[افسون 13]

می رسد روزی كه تو یادم كنی
از حصار غصه آزادم كنی

همچو شیرین بازگردی سوی دل
آتشی بر جان فرهادم كنی

این خراب خسته از صد عشق را
بازیابی یا كه آبادم كنی

باز می جویم شبی این وصل تو
آید آیا لحظه ای شادم كنی؟

این عجب عشقی است می پیچد به جان
شور تو خواهم كه بنیادم كنی

با تو می گوید امید از سوز دل
تا بسوزانی و بربادم كنی