[amir ahmadi]

چه شتابی هست در نهاد ما ادمیان إچه عجولانه گام بر می داریم با این گذر تند زمان و این گذر پر شتاب عمر.کاش این لحظه ها را که در ان فرصت بودن یافته ایم از دست نمی دادیم .کاش نه انتظار فردا و نه حسرت گذشته امروزمان را از بین نمی برد.کوچکترها در ارزوی بزرگ تر شدن و بزرگترها در اندیشه انچه از دست داده اند.