نمایش پست تنها
  #4  
قدیمی 12-31-2007
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
پیش فرض آیدین نیکخواه بهرامی ... رعنای بلند قامت و بلند پرواز ایرانی

آیدین نیکخواه بهرامی ملي پوش بسکتبال درگذشت


با کمال تاسف و ناباوری بازیکن ارزنده تیم ملی بسکتبال کشور و صباباتری ، آیدین نیکخواه بهرامی در حادثه رانندگی در جاده چالوس ، ساعت ۴ صبح امروز دار فانی را وداع گفت.مراسم تشيع جنازه ساعت 9:30 صبح فردا شنبه 8 دي از ورزشگاه شهيد شيرودي با حضور ورزشکاران و مسئولان ورزش برگزار خواهد شد.
مجله خانواده سبز درگذشت اين ورزشکار با ارزش را به خانواده محترم دکتر نيکخواه بهرامي و برادر داغدارش صمد نيکخواه بهرامي و جامعه ورزش کشور تسليت مي گويد.
بازيكن تيم بسكتبال صباباتري تهران همراه با نامزدش صبح امروز /جمعه/ در مسير جاده تهران چالوس با خودروي شخصي‌اش بر اثر برخورد با گارد كنار جاده ، دچار سانحه شد و هردو در دم جان باختند.

"نيكخواه بهرامي" از سن ‪ ۱۶‬سالگي تا كنون در تيم‌هاي بسكتبال نوجوانان، جوانان و تيم ملي حضور داشت و تابستان امسال به همراه تيم ملي در مسابقات جام ملت‌هاي ‪ ۲۰۰۷‬آسيا كه در ژاپن برگزار شد، توانست سهميه المپيك را براي بسكتبال كشورمان دريافت كند.

آيدين در شش سال گذشته در عضويت تيم بسكتبال صبا باتري قرار داشت و با اين تيم به موفقيت‌هاي بزرگي از جمله قهرماني در ليگ برتر باشگاه‌هاي كشور و قهرماني در جام باشگاه‌هاي آسيا دست يافت .

وي با عضويت در تيم ملي، عنوان نايب قهرماني در مسابقات "ويليام جونز " در تايوان را نيز كسب كرده بود.





و اين هم آخرين گفتگويي مجله خانواده سبز با خانواده نيکخواه بهرامي :


صمد و آيدين نيكخواه بهرامي؛ المپيــك، ما داريـم مي‌آييــم




در بيست و چهارمين دوره جام ملت‌هاي آسيا، ديگر كشورهاي شرق آسيا، از جمله تيم‌هاي چين، كره، ژاپن و فيليپين قهرمان نشدند و براي اولين بار جام به غرب آسيا آمدو اين بار سند قهرماني به نام مردان قدبلند ايراني خورد مرداني چون جابر روزبهاني، حامد حدادي، علي دورقي، آيدين و صمد نيكخواه بهرامي و... براي گفتگوي ورزشي اين شماره به سراغ دو برادر رفتيم، صمد و آيدين كه البته صمد، كاپيتان تيم ملي بسكتبال ايران است، مردي كه تنها دو سانت با دومتر فاصله دارد و برادرش كه 15 ماه از او بزرگ‌تر است، دو سانت از دو متر بيشتر ... از طرفي چند سالي است كه فدراسيون بسكتبال زحمات زيادي براي اين ورزش كشيده است و طي آن، با جمع شدن تعدادي جوان كه چند سالي است در كنار همديگر بازي مي‌كنند حالا به يك قدرت در آسيا تبديل شده‌اند. بسكتبال ايران، به عنوان تنها نماينده آسيا به جز چين كه ميزبان است، سهميه المپيك را براي دومين بار (1948 لندن) در تاريخ اين ورزش به دست آورد و اين چنين نمي‌شد، مگر به همت مرداني چون جابر با دو متر و 22 سانت قد، حامد حدادي با دو متر و 18 سانت، موسي نقي‌پور با دو متر و 11
سانت، علي دورقي با دو متر و ده سانت و... البته نبايد در اين بين از نقش «رايكو ترومن» مربي اهل صربستان غافل ماند، او در مدت هفت ماه، از بسكتبال ايران يك قدرت جديد قاره‌اي ساخت، گرچه نبايد از ديگر مربيان ايران كه پيش از آن، زحمات زيادي را متحمل شدند به سادگي گذشت. مهمان‌خانه صمد بوديم، گرچه به خاطر محدوديت صفحه نمي‌توانيم گفتگوي كامل با اين دو برادر را به صورت پرسش و پاسخ برايتان به رشته تحرير درآوريم، از اين رو به اجبار، گفتگو با اين دو برادر را به شكلي كه خواهيد خواند به رشته نگارش درآورديم.



