايتان به سمت جلو خم شوند، بازوهايتان را به سمت عقب بکشيد تا کشيدگي را در قسمت جلوي شانه ها و بازوها احساس کنيد.
* کشش عضلات گردن : در حالت نشسته يا ايستاده سر را به سمت جلو بياوريد و سپس به يک طرف ( چپ يا راست ) خم کنيد. سپس دستي را که سر به آن سمت خم شده است، پشت سرتان ببريد و سرتان را کمي به سمت عقب فشار دهيد. سپس به آرامي سرتان را به سمت ديگر برگردانيد. اين حرکت کمک مي کند تا کشش لازم به عضلات گردن وارد شود.

علت روزه داری :
امام رضا علیه السلام در جواب محمد بن سنان در قسمت روزه نوشته اند: علت روزه درک رنج گرسنگی و تشنگی است تا عبد از این طریق در پیشگاه حضرت حق ذلت نشان دهد . واز عوارض سیری وسیر آبی که غفلت وغرق شدن در عیش و نوش است درآید واز اجر وحساب حق بر خوردار گشته به مقام صبر و استقامت برسد واز این راه مزه شدائد آخرت را درک کرده قدرت خطرناک شهوتش بشکند . روزه، واعظ او در دنیا و دلیلش به سوی رضای حق در آخرت می باشد وبرای اینکه شدت این مرحله را از اهل فقر و مسکنت در دنیا وآخرت دریابد .از نظر امام صادق علیه السلام روزه مساوات بین فقیر وغنی است.
حاملگی و روزه داری واثرات آن در شیر دهی:
در این مورد باید از افراط وتفریط پرهیز کرد در گروه روزه داران حامله بعضی از خانم های حامله به علت احساس خطر روزه داری در حاملگی از روزه گرفتن اجتناب می کنند و بعضی دیگر با برخورد تعصب آمیز حتی در حالات طاقت فرسای اواخر حاملگی روزه خود را به جای می آورند . با مروری برروایات اسلامی و بررسی وضعیت فیزیولوژی حاملگی میتوان به آگاهی هایی دست پیدا کرد که تصمیم گیری صحیح و راهنمایی افراد باردار را آسان می کند . در بارداری موضوع سلامت مادر و سلامت رشد جنین در نظر گرفته میشود .
چنانچه در روایتی از ابی عبدالله علیه السلام حد مریض وروزه داری بیان شده که فرمودند: این بر خود اوست که بر نفس خود آگاه است.
از محمدبن مسلم نقل شده که گفت : شنیدم از اباجعفر علیه السلام فرمود : زن حامله نزدیک زایمان و مادرانی که شیرشان کم است می توانند روزه ماه رمضان را بشکنند چون طاقت روزه داری ندارد . وبر آنها است صدقه دادن وبه جای آوردن قضای روزه .
در ماه اول حاملگی در صورت بروز عوارض گوارشی غیر قابل تحمل مثل استفراغ سوزش سر دل و لوزوم خوردن غذا با فاصله کمتر حکم بیمار را پیدا میکند . ونسبت به وضع هر کس ممکن است متفاوت باشد . اما در ماههای آخر حاملگی علاوه بر اینکه به علت تغییرات فیزیولوژیک روزه برای مادر طاقت فرسا خواهد بود . به علت اینکه بیشترین رشد جنین در سه ماهه آخر آبستنی به انجام میرسد و وزن جنین در دو ماهه آخر آبستنی تقریبا دو برابر می شود .
جنین غذای مورد نیاز خود را مستقیما از خون مادر تامین میکند .نیاز غذایی جنین ایجاب میکند که مادر غذای کافی بخورد .چون با توجه به تغییرات احشایی تحمل خوردن غذای زیاد به علت گنجایش کم معده ،لوله های گوارشی را نخواهد داشت لازم است غذای کم با فاصله زمانی کمتر میل کند .لذا روزه گرفتن برای مادر مشکل و طا قت فرسا است . مضافا اینکه افزایش عطش به علت افزایش بار مواد دفعی و افزایش دفع ادرار نیز امکان روزه داری را خواهد گرفت .
علاوه بر موارد ذکر شده مروری بر متابولیسم پروتئین ،کربو هیدرات ، وچربیها در زنان باردار با توجه به رشد سریع جنین وجفت و افزایش احتیاجات آنها تغییرات متابولیستی قابل توجهی در بدن مادر ظاهر میشود . حاملگی طبیعی باعث کاهش مختصری قند خون در حالت ناشتا وافزایش انسولین خون و افزایش قند خون بعداز صرف غذا می شود . بعداز صرف غذا حاوی گلوکز هیپر گلیسمی و هیپر انسولینی طولانی هدف تامین گلوکز جنین در فواصل غذا است . از طرفی بروز مقاومت بافت های محیطی در زن حامله نسبت به اثر انسولین مشهود است . در حالت ناشتا کاهش اسید های آمینه و گلوکز پلاسما وافزایش اسید های چرب آزاد وتری گریسرید و کلسترول در پلاسمای خانم حامله مشهود است که از این تغییر سوخت از گلو کز به چربی به عنوان تشدید گرسنگی یاد میشود . زمانی که حالت ناشتا در خانم حامله طولانی شود این تغییرات شدید تر می شود . به سرعت کتونمی ظاهر میشود .
در طول حاملگی وشیر دهی افزایش نیاز کالری روزانه حدود 300kcal میباشد و اگر کالری کافی نباشد پرتئین ها به جای اینکه جهت نقش حیاتی رشد و تکامل ذخیره شود به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد و برای تامین رشد جفت ، جنین ونیاز های مادر در طول شش ماه آخر حاملگی حدود یک کیلو گرم پروتین مورد نیاز است که به طور متوسط روزانه 5-6گرم اضافه بر نیاز پرتئین پایه زن غیر حامله است . در دوران حاملگی نیاز به افزودن آهن به رژیم غذایی می باشد .
رژیم غذایی ترکیب بدنی مادر ، تعداد زایمان های مادر تاثیر چندانی بر ترکیب شیر مادر در ماه های اول شیر دهی ندارد . اما طبق روایاتی که از امام هادی علیه السلام در مورد زن شیر دهی نقل شده چنانچه به علت روزه داری دچار سختی شود بهتر است افطار کرده و غذای آن را بعدا به جا آورد . متن روایت امام هادی علیه السلام در باره زن شیر ده که به واسطه شیر دادن دچار سختی شده بود http://vb.niksalehi.com/images/smilies/2.gif اگر گرفتن دایه برایش ممکن باشد این کار را بکند وروزه اش را بگیرد . و اگر این کار برایش ممکن نباشد افطار کند وبچه اش را شیر بدهد و در صورت امکان بعدا روزه اش را غذا کند .)

سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است به طورمتوسط، ۱۰ درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود،طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زايمانها به صورت عمل جراحي يعني سزارين صورت مي گيرند، در حالی که طبق آمار غیر رسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است. امروزه در برخي از بيمارستان هاي ايران این آمار حتي ۱۰۰ در صد نيز گزارش شده است برخی متخصصین علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین، فرار از درد زایمان است. اما عمل سزارین خود با درد فراوان همراه است و عواقب منفی متعددی نیز به همراه دارد
دلايل مورد قبول براي اجراي يک سزارين
۱. عدم تطابق سرجنين بالگن مادر:
اغلب اينگونه موارد درموقع دردهاي زايماني مشخص مي شوند.به اين ترتيب که با وجود انقباضات زايماني،پيشرفت زايمان خوب نيست ويا اين که در معاينه داخلي متوجه اين عدم تطابق مي شوند.البته موارد تنگي ويا اختلاف اندازه بسيار فاحش،قبل از دردها ودر يک معاينه دقيق داخلي که توسط مامايا پزشکتان در ماه آخر صورت مي گيرد مشخص مي شود.
۲. زجرجنين:
زجر جنين به معناي تغييرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنين است که نشان دهنده اين موضوع مي باشد که ميزان اکسيژن خون او کافي نيست و مواد زايد خونش بيش از اندازه است . در اين صورت معمولاً عمل سزارين بطور اورژانس انجام مي شود .

۳. طرز قرار گرفتن غير عادي جنين :
وضعيت طبيعي قرار گرفتن جنين به صورت سر به پايين وداخل لگن مادر است. اگر مثلاً جنين به صورت عرضي قرار گيرد امکان زايمان طبيعي وجود ندارد. در صورتي که پاهاي جنين داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخي موارد امکان زايمان طبيعي وجود دارد ولي اغلب مواقع سزارين راه انتخابي است.
۴. مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:
اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گيرد و يا جفت بجاي اين که در قسمت فوقاني رحم واقع شود، بر روي دهانه رحم قرار گيرد (جفت سرراهي)، بهترين روش زايمان همان سزارين مي باشد. ممکن است در حين يک دوره دردهاي طبيعي، ناگهان بند ناف جنين به داخل مجراي زايماني و جلوي سر جنين ليز بخورد. در چنين حالتي بند ناف بين سر جنين و لگن مادر تحت فشار قرار مي گيرد و جريان خون و اکسيژن به جنين قطع مي گردد. اين مورد نيزاز موارد سزارين اورژانس مي باشد.
۵. سزارين قبلي :
قبلاً اعتقاد براين بود که اگر يک بار سزارين شد، بايد هميشه سزارين شود. البته در برخي بيماران اين قانون هنوز هم حاکم است ولي امروزه اعتقاد بر اينست که اگر علت سزارين قبلي در اين حاملگي وجود ندارد (مثلاًحاملگي قبلي جنين بطور عرضي قرار داشته ولي دراين حاملگي جنين با باسر قرار دارد) و بيمار در يک بيمارستان مجهز قرار دارد مي تواند تحت نظر يک متخصص زنان و زايمان، زايماني طبيعي انجام دهد. بايد بيماران تفهيم شوند که در صورتي که مورد منعي براي اين اقدام وجود نداشته باشد، زايمان طبيعي بسيار مطمئن تر و بي خطرتر از يک عمل جراحي بزرگي مثل سزارين مي باشد. عوارض مربوط به مادر و جنين کاهش مي يابد و يک فاکتور مهم ديگر يعني هزينه نيز کاهش مي يابد . هزينه يک زايمان طبيعي حدود يک چهارم عمل سزارين مي باشد . البته خانمهايي که قبلاًسزارين شده اند و برش روي رحمشان به صورت طولي انجام شده نمي توانند زايمان طبيعي داشته باشند. فقط خانمهايي که برش روي رحمشان عرضي بوده و مورد منعي براي زايمان طبيعي ندارند، مي توانند به اين فيض برسند. (معمولاًبرش روي شکم بابرش روي رحم مطابقت دارد اما گاهي اينطور نيست، بنابراين داشتن پرونده پزشکي باقيد نوع برش روي رحم الزامي است).
۶. دخالتهاي پزشکي بيش از اندازه در دوره دردهاي زايماني:
مصرف داروهاي مسکن زودتر از موقع و يا داروهاي محرک انقباضات (بيش از حد مجاز) مي تواند پيشرفت زايمان را کند نمايد و به علت زايمان طول کشيده، سزارين انجام شود. آمار نشان داده است که بيماران تحت نظر ماماها کمتر سزارين مي شوند. يکي از دلايل آن اينست که ماماها کمتر از پزشکان از داروهاي مختلف استفاده مي کنند و علت ديگر اينست که چون خود ماما نمي تواند عمل سزارين را انجام دهد، سعي مي کند تا جايي که براي بيمار و جنين ضرري نداشته باشد، زايمان او رابه صورت طبيعي انجام دهد.
۷. جنينهاي نارس و ديررس:
(کمتر از ۳۸ هفته و بيشتر از ۴۲ هفته ). چون جنينهاي نارس احتمالاً تحمل فشار زايمان طبيعي رانخواهند داشت و جنينهاي ديررس به علت درشتي و اشکال در خون رساني آنها نيز دچار مشکل در زايمان طبيعي مي شوند .
۸. جنينهاي داراي مشکلات RH خون:
جنينهايي هم که مشکلات ناشي از RH خون دارند بهتر است با روش سزارين متولد شوند چون به اندازه کافي قوي نيستند که زايمان طبيعي را تحمل کنند.
۹. چند قلويي :
گاهي زايمان دو قلوها به صورت طبيعي صورت مي گيرد اما در اغلب موارد سزارين به عنوان بهترين راه انتخاب مي شود. حاملگيهاي بيش از دو قلو يي حتماً به صورت سزارين خاتمه مي يابند .

[مشاهده فقط برای اعضا امکان پذیر است . برای ثبت نام اینجا کلیک کنید ...]

۱۰. موارد متفرقه:
مانند عفونت هرپسي در ناحيه تناسلي (نوعي عارضه تبخال مانند بسيار مسري که براي جنين خطرناک است). فشارخون بالا، تومورهاي فيبروييدي، بيماري قند، ايدز مادر و دوره دردهاي زايماني که بسيار طول کشيده باشد از موارد ديگر سزارين مي باشند. سابقه مرگ نوزاد‏، سابقه ي نازايي و شکم اوّل مسن (بيش از ۳۵ سال) نيز قابل ذکر هستند.
عوارض سزارين
باوجود پيشرفتهاي پزشکي و افزايش امنيت عمل جراحي، بااين حال يک سزارين، خالي از خطر و عوارض نمي باشد.
عوارض مربوط به مادر عبارتنداز:
خونريزيهاي پس از عمل، لخته هاي خوني (که در برخي از موارد بسيار خطرناک و حتي کشنده هستند)، عفونت و چسبندگيهايي در رحم و لوله ها و حتي روده ها، عوارض بيهوشي و دردهاي مربوط به بخيه ها (در مقايسه با زايمان طبيعي که معمو لاً فرد زايمان کرده، از فرداي زايمان مي تواند راه رفتن و فعاليت عادي رااز سر بگيرد در حالي که خانمي که سزارين شده تا چندين روزاز دردهاي شکمي و محل بخيه ها شاکي است).
پس باید بخاطر سپرد که :
۱-روزهاي بستري در سزارين براي بيمار بيشتر است،
۲- احتمال خونريزي بعد از زايمان بیشتر است .
۳-دردهاي لگني و چسبندگي بيشتر است،
۴-مدت زماني كه فرد بتواند به روال عادي زندگي برگردد بيشترست
۵- احتمال نازايي بعد از سزارین وجود دارد.
عوارض مربوط به جنين :
عبارتند از يرقان و مشکلات تنفسي.
البته منظور اينست که احتمال بروز اين مشکلات در نوزادان سزاريني بيشتر از نوزادان زايمان طبيعي است نه اين که حتماً در هر نوزادي که با روش سزارين به دنيا مي آيد اين مشکلات نيز پيش مي آيد.
فشاري که در حين زايمان طبيعي به قفسه سينه نوزاد وارد مي آيد کمک زيادي به تميز کردن ريه هاي او از ترشحات و مايعات مي کند که بر قراري يک فعاليت تنفسي عادي را براي نوزاد ايجاد مي کند. البته باز هم بايد تأکيد نمود در صورتي که ماما يا پزشکتان تشخيص دهد که عمل سزارين براي شما و نوزادتان مفيدتر است بايد سزارين انجام شود و عوارض آن با عوارض مربوط به يک زايمان طبيعي مشکل بايد سنجيده شود و هرکدام براي شما مفيدتر است انتخاب گردد .
يکي ديگر از عوارض سزارين، عوارض مادي آن است. همانطور که قبلاً ذکر شد هزينه يک عمل سزارين و مدت بستري پس از آن حدود ۴ برابر و يا بيشتر از يک زايمان طبيعي است.
عمل سزارین عمل جراحی بزرگ است و بعد از سزارین انتظار بروز این رویدادها را داشته باشید و موارد زیر را رعایت کنید:
۱- دردی که معمولا در روز اول پس از جراحی شدیدتر است و بعد از آن باید فروکش کند.
۲- ترشح از دستگاه تناسلی که طبیعی است.
۳- هر روز مقدار فراوانی آب بنوشید - بین ۸ تا ۱۰ لیوان.
۴- از بلندکردن اشیای سنگین و از بالارفتن از پله‌ها خودداری کنید.
۵- رانندگی نکنید تا زمانی که بتوانید به راحتی کمربند ایمنی را ببندید.
۶- در صورتی که محل برش جراحی قرمز و متورم شد، به دکترتان اطلاع دهید.

