به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
سوگند به ستاره هنگامى كه افول مىكند، (1)
كه هرگز دوست شما ( محمد «ص») منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2)
و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد! (3)
آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست! (4)
آن كس كه قدرت عظيمى دارد ( جبرئيل امين) او را تعليم داده است؛ (5)
همان كس كه توانايى فوق العاده دارد؛ او سلطه يافت... (6)
در حالى كه در افق اعلى قرار داشت! (7)
سپس نزديكتر و نزديكتر شد... (8)
تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود؛ (9)
در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بندهاش وحى نمود. (10)
قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت. (11)
آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مىكنيد؟! (12)
و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، (13)
نزد «سدرة المنتهى»، (14)
كه «جنت الماوى» در آنجاست! (15)
در آن هنگام كه چيزى ( نور خيرهكنندهاى) سدرة المنتهى را پوشانده بود، (16)
دیده اش به جایی دیگر میل نکرد و از حد تجاوز نکرد (17)
__________________
ای بنده تو سخت بی وفایی ،
از لطف به سوی ما نیایی
هرگه که ترا دهیم دردی ،
نالان شوی و به سویم ایی
هر دم که ترا دهم شفایی ،
یاغی شوی و دگر نیایی . . .
ای بنده تو سخت بیوفایی ...