غم پاییزی
بیایید و ببینیدم
های مردم با شما هستم
صدای زوزه ی باد و صدای خش خش برگم
که من همسایه ی مرگم، نه بی رنگم
پر از نارنجی و زردم
که من عریانی اشجار تابستان
منم من این خزانستان
منم پاییز افسرده، دل آزرده، تمام شوق پژمرده
و گورستان صد ها آرزو سینه
و شاید هم دلم مرده
بیایید و ببینیدم
خزانم من خزانستان
جفای مهر شوریده
و گل های پلاسیده
و رقص برگ در بادم
تمام گرمی رنگم
وجود روشن پاییزی نامم نه از ننگم
تمام ماضی و آینده را پاییز می بینم
تمام روز و شب ها را غم انگیز و ملال انگیز می بینم
نمی دارد کسی هم دوستم ای دل
چرا دلخوش به پاییزی کند مردم؟
برای برگ ریزانش؟ برای لختی سبزان پا بر خاک؟ برای چه؟
ولی می گویم ای مردم بیایید و ببینیدم
خزانم من خزانستان و شاید لذت باران
چه می داند کسی شاید
مبارک باد میلادم
رفیق آشنایی ها نه زجر این جدایی ها
چه می داند کسی شاید......
...
..
.