دكتراي فيزيك
صمد در ارديبهشت‌ماه سال 62 به دنيا آمد، بچه خيابان شريعتي تهران، كوچه سهيل است و آيدين 15 ماه از او بزرگ‌تر و، برعكس صمد، مجرد است.
صمد دردانشگاه قبول شد، اما تصميم گرفت ورزش را ادامه بدهد، آيدين هم در مقطع كارشناسي تربيت‌بدني تحصيل مي‌كند، پدر و مادرشان استاد دانشگاه هستند و دكتراي فيزيك دارند. پدر محمدعلي ، استاد فيزيك دانشگاه خواجه نصير و مادر، استاد پيراپزشكي دانشگاه شهيد بهشتي...
صمد مي‌گويد: «سه سال و نيم است كه ازدواج كرده‌ام، همسرم به ورزش علاقه دارد، اما ورزشكار نيست، ضمن اين‌كه او دانشجو است.»

يك گله باز
آيدين مي‌گويد: همان طور كه فوتباليست‌ها در كوچكي در كوچه و خيابان دريبل تو گل و گل كوچيك بازي مي‌كردند، ما در محله‌مان، «يك گله باز» بازي مي‌كرديم، يعني يك حلقه بسكتبال در كوچه نصب كرده بوديم. صمد در ادامه گفته‌هاي برادر بزرگ‌تر مي‌گويد: البته پيش از اين‌كه بازي‌مان تمام شود با يكديگر دعوا مي‌كرديم، او مي‌گويد: نه ساله بودم كه به همراه آيدين به باشگاه شهيد چمران رفتيم و بسكتبال را به شكل جدي دنبال كرديم سپس در سطح نوجوانان و جوانان بازي كرديم. در مسابقات قهرماني كشوري شركت جستيم و از آنجا به شكل حرفه‌اي به بسكتبال ادامه داديم سپس به تيم ملي جوانان راه يافتيم و در سال 2000 با تيم جوانان ايران به مقام نهم رسيديم.
آيدين مي‌گويد: از سال 80 به عضويت تيم‌ملي درآمديم، من ابتدا به ايران نارا رفتم و صمد در صنام بازي كرد و پس از مدتي من سر از صباباتري درآوردم و صمد به مهرام پيوست، ضمن اين‌كه پارسال، صمد به عنوان يار كمكي به تيم ما آمد و توانستيم به اتفاق ديگر اعضاي صباباتري براي اولين بار به عنوان تيم ايراني قهرمان باشگاه‌هاي آسيا شويم.


شكست مصلحتي
جام ملت‌هاي آسيا از بدو آغاز، تنها تيم‌هاي شرق آسيا را به عنوان قهرمان مي‌شناخت، صمد مي‌گويد: اين جام دو سال يك‌بار برگزار مي‌شود و در سه دوره اخير، هميشه چين قهرمان شد، ضمن اين‌كه تيم چين يك سر و گردن از آسيا بالاتر است و در هر دوره حضور در المپيك را تجربه كرده است، اما امسال ما سنت‌شكني كرديم و توانستيم قهرمان جام ملت‌ها شويم.

آيدين مي‌گويد: ميانگين سني تيم ما بسيار جوان (52 سال) بود. صمد مي‌گويد: در مسابقات اخير به ترتيب تيم‌هاي فيليپين، اردن، چين، تايوان (چين تايپه)، قطر، قزاقستان و لبنان را شكست داديم، گرچه در مرحله دوم يك شكست مصلحتي را از لبنان پذيرا شديم، آيدين در مورد آن شكست مي‌گويد: چند تن از بازيكنان اصلي ما خسته بودند و احتياج به استراحت داشتند، ضمن اين‌كه كادر فني بر اين عقيده بودند كه در مرحله نيمه‌نهايي اگر حريف قزاقستان شويم، بهتر است تا حريف كره‌جنوبي، از اين رو مقابل لبنان شكست را پذيرا شديم، اما همان طور كه ديديد، در فينال، مقتدرانه لبنان را شكست داديم.
صمد مي‌گويد: طي اين سال‌ها، نتوانستيم مجوز حضور در المپيك و مسابقات جهاني را به دست آوريم و اين براي دومين بار پس از شصت سال بود كه بسكتبال ايران به المپيك راه يافت كه اميدواريم در تابستان سال آينده در المپيك پكن از حقانيت خود دفاع كنيم.
صمد بيشترين امتياز را براي ايران كسب كرد، او 117، آيدين 107 و گويا حامد حدادي 102 امتياز براي تيم‌ملي ايران كسب كردند كه به احتمال زياد يكي از اين سه نفر، به عنوان بسكتباليست سال آسيا انتخاب خواهند شد.
صمد مي‌گويد: اصلا برايم مهم نيست كه بيشترين امتياز را من كسب كردم، بلكه برايم موفقيت ايران، مهم بود، خوشبختانه نسل جديد بسكتبال ايران در تيم ملي همه جوان هستند و از همه مهم‌تر، تمامي نفرات از قد بلندي برخوردارند، او در ادامه مي‌گويد: حتي براي من كاپيتاني هم مهم نبود، از آنجا كه بازي‌هاي زيادي براي تيم ملي بازي كردم به عنوان كاپيتان تيم انتخاب شدم.


