تقدیم به دلربایی که هنوز دلم در دستانش اسیر است.
دلربای مهربونم چرا بیگانه شدی
جغد شوم روی بام دل ویرانه شدی
خنده های تلخ من سکوت دل بریدنه
گریه های بی صدام فرصت بی تو بودنه
اگه صد بارم بگی که دیگه دوستم نداری
بازم از خدا میخوام برام شقایق بیاری
تنها یادگار من همین گل شقایقه
اگه پر پر بشه بازم میدونی که عاشقه
تو میدونی میمونم حتی اگه نخوای منو
پا میذاری رو دلم میخوای بری میگم نرو
|