معرفت دُرّ گرانیست به هرکس ندهندش
پر طاووس قشنگست به کرکس ندهندش
***
یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند درین عهد خریدار ندارد
***
گه ملحد و گه دهری و کافر باشد
گه دشمن خلق و فتنه پرور باشد
باید بچشد عذاب تنهایی را
مردی که ز عصر خود فراتر باشد
***
آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد
چاک شد چون دانه‌ء گندم دل اولاد او
***
در جهان آگهی خضری دچار من نشد
می‌روم از خود برون ، شاید که پیش آید کسی
نیست غیر از گوشه‌ء دل در جهان آب و گل
گوشه‌ء امنی که یک ساعت بیاساید کسی
***
فعلا همینا بدون توضیح
معلوماتم در سطح فرشه
تا بعد ...
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام
.
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است»
«او جانشین همهء نداشتنهای من است»
«معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...