جهل سررشتهء نظاره ربود از دستم
ور نه عیب و هنر خلق ندیدن به بود
دامن هر که کشیدیم درین خارستان
بجز از دامن شبها ، نکشیدن به بود
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|