[abadani]

سلام بر رزيتا اميدوارم شما دوست فرهيخته و اهل ادبيات و ادب خوب و سلامت باشيد در مورد پرسش شما بايد عرض کنم که يک قانون و جود داره موقعي که به کارها و آفريده هاي هنري خودتون نگاه مي کنيد و اون اينه که بيرحمترين منتقد نسبت به اونا خودتون باشيد قبلا عرض کنم که منتقد بودن با في المثل شاعر بودن يا هنرمند بودن (هر هنري) فرق داره و تضميني نيست که اگر شاعر خوبي بوديد نقاد خوبي هم باشيد. بعنوان مثال منتقدين بسيار بزرگي در سينماي هاليوود هستند که بلد نيستند يک پلان ساده را از کار دربياورند اما روي کار بزرگترين فيلمها و بهترين بازيگران نظر مي دهند و البته نظرشان هم صائب است اما به هر حال براي احاطه به شعر و توانايي نقد اون مطالعه زياد و محفوظات زياد لازمه چنانکه شمس قيس رازي در المعجم في معايير الاشعار العجم مي گويد شاعر بايد 30 هزار بيت از پيشينيان و 20 هزار بيت از شاعران معاصر حفظ داشته باشد و اين خود تلاش زيادي مي برد که اين صلاحيت مبني بر نقد را هم شايد بتوان از همانجا بدست آورد. اما يک قاعده ديگر هم هست و آن اينکه ما موقعي که اثري را خلق مي کنيم چنان با آن عجين مي شويم که به قول معروف دلمان نمي آيد چيزي از آنها حذف کنيم پس در ابتداي کار بنظر من بهتر است که اشعار خودتان را با يک نفر شاعر و شعر شناس در ميان بگذاريد و نظر او را بخواهيد و دعا کنيد خيلي هم بي رحم و صريح باشد تا عيب کلامتان بهتر آشکار شود. اگر در جايي که زندگي مي کنيد چنين کسي هست نزد او برويد در غير اينصورت فکر کنم مينا يعني سنبل با توجه به اينکه دفتر شعري چاپ کرده بتواند به شما کمک کند اما باز هم بگويم اگر مي خواهيد شعرتان را خودتان نقد کنيد و عيب و ايراد آنرا دريابيد خيلي مطالعه و کنکاش مي خواهد که مطمئنم بخوبي از عهده آن بر مي آييد
فرمايش ديگري هم هست در خدمتم
ضمنا اين تاپيک رو دونه ايجاد کرد که خودش تا حالا به اون سر نزده فقط يه سئوال کرد و رفت