چه اتفاقاتي در حين سزارين رخ مي دهد ؟
عمل سزارين يک عمل جراحي بزرگ است. قبل از عمل شکم شما شسته مي شود و موهاي روي آن اصلاح مي شود و يک سوند ادراري در مثانه شما کار گذاشته مي شود (تا که مثانه خالي بماند) و يک سرم به شما وصل مي شود تا مايعات و داروهاي لازمه از آن طريق بشما رسانده شود. روي تخت اطاق عمل مي خوابيد و بيهوشتان مي کنند. قبل از بيهوشي، پارچه هاي استريل مخصوصي روي شکمتان پهن مي شود و شکمتان با مواد ضد عفوني کننده شسته مي شود. البته در برخي از بيمارستانها و بعضي از پزشکان، بيهوشي کامل نمي دهند و نوعي بي حسي ايجاد مي کنند که از کمر به پايين بي حس مي شويد بدون اين که بخوا ب رويد. در اين صورت مي توانيد به دنيا آمدن نوزادتان راهم ببينيد!
عوارض و فوايد اين دو نوع بيهوشي و اين که امکان اجراي آن هست يانه را از پزشکتان سوال کنيد. البته اغلب موارد به همان صورت بيهوشي عمومي صورت مي گيرد. سپس يک برش بر روي جدار شکم (همه لايه هاي آن) و يک برش هم بر روي رحم ايجاد مي شود. معمولاً هر دو اين برشها به صورت عرضي صورت مي گيرد که هم زودتر ترميم مي شود و هم خونريزي کمتري دارد. مرحله بعد، تولد نوزاد است که معمولاً در همان دقايق اوّل جراحي صورت مي گيرد. سپس خارج نمودن جفت که از همان شکاف صورت مي گيرد و در نهايت شکافهاي ايجاد شده بخيه زده مي شود که اين مرحله طولاني ترين بخش عمل مي باشد. بخيه هاي داخلي کشيدني نيستند ولي بخيه هاي روي پوست معمولاً از نوع کشيدني هستند که از يک تا دو هفته پس از زايمان بايد آنها راکشيد (البته گاهي هم از نوع جذب شدني مي باشند).
پس از عمل جراحي، شما را به قسمت ديگري در همان بخش اطاق عمل منتقل مي کنند. در اينجا ممکن است چند ساعتي بمانيد و فشارخون، نبض، درجه حرارت و خونريزي رحمي شما مرتب کنترل مي شود. داروهاي لازم براي جمع شدن رحمتان و آنتي بيوتيک از طريق همان سرمي که در ابتدا بشما وصل شد تجويز مي گردد. درصورتي که درد شديدي داريد حتماً به پرستار آن قسمت اطلاع دهيد تا در صورت امکان به شما مسکن تزريق کنند (که معمولاً صورت مي گيرد). پس از چند ساعت به بخش منتقل مي شويد ولي حداقل زودتر از ۸ ساعت نبايد از تختتان خارج شويد، که البته خودتان هم احتمالاً تمايل و توانايي آنرا هم نداريد، چرا که نشستن تنها هم زحمت زيادي برايتان دارد، چه برسد به بلند شدن و راه رفتن. با اين حال بايد بالاخره دردها راتحمل کنيد و راه برويد، چرا که راه رفتن عمل ترميم راتسريع مي کند و از تجمع گاز در روده هايتان جلو گيري مي نمايد.
سوند ادراري شما معمولاً تا روز بعد خارج مي گردد (شايد هم همان روز)، ولي سرمتان ممکن است ۲ يا ۳ روزي باقي بماند. يکي دو روز پس از سزارين، عمل روده هايتان بطور عادي برمي گردند و حرکات آنها و توليد گاز مي تواند براي شما ناراحت کننده باشد . اگر اين مشکل راداشتيد به پزشکتان اطلاع دهيد تا با تجويز برخي داروها و يا حتي تنقيه به شما کمک کند.
پس از ۳-۲ روز، بسته به نظر جراحتان، احتمالاً مرخص مي شويد (مگر آنکه خداي ناکرده مشکلي داشته باشيد). پزشکتان به شما توصيه مي کند که براي مدتي کارهاي سنگين انجام ندهيد، از پله زيادي بالاو پايين نرويد و رويهم رفته مراقب خودتان باشيد. البته شما هم مانند خانمهايي که به شکل طبيعي زايمان نموده اند مي توانيد از همان روز اوّل به نوزادتان شير دهيد. تنها تفاوت اينست که شما ازهمان لحظه اوّل نمي توانيد به اين فيض برسيد و بايد چند ساعتي صبر کنيد تا اثر داروها ي بيهوشي از بدنتان خارج شده باشد. معمولاً براي شير دادن، شما بيشتر از آنها احتياج به کمک ديگران داريد چرا که نشستن و نگه داشتن طفل برايتان مشکل تر است. ولي نگران نباشيد، چند روز بعد شما هم مانند آنها مشکلي نخواهيد داشت.

چرا ايران ركورد دار عمل سزارين است؟
۱- ترس از زايمان طبيعي
طرفداري از سزارين اين روزها هم از جانب بيماران صورت مي‌گيرد و هم پزشكان كه دو جنبه اصلي در يك زايمان را شامل مي‌شود. شايد اولين علت تمايل بيماران به سزارين ترس از زايمان طبيعي و درد ناشي از آن باشد و عامل مهمي كه موجبات اين ترس را فراهم مي‌كند كمبود امكانات در زايمان طبيعي، تسهيلات كمتر بيمه و روش نادرست زايمان طبيعي در شرايط فعلي باشد.
در حقيقت زايمان مادر، در محيطي آرام و امن كه شخص، كادر مامايي آن را غمخوار خود بداند و به طور كلي از زايمان طبيعي خود خاطره خوبي در ذهنش بماند مي‌تواند اهرمي براي تبليغ اين زايمان باشد.
مادر بايد مطمئن باشد كه در هر ساعتي كه وقت زايمانش فرا برسد شرايط كادر مامايي يكسان است و او مي‌تواند در فضايي مناسب زايمان كند.
مسئله مهم ديگر طرفداري پزشكان از سزارين است و معمولا علل مختلفي را شامل مي‌شود. يكي از اين عوامل قابل پيش‌بيني بودن سزارين و مشخص بودن برنامه پزشك است كه در نتيجه دغدغه كمتري را به او تحميل مي‌كند و چون تمام كادر مامايي با مسؤوليت وي و تحت اختيار پزشك اداره مي‌شود مطمئن‌تر است و پزشك ترجيح مي‌دهد با خاطري آسوه‌تر عمل خود را انجام دهد.
۲- مشكل تعرفه‌ها و انتخاب پزشکان بخاطر سود مالی
از نظر پزشكان زايمان طبيعي ۳ تا ۴ برابر سزارين دردسر ساز است ولي تعرفه‌هايي كه به آن اختصاص داده شده خيلي كمتر از سزارين است كه اين موضوع نيز بر افزايش سزارين در ايران دامن مي‌زند در حالي كه در كشورهاي پيشرفته دنيا تسهيلات ويژه‌اي را براي زايمان طبيعي اختصاص داده‌اند كه افراد را به آن ترغيب مي‌كند.
۳- علل علمی که پزشک را مجبور به انتخاب سزارین می کند
هر زايمان طبيعي ممكن است به سزارين بكشد به هر حال به اين نكته هم بايد توجه كرد كه يكي از شرايط زايمان طبيعي اورژانسي شدن و اضطرار سزارين در حين زايمان است.
با توجه به اين كه ۸ تا ۱۰ درصد زايمان‌ها نياز ضروري به سزارين پيدا مي‌كند هر زايمان طبيعي ممكن است به سزارين ختم شود و اين شرايط قابل پيش‌بيني نيست.
افت قلب نوزاد،كنده شدن جفت و حوادث اورژانسي ديگر ممكن است زايمان طبيعي را به سزارين بكشد اما نبايد اين حوادث را عارضه زايمان بدانيم و مهم است بدانيم در خيلي از موارد اگر سزارين صورت نگيرد جان مادر و نوزاد در خطر مي‌افتد.
ورزش مناسب در دوران حاملگي
راه حل اصولي و مهمي كه كمتر مادران از آن اطلاع دارند و كمتر توصيه مي‌شود ورزش مناسب در دوران حاملگي است كه شرايط راحت‌تري را در زايمان طبيعي براي فرد به همراه دارد و مي‌تواند عامل روي آوردن بيشتر مادران به زايمان طبيعي باشد.
به جاي اين كه اولين راه زايمان كم درد را سزارين بدانيم و آن را توصيه كنيم به مادرانمان آموزش ورزش مناسب اين دوران را بدهيم كه آنها را ترغيب به زايمان طبيعي كند.
در زايمان طبيعي اگر در دوران بارداري اصول راه رفتن صحيح و ورزش‌هاي مناسب اين دوران انجام شود هم درد زايمان و هم عوارض بعد از آن كمتر مي‌شود. از طرفي نوزاد هم وقتي اين شرايط به دنيا بيايد تنفسش طبيعي‌تر است.
بعضي زنان افتادگي رحم را به طبيعي يا سزارين شدن فرد نسبت مي‌دهند در حالي كه در بيشتر موارد علت آن غلط راه رفتن، غلط نشستن و گودي كمر فرد است.
بهتر است زايمان طبيعي به دست ماماها سپرده شود و آنها را طوري آموزش دهيم كه از عهده اين كار به درستي برآيند و فقط در موارد حاد و اضطراري از پزشكان كمك بگيرند.
عوارض روش زایمانی سزارین به مراتب دشوارتر و نگران کننده تر از روش طبیعی زایمان است.
تحقیقات نشان داده است که مرگ و میر نوزادان در ایران بین ۹ تا ۱۰ برابر کشورهای پیشرفته و برابر ۶ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده است.
مطابق بیانیه سازمان بهداشت جهانی WHO ، در سال ۱۹۸۵ کشورهایی که از کمترین میزان مرگ و میر در حوالی تولد برخوردارند ، همزمان میزان سزارین زیر ۱۰ درصد را دارند.
انتخاب روش سزارین از طرف پزشک عمدتا ناشی از فاکتورهای غیر مامایی شامل موارد زیر است :

[مشاهده فقط برای اعضا امکان پذیر است . برای ثبت نام اینجا کلیک کنید ...]

۱- استفاده از تکنولوژی در انجام زایمان
۲- ترس از شکایت بیماران
۳- محرک های مالی مانند تعرفه بیشتر
۴- ترجیح پزشکان به انجام زایمان در زمان کمتر
۵- سیستم آموزش پزشکی و نگرش پاتولوژیک نسبت به زایمان در دانشگاه ها
تحقیقات نشان داده است در کشورهایی که آمار سزارین پایین است ، مادران تمایل بیشتری به انجام زایمان طبیعی دارند و عامل این تمایل ، رضایت آنان از انجام زایمان واژینال است.
میزان کلی سزارین در غرب که طی ۱۹۸۰ به ۲۵ درصد رسیده بود ، با راهکارهای دولت ها بسیار کاهش یافت و هم اکنون در بعضی کشورها به کمتر از ۱۰ درصد رسیده است. میانگین این آمار در غرب هم اکنون چیزی نزدیک به ۲۰ درصد است ، حال آنکه در ایران این رقم به ۳۵ درصد ( ۶۰ درصد در شهرها و ۱۰۰ درصد در بعضی از بیمارستانهای خصوصی تهران ) رسیده است.
آمارها نشان می دهد ۵۲ درصد زایمان هایی که در بیمارستانهای خصوصی و ۳۰ درصد در بیمارستانهای دولتی صورت می گیرد ، به عمل جراحی سزارین می انجامد.
سزارین باعث کاهش عوارض زایمان برای نوزاد نمی گردد
برخی زوجین برای مصون ماندن نوزاد از خطر زایمان ، روش سزارین را انتخاب می کنند که بر اساس اظهارات پزشکان متخصص ، چنین روشی به هیچ وجه از بروز آسیب به نوزادان جلوگیری نمی کند.
نتایج تحقیقات انجام شده در دنیا در میان دو گروه از نوزادانی که با روش های طبیعی و سزارین متولد شده اند ، نشان داده که با افزایش سزارین میزان آسیب های ناشی از زایمان کاهش نیافته است.
۷۵ درصد سزارین هایی که در کشور ایران انجام شده ، غیر ضروری و به صورت انتخابی بوده است.
میزان بالای سزارین های غیر ضروری در کشور ایران زنگ خطر برای متولیان بهداشت و درمان است این وضعیت نشان می دهد که مادران به میزان بیشتری به انجام مشاوره های دقیق برای آگاهی از عوارض زایمان سزارین نیاز دارند.
در اتاق زایمان با مادران باردار رابطه خوبی برقرار نمی شود و زنان باردار ممکن است ساعتها درد را تحمل کنند.
مهم ترین علت روی آوردن زنان باردار به سزارین ، عدم استفاده از روش های بی دردی زایمان و همچنین برخورد بد با زنان باردار است.ماماها در انجام این روش ها تبحر ندارند و انجام این روش ها اساسا در ایران معمول نیست. متاسفانه در بیمارستان با مادران باردار رابطه خوبی برقرار نمی شود و زنان باردار ممکن است ساعتها درد را تحمل کنند. در حالی که مادر طی عمل سزارین بیهوش است و دردی حس نمی کند و پس از زایمان هم مادرانی که نوزاد خود را به صورت سزارین به دنیا آورده اند ، حس بهتری دارند. با اینکه همین مادر باردار ممکن است برای انجام یک جراحی بسیار کوچک به چند پزشک مراجعه کند و از نظر همه مطلع شود یا برای یک جراحی لثه مدت ها تعلل کند اما با اختیار به انجام عمل جراحی سزارین تن می دهد. طبیعی است در صورتی که فرد از انجام زایمان طبیعی رضایت نداشته باشد ، این تجربه به بقیه منتقل می شود و می تواند عده بسیاری را به زایمان طبیعی بدبین کند. این یکی از بزرگترین دلایل کاهش آمار زایمان طبیعی در ایران است…
مشاوره زنان پیش از زایمان و ارائه آموزشهای لازم در دوران بارداری عامل فراموش شده در ایران است
تحقیقات انجام شده در ایران نشان می دهد سزارین به عنوان مهم ترین خطر جدی افسردگی پس از زایمان تلقی می شود. بنابراین مشاوره زنان پیش از زایمان و ارائه آموزشهای لازم در دوران بارداری به آنان به میزان زیادی موثر خواهد بود ، چون مادران را در انتخاب روش صحیح زایمان راهنمایی می کند.
میزان سزارین در ایران بیش از ۳ برابر نرخ جهانی است.
بر اساس شاخص های بهداشت جهانی میزان سزارین بین ۵ تا ۱۵ درصد از کل زایمانها را شامل می شود که در ایران این وضعیت ۳۵ تا ۴۵ درصد است و در بعضی نقاط کشور ایران این میزان به بیش از ۸۰ درصد رسیده است.
در حال حاضر ۷۰ درصد زایمان ها به سزارین منجر می شود و بر خلاف دیگر کشورها که در این زمینه تبلیغات مناسب دارند ، در ایران ترویج زایمان طبیعی نیز صورت نمی گیرد.
بالا رفتن آمار عمل سزارین ، نشان دهنده دو واقعیت تلخ در جامعه ایران است. نخست اینکه عده ای به دنبال منافع مالی خود ، حاضر هستند جان مادر و نوزادش را به خطر بیندازند و دوم اینکه سطح آگاهی جامعه در مسائل پزشکی ، هنوز در حدی قرار نگرفته که بتواند معایب و مزایای شیوه علم نوین پزشکی را از یکدیگر تشخیص دهد

