[امیر عباس انصاری]

اشعار فاطمیه - امید مهدی نژاد

بر ساحل شكافته پهلو گرفته بود

ماهی كه از ادامه شب رو گرفته بود

آرامشی عجیب در اندام سرو بود

گویا تنش به زخم تبر خو گرفته بود

دستی به دستگیره دروازه بهشت

دستی دگر بر آتش پهلو گرفته بود

برخاست تا رسد به بهاری كه رفته بود

آهوی عشق بوی پرستو گرفته بود

آن شب چگونه مرگ به بانو جواز داد؟

او كه همیشه اذن ز بانو گرفته بود

از كوچه‌های شهر صدایی نشد بلند

نعش مدینه در تب شب بو گرفته بود

پشت زمین شكست، خدا گریه‌اش گرفت

وقتی علی دو دست به زانو گرفته بود

امید مهدی‌نژاد

********************

اشعار فاطمیه - علی اکبر لطیفیان

در می زنند فکر کنم مادر آمده

از کوچه ها بنفشه ترین مادر آمده

او رفته بود حق خودش را بیاورد

دیگر زمان خونجگری ها سر آمده

وقتی رسید اول مسجد صدا زدند:

بیرون روید دختر پیغمبر آمده

سوگند بر بلاغت پیغمبرانه اش

با خطبه هاش از پس آنها بر آمده

سوگند بر دلایل پشت دلایلش

در پیش او مدینه به زانو در آمده

مردم حریف تیغ کلامش نمی شوند

انگار حیدر است که در خیبر آمده

وقتی که رفت از قدمش یاس می چکید

یعنی چه دیده است که نیلوفر آمده ؟

گنجینه های عرش الهی برای اوست

هرچند گوشواره اش از جا در آمده

در کنج خانه بستری آماده می کنم

در می زنند فکر کنم مادر آمده

علی اکبر لطیفیان

*******************

اشعار فاطمیه - مجید لشگری

شمـع وجود فاطمـه سوسو گرفتـه است

شب با سکوت بغض علی خو گرفته است

آتـش گـرفت جـان علی با شرار آه

وقتی که از ولی خدا رو گرفته است

در دست ناتوان خودش بعد ماجرا

اين بار چندم است كه جارو گرفته است

قلب تمام ارض و سماوات و عرش و فرش

یک جـا بـرای غـربـت بـانو گـرفته است

حـتی وجـود میخ و در و تـازیـانـه ها

عطر و مشام از گل شب بو گرفته است

بـا ازدحـام مـوج مخـالف بیـا ببین

کشتی عمر فاطمه پهلو گرفته است

مردی که بدر و خیبر و خندق حماسه ساخت

سـر در بغــل گـرفتــه و زانــو گـرفـته است

مجيد لشكري

*******************

اشعار فاطمیه - یاسر مسافر

كاش می شد بنویسند مرا سینه زنت

كاش می شد بنویسند به نام حسنت

كاش در اول پرونده ی دنیائیمان

بنویسند غلام پسر بی كفنت

كاش می شد كه مرا دست كرامات شما

بنویسد اسیر غم و در د و محنت

غزل مرثیه ی روضه ی ما هستی تو

من همان شمع برافروخته ی انجمنت

راستی مادر مظلومه ی غربت زده ام

در سوالم . جرم تو چیست ؟ چرا هی زدنت ؟

از هجوم در و دیوار و دستی سنگین

درد می كرد نگفتی ....همه جای بدنت

پیرهن بافته ای بهر حسین اما حیف

گفت زینب كه غارت شده آن پیرهنت

یاسر مسافر

******************

اشعار فاطمیه - علی اکبر لطیفیان

از آسمان آمدم من از سمت عرش يگانه

از آن طرف ها كه بامش هرگـز ندارد كرانه

اول بنـا بود چندين و چنـد روزي بمانم

در گوشه اي از مدينه در برهـه اي از زمانه

نزديك هجده نفس بود عمرم در اين خاك خاكي

يك عمر هجده بهاره يك عمر پيغمبرانـه

مي خواستم پر بگيرم برگردم آنجـا كه بـودم

بالم شكست و نشستم دو ماه در كنج لانه

كردند كاري كه هر شب پيش نـگاه مدينه

سر مي زدم كوچه كوچه ، در مي زدم خانه خانه

هم دستم از شانه افتـاد هم شانه از دستم افتـاد

تـا كه پريشان بمانـد اين گيسوي دختـرانه

بالم اگر پر بگيرد پـرواز از سر بگيـرد

ديگـر نمي ماند از من حتي نشان ِ نشانه

من مال اينجـا نـبودم تـا كه در اينجـا بمانـم

از آسمان آمدم من پس مي روم سمت خـانه

علی اکبر لطیفیان

*******************