[رزیتا]

• گلوكوم (آب سياه چشم) (Glaucoma)

اين بيمارى زمانى اتفاق مى افتد كه به دليل خارج نشدن مايع زلاليه، فشار داخل چشم بالا مي رود و عصب بينايى آسيب مى بيند. گلوكوم يكى از خطرناك ترين انواع بيمارى هاى چشم است، زيرا هيچ گونه علامت خاصى ندارد و فرد هنگامى متوجه بيمارى خود مى شود كه رشته هاى عصب بينايى كاملاً از بين رفته و ديد به شدت افت پيدا کرده است.

آب سياه دو نوع دارد كه به نوع باز و بسته تقسيم مى شود:

در نوع باز، تخليه زلاليه به كندى صورت مى گيرد كه سبب تجمع آن و بالا رفتن سريع فشار داخل چشم مى شود. گلوكوم باز در ابتدا، علامت خاصى ندارد،ولى با پيشرفت بيمارى آرام آرام ميدان بينايى محدود مى شود تا اينكه در مرحله ايى،فرد ديدش را كاملاً از دست مى دهد.

گلوكوم بسته بسيار پرعلامت است. در اين نوع كه با درد چشم، تهوع، سردرد، قرمزى چشم و تارى ديد همراه است، فرد مى تواند در طول مدت كوتاه، بيمارى خود را درمان كند. البته اگر موفق به شناسايى بيمارى خود در مراحل اوليه شود.

بالا بودن سن، سابقه ابتلا به آب مرواريد، نزديك بينى و استفاده از داروهاى كورتونى از ديگر عوامل ابتلا به گلوكوم است كه بايد مورد توجه افرادى كه شرايط فوق را دارند، قرار گيرد.
• آب مرواريد(كاتاراكت) (Cataract)

آب مرواريد از نظر علمى يعنى ايجاد هر نوع كدورت در عدسى چشم. تغيير در ساختار پروتئينى چشم كه در اثر ضربه، مصرف برخى داروها، قرار گرفتن در معرض تابش مستقيم نور خورشيد و بالا رفتن سن اتفاق مى افتد، مهم ترين دليل كدر شدن عدسى چشم است.
آب مرواريد

سرعت ايجاد آب مرواريد، نزد افراد مختلف فرق مى كند و حتى ممكن است بين دو چشم متفاوت باشد. آب مرواريد هايى كه با افزايش سن ايجاد مى شوند، طى چند سال به تدريج به وجود مى آيند. ساير آب مرواريدها كه در اثر مواردى نظير بيمارى قند ، مصرف كورتون و واردشدن ضربه بروز مى كنند، به سرعت طى چندين ماه پديد مى آيند كه سريعاً نيز باعث كاهش ديد مى شوند. معاينه دقيق و ساليانه در افراد زير 50 سال و معاينه هر 6 ماه يك بار در افراد سالمند از مهم ترين راهكارهاى پيشگيرى از كاتاراكت به شمار مى رود.