مزایای زایمان طبیعی
مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند.
حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خونریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می باشد.
خطرات و ریسک بیهوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالیکه برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می نمایند این خطرات اجتناب ناپذیر است .
از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می باشد.
درصد ابتلاء به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده اند.
مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.
مادرانی که زایمان طبیعی نموده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر از مادرانی می باشند که بطریقه سزارین نوزاد خود را بدنیا آورده اند.
پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.
بطور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابرو نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته اند .
بعضی از خانمها دوست دارند در طول مدت زایمان خود کاملاً هوشیار بوده و بطور کامل در جریان روند زایمان قرار گیرند. درمدت انجام عمل سزارین ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود ، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیر می افتد.
توصیه های ما مادران باردار:
ترس و هراس بی مورد از زایمان را از خود دور کنید .
به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد حاملگی و زایمان و حل مشکلات خود به افراد مجرب و آموزش دیده در مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنید . آنها قادر خواهند بود شما را راهنمائی کنند.
برای اطمینان از سیر طبیعی حاملگی و تامین سلامتی خود و نوزادتان حتماً بطور مستمر در دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی ، ماما و یا پزشک مراجعه و به توصیه های بهداشتی آنان، عمل نمائید.
انجام معاینه داخلی ( توسط پزشک ) در سه ماهه آخر دوران بارداری می تواند به آنها کمک کند تا درمورد نحوه زایمان شما آسانتر تصمیم بگیرند.
رعایت برنامه تنظیم خانواده و فاصله گذاری مناسب بین حاملگیها از نکات حائز اهمیتی است که می تواند در داشتن زایمان ایمن موثر باشد.
استفاده از تکنیکهای پیشرفته مانند سونوگرافی برای ارزیابی وضعیت جنینی و مادر گاهی ضروری است لذا طبق توصیه پزشک حتماً آنرا انجام دهد.
به پزشک یا مامای خود اعتماد کنید و به او اجازه دهید در مورد نحوه زایمان شما تصمیم بگیرد . هرگز به دلیل ترس از درد زایمان که یک امر طبیعی است . سزارین را به زایمان طبیعی ترجیح ندهید.
بخاطر داشته باشید در صورتی باید زایمان شما بوسیله سزارین انجام شود که امکان زایمان طبیعی برایتان وجود نداشته باشد.
ترویج زایمان طبیعی به جای سزارین فقط با بخشنامه و درگیری و زور و تنبیه حل نمی شود
در انتها لازم به تاکید است ترویج زایمان طبیعی به جای سزارین فقط با بخشنامه و درگیری و زور و تنبیه حل نمی شود باید موانع مختلف بر سر راه کاهش سزارین در کشور نظیر رفتارها و باورهای غلط ، نبود امکانات برای انتخاب بهتر افراد، برداشته شوند تا با ایجاد تسهیلات و امکانات مناسب برای همه زنان ، تمامی مادران باردار بتوانند از زایمان های ایمن بدون درد و روشهای دیگر نظیر زایمان در آب استفاده کنند. باید زایمان طبیعی نیز همانند سزارین برای متخصصین زنان و زایمان داری جذابیت مالی باشد

استرس بالاي مادر باعث كم هوشي كودك مي شود
بنابر تحقيقات به عمل آمده مادران با استرس بالا، كودكان با بهره هوشي پايين تري را به دنيا مي آورند.
به گزارش سلامت نیوزبه نقل از هلث نيوز؛
مادراني كه در دوران بارداري از استرس بالايي رنج مي برند كودكان كم هوشتري را نيز به دنيا مي آورند.
به گفته اين محققان استرس در دوران بارداري باعث ترشح كورتيزول شده كه اين هورمون باعث كاهش ضريب هوشي در كودك مي شود.
همچنين كودكان اين مادران در آينده با مشكلات رواني و رفتاري بيشتري مواجه خواهند بود.

تغييرات اخلاق زنان باردار امري طبيعي است
محققان اعلام كردند، تغييرات خلق و خوي زنان باردار امري طبيعي مي باشد و با گذشت دوره آن خودبخود فروكش مي كند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آبزرور، تغييرات خلق و خو در طول دوران بارداري امري طبيعي است به طوري که در اين ايام هورمون هاي بدن افزايش يافته و واكنش هاي زنان به اين هورمون ها متفاوت است.
بنابر اين گزارش، اين تغييرات اخلاقي معمولا در ابتداي حاملگي اتفاق افتاده زمانيكه بدن سعي دارد خود را با اين هورمون ها سازگار كند و اين دوره در حدود شش تا 10 هفته بطور مي كشد.
يادآور مي شود، محققان پيشنهاد مي كنند براي مقابله با اين تغييرات ميزان استرس زندگي را در اين ايام كم كرده و بيشتر به ورزش و استراحت جسمي و روحي پرداخته شود.

حشره کشها برای مادران باردار خطرناک است
بررسی ها نشان می دهد ، مصرف حشره کشها و آفت کشها به دلیل دارا بودن مواد شیمیایی برای مادران باردار خطرناک است و می تواند احتمال بروز اوتیسم در کودکان را افزایش دهد.
به گزارش خبرنگار مهر ، محققان دانشگاه کالیفرنیا اعلام کرده اند ، کودکانی که در منازل آنها از سم حشره کش استفاده می شود، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری اوتیسم خواهند بود.
آمارها نشان می دهد در حال حاضر از هر صد کودک یکی مبتلا به بیماری اوتیسم است ، که در این میان عدم رعایت بسیاری نکات از سوی والدین حتی قبل از تولد نوزاد نیز اهمیت دارد.
بررسی ها نشان می دهد ، هر نوع ماده شیمیایی برای مادران باردار مضر است ، اما مشخص شده مادرانی که در دوران بارداری در معرض حشره کش و انواع آفت کشها و مواد شیمیایی هستند ، نوزادانی به دنیا می آورند که بیشتر در معرض ابتلا به اوتیسم هستند.

استرس زنان در اوایل بارداری طبیعی است
تحقیقات نشان می دهد، با توجه به تغییرات و نوسانات هورمونی بدن در دوران بارداری، تغییراتی در اخلاق و حالات احساسی مادران باردار رخ می دهد که این موضوع امری طبیعی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل ازمهر، این تغییرات حدود دو ماه طول می کشد و پس از آن با هماهنگ شدن بدن با تغییرات هورمونی به طور خود کار، رفتارها به حالت عادی باز می گردد.
البته نمی توان شدت و میزان حساسیتها و تغییرات رفتاری و احساسی را پیش بینی کرد، زیرا در این زمان هورمون های بدن افزایش یافته و واکنش های زنان به این هورمون ها متفاوت است.
براساس این گزارش ، مدت زمان تقریبی این وضعیت یعنی زمانیکه بدن در حال هماهنگ کردن خود با این هورمونهاست، حدود شش تا 10 هفته طول می کشد.
لازم به ذکر است ، به طور کلی مادران باردار در طول دوران بارداری از روحیه حساس تری برخوردارهستند، اما شدت طبیعی آن در حدود 10 هفته به طول می انجامد.
کارشناسان معتقدند، برای کمک به تخفیف این حالات، همکاری همسران در فراهم کردن محیطی آرام و بدون دغدغه و همچنین ورزش و استراحت کافی برای مادر باردار تاثیری قابل ملاحظه ای درکاهش استرس در این دوران دارد.

استرس شديد در دوران بارداري باعث زايمان زودرس مي شود

دكتر صديقه قندي افزود: با عنايت به اين موضوع كه افزايش استرس مي تواند باعث بروز مسايل جدي بهداشتي در طي دوران حاملگي شود، بروز آن نه تنها براي مادر بلكه براي نوزاد نيز مضرست. وي اظهار كرد: استرس در طي حاملگي مي تواند باعث خستگي بيش از حد، بي قراري، كاهش و يا افزايش بيش از حد اشتهاء، سردرد، درد كمر و همچنين اختلال در خواب مادر باردار شود.
دكتر قندي اضافه كرد: ادامه يافتن استرس براي زمان طولاني مدت، علاوه بر كاهش مقاومت بدن نسبت به عفونت ها، باعث بروز افزايش فشار خون، بيماري هاي قلبي - عروقي، مسموميت دوران بارداري
(پره اكلامپسي) و در نهايت زايمان زودرس شود.
وي در مورد اثرات استرس بر نوزاد خاطرنشان كرد: استرس دوران بارداري در نوزاد باعث كاهش وزن و اختلالات دستگاه گوارش مي شود.
اين جراح و متخصص زنان و زايمان با بيان اين كه همراه با بروز استرس هورموني به نام (كاتگون آمين ها) ترشح مي شود، يادآور شد: اين هورمون زماني كه استرس شديد باشد، ترشح مي شود و در نهايت منجر به كم وزن شدن نوزاد، انقباض عروق جنين و نيز كاهش اكسيژن رساني و تغذيه و تأخير در رشد سيستم عصبي جنين مي شود.
وي از تكنيك هاي كاهش استرس به انجام فعاليت هاي ورزشي مرتب مثل يوگا و relaxation اشاره نمود و در پايان توصيه كرد: روزانه حدود 20 الي 30 دقيقه به تنفس خود دقت كنيد؛ بدين ترتيب كه با قفسه سينه به صورت آرام، مداوم و عميق نفس بكشيد تا به احساس آرامش كامل برسيد و استرس و اضطرابي كه بخشي از زندگي روزانه را تشكيل مي دهد، كاهش و محدود شود.

به گفته متخصصان تغذيه كمبود اهن در زنان باردار باعث افزايش سقط جنين، افزايش خطر مرگ و مير مادران هنگام زايمان مي شود.
دكتر سيدضياالدين مظهري متخصص تغذيه در گفتگو با باشگاه خبرنگاران در اين باره افزود:
يكي از شايعترين انواع كم خوني ناشي از فقرآهن است اگر براي ساخت گلبول هاي قرمز خون آهن به مقدار كافي در دسترس بدن نباشد، بدن از ذخاير آهن خوداستفاده مي كند و زماني كه كمبود آهن ادامه پيدا كند و ذخاير آهن بدن هم تمام شود كم خوني ناشي از فقر آهن بوجود مي آيد.
وي ادامه داد:
از عوامل كم خوني مي توان به كمبود آهن در رژيم غذايي روزانه، ابتلا به آلودگي هاي انگلي و بيماري هاي عفوني، عادات نامناسب غذايي مثل خوردن چاي 1 تا 2 ساعت قبل و بعد از غذا و كمبود آهن مورد نياز در دوران حساس زندگي به خصوص دوران كودكي و بارداري اشاره كرد.
وي تصريح كرد:
علائم اين كم خوني شامل رنگ پريدگي ، زبان و مخاط داخل دهان و چشم، سرگيجه و سردرد، خستگي و كسل بودن و حالت تهوع است. كمبود آهن در زنان باردار باعث ضعف، افزايش خطر مرگ و مير مادران هنگام زايمان و افزايش سقط جنين و تولد نوزاد مرده مي شود.
اين متخصص تغذيه ادامه داد:
استفاده از مواد غذايي حاوي آهن مثل گوشت، ميگو، ماهي،‌زرده تخم مرغ، حبوبات، غلات، شير در برنامه غذايي روزانه استفاده از انواع خشكبار مثل توت، كشمش، برگه آلو، انجيرخشك، پرهيز از نان هاي سفيد و نان هاي حاوي جوش شيرين و استفاده از مواد داراي ويتامين ث يا ميوه هاي ترش مثل مركبات همراه با مواد غذايي حاوي آهن مي تواند از كم خوني ناشي از فقرآهن جلوگيري كند.

تحریک زیاد اعصاب موجب کاهش سن یائسگی می شود
دانشمندان در تحقیقات خود دریافته اند که عملکرد فیزیکی و عصبی مغز ، نقش قابل توجهی در یائسگی زنان و عوارض ناشی از آن دارد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ساینس دیلی ، محققان در تلاش هستند شناخت بیشتری از نقش مغز در ناتوانی تولید مثلی پیدا کنند که ممکن است منجر به ایجاد درمان های جدید شود. سالهاست تحقیقات در زمینه یائسگی بر وضعیت تخمدان متمرکز شده است.

