[amir ahmadi]

منزهی تو چه شگفت است که من به زیان خود گواهی می دهم و اعمال نهان خویش بر می شمارم .و شگفت اور از این بردباری توست در برابر من و درنگ توست در مواخذت سریع من .واین نه بدان سبب است که مرا نزد تو ابرویی است بلکه به سبب مدارای تو ست با من و احسان تو در حق من.باشد از معصیتی که تو را به خشم اورد باز ایستم و از گناهانی که مرا فرسوده است دست بدارم.که عفو و بخشایش مرا از عقوبت و عذاب من دوست تر داری.