[آیـدا]

ترجمه ی سه شعر از والت ویتمن
**************************

٢. آن هنگام که آوای عالمانه ی اختر شناس را شنیدم
مترجم: سوری احمدلو

وقتی آیات و نشانه های اختر شناس در ستونی مقابلم به صف شدند
آن هنگام که نگاره ها و نمودار ها کم و زیاد شده نشانم داده شدند
نشسته بودم گوش می ساردم به خطابه های اخترشناس
در اتاقی و در انبوه کف زدن ها و تشویق ها
چقدر زود به ملالی غیر قابل وصف دچار شدم
تا جایی که از خودم بیرون زدم
از خودم بیرون زدم
و در هوای نمناک و راز آلود شب
سرگردان و متعجب لحظه ب هلحظه
به سکوت عمیق اختران چشم سپردم.

When I Heard the Learned Astronomer

When I heard the learn'd astronomer,
When the proofs, the figures, were ranged in columns before me,
When I was shown the charts and diagrams, to add, divide,
and measure them,
When I sitting heard the astronomer where he lectured with
much applause in the lecture-room,
How soon unaccountable I became tired and sick,
Till rising and gliding out I wander'd off by myself,
In the mystical moist night-air, and from time to time,
Look'd up in perfect silence at the stars.