مادرم
ای عزیزتر از جانم
تو را سپاس که پا به پای من می آیی تا به قله های دور !
تا جایی که فقط خدا میداند و بس...!
دلبندم
تو را سپاس که زیباترین افسانه ی شب های تنهایی منی!
تو را سپاس که با منی!
من همیشه با تو خواهم بود حتی آن هنگام که جان در بدن و نفسی در نگاهم نیست !
من با تو خواهم بود!
تو را سپاس ... .
__________________
همراه بسیار است اما همدمی نیست
مثل تمام غصه ها این هم غمی نیست
دلبسته ی اندوه دامن گیر خود باش
از عالم غم دلرباتر عالمی نیست
|