[mohammad.90]

باید چند هفته صبر کرد تا بهانه معمول از مربیان فوتبال ایران گرفته شود؛ آنها که همیشه ضعف هفته اول را به گردن شروع بازی ها می اندازند

سایت گل -باید چند هفته صبر کرد تا بهانه معمول از مربیان فوتبال ایران گرفته شود؛ آنها که همیشه ضعف هفته اول را به گردن شروع بازی ها می اندازند. با اینکه در هر صورت و با وجود نام های تکراری روی نیمکت تیم ها نمی شود انتظار تغییرات زیادی در نحوه و شکل بازی ها داشت. برای همین هم کسی دوست ندارد مربیان جوان و تازه کار لیگ زمین بخورند. هفته اول که اینگونه به ما نشان داد که برنامه ها و تاکتیک های هجومی تیم هایمان سنتی باقی مانده اند.
ارسال از جناحین و از روی ضربات کرنر، اشتباه مدافعین و پنالتی همچنان پر طرفدارترین راه های گلزنی در بازی ها هستند. باز جای شکرش باقی است که دل بستن به نبوغ ستارگان برای تغییر نتیجه فقط از تیم های ستاره دار بر می آید وگرنه دیگر هیچ تیمی برای گلزنی زحمت نقشه کشیدن و برنامه ریزی به خودش نمی داد.
اما در این هفته چه اتفاقی افتاد؟

فجر3- ذوب آهن0
به نظر دیگر خبری از تیم کم نوسان نایب قهرمان آسیا نباشد. شاید مشکلات مالی، از دست دادن ستارگان و بازگشت به تفکرات سال های گذشته قدرت سبز و سفیدهای نصف جهان را ذوب کرده باشد. همان اندازه که چمن مصنوعی برای تیم جوان و مربی پیرمرد لیگ خوش یمن بود، برای مهمان ناخوشایند آمد. در اولین دیدار لیگ دوازدهم، انگیزه از تجربه ثمربخش تر جلوه نمود.

صبای قم4- پیکان0
با رفتن گواردیولا از بارسا، کار ویسی به مشکل و شاید سردرگمی برخورده است. او در مقابل شاگردان سابقش بدجوری قافیه را باخت. هرچند او برای القای شیوه اش به شاگردان جدید، بیشتر از هرکسی محتاج زمان است. در حالی که یحیی گل محمدی در اولین تجربه مربیگریش در لیگ برتر این شانس را دارد تا با صبای آسیایی، در عرصه مربیگری خیلی زود سر زبان ها بیافتد. مرد آرام و خوش اخلاق فوتبالمان تیم یکدستی دارد و از آنجایی که خودش کمترین حاشیه را داشته از این بابت خوشحال است که تیمی را در اختیار دارد که حواشی خاصی ندارد. البته که آنها شانس هم آوردند در بازی اول میزبان تیم تازه وارد لیگ بودند و به واسطه ضور ویسی روی نیمکت پیکان شناخت کافی از رقیب نیز داشتند.

گهر0- ملوان1
تیم بی خانمان های لیگ هرچقدر هم جنگنده و دونده باشد بی تجربست. آنها دور از خانه، میزبان میهمانانشان خواهند بود و طرفدارانشان مجبورند برای تماشای بازی های خانگیشان نیز مجبور به مسافرت شوند. شاید همین مساله تماشاگران تیم تازه وارد را عصبی می کند. نداشتن ورزشگاه استاندارد واقعاً آزار دهنده است اما مطمئناً دلیلی بر رفتارهای زشت و نکوهیده نیست. آنها باید بدانند برای رفع اشکالات در این فوتبال صبر ایوب داشته باشند! تازه اگر قرار بر نتیجه بخش بودن، باشد! ملوان هم دیگر آن تیم ندار لیگ نیست. تیم محبوب انزلی حالا اگر شانس هم داشته باشد خوشبختیش تکمیل است.

نفت تهران1- راه آهن1
راه آهن باید از یک امتیاز بازی اول راضی باشد. آنها در واقع پیش فصل و آماده سازی ابتدای فصل نداشتند. اتفاق نادری که فقط در لیگ حرفه ای ما می افتد. آن هم برای نه تنها یک تیم، بلکه چند تیم! دو تیم ریشه دار پایتخت همچنان در تهران مانده اند و این جای تعجب و البته خوشحالی دارد! برای رسیدن به روزهای خوب، این دو تیم باید به درخشش جوانان گمنامشان دل ببندند. آنها روی نیمکت مربیان مردان نام آشنایی دارند و همین باعث می شود تا علی رغم تماشاچی نداشتن، پیگیر حال و روزشان شویم.