حفظ يک جنين سالم

به دنبال استفاده از روشهاي تحريک گذاري و شيوه هاي درمان ناباروري مثل IVF ، درصد دوقلو يا چندقلوزايي افزايش مي يابد که خود مي تواند عوارض و مشکلات بارداري را در مادر افزايش دهد.
بعلاوه خطر سقط جنين يا زايمان زودرس نيز در چندقلوزايي افزايش مي يابد. براين اساس ، تکنيکي جديد براي نخستين بار در کشور ارائه شده است که کاهش انتخابي جنين ها ناميده مي شود.
ما نيز به اين بهانه با دکتر محسن معيني ، متخصص زنان و عضو هيات علمي مرکز درمان ناباروري ابن سينا درارتباط با اين شيوه به گفتگو نشسته ايم.
شيوه هاي معمول جلوگيري از چندقلوزايي چه هستند؟
علت ايجاد چندقلويي ها در دهه گذشته استفاده از داروهاي تحريک تخمک گذاري است. در روشهاي تحريک تخمک گذاري با روش طبيعي ، براي جلوگيري از چندقلويي شدن مي توان تخمدان هاي فرد را با سونوگرافي مورد بررسي قرار داد و در صورت تشکيل فوليکول هاي متعدد که خطر چندقلويي شدن را افزايش مي دهد ، فرد را از تلاش براي باردار شدن منع کرد.
در روشهاي تحريک تخمک گذاري با روشهاي آزمايشگاهي مثل IVF ، براي جلوگيري از چندقلو شدن بايد تعداد جنين هاي کمتري را به رحم بيمار منتقل کرد که متقابلا شانس باردار شدن بيمار را نيز کاهش خواهد داد. امروزه در کشورهاي غربي به خانمهاي زير 35 سال که از روش IVF استفاده مي کنند ، فقط يک جنين انتقال داده مي شود و به بالاي 35 سال حداکثر 2 جنين. در ايران نيز براي انتقال جنين ، محدوديت خاصي وجود ندارد.
چندقلوزايي چه عوارضي را براي مادر به همراه دارد؟
در حاملگي هاي چندقلويي تقريبا خطر ايجاد همه عوارض و مشکلات بارداري در مادر افزايش مي يابد. به عنوان مثال فشار خون حاملگي ، کم خوني ، مسموميت حاملگي ، ديابت بارداري ، خونريزي هاي دوران بارداري و پارگي کيسه آب را مي توان نام برد. حاملگي هاي چندقلويي به خودي خود پرخطر هستند و به مراقبت هاي ويژه نياز دارند. اين حاملگي ها براي خود جنين ها نيز عوارض بيشتري به دنبال دارند. خطر مرده زايي ، مرگ پس از تولد و نوزادان CP که دچار عقب ماندگي ذهني هستند ، بخصوص زايمان هاي زودرس در اين حاملگي ها بيشتر است.
بسياري از چندقلوها به علت زايمان زودرس به بستري شدن طولاني مدت در NICU نياز دارند که براي خودشان خطر عوارض بعدي و براي پدر و مادر مشکلات روحي و مخارج و هزينه هاي بالا را دربر دارد.
تشخيص چندقلويي در چه مقطعي از بارداري ممکن است؟
بهترين زمان براي تشخيص چندقلويي ها در 3 ماهه اول بارداري با سونوگرافي است. بارها شنيده شده است که مادري باردار بوده و تا پس از تولد از چندقلو بودن جنين ها اطلاعي نداشته است.
سونوگرافي در 3 ماهه اول بخصوص در حدود 8 تا 10 هفته اگر با دقت کافي انجام شود ، چندقلويي را مشخص و از عوارض بعدي آنها نيز جلوگيري خواهد کرد. تعداد جنين ها اگر از 2 تا بيشتر باشد ، عوارض بيشتري را در پي خواهد داشت.
مطالعات نشان داده است ، دوقلوها 8برابر بيشتر از يک قلوها خطر CP دارند ، در صورتي که اين ميزان در سه قلوها 48 برابر بيشتر است.
چرا کاهش تعداد جنين هاي چندقلو اهميت دارد؟ اين کاهش با چه تکنيک هايي ممکن است؟
کاهش تعداد جنين ها در رحم مادر ، باعث کاهش عوارض حاملگي هاي چندقلويي شده و از زايمان زودرس مادر يا خطر سقط شدن زودرس همه جنين ها مي کاهد و به سلامت حاملگي با تعداد جنين هاي کمتر کمک مي کند. اين روش از سالها پيش در کشورهاي غربي انجام مي شده ولي در سالهاي گذشته با بهبود روش انجام آن خطر سقط پس از آن نيز کاهش يافته است.
در مواردي در چند قلويي ها ممکن است يک يا دو جنين ناهنجاري هاي مادرزادي داشته باشند يا دچار اختلال کروموزمي باشند که در اين صورت مي توان فقط آن را پس از تشخيص قطعي کاهش داد و جنين هاي سالم را نگه داشت.
به عنوان مثال سال گذشته در 3 مورد بارداري دوقلويي مادران براي بررسي سلامت جنين ها ارجاع شده بودند ، بيماري منگوليسم يا سندرم داون در يکي از جنين هاي آنها تشخيص داده شد و تشخيص بيماري با کشت مايع جنيني آنها قطعي شد.
پس جنين هايي که بيمار بودند کاهش داده شدند ولي جنين هاي سالم دست نخورده باقي ماندند. اين روش درماني طبق اطلاعات موجود براي اولين بار در ايران انجام مي شود و کاهش انتخابي جنين ها selective reduction ناميده مي شود.
از جزييات اين تکنيک برايمان بگوييد. مراحل آن چگونه و در چه مقطع از بارداري انجام مي گيرد؟
اين تکنيک در کاهش جنين ها از طريق شکم يا واژينال انجام مي شود. در اين روش ابتدا طريقه قرار گرفتن ساکهاي (جنين اوليه) حاملگي در رحم مادر با سونوگرافي به دقت بررسي مي شود. پس زمان انجام عمل که بهترين زمان براي دستيابي به جنين هاي موردنظر بدون آسيب به ساکهاي حاملگي ديگر است ، تعيين مي شود. در زمان انجام عملي که بين هفته هاي 9 تا حداکثر 13 حاملگي است جنين هاي مورد نظر تحت کنترل سونوگرافي با استفاده از بي حسي موضعي در مادر، با به کار بردن سوزن هاي بسيار بلند و تزريق داروهاي خاص کاهش داده مي شوند و هميشه نتيجه عملي به پدر و مادر نشان داده مي شود.
آيا اجراي اين تکنيک عوارضي به همراه ندارد؟
انجام آن با خطرات و عوارضي مي تواند همراه باشد ، چرا که از سوزن هاي بسيار بلندي که وارد شکم مادر شده و سپس وارد رحم مي شود استفاده مي شود و اين سوزنها مي تواند در مسير خود باعث صدمات جانبي به احشائ ديگر مادر شود. بنابراين توصيه مي شود فقط افرادي که انجام تکنيک هاي مشابه را از قبل دارند، از اين عمل استفاده کنند. تنها عارضه اي که مادران مورد درمان در معرض آن هستند ، سقط حاملگي است که در مطالعات بين المللي ميزان آن 6 تا 12 درصد ذکر شده و براي بيماران آمار قابل توجهي است ، چرا که بيشتر آنها هزينه هاي هنگفتي را صرف کرده اند تا از روشهاي لقاح آزمايشگاهي باردار شوند و حال بايد به طور مجدد در خطر 6 تا 12 درصد سقط قرار گيرند تا تعداد جنين هاي آنها کاهش داده شود.
خوشبختانه تجربيات ما در مرکز ناباروري ابن سينا در اين مورد بي نظير است و درصد موفقيت ما پس از کاهش جنين ها بسيار بالاست بدين معني که تا به حال سقط مستقيم پس از انجام کاهش جنين ها نداشته ايم.
از مواردي که در دنيا بي نظير است ، کاهش جنين ها در يک بارداري 11 قلويي است که 9 عدد جنين کاهش داده شده و 2 عدد باقي ماندند ، همچنين کاهش انتخابي جنين هايي که ناهنجاري مادرزادي يا اختلال کروموزومي دارند در اين مرکز امکان پذير است.
توصيه مي کنم مادراني که نگران ايجاد حامگي هاي چندقلويي هستند ، بايد آن را با پزشک خود در ميان گذارند و پزشکان مي توانند در روشهاي تحريک تخمداني از روش طبيعي در صورت زياد بودن تخمک ها ، بيمار را از تلاش براي باردارشدن منع کنند و در روشهاي تحريک تخمداني آزمايشگاهي اگر بيمار نگران چند قلويي است ، بايد در انتقال بيش از 2 جنين به رحم خودداري کرد.
علت ايجاد چندقلويي ها در دهه گذشته استفاده از داروهاي تحريک تخمک گذاري است. در روشهاي تحريک تخمک گذاري با روش طبيعي ، براي جلوگيري از چندقلويي شدن مي توان تخمدان هاي فرد را با سونوگرافي مورد بررسي قرار داد و در صورت تشکيل فوليکول هاي متعدد که خطر چندقلويي شدن را افزايش مي دهد ، فرد را از تلاش براي باردار شدن منع کرد.در روشهاي تحريک تخمک گذاري با روشهاي آزمايشگاهي مثل IVF ، براي جلوگيري از چندقلو شدن بايد تعداد جنين هاي کمتري را به رحم بيمار منتقل کرد که متقابلا شانس باردار شدن بيمار را نيز کاهش خواهد داد. امروزه در کشورهاي غربي به خانمهاي زير 35 سال که از روش IVF استفاده مي کنند ، فقط يک جنين انتقال داده مي شود و به بالاي 35 سال حداکثر 2 جنين. در ايران نيز براي انتقال جنين ، محدوديت خاصي وجود ندارد.در حاملگي هاي چندقلويي تقريبا خطر ايجاد همه عوارض و مشکلات بارداري در مادر افزايش مي يابد. به عنوان مثال فشار خون حاملگي ، کم خوني ، مسموميت حاملگي ، ديابت بارداري ، خونريزي هاي دوران بارداري و پارگي کيسه آب را مي توان نام برد. حاملگي هاي چندقلويي به خودي خود پرخطر هستند و به مراقبت هاي ويژه نياز دارند. اين حاملگي ها براي خود جنين ها نيز عوارض بيشتري به دنبال دارند. خطر مرده زايي ، مرگ پس از تولد و نوزادان CP که دچار عقب ماندگي ذهني هستند ، بخصوص زايمان هاي زودرس در اين حاملگي ها بيشتر است.بسياري از چندقلوها به علت زايمان زودرس به بستري شدن طولاني مدت در NICU نياز دارند که براي خودشان خطر عوارض بعدي و براي پدر و مادر مشکلات روحي و مخارج و هزينه هاي بالا را دربر دارد.بهترين زمان براي تشخيص چندقلويي ها در 3 ماهه اول بارداري با سونوگرافي است. بارها شنيده شده است که مادري باردار بوده و تا پس از تولد از چندقلو بودن جنين ها اطلاعي نداشته است.سونوگرافي در 3 ماهه اول بخصوص در حدود 8 تا 10 هفته اگر با دقت کافي انجام شود ، چندقلويي را مشخص و از عوارض بعدي آنها نيز جلوگيري خواهد کرد. تعداد جنين ها اگر از 2 تا بيشتر باشد ، عوارض بيشتري را در پي خواهد داشت.مطالعات نشان داده است ، دوقلوها 8برابر بيشتر از يک قلوها خطر CP دارند ، در صورتي که اين ميزان در سه قلوها 48 برابر بيشتر است.کاهش تعداد جنين ها در رحم مادر ، باعث کاهش عوارض حاملگي هاي چندقلويي شده و از زايمان زودرس مادر يا خطر سقط شدن زودرس همه جنين ها مي کاهد و به سلامت حاملگي با تعداد جنين هاي کمتر کمک مي کند. اين روش از سالها پيش در کشورهاي غربي انجام مي شده ولي در سالهاي گذشته با بهبود روش انجام آن خطر سقط پس از آن نيز کاهش يافته است.در مواردي در چند قلويي ها ممکن است يک يا دو جنين ناهنجاري هاي مادرزادي داشته باشند يا دچار اختلال کروموزمي باشند که در اين صورت مي توان فقط آن را پس از تشخيص قطعي کاهش داد و جنين هاي سالم را نگه داشت.به عنوان مثال سال گذشته در 3 مورد بارداري دوقلويي مادران براي بررسي سلامت جنين ها ارجاع شده بودند ، بيماري منگوليسم يا سندرم داون در يکي از جنين هاي آنها تشخيص داده شد و تشخيص بيماري با کشت مايع جنيني آنها قطعي شد.پس جنين هايي که بيمار بودند کاهش داده شدند ولي جنين هاي سالم دست نخورده باقي ماندند. اين روش درماني طبق اطلاعات موجود براي اولين بار در ايران انجام مي شود و کاهش انتخابي جنين ها selective reduction ناميده مي شود.اين تکنيک در کاهش جنين ها از طريق شکم يا واژينال انجام مي شود. در اين روش ابتدا طريقه قرار گرفتن ساکهاي (جنين اوليه) حاملگي در رحم مادر با سونوگرافي به دقت بررسي مي شود. پس زمان انجام عمل که بهترين زمان براي دستيابي به جنين هاي موردنظر بدون آسيب به ساکهاي حاملگي ديگر است ، تعيين مي شود. در زمان انجام عملي که بين هفته هاي 9 تا حداکثر 13 حاملگي است جنين هاي مورد نظر تحت کنترل سونوگرافي با استفاده از بي حسي موضعي در مادر، با به کار بردن سوزن هاي بسيار بلند و تزريق داروهاي خاص کاهش داده مي شوند و هميشه نتيجه عملي به پدر و مادر نشان داده مي شود.انجام آن با خطرات و عوارضي مي تواند همراه باشد ، چرا که از سوزن هاي بسيار بلندي که وارد شکم مادر شده و سپس وارد رحم مي شود استفاده مي شود و اين سوزنها مي تواند در مسير خود باعث صدمات جانبي به احشائ ديگر مادر شود. بنابراين توصيه مي شود فقط افرادي که انجام تکنيک هاي مشابه را از قبل دارند، از اين عمل استفاده کنند. تنها عارضه اي که مادران مورد درمان در معرض آن هستند ، سقط حاملگي است که در مطالعات بين المللي ميزان آن 6 تا 12 درصد ذکر شده و براي بيماران آمار قابل توجهي است ، چرا که بيشتر آنها هزينه هاي هنگفتي را صرف کرده اند تا از روشهاي لقاح آزمايشگاهي باردار شوند و حال بايد به طور مجدد در خطر 6 تا 12 درصد سقط قرار گيرند تا تعداد جنين هاي آنها کاهش داده شود.خوشبختانه تجربيات ما در مرکز ناباروري ابن سينا در اين مورد بي نظير است و درصد موفقيت ما پس از کاهش جنين ها بسيار بالاست بدين معني که تا به حال سقط مستقيم پس از انجام کاهش جنين ها نداشته ايم.از مواردي که در دنيا بي نظير است ، کاهش جنين ها در يک بارداري 11 قلويي است که 9 عدد جنين کاهش داده شده و 2 عدد باقي ماندند ، همچنين کاهش انتخابي جنين هايي که ناهنجاري مادرزادي يا اختلال کروموزومي دارند در اين مرکز امکان پذير است.توصيه مي کنم مادراني که نگران ايجاد حامگي هاي چندقلويي هستند ، بايد آن را با پزشک خود در ميان گذارند و پزشکان مي توانند در روشهاي تحريک تخمداني از روش طبيعي در صورت زياد بودن تخمک ها ، بيمار را از تلاش براي باردارشدن منع کنند و در روشهاي تحريک تخمداني آزمايشگاهي اگر بيمار نگران چند قلويي است ، بايد در انتقال بيش از 2 جنين به رحم خودداري کرد.

تهوع همراه با استفراغ يا بدون آن:
اين حالت بخصوص به هنگام صبح، يكي از اولين نشانه هاي حاملگيو از عوارض شايع اين دوران است كه اغلب در اواخر ماه سوم خودبخود بهبود مي يابد. براي مقابله با اين ناراحتي خوردن يك تكه نان برشته يا بيسكويت قبل از برخاستن از رختخواب، مصرف غذا به مقدار كمتر ولي در دفعات بيشتردر طول روز، خودداري از مصرف غذاهاي نفاخ، چرب و پر ادويه توصيه مي شود. در صورت داشتن استفراغ هاي شديد، مكرر و به دفعات زياد به كاركنان بهداشتي مراجعه شود.
پدر عزيز؛ در اين مواقع اظهار همدردي شما و اطرافيان در كم كردن ناراحتي همسرتان موثر است.

تكرر ادرار:
در ابتداي بارداري معمولا‌ً بعلت بزرگ شدن رحم و فشار آن بر روي مثانه دفعات ادرار كردن بيشتر مي شود. بعدها ممكن است بعلت تغيير وضع رحم يا خارج شدن آن از لگن، فشار آن بر مثانه كمتر شده و اين حالت از بين برود. ولي در اواخر حاملگي با پايين آمدن سرجنين به داخل لگن و فشار ناشي از آن دوباره تكرر ادرار ديده مي شود.

خستگي و خواب آلودگي:
در اوايل حاملگي بيشتر زنان احساس خستگي و خواب آلودگي مي كنند. معمولاً اين حالت بعد از ماه چهارم بارداري برطرف مي شود. استراحت بيشتر و تغذيه صحيح در اين مواقع لازم است.

يبوست:‌
بسياري از خانمها كه در حالت عادي اجابت مزاج طبيعي دارند ممكن است بعلت تغييرات هورموني و كند شدن حركات روده و كاهش فعاليت جسماني در حاملگي دچار يبوست شوند. مصرف زياد مايعات در طول روز (حدود ۶ ليوان در روز)، استفاده از ميوه و سبزيجات تازه، مصرف غذاهاي حاوي فيبر زياد مثل نان سبوس دار و عادت به اجابت مزاج در ساعات معيني از روز در جلوگيري از اين حالت موثر است. مصرف ملين در حاملگي توصيه نمي شود، بجز مواردي كه پزشك يا ماما تجويز مي كند.

تنگي نفس:
بعلت بزرگ شدن رحم و افزايش فشار آن به قسمت پائين ريه ها و نيز اثرات هومونهاي مربوط به بارداري، ممكن است مختصري احساس تنگي نفس و تند شدن تنفس ايجاد شود.گذاشتن چند بالش زير سر و شانه ها و قرار گرفتن به حالت نيمه نشسته و اجتناب از پرخوري در كاهش تنگي نفس به هنگام خوابيدن كمك مي كند. درصورت پيشرفت اين حالت حتماً بايد با پزشك يا ماما مشورت شود. در ماه آخر بارداري، زماني كه سر جنين در داخل لگن قرار مي گيرد، نفس كشيدن براي مادر راحت تر مي شود.

زياد شدن ترشحات مهبل(واژن):
در طول حاملگي ترشحات واژن افزايش مي يابد كه اين ترشحات سفيد رنگ يا بي رنگ، غليظ و بدون بو است. در اين موارد لازم است ناحيه تناسلي خشك نگه داشته شده و بهداشت رعايت شود. درصورتي كه رنگ ترشحات زرد يا مايل به سبز شده با خارش، سوزش و يا بوي بد همراه باشد بايد به پزشك يا ماما مراجعه شود.

گرفتگي عضلات پا:
از نيمه دوم بارداري بعلت بزرگي رحم و فشار روي اعصاب، گرفتگي عضلات پاها شايع است. گرم نگهداشتن و ماساژ عضلات، باعث كم شدن گرفتگي عضلات و كاهش درد مي شود. چنانچه با اين اقدامات گرفتگي عضلات رفع نشد، با پزشك مشورت شود.(ممكن است علت آن اختلال كلسيم باشد.در اينصورت بهتر است با پزشك مشورت شود.)

كمردرد و پشت درد:
در برخي خانمها بزرگ شدن رحم باعث انحراف مهره هاي كمر، به سمت جلو شدهو درد پشت و كمر ايجاد مي كند. استراحت و پوشيدن كفش پاشنه كوتاه، استفاده از كمربند مخصوص حاملگي، انجام حركات ورزشي مناسب و گرم نگه داشتن اين قسمتها در كاهش درد موثر است. توصيه مي شود اين مادران بر روي تشك هاي سفت بخوابند.