ترومن باتجربه
آيدين نيكخواه بهرامي مي‌گويد: رايكو ترومن در زمان يوگسلاوي سابق، مربي اين تيم بود، اما پس از فروپاشي، او رو به مربيگري باشگاهي آورد و تيم‌هاي باشگاهي زيادي در صربستان را هدايت كرد.
صمد مي‌گويد: صربستان پس از آمريكا، دومين كشوري است كه بسكتباليست به دنيا صادر مي‌كند و همين «رايكو ترومن»، بازيكنان زيادي را به دنياي بسكتبال جهان معرفي كرد، از مسئولان فدراسيون به ويژه آقاي مشحون رياست فدراسيون سپاسگزارم كه اين مربي درجه يك را به ايران آورد.آيدين مي‌گويد: من با آوردن مربي خارجي درجه 2 و 3 مخالفم، چرا كه پتانسيل نسل جديد بسكتبال بسيار بالاست، ما بايد مثل ترومن كه يك حرفه‌اي به تمام معناست، براي تيم‌هاي‌مان بياوريم تا آنان بتوانند تاكتيك درستي را به بسكتبال ايران تزريق كنند. اميدوارم اين روند همچنان ادامه پيدا كند، من به شما قول مي‌دهم كه اگر اين روند ادامه پيدا كند، بسكتبال ايران حرف‌هاي زيادي براي گفتن در سطح بين‌المللي خواهد داشت.

زندگي مشترك

انسيه خرقانيان همسر صمد نيكخواه، بازرگاني بين‌المللي خوانده است و توسط يك دوست مشترك با صمد آشنا شد كه اين آشنايي منجر به ازدواج شده است. او عاشق بسكتبال است و از اين‌كه شوهرش كاپيتان تيم بسكتبال ايران مي‌باشد، خوشحالي وصف‌ناپذيري دارد، او مي‌گويد: «آرزو دارم كه بسكتبال ايران در المپيك افتخار كسب كند.» او به زندگي اردويي صمد عادت كرده، چرا كه وي معمولا در اردوهاي باشگاهي و ملي به سر مي‌برد. صمد 20 ساله بود كه در سال 1382 ازدواج كرد، وي مي‌گويد: «ازدواج باعث پيشرفت در زندگي مي‌شود، زماني كه با همسرم آشنا شدم، فهميدم كه او همان زن ايده‌آلي است كه به دنبال او بودم و از اين بابت خداوند را شاكرم.»آيدين در مورد وضعيت مالي بسكتباليست‌ها مي‌گويد: تا چند سال پيش تعريف چنداني نداشت، اما حالا اوضاع خيلي بهتر شده و اغلب شركت‌ها متوجه شده‌اند كه بايد در اين رشته سرمايه‌گذاري كنند، در حال حاضر بيشتر شركت‌هاي صنعتي و توليدي بر روي بسكتبال سرمايه‌گذاري كرده‌اند كه اين موضوع را بايد به فال نيك گرفت.
صمد در ورزش چنين آرزويي دارد: «نه آرزوي من، بلكه آرزوي همه بسكتباليست‌هاست كه روزي در ليگ ABN بازي كنند.» صمد در پايان مي‌گويد: بايد بگويم كه ما بدون كمترين حمايت رسانه‌ها به اين مسابقات اعزام و قهرمان شديم، تمامي بازيكنان از دل و جان مايه گذاشتند و من به عنوان كاپيتان از همه آنان سپاسگزارم، اي كاش مطبوعات به اين ورزش اهميت بيشتري مي‌دادند، نه اين ‌كه وقتي مقام مي‌آوريم به سراغمان بيايند. با اين حال سپاسگزارم.


__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید