[چرو]

بیوگرافی استاد مجید محمدی اکبری

استاد مجید محمدی اکبری



مجید محمدی اکبری به سال 1337 در تبریز متولد شد. دوران ابتدایی را در دبستان فیاض تبریز ومتوسطه را در دبیرستان تمدن همان شهر به اتمام رساند. وی به سبب علاقه وافر به هنر فرش از همان دوران دبیرستان جذب آن شد؛ و در نخستین گام ها به طور خصوصی هنر نقاشی و طراحی را نزد استاد خیابانی فرا گرفت. علاقه او به این کار تا بدان جا بود که وی در کلاس های درس مدرسه طراحی گل و پرندگان را تمرین می کرد. به همین جهت همواره مورد سرزنش معلمین و تنبیه های کلاسی قرار می گرفت.
دوران تحصیل او در دبیرستان مصادف بود با ازدواج خواهر بزرگتر. این ازدواج علاوه بر آن که موجب عروس شدن خواهر شده بود، فرصت بی نظیری را نیز برای فعالیت های آتی او فراهم آورد. چرا که شوهر خواهر از سویی طراح فرش بود، و از سوی دیگر صاحب کارگاه قالی بافی بود. خود او در خصوص اولین مواجه اش با کارگاه قالی بافی می گوید:"روزی که من برای اولین بار کارگاه قالی بافی را از نزدیک دیدم از شدت ذوق و هیجان زبانم بند آمده بود، و به هیچ وجه نمی توانستم احساس خود را پنهان نگه دارم".
مجید اکبری با وجودی که طرح های آذربایجان را آموخته بود و بواسطه آشنایی با آن ها کسب و کار و معیشتی برای خود داشت، از فقدان آشنایی و عدم شناخت خود با نقشه فرش های اصفهان و کرمان و کاشان و... گلایمند و نا خرسند بود. این شد که وی شروع به تحقیق در زمینه طراحی و رنگرزی فرش نمود.
وی در سال 1357به سفارش استاد تبریزی به مرحوم استاد نادری، در تهران، معرفی شد. محمدی اکبری در تهران و نزد استاد نادری شروع به جمع آوری اطلاعات و افزودن دانش خود در مورد نقشه های رنگی ( رنگ ونقطه ) نمود؛ و به سبب این که با فن "نقطه با قلم مو" آشنایی نداشت، این فن را از استاد نادری فرا گرفت.
پس از کسب مهارت و کارورزی نزد استاد نادری، محمدی اکبری توسط استاد نادری به استاد ارچنگ، در اصفهان، معرفی شد؛ و استادِ اصفهانی پس از بررسی کاری هایش، او را به شاگردی پذیرفت. به گفته خود محمدی اکبری دو سال شاگردی در نزد استاد ارچنگ تاثیر شگرفی بر او گذاشته بود و وی همواره از این دوران به عنوان ایامی خوش و تاثیر گذار یاد می کند.
دوران شکل گیری انقلاب و حضور مردم در تظاهرات مختلف موجب شده بود که دیگر کمتر کسی سفارش طراحی و بافت قالی بدهد. این کاهش سفارشات این امکان را برای محمدی اکبری فراهم می نماید تا وی بیشتر غرق تحقیق و مطالعه بر روی سبک نقشه های مناطق مختلف ایران شود. به علاوه این فرصت موجب می شد که وی بیشتر به تمرین و مطالعه روش "نقطه و رنگ" و آموزه های استاد ارچنگ بپردازد.
در اردیبهشت سال 1363 وی جهت اخذ ویزای آلمان به تهران آمد. اما سرنوشت دیگری در انتظار او بود. وی هنگام عبور از خیابان فردوسی با آگهی ای برخورد می کند که بر روی آن نوشته شده بود: "به طراح فرش نیازمند هستیم".
محمدی اکبری با دیدن آن آگهی به آن شرکت رجوع می کند. او در آن شرکت به استاد پاک دست که همشهری اش بوده معرفی می شود. به دلیل این که زمان بازنشستگی استاد پاک دست فرا رسیده بوده و مدیریت شرکت با درخواست استعفا او- مگر به شرط این که طراحی همچون او به شرکت معرفی و جایگزین وی گردد- مخالفت می کرده؛ استاد پاک دست از محمدی اکبری می خواهد تا چند نمونه کارش را به وی نشان دهد. از این رو استاد پاکدست برای شناخت از سطح کار و مهارت محمدی اکبری، یک قالیچه به او سفارش می دهد و متذکر می شود که اگر کار او مورد پسند شرکت قرار بگیرد او می تواند استخدام شود، در غیر این صورت طرح او مرجوع می شد.
به هر تقدیر محمدی اکبری با پیشنهاد استاد پاک دست موافقت می کند و حدود یک ماه بعد طرح انجام شده و به اتمام رسیده را به وی ارائه می دهد. طرح ارائه شده بلافاصله به تأیید مدیرعامل شرکت آقای محمد رضا عابد نیز می رسد و او به استخدام شرکت در می آید.
کار در شرکت موجب می شود که وی با ابعاد گوناگون و تمامی مراکز فرش بافی ایران آشنا شود. علاوه بر این سفارشات شخصی نیز افزایش می باید و او برای پاسخگویی به نیاز مشتری های شخصی و امور شرکت، شب ها را نیز به کار مشغول می شود. تا جایی که شرکت موافقت می کند که او صبح ها دیرتر از موعد مقرر بر سرکار حاضر شود.