واريس:
در حاملگي گاهي بعلت افزايش وزن بدن، سنگيني رحم و فشار آن به رگهاي بزرگ در لگن و سياهرگ هاي پشت ران و ساق پا جريان خون مختل شده و واريس ايجاد مي شود در اين حالت عروق پا متورم و دردناك است. درد و ناراحتي ناشي از واريس را مي توان با استراحت و نگه داشتن پاها( ساق و ران) در سطحي بالاتر از سطح بدن، كم كرد. مادر بايد دراز كشيده و پاهاي خود را روي صندلي يا بالش قرار دهد و از ايستادن يا نشستن به مدت طولاني خودداري كند. پوشيدن جورابهاي مخصوص با مشورت پزشك يا ماما نيز در اين موارد توصيه مي شود.

درد كشاله ران:
با بزرگ شدن رحم ممكن است خانم باردار، دردهاي مبهمي را در كشاله ران احساس كند. اغلب اين دردها با استراحت رفع مي شود. اگر اينگونه دردها مداوم شد بايد به پزشك يا ساير كاركنان بهداشتي مراجعه شود.

بي خوابي:‌
با افزايش ماه هاي حاملگي بعلت بزرگ شدن شكم، حركات جنين، درد پشت ،كمردرد و تنگي نفس به تدريج خوابيدن براي مادر مشكل مي شود. نوشيدن يك ليوان شير گرم قبل از رفتن به بستر، گذاشتن كيسه آبگرم بر روي پاها، چند دقيقه قدم زدن در هواي آزاد، حمام كردن با آب گرم و نخوردن غذاهاي سنگين در رفع بيخوابي موثر است. ضمناً بزرگي شكم و فشار رحم به رگهاي خوني كه از پشت آن رد مي شود باعث اختلال در رسيدن خون به جنين و بعضي اندامهاي زن باردار مي شود.لذا زن باردار بايد در ماههاي آخر از خوابيدن به پشت خودداري كند.

سوزش سردل:‌
يكي از شايعترين شكايان زنان حامله سوزش سردل يا ترش كردن است كه معمولاً در اثر برگشت محتويات معده به مري بوجود مي آيد. در اكثر خانمهاي باردار اين حالت خفيف است و با مصرف غذا با حجم كمتر و در وعده هاي بيشتر ، حذف غذاهاي دير هضم، چرب و سرخ كرده از رژيم غذايي و خودداري از تند خوردن غذا بهبود مي يابد. در صورتي كه با رعايت اين موارد باز هم سوزش سردل ادامه داشت به كاركنان بهداشتي مراجعه شود.

خارش:
از نيمه دوم بارداري به بعد به علل مختلف از جمله بزرگ شدن رحم، به تدريج عضلات و پوست شكم كشيده مي شود. در اين حالت برخي از خانمها از خارش پوست شكم و گاهي ساير نواحي بدن شكايت دارند. پوشيدن لباس هاي گشاد و آزاد و حمام كردن با آب ولرم و استفاده كمتر از صابون در محل خارش، همچنين ماليدن محلولهاي نرم كننده براي كاهش خارش مفيد است. خاراندن پوست سبب خارش بيشتر مي شود بنابراين بهتر است از اين كار خودداري و در صورت شديد بودن خارش و يا ايجاد ضايعات پوستي در ناحيه خارش به پزشك يا ماما مراجعه شود.

احساس ضعف و سستي:
‌ بعلت تغييرات هورموني ناشي از حاملگي ممكن است مادر احساس ضعف و بي حالي كند. در اين موارد استفاده از هواي تازه و محيط آرام و دور از ازدحام، تنفس عميق، انجام حركات ورزشي سبك، خودداري از تغيير وضعيت ناگهاني مثلاً از حالت نشسته به حالت ايستاده يا حالت خوابيده به نشسته توصيه مي شود.

ويار:
بعضي از زنان در بارداري به مواد خاصي در اطراف خود احساس مي شوند. مثلاً‌ از برخي بوها يا غذاها شديداً ناراحت مي شوند، يا برعكس به خوردن برخي مواد تمايل پيدا مي كنند. ويار غذايي شديدترين نوع ويار در حاملگي است.گاهي تمايلات ناجوري در خانمهاي باردار ديده مي شود.مانند خاك خوري، خوردن برفك يخچال و يا ساير مواد مضر. لازم است اين افراد ضمن خودداري از اين كار، با پزشك يا ماما مشورت كنند. زيرا ممكن است اين حالت بعلت كمبود ماده خاصي در بدن باشد.
علايم خطر در بارداري
اگرچه اكثر حاملگي ها به سلامت سپري مي شود ولي گاهي خانم باردار ممكن است بطور ناگهاني يا تدريجي دچار ناراحتي هايي شود كه بي توجهي به آن، موجب وقوع عوارض ناگوار براي او يا جنين و يا هر دو مي شود. براي جلوگيري از بروز اين عوارض آگاهي از علايم خطر ضروري است. در صورت مشاهده اين علايم بايد هرچه زودتر به پزشك متخصص يا ساير كاركنان بهداشتي مراجعه شود:
- خونريزي يا هرگونه لكه بيني
- كاهش حركات جنين درنيمه دوم بارداري(بخصوص ماه هاي آخر)
- آبريزش
- سردرد مداوم
- تاري ديد و سرگيجه
- تب و لرز
- ورم صورت و دستها
- استفراغ هاي شديد و مداوم و يا خوني
- درد زير شكم يا درد مشابه درد قاعدگي و يا درد پهلوها
- افزايش ناگهاني وزن
- سوزش ادرار
- زردي
- ضايعات پوستي مانند ضايعات بيماري آبله مرغان، سرخجه و …


خونريزي در نيمه اول حاملگي بخصوص سه ماهه اول اغلب از علايم سقط يا حاملگي خارج از رحم و يا بچه خوره(مول) است. اين حالت در نيمه دوم حاملگي بويژه سه ماهه سوم علامت جدا شدن زودتر از موعد جفت از ديواره رحم و يا پايين قرار گرفتن جفت در رحم است كه همه اين موارد براي مادر و جنين خطر آفرين مي باشد.

پياده‌روي و آيروبيك مناسب‌ترين ورزش‌هاي دوران بارداري
يك متخصص زنان و زايمان، انجام فعاليت‌هاي ورزشي در دوران بارداري را در كاهش استرس مؤثر دانست و اظهاركرد:
پياده‌روي و ورزش‌هاي آيروبيك مناسب‌ترين ورزش‌ها براي دوران بارداري بشمار مي‌آيند.
دكتر صديقه قندي در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران، - منطقه يزد- ضمن بيان اين كه ورزش در دوران بارداري باعث بهبود احساسات مادر مي‌شود، اظهار كرد: كاهش يبوست، ‌افزايش حركات روده، كاهش درد در عضلات پشت باسن و پاها، جلوگيري از كشش و پارگي مفاصل، كاهش استرس و اضطراب، ‌خواب راحت، افزايش جريان خون در پوست، آمادگي براي زايمان، كاهش چربي‌هاي اضافه بدن در دوران بارداري از مزاياي ورزش در دوران بارداري است.
وي فشارخون القاء شده توسط حاملگي، انقباض‌هاي زودرس در طي حاملگي، خونريزي واژينال و پارگي زودرس پرده‌هاي جفتي را از جمله شرايط محدود كننده ورزش در دوران بارداري برشمرد.
اين متخصص زنان و زايمان بيان كرد:
در صورت بروز احساساتي از قبيل خستگي، سرگيجه، ‌تپش قلب، ‌كوتاه شدن تنفس و ايجاد درد در پشت يا لگن، مي‌بايست انجام فعاليت‌هاي ورزشي را متوقف كرد و توصيه مي‌شود تعداد ضربان قلب درحين انجام حركات ورزشي تا زير160 مرتبه در دقيقه حفظ گردد.
وي تصريح كرد:
از آنجايي كه افزايش درجه حرارت بدن به بيش از 39 درجه سانتيگراد مي‌تواند سبب مشكلاتي در رشد جنين شود نيز به ‌زنان باردار توصيه مي‌شود از انجام ورزش‌هاي شديد در روزهاي داغ به خصوص در سه ماه اول بارداري كه مي‌تواند منجر به نقايصي در تولد شود، اجتناب شود.
دكتر قندي متذكر شد:
گاهاً با توجه به اين آب باعث مي‌شود تا افراد احساس خنك بودن كنند، ‌زنان باردار در هنگام انجام ورزش شنا از داغ شدن بدنشان غافل بمانند.
وي در خصوص مناسب‌ترين ورزش‌ در دوران بارداري، خاطرنشان كرد:
تركيبي از ورزش‌هاي آيروبيك، كششي و قابل انعطاف و همچنين پياده‌روي كه مي‌توانند هرهفته سه روز و در مسافت حدود يك مايل انجام گردد، براي دوران بارداري پيشنهاد مي‌گردد و توصيه مي‌شود از پرداختن به ورزش‌هاي پرجنب و جوش در اين ايام خودداري گردد.
اين متخصص زنان و زايمان در پايان اذعان داشت:
‌زنان باردار مي‌بايست از جستن و پريدن،‌ توپ بازي كردن، تغيير ناگهاني در وضعيت بدن و فعاليت‌هايي كه همراه با ريسك صدمه به شكم است، اجتناب كرده و در حين ورزش كردن در صورت مشاهده علائمي نظير خونريزي از واژينال، سرگيجه، ‌تنفس كوتاه غير معمول، درد در ناحيه سينه، نشت مايع از واژن و انقباضات رحم با پزشك خود مشورت كنند.

یکی از مهم‌ترین پرسش‌های خانم‌های باردار این است که آیا استراحت بیش‌تر برای جنین آنان مناسب‌تر است یا باید تحرک بیش‌تری داشته باشند؟
http://beta.tebyan.net/Image/Big/138...1482261325.jpg
یک گروه از پژوهش‌گران آلمانی با انجام آزمایش‌هایی در مورد موش‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که ورزش کردن و فعالیت‌ بدنی برای پستانداران ماده در دوران بارداری موجب می‌شود مغز نوزاد آن‌ها بزرگ‌تر و فعال‌تر شود.
«جرد کمپرمان» از مرکز ماکس دلبروک برای تحقیقات در پزشکی مولکولی واقع در برلین به اتفاق همکارانش موش‌های ماده و حامله را در شرایط مختلف مورد آزمایش قرار دادند و مشاهده کردند مغز نوزادان آن دسته از موش‌ها که در دوران بارداری فعال بوده‌اند و به شکل منظم تحرک داشته‌اند، در ناحیه هیپوکامپوس دارای 40 درصد سلول بیش‌تر از مغز بچه موش‌هایی است که مادرانشان در دوران بارداری بی‌تحرک بوده‌اند.
ناحیه هیپوکامپوس نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می‌کند.
محققان آلمانی که نتایج بررسی‌های خود را در ارگان آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر کردند خاطر نشان ساختند که مغز نوزادان موش‌هایی که مادرانشان از تحرک برخوردار بوده‌اند، در دورانی که در رحم مادر بوده‌اند سلول‌های کم‌تری در ناحیه هیپوکامپوس تولید می‌کند، اما چند هفته پس از تولد، مغز این موش‌ها با سرعت، سلول‌های زیادی را در این ناحیه به‌وجود می‌آورد.
در آزمایش‌هایی که در گذشته بر روی موش‌های بالغ به انجام رسیده بود این نکته مشاهده شده بود که ورزش کردن در موش‌های بالغ موجب می‌شود بر شمار سلول‌های ناحیه هیپوکامپوس افزوده شود.
به این ترتیب دانشمندان نتیجه‌ گرفته بودند که ورزش می‌تواند در بهتر کردن توان یادگیری و ارتقای قوت حافظه در افراد بالغ نقش داشته باشد.
تحقیق اخیرا این نکته را روشن ساخت که نتایج مثبت ورزش به جنین‌ها نیز انتقال پیدا می‌کند و مغز آنها را نیز قدرتمندتر می‌سازد.

تأثير مخرب اسكن هاي راديويي بر زنان باردار
از ميان انواع اسكن هاي راديولوژي، سي تي اسكن و اسكن فراصوتي بيشتر تأثير مخرب را بر جنين و زنان باردار دارد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پايگاه خبري اينديا نيوز، زنان باردار بيشتر در معرض خطر امواج راديويي اسكنها قرار دارند.
با انجام آزمايشها و عكسهاي راديولوژي زنان باردار تا دو برابر در معرض قرار مي گيرند.
بر اساس اين گزارش،با وجود مراحل مختلف راديولوژي بر روي زنان باردار و كم كردن اين ميزان خطر، هنوز ريسك اندكي در صدمه زدم به جنين در حال رشد وجود دارد.
اين گزارش مي افزايد،ميزان استفاده زنان باردار بين سال هاي 1997 تا 2006 از راديولوژي 121 درصد بوده در حالي كه ميزان تولد نوزادان تنها 7 درصد بوده است.
بر اساس اين گزارش، بيشترين ميزان گزارش استفاده از راديولوژي از نوع سي تي اسكن بوده كه بيشترين ميزان اشعه هاي راديويي را دارد.
همچنين اسكن هاي فراصوتي كودك و مادر را از امواج حفظ نمي كند.
يادآور مي شود، دانشمندان درصدد ايجاد انواع خاص اسكنها براي زنان باردار هستند.

لزوم مصرف میوه و سبزی در شیردهی
مصرف مقدار فراوان میوه و سبزی در دوره شیردهی ، تمایل كودكان را به مصرف این مواد غذایی مفید در سالهای بعدی زندگی افزایش می دهد.

به گزارش سلامت ینزو به نقل ازشبكه خبر، پژوهشگران با درج مقاله ای در جدیدترین شماره نشریه طب كودكان اعلام كردند: مادران می توانند با مصرف مرتب میوه و سبزی در دوره شیردهی و معرفی این غذاها به عنوان غذای كمكی به شیرخوار ذائقه آنان را برای تمایل به مصرف میوه و سبزی در آینده شكل دهند.
تحقیقات مختلف نشان داده اند، مصرف فراوان میوه و سبزی، خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها نظیر بیماری های قلبی ، دیابت ، سرطان و پرفشاری خون را كاهش می دهد.

عوارض سقط جنين

عوامل زيادي وجود دارند كه باعث افزايش خطر عوارض پس از سقط مي شوند.

*استفاده از تكنيك ها و روشهاي غير بهداشتي براي انجام عمل سقط جنين.

*فاصله ي زماني زياد بين انجام سقط و استفاده از روشهاي درماني.

*استفاده از مهارت هاي افراد ناشي و نا اگاه

*اطلاعات محدود بيمار

*معاينه ي ناكافي بافت رحم

*عدم درمان و يا درمان ضعيف پس از سقط

*بهداشت ضعيف زنان

*سقط هايي كه دير صورت مي گيرد

*ايجاد سوزاك يا عفونت هاي لگني

از جمله علايم و نشانه هاي مربوط به اينگونه عوارض عبارتند از:خونريزي هاي واژني*تب*عفونت هاي خوني*دردهاي شكمي*گرفتگي عضلات*بوي بد واژن و انمي.

عوارضي كه با اين علايم شروع مي شوند عبارتند از:اسيب هاي رحمي*عفونت*خونريزي*انمي*سوراخ در رحم*اسيب هاي مربوط به كمر و شكم*ايجاد سم هاي شيميايي كه براي بدن مضر است.

اين عوارض باعث ايجاد مسايل و مشكلات پزشكي (درماني)دراز مدتي از قبيل عفونت هاي لگني مي شود كه خطر حاملگي را افزايش مي دهد و يا باعث نازايي مي شود.

بعضي از عوارض اوليه ي ناشي از حاملگي شبيه به عوارض پس از سقط مي باشد.زني كه دچار اين عارضه مي شود هميشه درد*خارش*خونريزي*حالت تهوع يا بي نظمي در دوران قاعدگي دارد.

درمان عوارض ناشي از سقط جنين ناكامل

علايم مربوط به سقط جنين ناكامل عبارتند از:

*دردهاي شكمي يا لگني

*كمردرد يا گرفتگي عضلات

*خونريزي شديد با يا بدون لخته كه ممكن است باعث ايجاد شوك شود(ضربان نبض افزايش مي يابد)غش كردن و يا ضعيف شدن

*گشاد شدن يا اسيب ديدن رحم در اثر درمان

واكيم مكشي يك روش درماني است كه براي سقط هاي نا كامل غير بهداشتي صورت مي گيرد.


