علی بداغی شاعری معاصر و خوش ذوق (معرفی مجموعه اشعار و ابیات و کتب علی بداغی)
بهمن علاءالدين (مسعود بختياری)
سلام اي از تبارِ خستهي من!
پرستوي اسيرِ سنگ و آهن!
قرارِ ما و باران، روزِ جمعه
به يادِ بيقراريهاي بهمن
علي بداغي
اينك تو و من، ترانهاي بهتر از اين؟
گردآمدِ عاشقانهاي بهتر از اين؟
ابري ست نگاهمان، خجالت نكشيم!
بارانكِ بيبهانهاي بهتر از اين؟
علي بداغي
كم بگو ”من“ ، اين منِ ابليسِ با ”ما“ دشمن است
هرچه بدبختي در اين دنياست كارِ اين ”من“ است
هر ”من“ي آتشْبيارِ معركهي اهريمن است
جز ”من“ ِ ”بهمن“ كه الحق در خورِ آبهمن است
علي بداغي
من ... نه! ”ما“! از نسلِ انگار از دماغِ فيل افتادهستِ ”من“، ما خستهايم
من ... نه! ”ما“! در به روي نسلِ دائم دشنه در جيب و به لب لبخندِ ”من“، ما بستهايم
من ... نه! ”ما“! راستي رحمت به شيرِ گاوِ مادرمرده، الّا ”ما“ ندارد بر زبان
”ما“ ... آري ”ما“! به پاسِ بيقراريهاي بهمن، با قرارِ ”دوستت دارم“ به هم پيوستهايم
علي بداغي
ايلِ در تاريخِ تنهايي به جرئت بيبديل!
ايلِ رنجشهاي زود و گريههاي بيدليل!
نسلِ ”ما“ در انتظارِ پاسخِ نسلِ ”من“ است:
خانعموي ما كجا، اين جا كجا، ايلِ جليل؟
علي بداغي
كاش قومِ عاشقان هم سرزميني داشتند
تا مگر اسطورههاشان را در آن ميكاشتند
راستي! بابا! عمو بهمن كجا، اين جا كجا!؟
بخشي از تاريخِ ما را سرسري انگاشتند
علي بداغي
بنْگ بُكُن ايلِنه هَم با بُهار محرمِ اين قومِ ندارد قرار!
هيمه بِنِه هَم مِنِ چاله دِلا سرد شده وارِ نياكانِ ما
مر تو بِشُگْني به غَريوي زِنو عشق به دلها بدهد رنگ و بو
نهْل وِل اُبوهه سَرْاَوْسارِمون وحشتمان بازكشد تا جنون
علْق نَداره تَوِ حَرْفا تُونه درد به دوشِ دلِ عاشق بنه
لحْد بُكُن او دلِ دالِنْجِتِه بلكه بفهمد كرِ دنيا چته
ار بِشِرَقْني و زِنو دَرْوَني خوشهي ”ما“ سر كشد از هر ”من“ي
اوْرِ تياته بِتُرُكْن و بِوار تا بهسرآيد عطشِ انتظار
لوْدَگِه دارِه زَنِه زَرْده هَني يخ زده تاراز ز بيبهمني
ديمه نيا وا خُو كه واكِل زَنِه اسب، تو را ميطلبد، يكتنه
يادِ تُو تَشْ وَنْدِه بِه باوينِهها رستمِ دلنازكِ آيينهها!
نشْتْ بيَشْنِنْ تُونه اي روزِگار يوسُفِ ”ما“ را به ”زليخا“ چه كار!؟
علي بداغي
تسلْاي دلِ انبوهِ بهماتمْبرخاستگانِ بيناموآوازه در فِراقِ آن خَلوتْگُزينِ بيهمْطرازوآوازه بر باغِ احساساتِ ما باريد تا شكوهِ شگفتِ شكوفهي عشق در خشكْْْنشينِ چشمهسارانِ چشمهاي هميشهمشكوكمان مهربانْ بهارا كه بهمن بود! از درِ سبز و بيچفتوبستِ احساسش علي بداغي
بيقراريهاي غريبِ يك قوماند كه بر سفرهي حقيرِ روزمرِگي براي دلِ پاكْ بيچِرامبتلاي خويش علي بداغي
وبلاگ رسمی شاعر خوش ذوق جناب علی بداغی
کلیک کنید (ديندامال)
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
ویرایش توسط امیر عباس انصاری : 11-12-2008 در ساعت 04:08 PM
|