[SonBol]

همه رانندگان در خاطرات رانندگي‌شان به طور قطع يك روز برفي را به ياد مي‌آورند كه خودروي آنها در ميان توده‌اي از يخ و برف گير كرده است.
برخي از آنها از اين خاطره به عنوان يكي از پردردسرترين تجربه‌هاي رانندگي ياد مي‌كنند و بعضي ديگر، آن را مشكلي پيش پا افتاده در فصل زمستان مي‌دانند. اين دو تفاوت، ناشي از نحوه برخورد و آگاهي آنها در آن موقعيت است.
يك راننده حرفه‌اي و با تجربه بايد بداند كه:
مرحله اول: براي بيرون آوردن خودرو از برف اولين اقدام، قرار دادن ماشين در دنده يك و سپس فشار ملايم روي پدال گاز است، ولي اگر هنگام گاز دادن پياپي چرخ‌هاي ماشين روي برف چرخشي درجا دارند، از ادامه آن صرف نظر كنيد. پا را از روي پدال گاز برداشته، دنده عقب را بزنيد و دوباره روي پدال گاز كمي فشار دهيد و سپس آن را رها كنيد.
اين كار را با دنده يك و عقب 10 الي 12 بار و با فواصل زماني چند ثانيه‌اي تكرار كنيد. از گاز دادن اضافي و فشار به موتور بپرهيزيد.
مرحله دوم: اگر چرخ‌هاي خودروي شما علي‌رغم تلاش‌هاي فوق همچنان در برف مانده است، در مسير حركت چرخ‌ها به جلو يا عقب، پوششي روي سطح برف يا يخ ايجاد كنيد.
اين پوشش مي‌تواند تكه‌اي گوني، مقواي كارتن، تخته‌اي در گوشه خيابان و يا مشتي نمك يا شن و ماسه باشد. درواقع هدف ايجاد اصطكاك هرچه بيشتر بين چرخ‌ها و سطح زمين، از طريق واسطه‌اي زبر و بافت‌دار است.

نكته اول: در صورتي كه هيچ يك از موارد فوق در دسترس نباشد، مي‌توانيد از كفپوش‌هاي ماشين استفاده كنيد. كفپوش‌ها را در خودروهاي ديفرانسيل جلو در مسير حركت چرخ‌هاي جلو و در ديگر خودروها در مسير حركت چرخ‌هاي عقب قرار دهيد. سپس آرام شروع كنيد به گاز دادن.

نكته دوم: از راهكارهاي بسيار مفيد به خصوص در جاده‌هاي برف زده، كم كردن مقداري از باد لاستيك‌هاست. به اين ترتيب سطح اصطكاك لاستيك با زمين بيشتر شده، از سرخوردگي جلوگيري مي‌شود.

يك پيشنهاد متفاوت: هرگز پادري‌هاي پشت لاستيكي و بافت‌دار قديمي و كهنه مورد استفاده در سرويس‌هاي بهداشتي و آشپزخانه منزل‌تان را دور نيندازيد. اين پادري‌ها براي چنين شرايطي بسيار مفيد هستند. تعدادي از آنها را براي روز مبادا در صندوق عقب ماشين نگهداري كنيد.