كنترل ديگر عوارض سقط جنين:


عفونت


عفونت اغلب با بافت بارداري گسترش مي يابد زيرا بافت يك محيط ايده ال براي رشد باكتري مي باشد.نشانه هاي بسياري براي عفونت وجد دارند:


*درد در ناحيه ي شكم يا لگن خاصره


*درد در ناحيه ي پشت


*تب و احساس سرما


*ترشحات بدبوي الت تناسلي زن

*حساس شدن رحم و نواحي اطراف ان


بيماران بايد بدانند در صورت ديدن اين علامت ها سريعا اقدام كنند.اغلب علامت ها ي يك عفونت 2 تا 3روز بعد از سقط جنين بروز مي كنند*اما عفونت مي تواند زودتر و يا چند هفته ديرتر شروع شوند.

اگر عفونت خفيف باشد و هيچ نشانه اي از باقي ماندن نسج در رحم وجود نداشته باشد بستري شدن در بيمارستان لازم نيست.به بيمار بايد انتي بيوتيك داده شود و استراحت در خانه بايد داشته باشد.اگر درطي 2 يا 3 روز بهبود يافت تخليه ي رحم ضرورتي ندارد.


خونريزي


انتظار مي رود كه بعد از معالجه ي يك سقط جنين *ناگهان خونريزي اتفاق بيافتد.خونريزي اغلب بين 24 ساعت تا 36 ساعت نخست كم مي شود و سپس پوشش رحمي كه چيزي به عنوان حمايت هورموني بارداري است را زياد مي كند.اين خونريزي نظير خونريزي دوران قاعدگي ممكن است حدود شش هفته بطول انجامد.

اين خونريزي كه از دوره ي قاعدگي نرمال شديد تر است يا بيش از سه يا چهار هفته بطول مي انجامد بايد ارزيابي شود.خونريزي شديد شايد به وسيله ي نسج بارداري يا ضربه به گردن رحم*الت تناسلي يا رحم و يا توسط ابزارها يا مواد شيميايي روي دهد.

در حالی‌كه اغلب متخصصان، سن شروع بلوغ دختران در ایران را بین 9 تا 11 سالگی عنوان می‌كنند، ارزیابی وضعیت 4 هزار دختر در تهران كه توسط گروه كودكان دانشگاه علوم پزشكی تهران و مركز تحقیقات رشد و تكامل این دانشگاه انجام شده، نشان می‌دهد چاقی ارتباط مستقیم با كاهش سن بلوغ در دختران دارد و هر چه میزان چاقی بیشتر باشد، سن بلوغ دختران پایین‌تر می‌آید.
به این ترتیب، با افزایش شیوع چاقی، سن بلوغ در دختران ایرانی و به خصوص در شهرهای بزرگ مثل تهران، رو به كاهش گذاشته است.
بر اساس آمارها، در ایران در 20 سال گذشته تعداد كودكان مبتلا به چاقى 3 برابر شده است و 6 درصد كودكان ایرانی در سنین مدرسه، چاق‌اند.
دكتر علی ربانی، متخصص كودكان و فوق ‌تخصص غدد و استاد دانشگاه علوم پزشكی تهران كه مسئولیت این طرح تحقیقاتی را در تهران بر عهده داشته، با اشاره به اینكه بلوغ زودرس می‌تواند نشان‌دهنده یك بیماری باشد و اگر سیر سریعی داشته باشد، در قد نهایی فرد تأثیر دارد، به همشهری می‌گوید: حاصل تحقیق روی 4‌هزار و 20 نفر، نتایج مختلفی را به ما نشان داد؛ از جمله اینكه بلوغ در دختران ایرانی نسبت به كشورهای دیگر مورد مطالعه از قبیل مصر و آمریكا و بعضی از كشورهای اروپایی زودتر است و حتی در سن 7 سالگی شروع می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: دومین نتیجه این مطالعه این بود كه معمولاً دوران بلوغ 2 سال است، ولی متوسط طول دوران بلوغ در ایران بیشتر است، یعنی به‌ طور كلی هم سن شروع بلوغ در ایران زودتر و هم سن خاتمه ی آن دیرتر است.
چاقی ارتباط مستقیم با كاهش سن بلوغ در دختران دارد و هر چه میزان چاقی بیشتر باشد، سن بلوغ دختران پایین‌تر می‌آید. بلوغ زودرس می‌تواند نشان‌دهنده یك بیماری باشد و اگر سیر سریعی داشته باشد، در قد نهایی فرد تأثیر دارد.



بلوغ زیر 7 سال

نكته قابل تأمل در این تحقیق این بود كه بلوغ در دخترانی كه وزن بیشتری داشتند، زودتر از حد معمول شروع شده بود؛ در حالی‌كه به گفته دكتر ربانی آنچه در كتاب‌ها آمده، این است كه وزن كمتر منجر به بلوغ دیرتر از حد معمول می‌شود.
استاد دانشگاه علوم‌ پزشكی تهران با اشاره به اینكه در مطالعه یاد شده معلوم شد 2 درصد دختران ایرانی زیر 7 سال به بلوغ می‌رسند، در ادامه تأكید می‌كند: توصیه من به والدین این است كه با شروع علائم بلوغ، به قد كودك خود توجه كنند و این را بدانند كه در این هنگام فرد بالغ كاملاً باید مورد بررسی پزشك قرار گیرد تا سیر بلوغ تند نباشد و فرصت رشد را از فرد نگیرد.
دكتر ربانی با توضیح اینكه بلوغ 5 مرحله دارد و 2 سال طول می‌كشد تا این مراحل خود را نشان دهند، ادامه می‌دهد: مرحله اول قبل از بلوغ است؛ مرحله پنجم هم زمانی است كه فرد كاملا بالغ شده است و در مراحل 2 و 3 و 4 علائم مختلف بلوغ، خود را به تدریج نشان می‌دهند.
به گفته وی، طول مدت این 3 مرحله نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است، یعنی ممكن است در فردی بین مرحله 2 و 3، سه ماه و در فرد دیگر یك سال طول بكشد.

كودكان بالغ

اما در حالی كه چاقی، معضل و اپیدمی تمام كشورهای جهان است، چرا بلوغ زود‌رس بیشتر در دختران ایرانی خودش را نشان می‌دهد؟ دكتر ربانی در پاسخ به این پرسش می‌گوید: البته این مشكل فقط مخصوص كشور ما نیست، بلكه نسبت به كشورهای مورد مطالعه، ایران در رتبه اول بود و احتمالا می‌توان چنین نتیجه‌ای را به خیلی از كشورها نسبت داد.
این فوق‌تخصص غدد با بیان اینكه بیولوژی بدن سن بلوغ را برای هر فردی تعیین كرده است، می‌گوید: بدیهی است كه اگر ما عوامل بلوغ از قبیل وزن را پایین نگه‌داریم، بلوغ دیرتر شروع می‌شود.
یعنی اگر قرار باشد فردی در وزن 37 كیلو‌گرم به بلوغ برسد، طبیعی است كه هر چه فرد دیرتر به این وزن برسد، بلوغ نیز در او دیرتر شروع می‌شود و این امر در قد او هم تأثیر خواهد داشت.
با این حال بر اساس تحقیقاتى كه در دانشگاه میشیگان انجام شده است، دخترانی كه در سن 3 سالگى اضافه وزن دارند، در سن 9 سالگى وارد دوره بلوغ شده و حتى علائم اولیه بلوغ را در سن 9-8 و حتى 7 سالگى نشان دادند.

یائسگی

لطفاً بفرمایید یائسگی چیست؟

یائسگی مرحله ای از زندگی می باشد که در آن مرحله، در خانم ها ذخیره ی تخمکتخمدان به انتها می رسد و در طی آن خانم ها تغییرات هورمونی تخمدانی پیدا می کنند.

آیا روند یائسگی فقط مخصوص خانم ها می باشد؟

خیر، آقایان هم در حدود سنین مشابه خانم ها دچار افت فعالیت گنادها (غدد جنسی) می شوند و علایم کمبود هورمون پیدا می کنند که درمردها آندروپوز یا ویروپوز گفته می شود، ولی چون در خانم ها با قطع قاعدگی همراه است، مشخص تر می باشد. لازم به ذکر است چنان چه شروع قاعدگی در سنین حدود 13-12 سالگی باشد، معمولاً 35 سال بعد یائسگی در خانم ها شروع می شود.

معمولاً یائسگی از چه سنی شروع می شود؟

به طور کلی اگر شروع یائسگی در کسی زیر 40 سال باشد به آن یائسگی زودرس گفته می شود، ولی در حالت طبیعی معمولاً سن 45 سال به بعد سن شروع یائسگی می باشد. البته بعضی از افراد ممکن است تا سن 53 سالگی هم یائسه نشوند.

آیا یائسگی یک پدیده ی ناگهانی است یا همراه با پیش علایمی می باشد؟

معمولاً یائسگی همراه پیش علایمی مانند قاعدگی های نامرتب، حجم خونریزی کم، گرگرفتگی و... می باشد، ولی در بعضی از افراد بدون علایم قبلی هم ممکن است اتفاق بیافتد، بدین صورت که تا یک ماه قبل، دارای قاعدگی با روال طبیعی بوده و در ماه جاری به یک باره دچار قطع قاعدگی می شوند و متعاقب آن پریود نمی شوند.

آیا قاعدگی همیشه به طور مرتب اتفاق می افتد؟

خیر ممکن است، گاهی به صورت پریودهای بیش از یک بار در ماه باشد، یعنی مثلاً فرد هر 18-17 روز یک بار پریود شود و یا گاهی به صورت تأخیر قاعدگی باشد (تأخیر قاعدگی نیاز به پی گیری ندارد).
وقتی که فرد در سنین نزدیک یائسگی دچار خونریزی های مکرر با فواصل نزدیک شود، از آن جا که نشانه های بدخیمی آندومتر هم به همین گونه می باشد، در این صورت نیاز به بررسی محوطه ی داخل رحمی بر اساس اطلاعات و تجربه با سونو (Trans Uretral) TU، هیستروسکوپی و ... می باشد.

آیا برای مطمئن شدن از این که کسی دچار یائسگی شده است یا نه، راه های تشخیصی و آزمایشی وجود دارد؟

بله، معمولاً در افراد جوان که انتظار یائسه شدن در آنها نمی رود و دچار قطع قاعدگی شده اند، می توانیم از آزمایشات هورمونی هیپوفیز استفاده کنیم که نشان می دهد کسی به حالت طبیعی یائسه شده است یا در اثر عوامل دیگری یائسگی به وجود آمده است.

رفتار خانم هایی که در معرض یائسگی قرار می گیرند چگونه باید باشد؟

خانم ها باید یائسگی را به عنوان یک پیامد خوش از دوران سن باروری خود تلقی کنند، همان طور که در (که یک مرحله از زندگی می باشد) نباید فکر کنند که پریود شدن یک پدیده بد می باشد.
باید بدانند این مرحله نیز جزو فیزیولوژی و کارکرد بدن یک خانم است و باید آن را با روی خوش بپذیرند و کارهای مناسب این مرحله را انجام دهند. لازم به ذکر است، سن متوسط یک خانم بعد از یائسگی، دقیقا برابر سن متوسط زمان باروری او می باشد(حدود 30 سال).

آیا یائسگی می تواند پیامدهایی مانند افسردگی به همراه داشته باشد؟

بر اساس مطالعات ثابت شده که یا تغییرات خلق و خوی خانم ها به یائسگی مربوط نمی باشد، بلکه به نحوه ی زندگی، روابط خانوادگی و اجتماعی و سابقه ی افسردگی یا اختلالات خلق و خوی قبلی بستگی دارد.
خانم هایی که دچار افسردگی پس از زایمان شده اند و نیز کسانی که فشار عصبی قبل از قاعدگی دارند یا زمینه ی افسردگی و تغییرات خلق و خو داشته اند، در دوران یائسگی هم بیشتر علایم افسردگی را نشان می دهند.

كيست تخمدان

خطر ديگر سزارين
در حالي كه آمارها در كشورهاي گوناگون، و از جمله در كشور خودمان، نشان مي‌دهد كه تعداد زايمان‌هايي كه به روش سزارين انجام مي‌شود، به شكل كاملا غيرطبيعي زياد مي‌شود
محققان دانشگاه آروس، در خبري در بي‌بي‌سي اعلام كردند كه زايمان سزارين مي‌تواند احتمال مشكلات تنفسي را در نوزادان بالا ببرد. بنابراين خانم‌هايي كه به سلامت فرزندشان علاقه دارند، بد نيست به اين نكته هم در انتخاب روش زايمان‌شان توجه كنند.
گزارش‌ها نشان مي‌دهد هم‌اكنون چيزي حدود يك‌چهارم از زايمان‌ها، به طريقه سزارين انجام مي‌شود كه با آمار استاندارد سازمان جهاني بهداشت فاصله دارد؛ استانداردي كه حداكثر نياز به زايمان سزارين را در يك جامعه عمومي، 10 تا 20 درصد تعيين كرده است.
وضيح اين كه زايمان سزارين، گاهي وقت‌ها از روي ضرورت انجام مي‌شود، گاهي اوقات هم تنها به انتخاب مادر و بيشتر به خاطر ترسي كه آنها از دردهاي زايماني و عوارض آن دارند، انجام مي‌شود.
آمارها مي‌گويد حداقل در نيمي از موارد سزارين به دليل ترس از درد زايمان طبيعي انجام مي‌شود، يعني هيچ ضرورت پزشكي، براي سلامت مادر يا جنينش، جهت انجام اين عمل جراحي وجود ندارد.
اين مطالعه جديد، نشان داده است كه نوزادان ماحصل زايمان سزارين، تا 4 برابر بيشتر از ساير نوزادان در معرض خطر نارس بودن ريه هستند و به همين علت بيشتر امكان دارد كه پايشان به بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان باز شود.
به گفته متخصصان نوزادان، دردهاي زايماني، مي‌تواند باعث ترشح بيشتر هورمون كورنيزول در مادر شود، هورموني كه دقيقا نوزاد براي بالغ شدن ريه‌هايش، و كسب آمادگي براي تنفس در هواي آزاد، به آن نياز دارد. اما وقتي مادري قبل از شروع دردهايش، به اتاق عمل برود و نوزادش را با برشي در شكم، به دنيا بياورد، ديگر فرصتي براي بلوغ ريه‌هاي نوزاد باقي نمي‌ماند.
در مطالعه اخير، تأثير ساير عوامل مؤثر شناخته شده بر مشكلات تنفسي نوزادان، حذف شده است؛ عواملي مانند سن مادر، وزن او و مصرف سيگار يا الكل. البته خطر مشكلات تنفسي در نوزاد با سنين جنيني متفاوت، فرق مي‌كند.
در 37 هفتگي، احتمال آن 4 برابر و در 38 هفتگي 3 برابر است در حالي كه در سن 39 هفتگي جنين، احتمال بروز مشكلات تنفسي، 2 برابر نوزاداني است كه در همين سن به روش طبيعي و از راه واژن به دنيا آمده‌اند. توضيح اين كه هرچه سن جنين بيشتر شود و نوزاد به اصطلاح رسيده‌تر باشد، احتمال اين كه ريه‌هايش بلوغ كافي پيدا كرده باشد، بيشتر خواهد بود.
اما مشكلات زايمان سزارين به همين جا محدود نمي‌شود. يك مطالعه كه آن هم به تازگي منتشر شده بود، نشان مي‌داد احتمال مرگ مادران در زمان زايمان، وقتي كه به روش سزارين باشد، خيلي بيشتر از ساير مادران است.
در مطالعه محققان دانشگاه آكسفورد مشخص شده زايمان به روش سزارين مي‌تواند تا 4 برابر خطر مرگ مادر را بالا ببرد. اين مرگ زياده از حد طبيعي علل گوناگوني مي‌تواند داشته باشد، اما شايد عجيب بودن اين خبرها براي ما به اين دليل باشد كه وضعيت فيزيولوژيكي مثل زايمان را تبديل كرده‌ايم به يك وضعيت بيمارگونه كه بايد براي آن اقدامات درماني انجام شود. اما د رعين حال، لوازم و اقتضائات آن را كه شامل عوارض گوناگوني است كه اصولا همه اعمال جراحي دارند، از ياد برده‌ايم.
اما علت ديگر شايد اين است كه خانم‌ها به اندازه كافي در مورد زايمان طبيعي و مراحل آن و همچنين عوارض احتمالي زايمان سزارين آموزش و آگاهي ندارند.

