دانشمندان به تازگی دریافته‌اند كه منظومه شمسی ما با ضربه‌های میدان مغناطیسی بین ستاره‌یی از اعماق فضا دچار فرورفتگی و قرشدگی شده است.
این اطلاعات به وسیله فضاپیمای «وویجر» آژانس فضانوردی آمریكا (ناسا) در طول سفر ۳۰ ساله‌اش به لبه منظومه شمسی به دست آمده است.
ادوارد استون، دانشمند ماموریت «وویجر»(VOYAGER) در موسسه فن‌آوری كالیفرنیا در این زمینه گفت: محققان تا مدت زیادی تصور می‌كردند كه منظومه شمسی خمیده شده اما هرگز تاكنون به مدارك علمی مستقیم و صریح در این زمینه دست نیافته بودند.
به گفته این دانشمندان، فضاپیمای «وویجر - ۲» وارد تكان پایانی شد كه تقریبا یك میلیارد مایل در نیمكره جنوبی هلیوسفر منظومه شمسی از «وویجر - ۱» پیشتر رفته است.
تكانی پایانی یك منطقه متلاطم فراتر از مدار پلوتون است؛ جایی كه بادهای خورشیدی نشات گرفته از خورشید به میزان قابل توجهی به دلیل برخورد با گاز رقیق فضای بین ستاره‌یی آرام می‌شوند.