.برف و یخ!!!!
..یادش بخیر ..گذشته ها رو می گم ..یادمه توی زمستون اغلب وقتی صبح از خواب پامیشدیم ..پشت اورسی(پنجره های بزرگ قدیمی) یه لایه ضخیم و شیشه ای یخ دیده میشدد که حاصل میعان و بعد انجماد بخار آب موجود در هوای اتاق که از بازدم نفس اهل خونه و بخار کتری روی علائدین(بخاری های نفتی شبیه چراغ خوراک پزی) بوجود آمده بود ..وبه تعبیر من بوی سرمارو واقعاْ میشد حس کرد!! چه سرمایی بود اون روزها وقتی برف میومد حالا حالا ها قطع نمیشد! گاهی سه چهار بار در روز با پدرم میرفتیم برفهای پشت بام رو پارو میکردیم!! و بعدش با بانگلان(بام غلطان) پشت بام رو غلطک میزدیم! آخه اون موقع ها آسفالت و ایزو بام نبود شایدم بود ما نداشتیم! ولی اغلب خونه ها یا شیروانی داشتن و یا مثل خونه ما کاهگل بودن ! البته خونه ماهم دو قسمت داشت یه قسمتشم بعداْ شیروانی کردیم!..روزای برفی آنقدر برف ار پشت بام خونه ها توی کوچه ریخته میشد که کوههای بزرک برف کنار هر خونه ای بوجود میومد حتی کوچه های تنگ و باریک مسدود میشد و مردم برای عبور تونل میزدن!! باور کردنش برای امروزی ها خیلی سخته! اون موقع ها آنقدر برف زیاد بود که بعد از پارو کردن برف خیلی راحت از پشت بام میپریدیم روی برفهای ریخته شده تو کوچه!!! بعدش هم کندن غار توی کوههای برفی و سرسره بازی و ساختن آدم برفی! و گوله برف بازی!! یادمه دستامون از شدت سرما سیاه میشد!و به شدت دردناک! آنقدر خسته میشدیم که وقتی میرسیدیم خونه بعد از گرم شدن پای بخاری و یا علائدین خوابمون میبرد!! ...
اون موقع ها بچه ها و شاید خیلی از بزرگها در زمستان چکمه های لاستیکی میپوشیدن چیزی که الان دیگه تقریباْ منسوخ شده! آخه اون موقع برف و یخ و گل و شل خیلی زیاد بود الان دیگه همه جا آسفالته و خبری هم از برف و یخ نیست! یادمه برای اینکه روی یخها سر نخوریم روی اون چکمه ها جورابای کهنه میپوشیدیم تا زیرشون اصطکاک بیشتری داشته باشه! بعد از مدتی هم که زیرشون صاف میشد پدرم با چاقو برامون آج دارش میکرد!! خوب وضع مالیمون خیلی عالی نبود!
ولی امروز افسوس

...دیگه نه برفی و نه یخ و سرمایی! دیگه زمستون معنی خودشو از دست داده! طفلک بچه های امروزی کرمانشاه!