چاقي در بارداري
مصرف بيش از حد غذا در اين دوران ممکن است به جاي افزايش وزن مناسب دوران بارداري - که در گذشته آمد، از 5/11 تا 16کيلوگرم براي زنان معمولي است - موجب افزايش وزني در حدود 20 تا 25 کيلوگرم می شود که آن هم موجب افزايش احتمالی وزن در هنگام تولد نوزاد، ظهور ديابت مادر در بارداري و چاق ماندن پس از بارداري می شود.
برای جلوگیری از چاقي مفرط در بارداري، لازم است در عين اينکه مادر برای آرام کردن حس گرسنگي غذا مي خورد، ولي غذاي مصرفي به صورتي انتخاب شود که انرژي دريافتي کم باشد.
بايد به مادر آگاهي داده شود که افزايش وزن خيلي کم يا خيلي زياد ممکن است براي کودک او خطرناک باشد و مادر چاق با دشواري مي تواند به زيبايي قبلي خود برگردد.
بنابر این، باید برنامه غذایی مادر در معرض خطر اضافه وزن زياد، با کربوئيدرات و چربي کم و پروتئين بالا همراه باشد.
_ همچنين، برنامه غذایی حاوي فيبر زياد و بدون مواد محرک باشد.
_ براي طبخ غذاهاي گوشتي نيز از روش کباب کردن، بخارپز کردن يا آب پز کردن استفاده شود.
_ پوست مرغ و چربي گوشت نبايد مصرف شود. آبي که هنگام کباب کردن از گوشت مي چکد، بسيار چرب است و بهتر است مصرف نشود.
_ شير و ماست بهتر است کم چرب و سالاد بدون سُس چرب باشد.
_ سبزي را نبايد سرخ کرد.
_ از مصرف نوشابه، قند، مربا و شيريني هم خودداري شود.
ديابت در بارداري
بیشتر تصور مي شود که افراط در مصرف قند موجب ديابت مي شود؛ در حالي که چاقي – که به طور عمومی از مصرف مقدار زيادي مواد غذايي انرژي زا همچون مواد قندي ناشی می شود – در افرادي که زمينه ابتلا به ديابت را دارند، موجب ظهور اين بيماري مي گردد.
علاوه بر چاقي مادر در بارداري، داشتن سابقه ديابت در خانواده زن باردار و همچنين، به دنيا آوردن نوزاد با وزن تولد بيش از 4 کيلوگرم احتمال ابتلاي مادر در 40 تا 50 سالگي را افزايش مي دهد.
برای جلوگيري از اين خطر، لازم است مادر در دوران بارداري افزايش وزن زياد نداشته باشد؛ در عين حال چنانچه مادر در دوران بارداري به ديابت مبتلا باشد، باید از برنامه غذايي خاصي پيروي کند.
حذف قند و شکر و جايگزين کردن آنها با ساخارين يا آسپارتام و يا ساير شيرين کننده هاي بدون عوارض، ضروري است.
همچنين، باید مواد غذايي نشاسته اي کم مصرف کرد و از خوردن شيريني ها و نوشابه هاي شيرين بپرهیزد. روغن مصرفي هم بايد محدود شود و از روغن هاي گياهي اشباع نشده (به جز روغن هاي نخل و نارگيل) به مقدار کم مصرف شود.
همچنین، در عوض بهتر است در برنامه غذایی از گوشت بي چربي و ماهي تازه (و نه کنسروهاي داراي روغن) استفاده کرد.
شير مصرفي هم بايد کم چرب و يا بدون چربي باشد.
پروتئين مصرفي براي اين گونه مادران بايد 5/1 گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن باشد تا دريافت انرژي کاهش نيابد؛ زیرا بر جنين تأثير نامطلوب خواهد داشت.
مصرف سبزي هاي غيرنشاسته اي خام يا بخارپز، بسيار لازم است، ولي سبزي هاي محرک - که در عفونت هاي ادراري گفته شد - نبايد مصرف شود.
مصرف يک چهارم کيلوگرم ميوه هاي کم شيرين همچون: پرتقال، نارنگي، گريپ فروت، طالبي (انواع کم شيرين) و توت فرنگي مناسب است.
غذا در قالب همان سه وعده اصلي و 2 ميان وعده و به صورت کم نمک مصرف شود (تا اشتها کاهش يابد) و آب فراوان نوشيده شود. قند خون هم بايد دایم بررسی شود.

نيازهاي تغذيه اي در دوران بارداري

نياز به چربي ها
در هر برنامه غذايي متعادل، توصيه مي شود بين 25% تا 35% و به طور متوسط حدود 30% از انرژي مورد نياز روزانه با چربي ها تأمين گردد. اين مقدار تقريبا معادل يک گرم چربي به ازاي یک کيلوگرم وزن بدن است که شبيه به مقدار توصيه شده دريافت پروتئين روزانه است.
هر گرم چربي حدود 9 کيلوکالري انرژي براي بدن تأمين مي کند و بنابر اين، مصرف 80 گرم چربي روزانه از طرف خانم ها، همان يک سوم نياز انرژي روزانه را تأمين مي کند.
بايد توجه داشت که همه چربي غذا دیدنی نيست. برای نمونه، گوشت کاملا بدون چربي حدود 5% چربي دارد؛ به این ترتيب، مصرف چربي به طور عمومی بيش از مقدار واقعي نياز نوع چربي مصرفی اعم از اينکه گياهي و يا حيواني باشد.
همچنين، اگر اشباع و يا غيراشباع باشد، انرژی يکسانی را برای بدن تأمين می کند و بنابر اين، نقش تعيين کننده اي در افزايش وزن و سلامت زن باردار دارد. از چربي هاي حيواني به جز چربي ماهي تا حد امکان، بهتر است احتراز شود و چربي هاي گياهي به صورت مايع و تنها در حد نياز مصرف گردند.
نياز به عناصر معدنی
نياز به دريافت همه عناصر معدنی در بارداري تا حدودي افزايش مي يابد؛ اگر چه عناصر معدنی گوناگونی همچون: فسفر، گوگرد، پتاسيم، مس، سلنيوم و ديگر عناصر هر يک اهميت خاص خود را در سلامت مادر و جنين دارند، ولي عناصری که در ادامه مطرح شد، به طور عمومی، تأثير بسياری بر بارداري و نتيجه آن دارند و به دريافت آنها در بارداري بسيار بيش از موقعيت غيربارداري نياز است.
کلسيم
نياز به دريافت کلسيم در دوره بارداري 50% افزايش مي يابد و به 1200 ميلي گرم در روز مي رسد. اگر مصرف لبنيات، سبزي و ميوه کافي باشد، اين نياز به خوبي تأمين مي شود. دريافت ناکافی کلسيم سبب برداشت کلسيم از استخوان هاي مادر مي شود. اگر چه به این ترتيب، نياز جنين تأمين مي گردد، ولي اين فداکاري بدن مادر سبب پوک شدن استخوان هاي زن باردار خواهد شد.
باید توجه داشت که مصرف نان هاي تخميرنشده، به علت وجود اسيد فيتيک، جذب کلسيم را کاهش مي دهد.
آهن
مادر تا هفته هاي پاياني بارداري حدود 270 ميلي گرم آهن به جنين منتقل مي کند که اين سبب افزايش نياز وي از 15 ميلي گرم به 30 ميلي گرم روزانه مي گردد.
کم خوني ميکروسيتيک هيپوکروميک ناشي از فقر آهن در بسياري از زنان باردار وجود دارد.
مصرف مرتب گوشت، تخم مرغ، نان تخميرشده و سبزي هایي با برگ سبز، اين مقدار نياز روزانه را تأمين مي کند.
آهن غذاهاي حيواني بسيار بهتر از آهن غذاهاي گياهي جذب مي شود و نوشيدن چاي – به علت داشتن «تانن» - هم بر مقدار جذب آهن و هم بر مقدار جذب آهن، غذاهاي دیگر تأثير نامطلوب می گذارد - که حدود 40% آهن حيوانی را تشکيل می کند - تأثيري ندارد.
علاوه بر اسيد فيتيک موجود در نان هاي تخميرنشده، اسيد اگزاليک موجود در بعضي گياهان همچون: اسفناج، چغندر و برگ چغندر و ريواس، موجب کاهش جذب آهن مي شود.
در طبقات فقير، در هنگام بارداري هاي پي در پي و نزديک به هم، و در زنان بارداري که در ماه مبارک رمضان روزه داري مي کنند، بیشتر، کم خوني ناشي از فقر آهن در سه ماه سوم بارداري مشاهده مي شود که در اين صورت مصرف مکمل آهن، ضروري بود و لازم است زن باردار روزانه 30 ميلي گرم آهن به صورت قرص، دريافت کند.
سديم
مقدار نمک طعام دريافتي توصيه شده براي افراد معمولي 3 تا 5 گرم روزانه است که در زمان بارداري به 7 تا 8 گرم مي رسد.
به طور معمول، مقدار مصرف روزانه خانم هاي باردار بيشتر از اين مقدار است و در صورتي که مادر دچار ورم شد، بهتر است مصرف نمک را کاهش دهد، ولي جز در بيماري هاي قلبي-عروقي، مقدار دريافت نبايد به کمتر از 7 تا 8 گرم روزانه برسد؛ زيرا خطر اختلال های شديد در تعادل يوني را در پی خواهد داشت.
در شرايط معمولي ضرورتي براي کاهش نمک دريافتي در دوران بارداري وجود ندارد؛ حتي در مسموميت حاملگي که عوارضي از قبيل: ادم و پروتئين اوري ظاهر مي شود هم دليلي براي محدود کردن سديم دريافتي وجود ندارد.
تنها در صورتي که عارضه قلبي يا فشار خون بالا وجود داشته باشد، محدود کردن سديم برنامه غذایی، ضروري است اگر چه در هيچ حالتي برنامه غذایی نبايد به شدت کم سديم باشد.
از دست دادن سديم زياد، خطر تشديد مسموميت با کاهش حجم خون را در پي خواهد داشت که اين خود موجب ترشح زياد رنين و افزايش فشار خون خواهد بود.
بهتر است به موازات کاهش سديم، دريافت پتاسيم افزايش يابد و از مصرف قهوه، الکل و چربي هاي اشباع نيز پرهيز گردد.
بسياري از غذاهاي آماده، داراي مقدار زيادي سديم هستند که برای نمونه، مصرف کنسروها، کالباس و سوسيس در زمان بارداري بايد به حداقل برسد و از مصرف کنسرو ماهي ها، بيسکويت شور، زيتون شور، خيار شور، پنيرهاي شور، سس هاي تجارتي و ماهي هاي نمک سود، خودداري شود.
در عوض شير و لبنيات، ميوه هاي تازه و همين طور سبزي هاي تازه از نظر سديم به نسبت فقيرند. مواد غذايي غني از پتاسيم شامل: گوشت و ميوه، غلات بويژه برنج، سبزيها و صيفي ها، ميوه هاي تازه و خشک و آشاميدنی ها هستند.
هنگامی که قرار است مقدار كمتري نمک به غذا زده شود، بهتر است از آب پز کردن غذا - که آن را خوش طعم نمي کند - پرهيز کنیم و در عوض غذا بخارپز، کباب و يا دم شود (در آب خودش بپزد).
ماهي ها حتي انواع دريايي آن (به جز ماهي حلوا) سديم بيشتر از گوشت قرمز ندارد.

تغذیه صحیح در ۹ ماه انتظار

فاصله میان تصمیم گیری برای بچه دار شدن و آغاز بارداری فرصت مناسبی برای مادر است که کمبودهای تغذیه ای خود را جبران کند تا دوران بارداری را با سلامت سپری کند و نوزاد او نیز مشکلی نداشته باشد. بیشتر مادران به تغذیه در دوران بارداری اهمیت می دهند، اما همه چندان به دوران قبل از آن توجه ندارند. در حالی که تغذیه صحیح و مناسب قبل از بارداری بسیار مهم و ضروری است.
تغذیه در این دوران باید هم جوابگوی نیازهای مادر و هم جنین باشد. نکته مهم در این باره این است که خانم باردار نباید به اندازه دو نفر غذا بخورد، بلکه باید دو برابر قبل تغذیه بهتری داشته باشد.
از اولین روزهای حاملگی، جنین انرژی و نیازهای غذایی خود برای رشد را از بدن مادر جذب می کند.
در اغلب موارد، مادر باید چند ماه قبل از باردار شدن کمبود خود به ویتامینها و مواد معدنی ضروری را جبران کند.
برای اینکه مادر ۹ ماه پیش رو را به بهترین نحو سپری کند، باید اصول تغذیه صحیح را رعایت کند. نیاز مادر به آهن و کلسیم و ید و ویتامین «ب ۹» و «دی» با شروع دوران بارداری افزایش می یابد.
نکته ای که خانمهای حامله باید به آن توجه کنند خوردن سه وعده غذای متناسب و دو میان وعده سبک است. توجه به تعادل غذایی و دریافت نشاسته و آهن و کلسیم نیز بسیار مهم است. مکملهای دارویی را که پزشک تجویز کرده است حتما منظم مصرف کنید و هیچ ویتامین یا مکملی را خودسرانه نخورید.
زنان باردار در سه ماه اول دوران بارداری به ۱۵۰ کیلوکالری انرژی اضافه در طول روز نیاز دارند و این مقدار در سه ماه دوم و سوم به ۳۵۰ کیلوکالری می رسد. مطمئنا این نیاز به اندام و مقدار فعالیت بدنی و دیگر عوامل شخصی نیز بستگی دارد.
خانمهای حامله باید روزانه ۷۰ گرم پروتئین مصرف کنند و این مقدار نیاز آنها را برطرف می کند. فقط کسانی که بیشتر در معرض کمبود قرار دارند - مانند خانمهایی که از غذاهای گیاهی استفاده می کنند - باید بیشتر دقت کنند که مصرف پروتئینهای حیوانی در کنار پروتئینهای گیاهی باشد.
سوخت و ساز قندها در دوران بارداری تغییر می کند. قند (گلوکز) نقش بسیار مهمی در ساخت بافتهای جنین دارد. بهتر است زن باردار از قندهای ساده مثل حبوبات و غلات استفاده کند و نیاز بدن به قند در وعده های روزانه تقسیم شود. در وعده صبحانه، حتما باید قندهای ساده مصرف کرد؛ زیرا معمولا صبح مقدار قند خون پایین است. در چنین صبحانه ای، باید ۴۰ تا ۵۰ گرم قند ساده مصرف شود که این مقدار معادل ۸۰ گرم نان یا ۶ عدد بیسکویت و یا ۶۰ گرم غلات است.
● ویتامینب۹ )اسیدفولیکیافولات(:ویتامین « ب ۹ » تأثیر بسیار مهمی در سلامت جنین دارد، به طوری که کمبود این ویتامین در رشد دستگاه عصبی جنین تأثیرات جدی می گذارد. مصرف کافی این ویتامین حتی در ابتدای دوران بارداری هم بسیار دیر است. در واقع، مادر باید حداقل چهار ماه قبل از دوران بارداری مقدار کافی مصرف این ماده را در برنامه غذایی خود بگنجاند و کمبود خود را جبران کند؛ زیرا جنین در اولین هفته های بارداری به این ویتامین نیاز دارد.
با شروع حاملگی ،نیاز زنان باردار به ویتامین « ب ۹» تا ۳۰% افزایش می یابد و به ۴۰۰ میکروگرم در طول روز می رسد. جگر و کاهو و سبزیجات سبزرنگ - بخصوص سبزیجات برگدار مانند اسفناج- و کلم، لوبیا سبز، نخود سبز، تخم مرغ، میوه های نارنجی رنگ (مانند زردآلو، انبه، طالبی )، دانه های روغنی مانند گردو، پسته، دانه کاج، بادام، سرشار از این ویتامین است.
برای پیشگیری از کمبود این ویتامین در طول بارداری ، مصرف داروهای مکمل ویتامین «ب۹» حداقل یک ماه قبل از حاملگی و در سه ماه اول این دوران - با نظر پزشک - توصیه می شود. خانمهایی که با فاصله کوتاه مدت از فرزند قبلی حامله شده اند و خانمهایی که دوقلو باردارند و خانمهای سیگاری و کسانی که فرزند مبتلا به ناهنجاری دستگاه عصبی دارند آسیب پذیرترند و باید روزانه پنج میلیگرم از این ویتامین مصرف کنند.

