اینجا در این خانه ی کوچکم
هر چه به یادگار می نویسم
برای توست ...
لمس کن این کلمات را
تا بدانی نبودنت چقدر آزارم می دهد !
لمس کن کلماتی را که برایت می نویسم
تا بدانی چقدر جایت خالی است ...
و من ...که آرامم !
زیر این آسمان سیاه هم
لبخند میزنم هنوز ...
چرا که انگار هزار سال است که تو
هزار بار
دستان یخ زده ی کوچکم را
گرم می کنی ...!