[Setare]

این یک استحاله بزرگ جامعه شناختی است یا اتفاقی که صرفاً در ساحت اقتصاد گردشگری ایران رخ می دهد؟ به هر حال، نکته ای بس قابل تامل است که مشهد،توریستی ترین شهر ایران، دارنده بیش از نیمی از کل هتلهای کشور، اکنون در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است.

آمار می گوید در تابستانی که گذشت، متوسط اشغال هتلهای مشهد به چهل درصد هم نرسید. این در حالی است که برای اولین بار در تاریخ مشهد در نوروز گذشته نیز دست کم چهل درصد از ظرفیت اشغال هتلهای مشهد خالی مانده بود. به طور معمول ظرفیت اشغال هتلها در مشهد طی فروردین و تابستان جبران فصل کم تردد سفر یعنی پاییز و زمستان را می کرده است .اما برای آنکه هتلداری ضرر نکند، ظرفیت اشغال در تابستان باید از هفتاد درصد فراتر برود، وقتی این ظرفیت از چهل درصد هم کمتر شده، به معنای آن است که هتلدار ضرر خواهد کرد و ناچار به اخراج شماری از کارکنان یا حذف بخشی از خدماتش خواهد شد. نگران کننده تر این است که روند کاهش ورود زائر به مشهد که از سالیان پیش آغاز شده اکنون (به ویژه درسه سال گذشته) سیری شتابناک پیدا کرده است.تداوم روند موجود در آینده نزدیک (شاید حتی تا پاییز آینده) مشهد را با بحران بزرگ اقتصادی و اجتماعی روبرو کرده و به ورطه ورشکستگی خواهد انداخت.
مدیران محلی عجالتاً در این باره منفعل مانده اند. آنها می گویند احتمالاً گسترش سفر به مناطقی مثل ترکیه، دبی، تایلند، مالزی و... عامل کاهش سفر به مشهد است. یک دلیل دیگر کم علاقگی جوانان و نوجوانان برای سفر به خراسان رضوی است. دست کم اینکه این نسل حداکثریک بار مشهد می آید و برای دفعات دیگر سفر، غالباً ترجیح می دهد یک مقصد خارجی را تجربه کنند.
ظاهراً موضوع خیلی پیچیده است و مثل همه دیگر مسائل ایران، می توان برای آن یک وجه سیاسی هم در نظر گرفت.
اگر چه قطعاً از منظر اقتصاد گردشگری موضوع به پیچیدگی وجه سیاسی جامعه شناختی آن نیست. گفتنی است که در غلتیدن مشهد به رکود و ورشکستگی در حالی رخ می دهد که کیش و شیراز امسال نوروز و تابستان پررونقی را گذراندند و شیراز با بیش از هشتاد درصد ظرفیت اشغال شلوغ ترین فروردین خود را تجربه کرد و طی دو سال گذشته هم با وجود همه مشکلات و بگیر و ببندها، متوسط ظرفیت اشغال هتلها در کیش از پنجاه درصد پایین تر نیامده است.
مشهد دومین شهر پر جمعیت ایران و در شعاع 1000 کیلومتری پیرامونش فعال ترین و بزرگترین حوزه اقتصاد و کسب و کار به شمار می رود. ورشکستگی این شهر پهنه عظیمی از جغرافیای ایران و میلیونها نفر از هموطنان ما را با پیامدهای منفی روبرو خواهد کرد.
نویسنده: ناصر کرمی


http://www.iren.ir