[amir ahmadi]

سختی مرگ و دریغ دنیای از دست رفته بر انان جمع گردید -دست و پاهاشان سست گردید و رنگهاشان دگرگون .سپس مرگ هر چه بیشتر به درونشان وارد شد تا میان هر یک از انان با گویایی او حایل شود و او در میان کسان خود با چشم خویش می نگرد و با گوش خویش می شنود .با عقل سالم و خرد بر جا می اندیشد که عمر خود را در چه راهی تباه کرد و باخت .و روزگارش را در چه حالی گذراند .به یاد اموالی می افتد که جمع کرد و در به دست اوردنش از حلال و حرام چشم پوشید و ان را از جاهایی که حلال و حرام ان اشکار یا شبهه ناک بود به چنگ اورد .زیانهای جمع اوری ان گریبانگیر او گشته و از جدایی ان اگاه شده است.برای بازماندگانش می ماند تا در نعمت ان به سر برند و از ان بهره گیرند .پس برای دیگری گواراست و بر پشت او بار گران و شخص پای بسته گروگان ان است.