خورشید دارد غروب میکند
نشانی از بادبادکهای من نیست
حالا که میتوانم آنها را به همه ی شبهایم وارد کنم
حالا که در پاشنه ی کفشم رشد کرده ام
حالا که امضایی دارم
و می توانم تقاضای مهاجرت بنویسم
بادبادکهای من هرگز آن سوی غروب پرواز نکردند
وگرنه دستهای مرا با خود میبردند
وگرنه دستهایم با نخهای کشنده شان میرفتند
همیشه صدائی بود که نمی گذاشت،که فرمان میداد
بیا پایین دختر
دم غروبی
از لب بوم
بیا پایین
بیا پایین
بیا پایین
بیا پایین
بیا پایین
بیا پایین.......