[behnam5555]

استاد عزیز شاهرخ
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
بیوگرافی آقای عزیز شاهرخ در ویکی پدیا

عزیز شاهرخ از خوانندگان مطرح کرد است.
او ساکن شهر مهاباد است و به زبانهای کردی و فارسی آواز می‌خواند.
عزیز شاهرخ در سال ۱۳۱۷ در شهر مهاباد در کردستان دیده به جهان گشود. صدای عزیز صدایی منحصر به فرد و دل‌نشین بود و خانواده‌اش نیز بسیار خوش صدا بودند بطوریکه پدر و برادر بزرگتر عزیز هم به خواندن علاقه داشتند. عزیز شاهرخ با شنیدن آثار استادانی چون سید علی اصغر کردستانی و کاویس به آواز علاقه‌مند شد. او هیچ گاه به صورت حضوری در خدمت استادی درس آواز نگرفت اما با تمرین از روی صفحات ضبط شده گرامافون، آواز را از اساتیدی نظیر محمد صالح دیلان، طاهر توفیق و حسن جزراوی فرا گرفت. وی همچنین محضر استاد محمد ماملی را در آواز و خوانندگی درک کرد.
در سال ۱۳۳۶ برای نخستین بار صدای شاهرخ از رادیو مهاباد به گوش همگان رسید.
حرفه اصلی او معلمی بود اما علاوه بر آن به شعر هم می‌پرداخت تا آنجا که برای آوازهایش ترانه‌هایی می‌سرود. همچنین به آهنگسازی روی برخی ترانه‌ها می‌پرداخت که ماحصل آن تصنیف‌هایی مثل از تنهایی، تو دریایی، شورش ناامیدی، ده‌ت به رستم، آسمان شین (آبی) بود.
عزیز شاهرخ دارای سبک خاصی در آواز است که این سبک آواز در موسیقی کردستان مختص او و بسیار پرطرفدار است.او به موسیقی کردی و مقام‌های کردی (قطارکان) مسلط است. مقام شیرین بیان یکی از شاهکارهای اوست که به سبک خود آن را ادا می‌کند. او در چهار کشور دارای مردم کرد زبان یعنی ایران، عراق، سوریه و ترکیه شهرت دارد و یک هنرمند بین‌المللی کرد به حساب می‌آید.
عزیز شاهرخ تا کنون با نوازندگان چیره دستی همکاری داشته است که از میان آنها می‌توان به استاد مجتبی میرزاده مخصوصا البوم از دست عشق و مقام هیوای شیرینم و......همراه این استاد بزرگوار اشاره کرد و همچنین گروه کامکارها، جلیل عندلیبی، سعید فرجپوری، حسین حمیدی، محمد فیروزی، بهرام ساعدو گروه آبیدر اشاره کرد. از مشهورترین آلبوم‌های او آلبوم‌های زمانه، از دست عشق و روناک با آهنگسازی و تنظیم: حمید رضا خجندی هستند.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

مصاحبه با آقای عزیز شاهرخ

کلاس ششم دبیرستان (کبیری) رو تمام کردم و دوره تربیت معلم رو در ارومیه به پایان رساندم. حدود 4-3 معلم بودم و در سال 1342 به دست ساواک دستگیر شدم و منو به تهران فرستادند. سه سال و نیم در زندان تهران بودم و در فاصله ی این 3 سال و نیم پدر و برادرم رو از دست دادم و وقتی که آزاد شدم تشکیل خانواده دادم. در مورد خانواده هم ما کلا صدای خوبی داریم.
برادر بزرگم خیلی صدای خوبی داشت ولی متاسفانه دچار بیماری شد و چون میدانست من صدای خوبی دارم همیشه صفحات استادانی چون سید اصغر و ملاکریم و ... را برایم می آورد و من از روی صفحات ضبط شده گرامافون استادان سید اصغر و ملا کریم ترانه های زیادی را یاد گرفتم.
بعد از اینکه این مراحل برایم پیش آمد و جوان بودم و زندان بودم این خاصیت در درونم مانده بود. بالاخره به وسیله ی برادری به نام سید رحیم قریشی به سوی خوانندگی کشیده شدم. تا الان حدود 36 آلبوم دارم ولی من خوانندگی رو کار اصلی ام (منبع درآمد) انتخاب نکرده ام و حتی آن وقت هم که از زندان آزاد شده بودم کار و کاسبی میکردم.
وقتی که از زندان آزاد شده بودم 10 سال محرومیت اجتماعی داشتم یعنی نمیتونستم دوباره به شغل خودم برگردم. بعد از 10 سال دوباره امتحان دادم این بار به فرهنگ و هنر رفتم. 6 سال هم آنجا بودم و دوباره رد شدم. در این فاصله یعنی از سال 1360 تا الان کار و کاسبی خودم رو کرده ام.
بعضی وقت ها آهنگی رو ضبط کرده ام ؛ بعضی وقت ها کنسرتی داشته ام.
این مختصری از زندگی من است که تقدیم این جوان خوب میکنم.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

