با مطالعه دقیق مباحث فمنیست ها ،اشکارا در می یابیم که این مباحث به طور کلی
بر برنامه ای کینه جویانه ،فرقه گرایانه،ضد مرد و ضد خانواده مبتنی است
که بناینهای سلامت فکری جامعه ما را تهدید می کند و هدفی هم جز این نداشته است
بنابراین،باید محتاطانه تر برخورد کنیم ؛زیرا فمنیسم افراطی
نوعی نظام اشتراکی است که به حداقل نیازهای زنان و مردان متوسل می شود
و از همین رو ،خیل بزرگی از انسانهای خوش باور را به دنبال خود می کشد
کنت مینوگ،منتقد زیرک و قاطع می نویسد:
نخستین قانون برای مطالعه ادبیات فمنیسم این است که هرگز فمنیسم را با زنان یکی ندانیم
زیرا زنان امریکای شمالی هیچ گاه یکپارچه از اهداف فمنیسم افراطی حمایت نکرده اند.
در نظرسنجی سال 1988 امرکا،فقط 18 درصد زنان جوان امریکایی خود را فمنیسم می دانستند.
و در انتخابات اخیر کانادا بر اساس امارگیری گالوپ فقط 18 درصد از زنان به حزب
سوسیالیست نئو دموکراتیک کانادا که دستور کار ان با دستور کار فمنیستهای افراطی
تفاوتی ندارد رای دادند.
تعداد بسیاری از زنان هر دو کشور ،طرفدار نقش های سنتی زن و مرد و خانواده هستند
با وجود این ،دولت های ناجوان مرد ما سالانه 60 ملیون دلار را صرف حمایت از گروههای
مدعی منافع زنان کرده اند،در حالی که بسیاری از این گروهها اشکارا دارای مواضع ضد خانواده هستند.
|