بهبود كيفيت زندگي در زنان يائسه
مریم لواسانی

به گزارش سلامت نیوز به نقل از زنان ، يائسگي يا منوپوز پديده‌اي طبيعي است و به معناي توقف عادات ماهيانه و پايان يافتن قدرت باروري. يائسگي با تغييرات فيزيولوژيكي، رواني و اجتماعي و علائمي نظير گرگرفتگي، تغيير الگوي خواب، خستگي، تپش قلب، افسردگي و تغييرات خلق‌وخوي، اضافه وزن، دردهاي استخواني و پوكي استخوان همراه است. با توجه به اينكه يك‌سوم زندگي زنان در دوران يائسگي سپري مي‌شود، مي‌توانند، با تغيير شيوة زندگي، تغذية مناسب، ورزش و استعمال نكردن دخانيات در دوران باروري بر حفظ سلامت و ارتقاي كيفيت زندگي‌شان در زمان يائسگي بيفزايند. به همين منظور اولين سمينار «بهبود كيفيت زندگي در زنان يائسه» در تالار امام خميني دانشكدة پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي برگزار شد.»
دكتر محمد اسماعيل مطلق، مديركل سلامت و جمعيت خانوادة وزارت بهداشت، با اعلام اينكه يائسگي دهمين علت بار بيماري‌ها در كشور است گفت: «يائسگي واقعه‌اي فيزيولوژيك است كه در گروه سني 45 تا 60 سال تظاهر مي‌كند و واقعيت مهمي در سلامت زنان محسوب مي‌شود.»
وي اضافه كرد: «عمدة خدمات ارائه‌شده در نظام سلامت، طي ساليان گذشته، مربوط به مادران باردار و برنامه‌هاي تنظيم خانواده و در ردة سني 25 تا 60 سال بوده است. ليكن تغيير سيماي اپيدميولوژي بيماري‌ها از واگيردار به غيرواگير ما را بر آن داشت كه نگرش جديدي در خصوص وضعيت زنان، به‌ويژه زنان 25 تا 60 سال و جمعيت زنان يائسة 44 تا 60 سال، داشته باشيم.»
وي تصريح كرد: «زنان در تمام گروه‌هاي سني، در مقايسه با مردان، جمعيت بيشتري دارند و عمر متوسط زنان بيش از مردان است. با وجود اينكه زنان بيش از مردان براي دريافت خدمات سلامت مراجعه مي‌كنند، معلوليت و ناتواني در زنان بيشتر و كيفيت زندگي‌شان پايين‌تر است. زنان از منابع مالي و حمايتي كمتري نسبت به مردان برخوردارند.»
وي اهم مشكلات و مسائل زنان را از روز تولد تا مرگ شامل بهداشت و بلوغ دختران، تغذية دختران، آنمي در دختران، خدمات مشاوره‌اي پيش از ازدواج، خدمات تنظيم خانواده، حمايت از زنان براي كمك به سلامت آنان، فرزنددار شدن با فاصله‌گذاري مناسب، سن مناسب بارداري، مشاورة پيش از بارداري، آنمي در زنان جوان باردار، تغذية زنان باردار، مسائل رواني زنان باردار و خشونت عليه زنان دانست.
مديركل سلامت و جمعيت خانوادة وزارت بهداشت، با بيان اين مطلب كه كاهش استروژن و يائسگي در زنان مشكلات مضاعفي را بر آنان تحميل مي‌كند، گفت: «بسياري از كشورها از اين موقعيت سني استفاده كرده و مراكز مشاورة يائسگي راه‌اندازي كرده‌اند. چرا كه، با توجه به وسعت و گستردگي مسائل سلامت اين گروه سني، همكاري صحيح كادر پزشكي و پيراپزشكي الزامي است.»
دكتر عصمت باروتي، مشاور وزير بهداشت در امور زنان، گفت: «افزايش اميد به زندگي سبب شده كه يك‌سوم زندگي زنان پس از يائسگي سپري مي‌شود و اغلب با شكاياتي نظير گرگرفتگي، پوكي استخوان و درد اندام‌ها همراه است. بنابراين بايد شرايطي فراهم شود كه زنان پس از يائسگي زندگي با كيفيت مطلوب، بدون درد و بيماري و اختلالات حركتي و ناتواني داشته باشند.»
وي اضافه كرد: «اگر زنان در سنين باروري تغذية مناسب، تحرك كافي و اجتناب از عوامل مخاطره‌آميزي همچون چاقي، كم‌تحركي، و سيگار داشته باشند و در معرض نور آفتاب قرار گيرند، داراي استخوان‌بندي مناسب مي‌شوند و در دوران يائسگي و سالخوردگي كمتر دچار عوارض مي‌شوند.»

دكتر مصطفي حمديه، روانپزشك، در خصوص مشكلات عصبي دوران يائسگي مي‌گويد: «بانوان در سنين يائسگي تصور مي‌كنند كه مشكلات جدي عصبي پيدا مي‌كنند، درحالي‌كه اين تصور غلط است و بيشتر بانواني با مشكلات عصبي مواجه مي‌شوند كه در دوران قاعدگي، زايمان و پس از زايمان مشكلات عصبي جدي داشته‌اند. خانم‌ها به‌طور طبيعي در اين دوره واكنش‌هاي عصبي از خود بروز مي‌دهند كه در حد بيماري نيست.»
وي اضافه كرد: «با توجه به اينكه 10 تا 15 درصد زنان در طول زندگي ممكن است دچار افسردگي شوند، فقط در زناني كه سابقة شخصي و خانوادگي بيماري افسردگي را داشته باشند، بيماري عود مي‌كند و به درمان‌هاي دارويي نياز است. اگر هورمون‌درماني و داروهاي ضدافسردگي توأماً استفاده شود، مشكلات عصبي اين دوره تحت كنترل قرار مي‌گيرد. از سوي ديگر، همراهي همسر و فرزندان در كنترل افسردگي زن بسيار مؤثر است و اگر زن يائسه را درك كنند و او را همراهي كنند، مي‌تواند به‌خوبي اين دوره را طي كند.»
دكتر فرح فرزانه، متخصص زنان و فلوشيب انكولوژي زنان، در خصوص شايع‌ترين سرطان‌هاي زنان در يائسگي، گفت: «سرطان‌هاي تخمدان، سرويكس (دهانة رحم) و آندومتر (رحم) شايع‌ترين سرطان‌هاي زنان‌اند. به‌طوري‌كه سرطان تخمدان هشتمين، سرطان آندومتر يازدهمين، و سرطان سرويكس سيزدهمين سرطان شايع زنان در ايران در سال 2004 ميلادي گزارش شده است.
عوامل خطر سرطان‌ها به يائسگي ربطي ندارد و، با افزايش سن، احتمال ايجاد برخي سرطان‌ها، به‌ويژه سرطان‌هاي مذكور كه در حدود 50 تا 60 سالگي (حوالي سنين يائسگي) رخ مي‌دهد، افزايش مي‌يابد.
ژنتيك، يائسگي ديررس، بلوغ زودرس و استفاده از موادي نظير پودر تالك در ايجاد سرطان تخمدان مؤثر است، ناباروري هم ممكن است در ايجاد سرطان تخمدان نقش داشته باشد. از آنجايي كه تخمك‌گذاري در تخمدان‌هاي پلي‌كيستيك وجود ندارد و يكي از تئوري‌هاي ايجاد سرطان تخمدان، تخمك‌گذاري‌هاي ماهانه است، تخمدان پلي‌كيستيك عامل خطر ايجاد سرطان تخمدان نيست ولي عامل خطري براي ايجاد سرطان رحم است. افزايش هورمون استروژن در سندروم تخمدان‌هاي پلي‌كيستيك، مهم‌ترين عامل خطر براي سرطان رحم است.»
در يك سيكل منظم قاعدگي، از ابتداي سيكل، هورمون استروژن و، از اواسط سيكل، پروژسترون افزايش مي‌يابد و قطع همزمان اين دو هورمون باعث ريزش ديوارة رحم مي‌شود. به علل مختلف، در بعضي از خانم‌ها، ميزان استروژن بدون توليد پروژسترون افزايش مي‌يابد. از آنجايي كه استروژن زياد باعث افزايش تكثير سلولي مي‌شود، سلول‌هاي داخل رحم و خطر سرطان رحم را افزايش مي‌دهد. بنابراين در زناني كه قرص‌هاي پيشگيري از بارداري استروژني استفاده مي‌كنند يا زنان يائسه‌اي كه با استروژن تنها هورمون‌درماني مي‌شوند يا زناني كه تومورهاي توليدكنندة استروژن دارند، در مبتلايان به سيروز كبدي كه استروژن در بدنشان از بين نمي‌رود و دفع نمي‌شود، يا در زناني كه به هر علت ميزان استروژن در بدنشان بالاست و پروژسترون وجود ندارد، احتمال ايجاد سرطان رحم افزايش مي‌يابد.
دكتر فرزانه علت اصلي ايجاد سرطان سرويكس را ويروس پاپيلوماي انساني (Human Papilloma Virus) دانست كه، در 7/99 درصد موارد ابتلا، ويروس وجود داشته است. خوشبختانه واكسن عليه ويروس كشف شده و تأثيرش صددرصد است. انجام تست پاپ‌اسمير (تست سرطان) از شروع ازدواج تا 65 سالگي هر 3 تا 5 سال نيز در تشخيص سرطان سرويكس مؤثر است. بنابراين پيشگيري اوليه و ثانويه براي اين نوع سرطان وجود دارد.
وي ادامه داد: «از آنجايي كه سبك زندگي، تعداد حاملگي، تعداد فرزندان، سن بلوغ، يائسگي و وضعيت اقتصادي‌ـ‌اجتماعي زنان در بروز سرطان‌ها بررسي مي‌شود، مشخص شده كه سرطان رحم در قشر مرفه و طبقات اقتصادي‌ـ‌اجتماعي بالا و سرطان سرويكس در افراد فقير با سطح اقتصادي‌ـ‌اجتماعي پايين بروز مي‌كند، افرادي كه ممكن است از نظر مالي هم فقير نباشند ولي از نظر فرهنگي فقير باشند و خود را به يك رابطة جنسي محدود نكنند و يا از وسايل پيشگيري و محافظتي نظير كاندوم استفاده نكنند.»
وي چاقي دوران بارداري و يائسگي را براي ايجاد سرطان تخمدان متفاوت دانست و گفت: «چاقي دوران باروري اگر مانع تخمك‌گذاري شود، احتمال خطر را كاهش مي‌دهد، ليكن چاقي و سن بالا، به‌دليل اينكه استروژن در بافت چربي است نه در بافت تخمدان، احتمال خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزايش مي‌دهد. استفادة درازمدت از قرص‌هاي پيشگيري از بارداري 50 تا 80 درصد احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را كاهش مي‌دهد.»
دكتر فرزانه توصيه كرد زنان يائسه‌اي كه لكه‌بيني يا، بعد از نزديكي، خونريزي دارند به متخصص زنان مراجعه كنند تا، در صورت بروز مشكل، خيلي زود تشخيص داده شود. چرا كه سرطان تخمدان علائم زودرس ندارد، ليكن در تاريخچة اكثر بيماران نفخ شكم ديده مي‌شود و بيمار اغلب عنوان مي‌كند كه 5 تا 10 سال است كه به‌دليل نفخ شكم به متخصص گوارش مراجعه مي‌كند. البته هر نفخ شكمي علامت سرطان نيست، ولي خانم‌هاي با سن بالا و يائسه، در صورت نفخ شكم، احساس فشار روي مثانه، بروز علائم گوارشي نظير بيرون‌روي زودرس يا يبوست، بهتر است علاوه بر مراجعه به متخصص گوارش به متخصص زنان هم مراجعه كنند و مورد بررسي قرار گيرند.
دكتر شهرزاد زاده مدرس، متخصص زنان و فوق‌تخصص ناباروري، در خصوص يائسگي و مشكلات ناشي از خشكي واژن گفت: «كاهش ميل جنسي يكي از مشكلات شايع دوران يائسگي است و بررسي‌ها نشان داده كه علت عمدة آن خشكي واژن است كه قابل درمان است. ضمن اينكه بيماري‌هاي قلبي‌ـ‌عروقي، ديابت، بيماري‌هاي استخواني، عضلاني، آرتروزها، شكستگي‌هاي اندام‌ها و ناتواني‌هاي جسمي و افسردگي در روابط جنسي اثر دارد.»
وي اضافه كرد: «قبل از ورود به يائسگي بايد آمادگي در زنان ايجاد شود. همان‌گونه كه براي بلوغ، دختران جوان را آموزش مي‌دهيم، بايد علائم يائسگي را هم آموزش دهيم، مسائل اجتماعي و مشكلات جسمي و روحي ناشي از يائسگي را در نظر گيريم و در جهت حل آنها برآييم. اگر زنان را قبل از ورود به 50 سالگي آماده كنيم، پس از ورود به مرحلة يائسگي از زندگي لذت مي‌برند و زندگي باكيفيتي خواهند داشت.

http://www.salamatnews.com/uploade/w...band-white.gif
افزايش خواب پس از زايمان موجب کاهش اضافه وزن دوران بارداري مي‌شود
نتايج حاصل از تحقيقي که بر روي مادران بارداري که به تازگي فارغ شدند انجام شد، نشان مي‌دهد که خواب زياد باعث کاهش اضافه وزن ناشي از دوران بارداري اين افراد مي‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، اين تحقيقات نشان مي‌دهد؛ مادراني که 5 ساعت يا کمتر از آن مقدار مي‌خوابند در زمان 6 ماهگي کودکان خود حدود 4 برابر بيشتر از مادراني که ساعت خواب و استراحت آنها کامل است تمايل به حفظ اضافه وزن خود دارند؛ به طوري که اين اضافه وزن تا يک سال بعد از زايمان ادامه دارد.
دکتر « گاندرسون » از دانشگاه کاليفرنيا گفت: ما مي دانستيم که کم خوابي با چاقي و افزايش وزن در ارتباط است ولي مطالعات اخير نشان مي‌دهد؛ در مادراني که به تازگي فارغ شده‌اند، خوابيدن به اندازه کافي (حتي 2 ساعت بيشتر) به اندازه بهره‌مندي از يک رژيم غذايي مناسب و نيز انجام تمرينات ورزشي مي‌تواند مفيد واقع شود.
دکتر گاندرسون در اين مطالعه، 940 مادري که تازه فارغ شده‌اند را مورد بررسي قرار داد و به اين نتيجه رسيد که مادراني که 5 ساعت يا کمتر مي خوابند به نظر مي‌رسد، 5 کيلوگرم بيشتر از سايرين کمتر وزن از دست مي دهند. همچنين مادراني که 7 ساعت يا بيشتر مي‌خوابند ، تمايل بيشتري براي کاهش وزن دارند.
نتايج اين مطالعه بيانگر آن است که مادراني که تازه فارغ شده‌اند بايد به فکر راهي براي افزايش ساعات خواب براي خودشان و فرزندشان باشند.

تغيير بافت‌ پوششي‌ گردن‌ رحم‌




گاهي‌ خونريزي‌ بدون‌ توجيه‌ از راه‌ مهبل‌



چاقي‌



در زمان‌ خونريزي‌ قاعدگي‌، به‌ جاي‌ تامپون‌ از بالشتك‌ مخصوص‌ استفاده‌ كنيد.




- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل كنترل شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند