[SHeRvin]

موزیک ویدئو‌ها و رقص آرایی

تصویر بخشی از پروانه ی ثبت اختراع حرکت ضد جاذبه برای ویدئوی مجرم زیرک

استیو هوآی از ال موزیک، این حقیقت را بررسی کرد که، جکسون موزیک ویدئو‌ها را از طریق خطوط داستانی پیچیده، حرکات رقص، جلوه‌های ویژه و ایفای نقش‌های کوتاه توسط افراد مشهور، به یک فرم هنری و یک ابزار تبلیغاتی تبدیل نمود و همزمان با آن تبعیضات نژادی را نیز فرو پاشید. طبق گفته‌ی کارگردان وینسنت پترسن، که در چند موزیک ویدئو با جکسون همکاری داشت، ایده ٔ بسیاری از موضوعات تیره و تار و سرد در کارهای او، از خود جکسون بوده‌است. قبل از موفقیت آلبوم دلهره‌آور ، جکسون برای پخش شدن کارهایش توسط کانال ام‌تی‌وی به سختی تلاش می‌کرد، چون آمریکایی آفریقایی تبار بود. وقتی کلمبیا رکوردز، شبکه‌ی ام‌تی‌وی را تحت فشار گذاشت، این کانال شروع به پخش «بیلی جین» و بعد «بزن به چاک» کرد. این سرآغاز شراکت طولانی مدت بین جکسون و MTV شد و به هنرمندان سیاهپوست اعتبار داد. محبوبیت ویدئوهای او، باعث «روی نقشه» قرار گرفتن این کانالِ تازه تاسیس شد و تمرکز برنامه‌های ام تی وی به نفع موسیقی‌های پاپ و آر اند بی ، تغییر کرد. موزیک ویدئوهایی مثل دلهره‌آور ، از لحاظ بی همتا بودن تا حد زیادی منحصر به جکسون باقی مانده‌اند. رقص‌های گروهی بزن به چاک هم، مکرراً توسط هنرمندان دیگر تقلید شده‌است. طراحی رقص دلهره‌آور، قسمتی از فرهنگ عامه جهانی است و مردم در همه جا از بالیوود گرفته تا زندان‌های فیلیپین به بازسازی آن پرداخته‌اند. فیلم کوتاه دلهره‌آور، باعث افزایش ارزش قالب موزیک ویدئو شد، و نامش به عنوان «موفق ترین موزیک ویدئو برای همیشه»، در رکوردهای جهانی گینس ثبت شده‌است.

در موزیک ویدئوی ۱۹ دقیقه‌ای بـَد_ به کارگردانی مارتین اسکورسیز‌ _ جکسون از القائات جنسی و حرکات رقصی استفاده کرد، که در کارهای قبلی او دیده نشده بود. او در موقعیت‌هایی خاص، سینه، تنه یا خشتک شلوارش رابه چنگ می‌گرفت یا لمس می‌کرد. در حالی که او این حرکات را به عنوان بخشی از «هنر رقص آرایی» معرفی می‌کرد، طرفداران و منتقدان واکنش‌های مختلف و متضادی در پذیرش این حرکات بروز داده‌اند. مجله‌ی تایم این حرکات را «شرم آور» خواند. در این ویدئو وسلی اسنایپس نیز حضور داشت. در آینده، افراد مشهور معمولاً در ویدئوهای جکسون به ایفای نقش‌های کوتاه می‌پرداختند. برای موزیک ویدئوی مجرم زیرک ، جکسون تکنیک «حرکت مایل ضد جاذبه» را برای اجرایش اختراع کرد، که به شماره‌ی US Patent No. ۵٬۲۵۵٬۴۵۲ ثبت اختراع شد. با اینکه موزیک ویدئوی آهنگ «تنهام بذار» به طور رسمی در آمریکا منتشر نشد، در سال ۱۹۸۹، برنده‌ی جایزه‌ی شیر طلایی بخاطر کیفیت جلوه‌های ویژه‌ی بکار رفته در تولید آن شد. در ۱۹۸۹ این ترانه برنده‌ی یک جایزه‌ی گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» شد. جایزه‌ی «هنرمند پیشگام دهه‌ی ام‌تی‌وی ویدئو» برای گرامیداشت دستاوردهای جکسون در فرم هنری در دهه‌ی هشتاد، به او داده شد. در سال بعد اسم این جایزه به افتخار جکسون به نام او تغییر کرد. سیاه یا سفید ، با یک ویدئوی جنجال برانگیز همراه بود، که در ۱۴ نوامبر ۱۹۹۱ بطور همزمان در ۲۷ کشور برای ۵۰۰ میلیون مخاطب افتتاح شد، وسیع ترین دامنه‌ی مخاطب که برای یک موزیک ویدئو تاکنون ثبت شده‌است. این ویدئو حاوی سکانس‌هایی از طبیعت جنسی همراه با تصاویری از خشونت، بود. سکانس‌های نامطبوع نیمه‌ی آخر نسخه‌ی ۱۴ دقیقه‌ای حذف شد تا از تحریم ویدئو جلوگیری شود و جکسون عذرخواهی کرد. مکالی کالکین (بازیگر تنها در خانه) ، پگی لیپتون و جرج وندت نیز همراه با جکسون در این ویدئو حضور داشتند. این ویدئو، به ورود تکنولوژی تبدیل دیجیتالی اجسام به یکدیگر، در موزیک ویدئوها کمک کرد.

