ما
ما نام خود ز صفحهء دلها ستردهایم
در دفتر جهان ، ورق باد بردهایم
از صبح پرده سوز ، خدایا نگاه دار
این رازها که ما به دل شب سپردهایم
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|