نفت آبادان0- پرسپولیس1
برزیلی ها نباید از شکست مقابل کهکشانی های سرخ ناراحت باشند. آنها بی شک بهترین نمایش هفته نخست را برابر یکی از مدعیان اصلی قهرمانی لیگ به نمایش گذاشتند. بازیسازی از خط دفاعی (کاری که از مدافعان میلیاردی رقیب ندیدیم.) و با برنامه بودن از ویژگی های آنان بود. تنها عامل شکست آنها بدشانسی و البته علی کریمی بود. پرسپولیس بدون شماره هشت محبوبش حتی با حضور تمام خریدهای گران قیمت شبیه یک تیم معمولی بود. مخصوصاً وقتی بازوبند با ارزش کاپیتانی سرخ ها بر بازوی بازیکنی بسته باشد که اولین بازیش برای این تیم را تجربه می کرد. کاپیتانی یک تازه وارد از دیگر نشانه های آشکار جای خالی تعصب و وفاداری در فوتبالمان است. این بسیار آزار دهنده است که پرسپولیس بازیکنانی با سابقه در ترکیبش نمی بیند.

تراکتورسازی0- سایپا0
تنها بازی بدون گل هفته اول، کمتر از حضور رنگ باخته ی تماشاگران پرشور آذری ناراحتمان کرد. به نظر آنها نیاز به ابزاری برای حفظ شورشان دارند. تماشاگرانی که هرجا کم می آوردیم از آنها می گفتیم. 40 هزار نفر برای تماشای اولین بازی قرمزهای تبریز کم است. هرچه باشد اولین بازی هیجان خاص خود را دارد. امیدواریم در غیاب تماشاگران پر حرارت تیم جنوبی شاهین در لیگ دوازدهم از همین ابتدا کسی به شوق تراختوری ها اهمیت دهد. شاید هم این از خوش شانسی سایپای بی ستاره باشد که هنوز طرفداران تبریزی راه نیفتاده اند پای به یادگار امام تبریز گذاشت و با جنگندگی جوانانش توانست حریف آسیایی اش را متوقف کند.

سپاهان1- مس کرمان0
طلایی های نصف جهان ول کن لیگ نیستند. آنها تنها تیم مدیر و برنامه محور و البته بدون مشکلات مالی چند فصل اخیر فوتبال کشورمان هستند که به همین خاطر نیز همواره در بین مدعیان قرار می گیرند. شروع آنها مقابل رقیبشان در دربی صنعتی ها خوب بود. در طرف مقابل شاگردان قاسمپور که انتظارات بسیاری نیز از آنها می رود نیاز به زمان دارند تا ببینیم مس کرمان در چه حدّی است. آنها با تیمی که در اختیار دارند نباید کم توقع باشند.

داماش1- فولاد1
داماش همچنان با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کند. گرفتن یک امتیاز در بازی اول با وجود تمرینات آماده سازی ناقص نمی تواند نتیجه بدی باشد اما توقعات گیلانی ها بالاتر از این هاست. امیدواریم امید هرندی و مربیان جوان و کم تجربه ای از این دست قربانی اتفاقات غیر فوتبالی نشوند. کار او که در این شرایط سخت هدایت داماشی ها را بر عهده گرفته را فقط باید از لحاظ فنی بررسی کرد. درست برعکس حسین فرکی. مرد پخته با آن آرامش خاصش به مهد فوتبال ایران پای گذاشته و می داند کار کردن در اهواز با آن گرمای طاقت فرسا و بین فوتبال دوست های خوزستانی چقدر سخت است. مخصوصاً اگر در این شرایط پر توقع، گرد و غبار تکراری نیز باری اضافه کند.

استقلال1- آلومینیوم0
تیم اکبر میثاقیان تا در لیگ برتر جا بیافتد و به شیوه خودش بازی کند چند هفته ای فرصت لازم دارد. اما آبی های پایتخت می توانند از همین ابتدا با اتکا به توانایی ستارگان پرشمار خط میانی اش مثل بازی اول به نتیجه دلخواه دست یابد. بازگشت جان واریوی دوست داشتنی روی سکوها با گل، جالب توجه بود. او همچنان از جمله معدود بازیکنان لیگ است که می تواند به فوتبالیست هایمان یاد بدهد در فوتبال شوت های سه امتیازی هم وجود دارند. بعد از زدن گل قهرمانی در مشهد، این گل سه امتیازی هم ارزش های یک هافبک شوت زن را به خوبی نشان می دهد. بازی موثر و شوت های گره گشای او در این فصل شاید سپاهانی ها را بیشتر از هر کسی ناراحت کند. آنها فابیو را راحت از دست دادند. ضمن آنکه در سرمای اولین بازی ورزشگاه آزادی جای خالی امیر و اکبر در کنار زمین واقعاً حس می شد.