زمان رو به یاد بیار تولید پیچیده‌ای داشت، و با بیش از ۹ دقیقه زمان، یکی از طولانی‌ترین موزیک ویدئوهای اوست. محل اتفاق وقایای آن مصر باستان بود. این اثر به ارائه‌ی جلوه‌های ویژهادی مورفی، ایمان عبدالمجید و مجیک جانسون در آن حضور داشتند، طراحی رقص این موزیک ویدئو پیچیده و متفاوت بود. ویدئوی ترانه پشت درهای بسته از نظر جنسی آتشی ترین ویدئوی جکسون است. سوپرمدل نائومی کمپبل، در یک رقص عاشقانه با همراهی جکسون ، در این اثر حضور داشت. این ویدئو به خاطر اثری که می‌توانست القا کند در آفریقای جنوبی تحریم شد. ی پیشگام پرداخت و





موزیک ویدئوی ترانه‌ی جیغ به کارگردانی مارک رامنک ، یکی از برجسته ترین آثار جکسون است، که به شدت مورد تحسین منتقدان قرار گرفته‌است. در ۱۹۹۵، این اثر نامزد ۱۱ جایزه از مراسم جوایز موسیقی ام‌تی‌وی شد _ بیش از هر موزیک ویدئوی دیگری _ و جوایز «بهترین ویدئوی رقص»، «بهترین طراحی رقص» و «بهترین کارگردانی هنری» را از آن خود کرد. آهنگ جیغ و ویدئویی که آن را همراهی می‌کند، پاسخی بود برای ضربه‌ای که رسانه‌ها از پشت به جکسون زدند. این ویدئو بطور کامل بصورت سیاه و سفید فیلمبرداری شد. فادن توضیح می‌دهد که:

مارک روایت رو نوشته بود. و ایده‌ی کلی این بود که مایکل و جنت ،تنها،تو این سفینه‌ی فضایی بزرگ بودن.... اونا داشتن از زمین دور می‌شدن به جایی که می‌تونستند کمی تفریح کنن، یا آرامش داشته باشن . محل فیلمبرداری فضاهای مختلف سفینه‌ی فضایی بود.

یک سال بعد، این اثر برنده‌ی جایزه‌ی گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» شد. کمی بعد رکوردهای گینس آن را در لیست «گران ترین موزیک ویدئوهایی که تا کنون ساخته شده» با هزینه‌ای معادل ۷ میلیون دلار، قرار داد.

ترانه زمین با یک موزیک ویدئوی گران و خوب پذیرفته شده توسط مخاطب همراه بود، که نامزد جایزه‌ی گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» در ۱۹۹۷ شد. موضوع ویدئو درباره‌ی محیط زیست، با تصاویری از آسییب به حیوانات، جنگل زدایی، آلودگی و جنگ بود.در این موزیک ویدئو با استفاده از جلوه‌های ویژه، زمان و زندگی به عقب برمی گردد ، جنگ پایان می‌یابد و جنگل‌ها از نو می‌رویند. «ارواح » فیلم کوتاهی به نوشته‌ی جکسون و استفن کینگ و به کارگردانی استن وینستون بود، که در ۱۹۹۶ در جشنواره‌ی فیلم کن افتتاح و در ۱۹۹۷ منتشر شد. این فیلم بیش از ۳۸ دقیقه طول داشت و دارای رکورد بلندترین موزیک ویدئو در رکوردهای جهانی گینس است.