[ساقي]

نيگو’هم كه ، زِ عربها به عجم ها چه رسي

همه دونِن كه چه بيد چونكه ’هوشاهكار تونه ِ

هر رسولي اِفِرِستي و كتابي داره

يا ’كرِت يا’كرِ گَو’ت يا كه جلودار ِ تو نه ِ

آ’دمِه گول اِزَني و اِ’كونيس ’ور مِنِه باغ

اِنِهي تِرد بريشِس كه يو دي، وار ِ تو نه ِ

آبِر’وسِه اِبَري سي دو سه كَپ گَندم و جو

سي چه گندم نخورِه پَس ’يوچه سركار ِ تو نه ِ

هو كه شيطونِه و ئي گولِ به آ’دم زِيدِه

گوش و ’نفتِس بكَنَي خوس ’دزَ بازار تو نه ِ

باغِتِه ’رفت به َيه شَو و ’گر’هد از چنگِت

ميل ِ ’خت بيد كه بَرِه َارنه گرفتار تو نه ِ

’گديه ِ روز قيامت زِ ’لر اِ’خوم ’مو حِساو

تو چه داديس؟ ’هو چه داره؟ چه بدهكار ِ تو نه ِ

’كر َ يارونه ِ اتومبيل ’سواري دادي

منكر بيدِنِته ، ’لر كه طرفدار ِ تو نه ِ

حق تو داري بكني هر چه به دنيا بِخويي

چون همه بيد و نَبيد زِنده زِ پِندار ِ‌ تو نه ِ

هر بنايي كه بسازِن همه ويرون اِبوهه

غير پاينده فقط گنبد دوار ِ تو نه ِ

افسر ئي فخر بَسِه سي تو كه بعد اِز مرگت

اسم ’لر تا به ابد زنده ز اشعار تو نه ِ

....