در شرکت نقشه های زیادی طراحی شده بود و همه آن ها در بایگانی موجود بود. محمدی اکبری از این فرصت استفاده می کند و جهت پیشبرد کارها و تجربه هایش به طور مرتب آن ها را مطالعه و بررسی می کرد. از میان آن طرح ها طرح های استاد پاک دست بسیار زیبا ، فنی وقوی اجرا شده بود به طوری که دیگر نیازی به تکرار آن ها نبود، اما طرح هایی مانند طرح گل ومرغ یا "گل فرنگ" سبک قاجار در میان آن طرح ها غایب بود. به خصوص این که در آن سال ها طرح های "گل فرنگ" رواج زیادی داشت، و پرداختن به آن ها در طراحی فرش های شرکت ضروری بود. از این رو محمدی اکبری پرداختن به طرح های "گل فرنگ" را به مدیریت شرکت پیشنهاد می دهد که بلافاصله مورد پذیرش قرار می گیرد. محمدی اکبری برای پیشبرد این طرح خود پیشگام می شود و طرح هایی را به کمسیون شرکت پیشنهاد می کند که مورد تایید قرار می گیرد.
پیشینه و مهارت در هنر نقاشی این امکان را برای محمدی اکبری فراهم می کند که در طرح هایش ابداع و نوآوری داشته باشد. این پیشینه دیرین همراه با راهنمایی استاد محتلف راه را برای او هموارتر ساخت.
استاد مجید محمدی اکبری در سال های کار در شرکت در اولین دوره نمایشگاه بین المللی فرش تهران حضوریافت و در اولین دوره تقدیر نامه از سازمان توسعه وصادرات را دریافت کرد.
در سال 1374 وی از شرکت استعفا کرد و دفتر طراحی مستقلی را برای خودش تاسیس کرد. او برای پیشبرد کار دفتر و کارهایش از 21 نقاش و طراح دعوت به کار کرد و به طور شبانه روزی همراه با آنان به کار تولید نقشه فرش مشغول شدند.
چهار سال بعد از دفتر آموزش روستاییان (گروه آموزش های فنی وحرفه ای رسمی) سفارش کتاب طراحی نقشه عیوب نقشه فرش12 را پذیرفت و به اتمام رساند. این کتاب توسط مرکز نشر وتصویر به چاپ رسید.
وی در همین سال ها با اتحادیه تولیدکنند گان فرش جهاد همکاری نزدیک وگسترده ای پیدا کرد؛ که مهمترین این همکاری سفارش طرح و رنگ آمیزی نقشه فرش مسجد حضرت علی (ع) شهر هامبورگ آلمان بود که به وی محّول شد. آن، فرش دایره به مساحت 200 متر بود که در آن زمان بزرگترین فرش دایره محسوب می شد.
استاد مجید محمدی اکبری در دانشگاه الزهرا، دانشگاه هنر اصفهان، دانشگاه علمی کاربردی و کمیته امداد برای تدریس به دانشجویان و هنرجویان مطرح شد که مورد استقبال وی قرار گرفت و در این مراکز به کار تدریس نیز مشغول شد.
محمدی اکبری درسال 1378 مجوز تأسیس آموزشگاه طراحی فرش را از سازمان فنی وحرفه ای کرج دریافت کرد. این آموزشگاه که نام "گلبرگ نو" را بر خود داشت، به عنوان نخستین آموزشگاه طراحی فرش در ایــران به حساب می آید. با آغاز به کار کردن آموزشگاه "گلبرگ نو" وی نمایشگاهی را تحت عنوان "نقش جان" در سالن وزارت فرهنگ وهنر کرج برپا کرد که با استقبال بی نظیری روبرو شد. پس از دو سال فعالیت آموزشگاه "گلبرگ نو"، محمدی اکبری نمایشگاهی از کارهای هنر جویان خود را در نمایشگاه بین المللی فرش ترتیب داد؛ که آن نیز مورد پسند بازدید کنندگان قرار گرفت.
در سال 1381 و پس از فوت مرحوم استاد رسام عرب زاده ، خانم عرب زاده با محمدی اکبری تماس می گیرد و به وی عهده دار شدن بخش مدیریت تولید و طراحی این بنیاد را پیشنهاد می کند. این پیشنهاد مورد موافقت قرار می گیرد و حدود دو سال ادامه می یابد.
در سا ل 1382 محمدی اکبری آموزشگاه "گلبرگ نو" را از کرج به تهران، واقع در خیابان دکتر فاطمی، انتقال می دهد و با همراه 32 نفر به کار خود ادامه می دهد. دو سال بعد نیز نمایشگاهی را در استانبول ترکیه تدارک می بیند.
محمدی اکبری علاوه بر کار طراحی فرش در زمینه مجسمه سازی و نقش برجسته سفال نیز صاحب فن است. بدین جهت وی در سال 1385 در نمایشگاه دو سالانه سفال وسرامیک کرد و این بخش از مهارت های خود را نیز به معرفی گذاشت. علاوه بر این وی در دو سال اخیر چندین نمایشگاه در محل آموزشگاه "گلبرگ نو" با عنوان های "سفال نقش بر جسته" و... دایر کرده است. نا گفته نماند که از کشورهای ترکیه وهند بارها از او دعوت به همکاری شد، ولی به سبب ناسازگاری با روحیه وی این پیشنهادات مورد قبول واقع نشد.
درسال 1391 سازمان بازرگانی استان تهران جشنواره ونمایشگاه فرش دستبافت استان تهران را برگزار کرد که وی به عنوان طراح مقام اول این جشنواره را به خود اختصاص داد وصاحب لوح تقدیر شد.
از دیگر افتخارات مجید محمدی اکبری می توان به: دریافت لوح تقدید و جایزه نمایشگاه تجلیل از استاد محسن محسنی در موزه هنرهای معاصر تهران در سال 1387، همکاری با شرکت گره در پروژه فرش عمان در سال 1388، و دریافت نشان درجه دو هنر از وزارت ارشاد در سال 1390 اشاره کرد.