مرسی ادری جان .. یجورایی موافقم
درمورد کتاب درسی , همیشه گفتم.. این کتابا، ادبیات رو اون طور که هست نشون نمی ده !
یه شعر از نیما میذاره و یه دونه از سهراب .. بچه ها جایگاه و ارزش واقعی اینارو نمی دونن.. جایگاه اسطوره توی شعر سهراب و نمیشناسن !
(بیشتر روی کتابای راهنمایی و دبیرستان تاکید دارم.. مقاطعی که تقریبا استارت جدی صحبت کردن از ادبیاته و اولین تصویر های جدی توی ذهن بچه ها از همین دوران نقش می بنده تا......... دانشگاه)
درمورد نقد .. اولا شاید یکم دلخور می شدم از نقد, کم کم یاد گرفتم توی پیشرفتم خیلی هم موثره
الان همیشه توی انجمن ادبی داوطلب نقدم .. هر وخ بحث نقد میشه دبیر انجمنون سریع منو نیگا می کنه , منم میگم چیه ؟ بازم قربانی این هفته منــــــم ؟
با نقدای قوی و موثر و سازنده ای که روی کارام شد خیلی چیزا رو یاد گرفتم، دیدم نسبت به شعر و ادبیات خیلی عوض شد
حالا دیگه به هر شعری نمی گم قشنگ .. فرق پر کردن شعر با واژه های قشنگ و یه شعر واقعا ناب و قشنگ رو می فهمم
و البته نقد جدی و اصولی نه تنها باعث دلزدگیم نشده .. بلکه علاقه م دوصدچندان و البته خاص تر شده ...