[ساقي]

ضمناً انتشار اين اشعار به خويش و بيگانه خواهد فهماند اگرچه خود داراب افسر مي گويد:

گر كسي پرسيد افسر كيست بر گويش جواب


بختياري زاده افسر ده حالي بيش نيست


ولي حقيقت امر اين است:


آنكوه براه عشق و وفا پايدار بود


افتد اگر ز پاي دريغ و عجب بود


بر فرق شاعران سخندان نكته سنج


داراب افسر ، افسر شعر و ادب بود

موضوع ديگر ذكر كتابي است كه افسر به نثر نوشته و هنوز به چاپ نرسيده است اين كتاب را ( گل سعادت ) نام نهاده و در سراسر اين كتاب سعي كرده گوشه هاي جالبي از زندگي مردم ايلات و عشاير و آنها كه از شهر و
شهرنشينان دورند مجسم شود. بيشتر وقايع نوشته شده در اين كتاب در يك قريه خيالي كه آنرا (نوآباد) مي خواند اتفاق افتاده و قهرمانان ساخته شده در اين داستان معرف مردمان ساده عشاير مي باشند. مخصوصاً ثبت داستانهاي عشقي و شرح عروسيها، رقصها و شاديها و بيماريهاي عشاير كوه نشين بي اندازه جالب است و اميدواريم به همت دوستان افسر اين كتاب نيز روزي منتشر شود.

ضمناً اينك كه كتاب افسر پايان مي يابد ، بجاست از زحماتي كه آقايان حسن غازي و سيد حسن شاهين در چاپ اين كتاب متحمل شده اند و نيز از دقت و مراقبت كامل بانو معينه افسر خانم آقاي شاهين در گردآوري و اعراب گذاري و تطبيق و غلط گيري اشعار بختياري پدر بزرگوار خودشان افسر تقدير و سپاسگذاري نمود.

اصفهان - 4431
عبدالحسين سپنتا

خزان عشق

هواي كوي تو جان پرور است و روحاني است


در سراي تو ، به از سراي سلطاني است


به سلسبيل گذر گر كنم ، نظر نكنم


كه قوت لعل لبت به ز آب حيواني است


ز طرّه تو سخن بود و ماند تا به قيامت


سخن دراز شد از بس كه قصه طولاني است


به جرم عشق بكشتي مرا نمي دانم


كه اين طريقه كفر است يا مسلماني است


چرا ننالد دل ، چون به بند طرّه توست


چرا نگريد بر خود كسي كه زنداني است


شگفت آمدم از كار خويش و صحبت دلبر


كه مور را سخن از حشمت سليماني است


سئوال كرد اگر آن ستمگر از دل افسر


بگو كه خانه عشق تو روبه ويراني است

سال 1331