افسردگي و جنون ، عاقبت استفاده از مخدرها و روانگردان ها
در حالي كه كارشناسان معتقدند انزوا و افسردگي از عواقبي است كه در هنگام مصرف طولاني روانگردان‌ها ايجاد مي‌شود، روانشناسان تاكيد مي‌كنند كه گاهي جوانان براي اينكه از واقعيات زندگي دور باشند از روانگردان‌ها استفاده مي‌كنند
همچنين آنها معتقدند كه افراد از سن 17سالگي تا زير 30 سال تمايل زيادي به استفاده از محرك‌ها دارند و اگر مصرف اين روانگردان‌ها تا مدت طولاني ادامه داشته باشد، درمان آن بسيار سخت خواهد شد.
با اين اوصاف روانپزشكان معتقدند در جامعه ما، سوء مصرف الكل و بعد از آن سوء‌مصرف مواد‌مخدر و روانگردان‌ها، اختلالات خلقي مثل افسردگي و اختلال دوقطبي و در نهايت اختلالات سايكوتيك كه همراه با توهم و هذيان هستند، مثل اسكيزوفرني، از جمله اختلالاتي هستند كه بيشترين ميزان خودكشي و ديگركشي در مبتلايان به آن ديده مي‌شود.
دكتر بابك نژند، روانپزشك، با اشاره به اينكه بيماري‌هايي كه باعث خودكشي و ديگركشي مي‌شوند، از نظر شيوع فرق زيادي با هم ندارند،سوء مصرف مواد، به‌خصوص مواد‌مخدر جديد را مهم‌ترين اختلال رواني مي‌داند كه در آن فرد داوري خود را در برابر حقيقت از دست مي‌دهد و دست به‌خودكشي يا ديگركشي مي‌زند.
دكتر نژند با تاكيد بر اينكه اين مواد باعث افكار هذياني، بدبيني و توهمات بينايي و شنوايي مي‌شوند، ادامه مي‌دهد: علاوه بر اين، در خيلي از افرادي كه مبتلا به اختلال افسردگي هستند هم ممكن است فرد به‌خود يا ديگران آسيب برساند؛
به‌طوري كه ثابت شده چيزي نزديك به 15درصد افسرده‌ها در نهايت خودكشي مي‌كنند؛ يعني اين اختلال گاهي چنان روند افسار گسيخته‌اي پيدا مي‌كند كه جز نااميدي و خودكشي راه ديگري براي بيمار باقي نمي‌ماند.
الكل بيش از همه مقصر است
اما دكتر محمدعلي شهركي، روانپزشك نيز در توضيح طبقه‌بندي اختلالاتي كه منجر به صدمه به‌خود يا ديگران مي‌شوند، تأكيد مي‌كند كه بيشترين طيف خشونت نسبت به ديگران در ميان افرادي كه ابتدا مبتلا به سوء‌مصرف الكل شده‌اند، ديده مي‌شود.
«ميزان خود‌آزاري و خودكشي در افسردگي اساسي بسيار زياد است؛ به‌طوري كه بيش از 70درصد كساني كه خودكشي مي‌كنند، مبتلا به افسردگي هستند.» دكتر شهركي با بيان اين عبارات توضيح مي‌دهد: علاوه بر سوء مصرف مواد در افراد مبتلا به افسردگي به‌خصوص در بيماران دوقطبي و در مرحله افسردگي، خودكشي بيشتر ديده مي‌شود اما در مرحله شيدايي، چنين بيماراني ممكن است اقدام به ديگركشي كنند و آن‌هم تحت‌تأثير فقدان احساس واقعيت‌سنجي است؛ يعني اين افراد هيچ‌گونه دركي از واقعيت ندارند و باورهاي هذياني در آنها زياد است.
آرام‌بخش‌هاي توهم‌زا
در اين ميان علاوه بر الكل، مخدرهاي صنعتي در واقع تركيبي از مخدرهاي سنتي با مواد شيميايي هستند. در ميان مخدرهاي صنعتي، شيشه، اثري تركيبي از توهم‌زايي و تحرك‌بخشي دارد و سيستم مركزي اعصاب را تحريك مي‌كند و باعث بروز نوعي تشنج و حركات غيرقابل كنترل به همراه تعريق، گشادي مردمك چشم و در مجموع، كنش‌هاي شديد رفتاري مي‌شود.
