[مستور]

سپیده


در دور دست
قویی پریده بی گاه از خواب
شوید غبار نیل زبال و پر سپید
لب های جویبار
لبریز موج زمزمه در بستر سپید
در هم دویده سایه روشن
لغزان میان خرمت دوده
شبتاب می فروزددر آذر سپید
همپای رقص نازک نیزار
مرداب می گشاید چشم تر سپید
خطی ز نور روی سیاهی است
گویی بر آبنوس درخشد زر سپید
دیوار سایه ها شده ویران
دست نگاه در افق دور
کاخی بلند ساخته با مرمر سپید

سهراب سپهری