بیوگرافی آقای عزیز شاهرخ در کتاب "تاریخ مهاباد" نوشته سید محمد صمدی (1373)

از هنرمندان بنام و اجراکننده آهنگهای سنگین کردی، آقای عزیز شاهرخ می باشند. اشعار بیش از یکصد ترانه ای که تا امروز اجرا کرده اند در کتابی ١٩٥ صفحه ای تحت عنوان "تۆ ده ریامی" ژیان و گۆرانی­یه­کانی هونه­رمه­ند عه­زیز شاروخ تالیف یوسف احمد با شرح حال نسبتا جامع و ممتعی که به قلم خود آقای عزیز شاهرخ نوشته شده است ، جمع آوری گردیده.
از صفحه ١٦ تا ٥٢ این کتاب شرح حال و بیوگرافی آقای شاهرخ است. از صفحه ١ تا ١٥ را گردآورنده نوشته است. آقای شاهرخ لطف کردند و روزهای ٢٣ و ٢٤ فروردین ماه ١٣٧٣ این کتاب را در اختیارم گذاشتند که من از روی آن کتاب مطالب زیر را استخراج کرده ام. البته هنوز کتاب به چاپ نرسیده که امیدوارم به چاپ برسد:
در سال ١٣١٧ شمسی در محله "قه بران" که امروزه جزوه خیابان وفایی در شهر مهاباد است به دنیا آمدم. وقتی ٦-٧ ساله بودم دیدم سه خواهر و یک برادر دارم. مادرم پسر و دختر دیگری نیز به دنیا آورد که پسره در کودکی بدرود حیات گفت ولی دختره هنوز زنده است. پدرم - عبدالله - و پدربزرگم اهل پژدر کردستان عراق بودند. پدربزرگم در جوانی به کردستان ایران آمد و در یکی از روستاهای منطقه منگور ماندگار شد و با دختری از ایل منگور ازدواج نمود.
مادرم - آمنه - اهل "نهری" کردستان ترکیه بود که در جنگ بین الملل اول همراه برادرش آواره ایران شده بود و پدر و مادر و خانواده اش را روسها کشته بودند. با کمال تاسف ، برادرش هم در بازار قدیمی ارومیه به دست جیلوها کشته می شود.
اسماعیل آقا (سمکو) که رهبر روحانی جیلوها (مارشیمون) را کشته بود ، آنان هم به تلافی قتل رهبرشان در خیابان ها و بازار ارومیه هر کس را که دیده بودند، بلافاصله کشته بودند. برادر مادرم فدای این انتقامجویی جیلوها شده بود.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در سال ١٣٣٩ شمسی در شهر مهاباد به پایان رساندم و برای ورود به مرکز تربیت معلم به ارومیه رفتم. در سال ١٣٤٠ شمسی با عنوان معلم شروع به کار کردم و در سال ١٣٤٢ ش از سوی ساواک بازداشت شدم و در سال ١٣٤٥ش از زندان رهایی یافتم. در آذرماه همان سال با دختری مهابادی "کبری غوثیه" وصلت نمودم که حاصل آن پنج فرزند دختر بوده است.
امیدوارم کتاب ارزشمند آقای شاهرخ به چاپ برسد و علاقه مندان دنباله سرگذشت پر پیچ و خم و طاقت فرسای این هنرمند بزرگ را در آنجا مطالعه کنند.
آقای شاهرخ دست به کار جالبی هم زده اند. بعضی از بیت های زیبا و فولکلوریک کردی را بصورت نثر ساده و تا حدودی مختصر درآورده اند که یکی از آنها "لاس و خه زاڵ" است. چنانکه این نوشته ها نیز به چاپ برسند ، جای خود را خواهند یافت.
از ترانه های آخر کتاب "تۆ ده ریامی" دو بیتی های زیبای زیر را که سروده - شه ریف - شاعر پر احساس کرد هستند، به عنوان حسن ختام مبحث می آوریم :
شه­ وی تاریکه لێم شێواوه رێگا ... به­ یانه هاتوو زۆری ماوه رێگا
ژیانی من وه­ کوو ئه­ و شه ­و وه­ هایه ... به ­هه­ ر لادا ده­ چم به ­سراوه رێگا
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

ویدیوی مصاحبه در آپارات :
http://www.aparat.com/v/ambjY