نوروز در اشعار پارسی(2)
خرّمي صحن باغ با تو خراميدن است
فرّخي صبح عيد با تو صفا كردن است
فروغي بسطامي
مباركتر شب و خرمترين روز
به استقبالم آمد بخت پيروز
دهل زن گر د و نوبت زن بشارت
كه دوشم قدر بود امروز نوروز
سعدي
ايّام بقا چو باد نوروزگذشت
روز و شب مابه محنت وسوز گذشت
تا چشم نهاديم بهم ، صبح دميد
تا ديده گشوديم زهم ، روز گذشت
معين الدّين شيرازي
نوروز تازه مي‌كند آئين باستان
ايران نوخوش است بدين خلعت نوي
شهريار
خجسته باد به ايران باستان نوروز
كه يادگار ز جمشيد كامكار آمد
شهريار
نوروز مي‌نوازد روح از نسيم اسحار
خورشيدمي‌درخشدبرچشمه هاي كهسار
شهريار
دوشيزگان نوروز صف در چمن كشيده
در بر قباي گلبرگ، بر سر كلاه گلنار
شهريار
اسْعَد َ الله لَكَ العيد به شكرانه بيا
كه مراديدن رخسارتوعيدي است سعيد
شهريار
عيد كسي ز داغ عزيزان عزا مباد
اي ساكنان كوي طرب عيدتان سعيد
شهريار
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
ویرایش توسط behnam5555 : 03-15-2010 در ساعت 10:28 AM
|