تو نمی دانی غريو يك عظمت
وقتی كه در شكنجهء يك شكست نمی نالد
چه كوهی ست!
تو نمی دانی نگاه بی مژهء محكوم يك اطمينان
وقتی كه در چشم حاكم يك هراس خيره می شود
چه دريائی ست!
تو نمی دانی مردن
وقتی كه انسان مرگ را شكست داده است
چه زندگی ست!
احمد شاملو
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام
.
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است»
«او جانشین همهء نداشتنهای من است»
«معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...