[مهرگان]

نوشته اصلی توسط Ghazal.banoo

[IMG]http://*****************/images/9qv2iz3hzpqy3tian6c.jpg[/IMG]

در کافه

در کافه مردی را دیدم
که با حسرت، تکه ای نان را
مثل شناسنامه
یا عکس عاشقی مرده
تا می زد.

ریچارد براتیگان

-------------------

۷ آوریل۱۹۶۹

امروز
این قدر حالم بد است
که می خواهم شعری بنویسم
مهم نیست این
یا یکی دیگر

ریچارد براتیگان

-------------------

30 سنت، دو کرایه، عشق

وقت سوار شدن به اتوبوس
شدیدن به تو فکر می کردم
۳۰ سنت کرایه را دادم
گفتم: دو نفر!
یادم نبود تنها هستم!

ریچارد براتیگان

-------------------

چوب

مثل درخت
در تاریکی پیر می شویم
و ارواح مان را می بینیم
که لباس های چوبی شان را
عوض می کنند.
فقط چوب
حرف آخر را می زند

ریچارد براتیگان

نوشته اصلی توسط Ghazal.banoo

چقد دلم تنگ شده برا اینجا...
کتابم دست دوستم بود که شهر دیگه ای درس می خونه. تعطیلات برگشته شمال برام آورده : )

چشم هایمان
افتاد
به هم

او با صدایی
سرد تر از
یک پرنده ی مرده
( یا
شاید
دو پرنده مرده بود؟)

گفت
"سلام."

ریچارد براتیگان/.

غزل خانوم
خیلی قشنگ بود
حتما از کاملترین مطالب درباره ریچارد براتیگان هستش، اما من تو گوگل پیدا نکردم اینجا رو، کاش تگ داشته باشه این تاپیک