باز هـــم ســـوی تو آیـم کاسه ام خالیــست بـاز
هیــچ دربــی جـز درت جـــانا به رویــم نیست باز
تشنـــه ام من تشنه تر از هر زمان در این کویـــر
چشم این عطشان به سوی ساغرِ ساقیست باز
مــی تــــراود بــر لبـــم نامــــت و بغضـی در گلـــو
از فـراقت بر دو چشـمم اشکِ غـم جاریـــست باز
در فـــــراقت ایــن دلـــم بــــس آرزو پـــــرورده بــود
در حضـــورت لیـــــــک دل را آرزویـــی نیـــست باز
دانم این راچون بخواهی گوشه چشمی کافی است
روی خـــود بنــــمای بر چشمی که بارانیـست باز