[زکریا فتاحی]

The messenger who arrived from the land of my friend
Brought a charm, fragrant, and in the hand of my friend.
Wonderfully displayed her beauty and her glory
With the tales of noble and regal stand of my friend.
My heart took in the good news, though coy and shy
My heart readily will serve every command of my friend.
Thank heavens for the help of smiling fate
Runs smooth every errand of my friend.
The revolving orbs and the firmament have no say
They move at every wish and demand of my friend.
If the winds of calamity blow in both worlds
My eyes upon the composure, calm & bland of my friend.
Bring me a rare jewel, O gentle morning breeze
Since you have blown over the very sand of my friend.
We stand in Love's land, while our needs grand
Sweet dreams never brought a hair strand of my friend.
Hafiz, fear no foes who reprimand my friend
Thank God, I am not ashamed of me and of my friend.

آن پیک نامور که رسید از دیار دوسـت
آورد حرز جان ز خط مشکـبار دوسـت
خوش می‌دهد نشان جلال و جـمال یار
خوش می‌کند حکایت عز و وقار دوست
دل دادمش به مژده و خجلت هـمی‌برم
زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست
شـکر خدا کـه از مدد بخـت کارساز
بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست
سیر سپـهر و دور قمر را چه اخـتیار
در گردشـند بر حسب اختیار دوسـت
گر باد فتنه هر دو جهان را به هـم زند
ما و چراغ چشم و ره انتـظار دوسـت
کحل الجواهری به من آر ای نسیم صبح
زان خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست
ماییم و آستانـه عـشـق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست
دشمن به قصد حافظ اگر دم زند چه باک
منت خدای را که نیم شرمسار دوست