به عقيده متخصصان بر خلاف مخدرهاي افيوني مانند ترياك كه عموماً آرام‌بخش هستند و استعمال‌كننده را به سمت سكون و كندي حركت مي‌برند، شيشه، فرد را به سمت رفتارهاي خشونت‌آميز سوق مي‌دهد.
دكتر شاهين شادنيا، دبير انجمن علمي سم‌شناسي و رئيس مركز مسموميت‌هاي بيمارستان لقمان، ضمن اشاره به اينكه شيشه به اسامي گلس (Glass) و كريستال نيز شناخته مي‌شود، مي‌گويد: اوايل در بازار ايران اين ماده جزء تركيبات مخدر شبه‌مرفيني (هروئين) به حساب مي‌آمد، ولي بعد از مدتي اين ماده مجدداً به شكل اصلي خود كه داراي تركيبات محرك است، برگشته است.
وي در ادامه مي‌گويد: اين ماده كه از خانواده آمفتامين‌هاست، اثراتش درست مثل قرص اكستازي است و باعث افزايش انرژي، پر‌فعاليتي، شادابي، بي‌خوابي، افزايش تمركز، بالارفتن درك و حس اعتماد به نفس مي‌شود و به خاطر همين اثرات است كه افراد در سنين 18 تا 25 سال به اين مواد روي مي‌آورند.
دبير انجمن علمي سم‌شناسي با بيان اينكه به‌دنبال استفاده از اين تركيبات ترشح يكسري از مواد شيميايي محرك كه عامل ايجاد احساس شادي هستند، افزايش مي‌يابد، مي‌گويد: در حالت نرمال اين ترشحات به ميزان متعادل در بدن ساخته و سنتز مي‌شوند، ولي با مصرف اين مواد ميزان اين ترشحات افزايش مي‌يابد و در نتيجه ذخاير اين ترشحات بيشتر تخليه مي‌شود.
به همين خاطر بعد از مدتي كه از مصرف اين تركيبات مي‌گذرد، احساس شادابي نيز از بين مي‌رود و همين امر دوز مصرفي فرد را بالا مي‌برد.
به گفته اين متخصص، معتادان به شيشه، بعد از مدت زماني احساس شادابي اوليه را ديگر ندارند و به‌تدريج افسردگي و احساس كسالت، خمودگي و بي‌‌‌اشتهايي در فرد زندگي او را از حالت عادي خارج مي‌كند.
دكتر شادنيا با توضيح اينكه مسموميت با اين ماده مي‌تواند علائم خفيف (افزايش ضربان قلب، فشار خون بالا، اضطراب، پرخاشگري) تا شديد (بالارفتن درجه حرارت بدن، فعاليت بيش از حد عضلاني و تخريب بافت عضلاني، تشنج، كما و مرگ) ايجاد كند، مي‌گويد: در حال حاضر مشكل اصلي ما با اين تركيبات اين است كه براي آنها درمان اختصاصي و داروي پادزهر وجود ندارد.
مثلاً در مورد شبه‌‌‌‌مورفين‌ها ما پادزهر داريم و درصورت مراجعه اين بيماران به بيمارستان از اين داروها استفاده مي‌كنيم ولي درمان اين بيماران صرفا حمايتي است و فقط مي‌توانيم فشار خون و تشنج را در آنها كنترل كنيم.
به گفته كارشناسان، شيشه يك محصول آزمايشگاهي با كاربرد شيميايي است و به خاطر فرايند سختي كه در توليد اين ماده وجود دارد، هزينه آن بسيار بالاست؛ به‌طوري‌كه قيمت يك كيلو شيشه چيزي حدود 55 تا 70 ميليون تومان است و هر صوت آن با قيمت بيش از 20هزار تومان فروخته مي‌شود.
به عقيده متخصصان اگر بيمار معتاد به اين ماده مخدر شانس بياورد و دچار جنون و توهم نشود، افسردگي‌هاي شديدي گريبانگيرش مي‌شود كه كنار‌آمدن با آن تقريباً محال است.
__________________
Chera Donya Mano Mikhay Tak o Tanha?!..Mano Dadi Be Dastaye Shabaye Sarde Tanahaii..CHera Rahmi To Ghalbet Nist Akhe Donya! Che Donyayiii..Chera Hishki Nemidoone Che Boghzi Tooye Shabhame..CHe Zakhmaii Azat Donya Rafighe Ghalbe Tanhame
|