اثرات تنش خشكي بر تغييرات هيپريسين گل راعي (Hypericum perforatum
خشکي به عنوان مهمترين عامل در تنش هاي محيطي محسوب مي شود. در اين بررسي اثرات تنش خشکي در تغييرات ماده موثر (هيپريسين) گل راعي (Hypericum perforutum) در اثر اجراي تيمارهاي آبياري کامل و تنش خشکي ملايم و شديد مورد ارزيابي قرار گرفت. در اين طرح که به صورت بلوکهاي کامل تصادفي در سه تکرار و در طي سالهاي 1375 تا 78 اجرا شد، تيمارها شامل آبياري کامل با 0.3- بار، تنش ملايم 3- بار و تنش شديد 15- بار به ترتيب معادل 17.4، 11.5 و 8.5 درصد وزني آب نسبت به خاک خشک بودند. هيپريسين گل راعي در طي دو مرحله توسط دستگاه سوکسله با حلالهاي کلروفرم و متانول استخراج شد و با اسپکتروفتومتر ماوراي بنفش اندازه گيري شد. نتايج حاکي از افزايش عملکرد سرشاخه گلدار، هيپريسين و عملکرد هيپريسين در اثر آبياري کامل بود. تنش خشکي ملايم و شديد باعث کاهش عملکردهاي کمي کيفي گل راعي گرديد. برداشت اول سرشاخه هاي گلدار گل راعي نسبت به برداشت دوم به مراتب داراي عملکرد کمي و کيفي بيشتري بود ولي تفاوتي از اين نظر در بين سالهاي آزمايش مشاهده نشد. درصد هيپريسين همبستگي مثبت و معني داري با تعداد گل در هر بوته و عملکرد هيپريسين داراي همبستگي بالا و معني دار با ماده خشک سرشاخه، تعداد گل در هر بوته، ارتفاع گياه و تعداد شاخه هاي گلدار داشت. گياه دارويي گل راعي عليرغم مقاومت بسيار در مقابل تنش خشکي، در اثر کمبود آب عملکردهاي کمي و کيفي پاييني توليد مي کند. بنظر مي رسد آبياري کافي و به موقع، رشد کامل گياه را به همراه داشته و با افزايش گلدهي، کيفيت گل راعي را نيز افزايش دهد
|